Adres: Włochy, Wenecja, Grand Canal
Długość: 48 m²
Wysokość: 7,32 m²
Rozpoczęcie budowy: 1588 rok
Zakończenie budowy: 1591 rok
Architekt: Antonio de Ponte
Współrzędne: 45 ° 26'17,0 "N 12 ° 20'09,3" E
Zawartość:
Krótki opis
Jak już wielokrotnie mówiono w materiałach poświęconych niesamowitej Wenecji, dość trudno jest wyróżnić jej główne atrakcje.
Widok z lotu ptaka na most Rialto
Całe „Serene” to ogromny skansen, gdzie głównymi eksponatami są wspaniałe pałace, kanały, mosty, a nawet najzwyklejsze budynki mieszkalne. Jednak starożytny Most Rialto nad Kanałem Pałaców (Grand Canal), przedstawiony na wszelkiego rodzaju pamiątkach, jest swoistą wizytówką miasta na wodzie, a do którego, według najbardziej ostrożnych szacunków, docierają tylko ponad 7000 osób każdego dnia. Należy zauważyć, że w najwęższym punkcie głównej arterii komunikacyjnej Wenecji zbudowano niesamowity most, więc przejście przez niego o każdej porze dnia jest dość trudne ze względu na ogromny tłum turystów.
Popularność Rialto wśród podróżników wynika nie tylko z faktu, że jest to pierwszy most w mieście, który przecina Canal Grande. Mieści 24 nowoczesne butiki, w którym goście Wenecji są zaproszeni do zakupu wyjątkowej biżuterii i wyrobów ze szkła weneckiego, wykonanych przez rzemieślników na wyspie Murano. Ponadto sama budowa takiego mostu pod koniec XVI wieku stała się rewolucją w architekturze.
Widok na most Rialto z Grand Canal
Jak można się domyślić, ceny w sklepach Rialto są niezwykle wysokie, więc turyści z ograniczonym budżetem najlepiej zastanowią się nad architektonicznymi cechami mostu. Podobnie jak Most Westchnień, najstarsza przeprawa przez Canal Grande w Wenecji ma własną legendę. Płynąc pod nim gondolą, możesz za pomocą pocałunku uwiecznić miłość. Może się wydawać, że wszystkie bez wyjątku mosty „Serene” nie dają nic innego, jak dają kochankom szczęście w ich życiu osobistym. W tym, nawiasem mówiąc, jest pewne ziarno prawdy, ale Rialto jest również zdolny do spełnienia najbardziej upragnionego pragnienia człowieka: aby się spełniło, trzeba pamiętać marzenie w momencie, gdy się znajduje w luksusowej gondoli tuż pod jej łukiem.
Most Rialto: budowa i odrobina historii
Według słabo zachowanych do dziś dokumentów i kronik można przypuszczać, że pierwsze przejście w miejscu, w którym obecnie stoi Rialto, zostało zbudowane w 1181 roku. To prawda, w tamtych czasach był to tylko zawodny most pontonowy. Pierwotnie nosił nazwę Ponte della Coin. Najprawdopodobniej most otrzymał tę nazwę z tego powodu, że bardzo blisko niego znajdował się warsztat, w którym bito monety.
Widok na most Rialto z Riva del Vin
W 1264 roku rozebrano prom pontonowy, a na jego miejscu zbudowano dwuczęściowy most drewniany, który można było unosić, gdy zbliżał się do nich statek. Warto dodać, że już w tamtych czasach niedaleko od mostu zwodzonego znajdował się główny rynek Wenecji. Nazwa tego miejsca, w którym odbywał się nieprzerwany handel szeroką gamą towarów, Rialto. Z tego powodu drewniany most otrzymał swoją nazwę, która pozostała niezmieniona do dziś.
Jak wiadomo, drewno nie jest najbardziej niezawodnym materiałem budowlanym do budowy mostów. Już w 1310 r. żołnierze tłumiący bunt Baimonte Tiepolo przypadkowo podpalili Rialto... Kosztem niewiarygodnych wysiłków Wenecjanom udało się odbudować jedyny most na Canale Grande. Jednak ten most był skazany na zagładę: w 1444 roku zebrała się na nim ogromna liczba osób, chcących zobaczyć narzeczoną markiza Ferarra. Naturalnie uszkodzona przez wodę konstrukcja nie wytrzymała takiego obciążenia i zawaliła się na wodach Canal Grande. Po tym tragicznym wydarzeniu Rialto został ponownie odbudowany, a jako materiał do jego budowy ponownie wykorzystano drewno. Centralną część tego mostu, podobnie jak jego poprzednika, stanowił most zwodzony.
Widok na most Rialto z promenady Riva Ferro
Na obrazie artysty Carpaccio można zobaczyć, jak wyglądał prom w pobliżu ogromnego rynku w połowie XV wieku. Co więcej, płótno „Cud wenecki z relikwią Krzyża Świętego” z 1496 roku przedstawia również gondole przed uchwaleniem tzw. prawa zjednoczeniowego: wszystkie obiekty pływające pomalowano na jaskrawe kolory. Po pewnym czasie wszyscy gondolierzy musieli przemalować swoje statki na czarno, a na dziobie umieścić żelazko z najmocniejszej stali. Jeśli uważnie przestudiujesz książkę podróżnika Henry'ego Mortona, w której jest mowa o obrazie namalowanym przez Carpaccio, można dojść do wniosku, że artysta przedstawiał burdel, który działał na legendarnym Rialto.
Niektóre źródła podają, że ostatni drewniany most Rialto został zniszczony w 1524 r., ale tej informacji nie potwierdzają współcześni historycy i oficjalne dokumenty. W starożytnych kronikach jest zapis, że w 1551 r. ogłoszono konkurs wśród najsłynniejszych architektów tamtych czasów, w którym zaproszono ich do opracowania najbardziej niezawodnej i trwałej konstrukcji mostu kamiennego. Nawiasem mówiąc, w tym konkursie wziął udział wielki Michał Anioł! Niestety żaden z najlepszych specjalistów nie otrzymał wówczas zamówienia, budowę kamiennego Rialto kilka lat później powierzono nieznanemu we Włoszech Antonio da Ponte.
Co wpłynęło na tak dziwny wybór władców Wenecji? Dlaczego zaniedbano projekty Michała Anioła, Vignoli, Palladia i Jacolo Sansovino? Nawet teraz historycy nie potrafią odpowiedzieć na to pytanie. Istnieje tylko przypuszczenie, że jeden z wpływowych Wenecjan wpadł na pomysł powierzenia projektu osobie, której imię oznaczało most. To prawda, że niektórzy trzymają się wersji, że Antonio da Ponte okazał się doskonały w odbudowie Pałacu Dożów po pożarze, który w nim miał miejsce: w tym celu powierzono mu zbudowanie nowego Rialto. Cokolwiek mówią krytycy, most zbudowany przez Ponte z godnością przetrwał próbę czasu. Zbudowany w ciągu zaledwie trzech lat (od 1588 do 1591), kamienny Rialto pozostał niezmieniony do naszych czasów.
Most Rialto: jedna z głównych atrakcji współczesnej Wenecji
Rialto, którym może cieszyć się współczesny turysta, ma tylko jeden łuk (!) I jest ufortyfikowane 12 000 palami! Jak wspomniano powyżej, dziś na moście panuje ożywiony handel, jednak tylko bardzo bogaci biznesmeni mogą kupić dla siebie tak dochodowe miejsce. Mimo niebotycznych cen w butikach, zamożni turyści chętnie zostawiają w nich swoje pieniądze.
Most Rialto w nocy
Oczywiście starożytne, ale wciąż niezawodne Rialto przyciąga uwagę gości miasta nie tylko ze względu na swoje butiki: jest przede wszystkim interesujące ze względu na styl architektoniczny i rewolucyjną jak na tamte czasy decyzję Antonio da Ponte. Nieznany w pewnych kręgach inżynier nie zwracał uwagi na krytykę i zbudował niesamowity most, którego siłę dowiódł nie tylko czas, ale i obliczenia Galileusza. Pomimo tego, że most jest stały, wszystkie statki przepływające licznymi kanałami Wenecji z łatwością przechodzą pod nim: wysokość łuku nad wodą wynosi 7,5 metra.
Biorąc pod uwagę ten most, jego wystrój i pobliskie zabudowania, turysta powinien uważać, aby nie przegapić dwóch niesamowitych płaskorzeźb na fasadzie jednego ze wspaniałych domów, które niemal sąsiadują z Rialto. Te płaskorzeźby nie pojawiły się przypadkowo i są godną odpowiedzią Antonio da Ponte na krytykę wpływowych mieszczan.Według legendy jedna z najbogatszych weneczek z godną pozazdroszczenia uporem argumentowała, że projekt starego inżyniera nie może zostać zrealizowany. Zadeklarowała całemu miastu, że bardziej prawdopodobne jest, że płomień wybuchnie między jej nogami, niż pojawi się kamienny Rialto z tylko jednym łukiem.
Gondola przed mostem Rialto
Była wspierana przez mężczyznę, który był popularny również w wyższych warstwach społeczeństwa. Powiedział, że rysunki Pontego nie zasługują na uwagę i raczej w jego przyczynowe miejsce wyrośnie ogromny gwóźdź, niż pojawi się most nad Canal Grande, zbudowany według projektu Wenecjanina, który brał czynny udział w restauracji Pałacu Dożów . Jak pokazała historia, ci dwaj krytycy okazali się w błędzie, a Antonio da Ponte zaznaczył obok Rialto dwie płaskorzeźby, na których mężczyzna z paznokciem zamiast narządu płciowego podchodzi od tyłu do kobiety, która między jej nogi ...
