Rumunia to wspaniały kraj z własnym niesamowitym i magicznym światem, z pięknymi i malowniczymi miejscami, wieloma atrakcjami, które warto zobaczyć i które są bardzo popularne wśród turystów z całego świata. Przyciąga swoją starożytną kulturą i piękną przyrodą. Każdy turysta znajdzie dla siebie wiele ciekawych rzeczy: piękne widoki na Morze Czarne, Karpaty, czyste powietrze, cudowne górskie źródła, słynną Dunaj o nieopisanej urodzie, historyczne budowle architektoniczne. Zabytki Rumunii można znaleźć w dowolnym miejscu w kraju. Każda z nich ma swoją historię, a nawet legendę. Wiele z nich to rezerwaty przyrody.
Zamek Peles
W drodze z Siedmiogrodu na Wołoszczyznę z rozkazu króla Karola I wybudowano Pałac Peles, zwany potocznie zamkiem. Odległość od Bukaresztu wynosi 135 km. Jego budowę rozpoczęto 22 sierpnia 1873 roku pod kierunkiem niemieckiego architekta Johanna Schulza. Pierwotnie był przeznaczony jako letnia rezydencja króla i teren łowiecki. Centralne wejście zdobi rzeźba króla Karola I, który swój pałac uważał za „kolebkę dynastii, kolebkę narodu”.
To tutaj urodzili się dwaj królowie rumuńscy: Karol II (w 1893 r.) i Mihai (w 1921 r.). Przedstawiona za haftem rzeźba jego żony Elżbiety znajduje się w zacisznym zakątku ogrodu. Zamek ma powierzchnię 3200 m² i został zaprojektowany w stylu neorenesansowym. Budynek ten stał się pierwszym zamkiem na świecie, który był zasilany energią elektryczną. W tym celu na terenie zbudowano elektrownię. Urządzone są stajnie, domy dla strażników i polowania. 66-metrową wieżę wieńczył zegar.
Wnętrza urządzone są w stylu barokowym. Łącznie zamek posiada 160 pokoi, 30 łazienek, teatr na 60 widzów. Zbudowano tu windę, system klimatyzacji z witrażami w suficie przesuwnym. Przy budowie zamku pracowali robotnicy z różnych krajów. Według szacunków królowej Elżbiety mówili 14 językami. W 1947 r. król Mihai został zmuszony do abdykacji i zamek został skonfiskowany. Przyjmował turystów, a następnie w 1958 r. utworzono muzeum.
Za panowania N. Ceausescu zamek był pod ochroną, dostęp do niego został zakończony. Ponowne otwarcie muzeum trwało krótko. W 2006 roku został zwrócony prawowitemu właścicielowi rumuńskiego króla Mihai. Rząd zapłacił mu 30 mln euro, a zamek znów był dostępny do zwiedzania. Obecnie w zamku mieści się Muzeum Historyczne, w którego zbiorach znajdują się obrazy i rzeźby z Europy Wschodniej i Środkowej, przedmioty ze srebra, złota, kości słoniowej, porcelany sevres i miśnieńskiej.
Zgromadzona kolekcja średniowiecznej broni i zbroi jest uderzająca. Zawiera ponad 4000 eksponatów. Dywany do dekoracji wnętrz zamku tkano w Bukareszcie, Mosulu, Isparta i Smyrnie. Wyroby skórzane zostały dostarczone z Hiszpanii (Kordoba). Ręcznie malowane witraże przywieziono ze Szwajcarii. Zespół parkowy składa się z siedmiu tarasów zbudowanych w stylu włoskim. Zdobią je liczne figury z marmuru kararyjskiego autorstwa włoskiego rzeźbiarza Rafaello Romanelli, fontanny, schody. Otwarte dla turystów od 9:00 do 17:00 (środa-niedziela). Nie działa też w listopadzie. Można go zwiedzać w ramach grupy wycieczkowej, są one zbierane na zasadzie językowej.
Zamek Bran
Zbudowany pod koniec XIV wieku, przeznaczony był do celów obronnych i został zbudowany przez samych mieszkańców. Znajduje się na szczycie klifu 30 km od miasta Braszów i zajmuje powierzchnię 8 hektarów. Wewnątrz posiada rozbudowany system klatek schodowych, który umożliwia poruszanie się między czterema poziomami. Na dziedzińcu znajduje się studnia, która według legendy prowadzi do podziemnych pomieszczeń. Na budowę tej obronnej twierdzy okoliczni mieszkańcy byli przez kilka stuleci zwolnieni z płacenia podatków do skarbu państwa. W czasie swojego istnienia twierdza wielokrotnie zmieniała właścicieli. Ale zamek Draculi otrzymał swoją nazwę, ponieważ władca Vlad Palownik spędził tu noc podczas kampanii i ulubionych polowań.
Istnieje legenda, że tureccy zdobywcy torturowali go w piwnicach zamku. W 1918 r. mieszczanie podarowali zamek rumuńskiej królowej Marii. Od tego momentu zaczął być wykorzystywany jako rezydencja królewska. W latach 1920-26 przeprowadzono okazałą renowację, podczas której na terenie posiadłości rozłożono park z fontannami, alejkami i prywatnym jeziorem. W 1948 r. rodzina królewska opuściła pałac i popadł w ruinę. Ale już w 1956 roku na jego podstawie otwarto Muzeum Historii i Sztuki Feudalnej.
W 2006 roku w Rumunii uchwalono ustawę o zwrocie majątku poprzednim właścicielom, a zamek zwrócono spadkobiercom królowej. Ale wcześniej wszystkie zabytkowe meble zostały wywiezione. Dlatego też odtworzenie wnętrz i zakup odpowiedniego wyposażenia przypadło jej wnukowi Dominicowi. Lokalne sklepy chętnie sprzedają pamiątki związane z hrabią Drakulą. Ponadto miasteczko Bran słynie z lokalnych serów, których receptury przekazywane są z pokolenia na pokolenie w wielkiej tajemnicy. Bran jest popularny wśród filmowców na całym świecie. Tak więc w 1994 roku ukazał się film „Wywiad z wampirem”, nakręcony na terenie twierdzy.
Zamek Corvin
Znajduje się w pobliżu miasta Hunedoara i został podarowany za wybitne zasługi przez węgierskiego króla Zygmunta rumuńskiemu przywódcy wojskowemu i politycznemu Janosowi Hunyadi. Postanowił go odbudować i uczynić z niego majątek rodzinny. Renowację przeprowadzono w dwóch etapach. W latach 1441-1446 wzniesiono siedem baszt, w latach 1446-1453 kaplicę, sale i pomieszczenia gospodarcze w skrzydle południowym. Spadkobiercą zamku był syn Janosa – Matthias Korvin, który kontynuował prace budowlane w kaplicy i skrzydle północnym.
Styl architektoniczny zamku obejmuje elementy gotyckie połączone z fragmentami Quattrocento (wczesnego renesansu). Według legendy w lochach zamku przez siedem lat po jego obaleniu przetrzymywany był siedmioletni hrabia Vlad Tepes. Od 1508 roku zamek kilkakrotnie zmieniał właścicieli, aż trafił w ręce Gabora Betlena, który kierował ruchem antyhabsburskim w Królestwie Węgier. Dokonał w nim przebudowy w świetle najnowszych wymagań fortyfikacyjnych.
Ale w XVIII wieku Habsburgowie nadal go posiadali. Za ich panowania w 1854 roku na zamku wybuchł pożar, który zniszczył stolarkę wewnętrzną. W latach 1868-74 przeprowadzono tu przebudowę, w wyniku której dach pokryto dachówką. W okresie rządów komunistycznych zamek został również wyremontowany i ponownie udostępniony zwiedzającym.
Poenari
Znajduje się w Arefu (rum. Arefu), kilka kilometrów od jeziora Vidraru. Przypuszczalnie został zbudowany przez Radu Negru, zwanego Czarnym Wodzem. To na poły legendarny założyciel państwa wołoskiego. W tym czasie istniała tylko jedna wieża i mały garnizon straży. W XV wieku należał do słynnego władcy Vlada Tepesa, który zrobił wiele, aby go wzmocnić.
Zbudował kolejne cztery wieże, rozbudował zabudowę zamkową. Legendy mówią, że to w nim Dracula torturował swoich przeciwników. Po jego śmierci terytorium zaczęło popadać w spustoszenie, które pogłębiło trzęsienie ziemi z 1888 roku. Ostatnie prace konserwatorskie przeprowadzono w 1972 roku. W tym czasie wzmocniono murowanie murów i dla wygody turystów zbudowano kładki z balustradami.
Wykopaliska archeologiczne pozwoliły stwierdzić, że twierdza w korycie rzeki Arjesh istnieje od niepamiętnych czasów. Pozwalała na kontrolę terytorium między Siedmiogrodem a Wołoszczyzną. Aby dostać się do ruin, musisz wspiąć się na 1480 stopni stromych schodów prowadzących na szczyt góry Chetetsuya.Znajduje się na nim platforma, z której według legendy do wąwozu wpadła żona hrabiego Tepesa, Elena.
Ateneum Rumuńskie
W 1865 r. powstało w Rumunii Towarzystwo Ateneum, aw 1888 r. rozpoczęto budowę budynku ze środków wołoskiej rodziny bojarskiej Vacarescu. Ponadto na jego budowę wykorzystano również pieniądze ludu, zebrane pod hasłem „Podaruj Ateneum jeden lej!” Jest to sala koncertowa znajdująca się w stolicy kraju, Bukareszcie. Autorem projektu był francuski architekt Albert Galleron. Jest zbudowany w stylu neoklasycystycznym z romantycznymi akcentami.
Na parterze znajduje się sala konferencyjna, a na piętrze widownia na 600 miejsc (w lożach znajdują się dodatkowe 52 miejsca). Wnętrze audytorium zdobi fresk artysty Kostina Petrescu przedstawiający ważne wydarzenia z historii Rumunii. Malowanie trwało 6 lat, począwszy od 1933 roku. 22 kwietnia 1939 r. odbył się koncert na cześć budowy organów koncertowych.
Wykonywał muzykę organową Franza Schütza, dyrektora Wiedeńskiej Akademii Muzyki i Sztuk Scenicznych. Przed budynkiem Ateneum znajduje się mały park, w którym wzniesiono pomnik klasyka rumuńskiej poezji Mihaia Eminescu. Obecnie sala koncertowa jest uważana za symbol kultury rumuńskiej i znajduje się na Europejskiej Liście Dziedzictwa Kulturowego.
Twierdza Rasnov
Twierdza w mieście Rasnov została założona przez Krzyżaków w 1215 roku. Służył jako schronienie miejscowej ludności przed licznymi zdobywcami i był tak ufortyfikowany, że w całej swojej historii został zdobyty tylko raz w 1612 r. przez księcia siedmiogrodzkiego Gabriela Batorego. W centrum znajduje się studnia. Wiąże się z nim straszna legenda. Podczas oblężenia osmańskiego mieszkańcy nie mieli wystarczającej ilości wody pitnej. Następnie zmusili dwóch schwytanych Turków do wykopania kolejnej studni o głębokości 62 metrów.
Obiecano im wolność, ale pod koniec pracy, która trwała siedemnaście lat, jeńcy zostali zabici. Podczas prac konserwatorskich na dnie studni rzeczywiście znaleziono dwa szkielety ludzkie. Obecnie terytorium jest swobodnie odwiedzane przez turystów. Z twierdzy pozostał mur forteczny z basztami i fundament kościoła. Z tarasu widokowego roztacza się panoramiczny widok na dwupiętrowe miasto i piękną okolicę. Stąd można również zobaczyć Zamek Bran.
Wesoły cmentarz
We wsi Sepyntsa w powiecie Maramuresz znajduje się oryginalny cmentarz. Jego nagrobki wykonane są w jasnych kolorach i posiadają oryginalne inskrypcje w formie wersetów. Odzwierciedlają życie pochowanych mieszkańców wsi. Pomysł na cmentarz należy do Stana Jona Patrasa, miejscowego snycerza. Jako pierwszy w 1935 r. wyrzeźbił i ustawił krzyż z wesołym napisem. Przez lata swojego istnienia na cmentarzu przykościelnym zainstalowano ponad 800 takich krzyży, a sam stał się muzeum, które chętnie umieszczają turyści. Na grobie samego Stana widnieje napis. Brzmi on: „Przez całe życie nikogo nie skrzywdziłem…”.
Wulkany błotne
Rezerwat Przyrody Vulcani Noroiosi powstał w latach 20. XX wieku w pobliżu miasta Buzau, położonego około 100 km od Bukaresztu. Powstali na terenie opuszczonej kopalni. W 1977 roku Rumunię nawiedziło trzęsienie ziemi i zaczęła pojawiać się szczególna aktywność wulkanów. W wyniku ulatniających się gazów na powierzchnię wyrzucane jest błoto i słona woda. Zamarzają pod słońcem i tworzą szczyty przypominające kratery.
Obecnie cztery takie wulkany są stale aktywne, a dwanaście – okresowo. Zielone wzgórza otaczające rezerwat nadają parze oryginalności. Między kraterami znajdują się zamarznięte strumienie. Ich pęknięcia na powierzchni gliniastej gleby sięgają 5 cm, można swobodnie dostać się na teren rezerwatu i spędzić kilka dni w obozie namiotowym lub w ramach grupy wycieczkowej.
Jaskinia Scarisoara
Góry Bihor znajdują się 134 km od miasta Cluj-Napoca. Znaleźli jaskinię o długości 1 kilometra, która powstała około 3500 lat temu w wyniku lodowców. Pierwsza wzmianka o Scarisoarze pochodzi z 1863 roku. Następnie austriacki geograf Arnold Schmidl sporządził jego mapę. W grocie położonej w podziemiach gór odkryto lodowiec, który w wyniku topnienia stopniowo zanika. Stalagmity znalezione w salach przypominają świece kościelne.
Dlatego jaskinia jest umownie podzielona na sale zwane Wielką Salą, Kościołem, Katedrą. Obecnie jaskinia wyposażona jest w metalowe i drewniane schody, co umożliwia swobodny dostęp. Wewnątrz oświetlony lampami karbidowymi. Część jaskini jest badana przez naukowców. Temperatura wewnątrz groty zbliża się do zera. Dlatego odwiedzając atrakcję należy zabrać ze sobą ciepłe ubranie.
Zamek Pelisor
To niewielka część kompleksu Pelisch, wybudowanego w latach 1899-1903. Miał być letnią rezydencją następcy tronu rumuńskiego Ferdynanda. Autorem secesyjnego zamku był czeski architekt Karel Liman. Żona Ferdynanda, księżniczka Maria, która miała bardzo delikatny gust, bezpośrednio uczestniczyła w projektowaniu zamku. Z powodzeniem łączyła elementy stylu secesyjnego z symbolami bizantyńskimi i celtyckimi.
W zamku znajduje się 99 pokoi. Zdobią je meble zaprojektowane przez wiedeńskiego projektanta Bernarda Ludwiga. Ponadto zaprojektował wnętrza wspólnie z Queen Mary. Dlatego mają szczególne wyrafinowanie. W celu zapewnienia dużej ilości światła w zamku duże okna i sufit Wielkiej Sali o wysokości trzech kondygnacji ozdobiono witrażami. Wykończony jest dębowymi panelami i ozdobiony portretami właścicieli zamku i ich dzieci.
Sama Maria opracowała szkice mebli do „Złotej Sypialni”. Został wykonany w 1909 roku w warsztacie miasta Synaj. W gabinecie królowej znajdują się meble przedstawiające lilie i krzyż celtycki, symbole szkockiej księżniczki. Gabinet króla Ferdynanda naprzeciwko utrzymany jest w ścisłym niemieckim neorenesansie. W zamku znajduje się wyjątkowa kolekcja dzieł współczesnych mistrzów secesji, w tym projektantów Galle, braci Daum, Goffmana, Tiffany'ego, Gurschnera.
Klasztor Sucevitsa
Znajduje się na Bukowinie, w północno-wschodniej części kraju. Najbliższe miasto Radauci oddalone jest o 18 kilometrów. W 1585 został zbudowany przez braci z rodu wołoskiego Grób Jeremiasza i Szymona. Klasztor na planie kwadratu otoczony jest sześciometrowymi murami. W narożach dobudowano baszty dla wzmocnienia. Jego architektura zawiera zarówno elementy bizantyjskie, jak i gotyckie. Konstrukcja wewnątrz i na zewnątrz jest całkowicie pokryta unikalnymi malowidłami opartymi na Starym i Nowym Testamencie.
Wykonywali je mołdawscy rzemieślnicy, bracia Ion i Sophronius, przy pomocy ogromnej liczby nieznanych rzemieślników. Unikalne malowidło wewnętrzne służy idei odnowy duchowej człowieka poprzez wiarę i pobożne uczynki. W 2010 roku klasztor został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa. Obecnie jedna ze ścian jest wykorzystywana na muzeum, w którym mieści się duża ekspozycja obiektów historycznych.
Pałac Mogosoaya
W latach 1698-1702 władca wołoski Constantin Brancovianu wybudował 16 km od Bukaresztu zespół pałacowo-parkowy jako letnią rezydencję dla swojej rodziny. Konstantyn był twórcą narodowego stylu architektonicznego, który łączył elementy weneckie, dalmatyńskie i osmańskie. Zawiera liczne rzeźby i obrazy dekoracyjne. W 1714 Turcy dokonali egzekucji Brancovianu, aw jego pałacu powstał hotel.
Po odzyskaniu go w czasie wojny rosyjsko-tureckiej, w 1853 r. Rosjanie urządzili w nim magazyny broni. Książęta Bibescu, którzy stali się nowymi właścicielami kompleksu pałacowego, zaczęli go odnawiać w latach 1860-1880. Udało im się odtworzyć i udekorować pałac, który posiadali do II wojny światowej. W latach 20. należał do wdowy Marthy Bibescu, która włożyła wiele wysiłku w jego odrestaurowanie i otworzyła w nim salon.
Odwiedziło go wiele znanych osób pierwszej połowy XX wieku, w tym Antoine Saint-Exupery. To jej imię zaczął nosić zespół pałacowo-parkowy. W kościele parku spokój odnaleźli przedstawiciele książęcej rodziny Bibescu. Mimo znaczącej przebudowy XX wieku pałac posiada podstawowe elementy stylu narodowego. W 1957 roku otwarto tu Muzeum Sztuki Brankovets, które obejmuje zabytkowe meble i przedmioty gospodarstwa domowego z XVII-XIX wieku, dokumenty historyczne, ikony i dzieła sztuki.
Twierdza tronowa
Twierdza z XIV wieku służyła jako miejsce koronacji władców mołdawskich. Znajduje się w mieście Suczawa, obecnie jest w ruinie. Odbudowa pozostałości niegdyś potężnej twierdzy rozpoczęła się w 1961 roku i trwa do dziś. Prawie kwadratowa twierdza o wymiarach 40x36 metrów miała kwadratowe wieże. Wokół niego wykopano fosę. Jego głębokość sięgała 10 metrów. Twierdza została założona przez Piotra I Mushata, ale największe znaczenie miała za czasów Stefana III Wielkiego (Stefan cel Mare).
Wzmocnił dwumetrowe mury z litego kamienia, zbudował dodatkowy system obronny w postaci murów o wysokości 10 metrów, które przesunięto o 20-25 metrów do przodu. Wewnątrz wybudowano dodatkowe sale dla członków jego rodziny. Jego oblężenie przez wojska osmańskie zakończyło się niepowodzeniem, dopóki samozwańczy władca Stefan VII Tomsha nie schronił się w nim w 1563 roku. Najemnicy zdradzili go i oddali cytadelę Turkom. Następnie został spalony, przekazywany z rąk do rąk popleczników sułtana tureckiego.
W 1675 r. na rozkaz Dumitrasa Cantacuzina został wysadzony w powietrze. Szczątki zniszczyło trzęsienie ziemi. Odrodzenie twierdzy rozpoczęło się po badaniach archeologicznych austriackiego architekta Karla Romstorfera na początku XX wieku. Ale odbudowa rozpoczęła się dopiero w latach 60-tych. Obecnie pozostałości twierdzy można zwiedzać za opłatą.
Twierdza Nyametskaya
Za panowania Piotra I Mushata zbudowano także fortecę Nyametskaya. Znajduje się w pobliżu miasta Targu Neamt. Legendy mówią, że jako pierwsi ufortyfikowali to miejsce Krzyżacy. Zawłaszczyli duże terytoria w Siedmiogrodzie i skolonizowali Semigradie. Nazwa Tyrgu-Neamt jest tłumaczona jako „niemiecki przetarg”. Stefan Wielki, przygotowując się do walki z Turkami, wzmacniał pierścień twierdz, w tym Niemeckiej.
Z jego rozkazu podwyższono jego mury o 20 metrów i wybudowano zewnętrzny dziedziniec, na którym zainstalowano działka artyleryjskie. Przez fosę przerzucono ogromny most, przypominający jednocześnie rzymski akwedukt i mosty z XX wieku. Na dziedzińcu wykopano studnię dostarczającą wodę pitną na wypadek oblężenia. Ale ani Osmanowie, ani polski dowódca Jan Sobieski nie mogli go przejąć.
Turcy dostali się do twierdzy tylko dzięki podbojowi Mołdawii, ale jej nie zniszczyli. Pozostawiony jako punkt obserwacyjny. Obecnie w twierdzy działa niewielka ekspozycja muzealna. Przedstawia przedmioty gospodarstwa domowego obrońców cytadeli. W latach 2007-09 rozpoczęto odbudowę. Dzięki niej pojawiła się niezawodna droga dla turystów, którzy stawiają to miejsce, poprawiono infrastrukturę, zaktualizowano architekturę.
Wąwóz Bikaz
W Karpatach Wschodnich znajdują się skały wąwozu Bikaz. Rozciągała się między Mołdawią a Transylwanią i służyła jako jedyna naturalna droga. Bicaz to najgłębszy i najdłuższy wąwóz na terenie Rumunii, którego brzegi przecina rzeka o tej samej nazwie. Obecnie jest to obszar chroniony z niemal urwistymi klifami nad 8-kilometrową autostradą.
Fotografowanie jest dozwolone w niektórych obszarach. Ci, którzy jadą autostradą są zachwyceni otaczającym pięknem przyrody, zapiera dech w piersiach. W 1961 r. przy wyjściu z wąwozu wybudowano zaporę wodną ze zbiornikiem. Uznawane jest za największe rumuńskie jezioro. Pstrąg rzeczny występuje w wodach rzeki Bikaz, a na skałach żyją czerwonoskrzydłe wspinacze ścienne, uważane za rzadkie ptaki.
Chahlau
Jedno z najsłynniejszych pasm górskich znajduje się w Karpatach Wschodnich. Znajduje się w pobliżu Spring Lake Mountain w hrabstwie Neamt. Najwyższymi punktami są Toaka (1904 m) i Okolashul-Mare (1907 m). Masyw otaczają rzeki Bistritsa i Bikaz, od wschodu jezioro Bikaz. Skete Przemienienia Pańskiego znajduje się w parku narodowym, a góra Chahleu jest uznawana za drugą po Athos górę chrześcijańską. Wielu pielgrzymów przybywa tutaj, aby odwiedzić mnichów, którzy schronili się na szczycie.
Z powstaniem gór wiąże się piękna legenda. Według niej władca Daków, Decebal, miał piękną córkę Dokię. Po zdobyciu Dacji przez rzymskiego cesarza Trajana udała się w góry Chahlau, aby jej nie zdobyć. Tutaj pasła kozy i zamarła. Według jednej wersji Matka Boża zamieniła ją w strumień, a owce w piękne kwiaty wokół. Z drugiej dziewczyna zamieniła się w skały. Według innej legendy cesarz Trajan nakazał zbudować górę, aby zablokować drogę barbarzyńcom, którzy zaatakowali ze wschodu.
Lacu - Rosu
W pobliżu wąwozu Bikaz znajduje się jezioro powstałe w 1837 roku na wysokości 978 metrów. Jedna ze skał została zmyta przez ulewne deszcze. Powalone kamienie utworzyły tamę w kształcie litery „L” na miejscu dawnych pastwisk. Linia brzegowa jeziora wynosi 2830 metrów, a głębokość sięga 10,5 metra. Wiąże się z nim piękna bajka. W pobliżu mieszkała dziewczynka imieniem Esther, której ukochana została wcielona do wojska.
Była bardzo smutna i często płakała samotnie nad górskim strumieniem. Tu spotkał ją rabuś i ukradł ją. Dziewczyna błagała góry, by ją uratowały, a natura zlitowała się. Góry się zatrzęsły, trzęsienie ziemi zabiło wszystkich, łącznie z niewinnymi pasterzami. Zawalone skały utworzyły jezioro z pniami wystającymi z wody i ukryły w swoich wodach nieszczęsną Esterę.
Kanion 7 schodów
Wąwóz otrzymał swoją nazwę w latach 20. XX wieku, kiedy rozciągnięto tu przeprawy dla miejscowej ludności. Rozciągają się na długości 230 metrów z różnicą wysokości 55-60 metrów. Odbywa się w grupach bez specjalnego sprzętu. Co jakiś czas na trasie pojawiają się małe wodospady, które dodatkowo spryskują turystów wodą.
Naukowcy przypisują powstanie kanionu okresowi jurajskiemu. Zakłada się, że jego dno jest podstawą starożytnego morza, wzdłuż którego brzegów żyły dinozaury. Oprócz cudownej natury, legendy przypisują kanionowi cuda. Młodzi ludzie, aby sprawdzić swoje przyszłe żony, zaprosili dziewczęta na spacer dnem kanionu. Więc odkryli jej wytrzymałość. Następnie dziewczynom poproszono, aby spędziły nad nim noc, wchodząc po siedmiu schodach.
Gdyby podczas testu młode pary nie kłóciły się, ale pomagały sobie nawzajem, miałyby długie, szczęśliwe życie. A w naszych czasach są śmiałkowie, którzy powtarzają instrukcje starożytnej tradycji. Atmosfera wąwozu jest wypełniona silnie ozonowanym powietrzem, które zabija wszelkie możliwe infekcje, przyczyniając się tym samym do silnego efektu leczniczego.
Park Narodowy Retezat
Jest to pierwszy park narodowy w Rumunii, założony w 1935 roku. Głównym powodem powstania obszaru chronionego była chęć zachowania unikalnej roślinności alpejskiej. Na powierzchni 381 km², położonej na wysokości 2000 m n.p.m. zachowały się ślady jezior polodowcowych. To tutaj znajduje się najgłębsze rumuńskie jezioro Zanoaga. Szczyt Mount Peleaga znajduje się na wysokości 2509 metrów.
W parku znajduje się 1190 gatunków flory, z których 90 to gatunki endemiczne. Rosną tu olcha, rododendron, okruchy, bluegrass, jastrząb. Rezerwat jest domem dla wielu dzikich zwierząt. Wśród nich są niedźwiedź brunatny, kot leśny, ryś, wilk. Jest domem dla wielu ptaków: skowronka, sępa brunatnego, rzadkiego orła przedniego, drozda białozębnego i wielu innych. Z ich powodu rezerwat narodowy został ogłoszony obszarem szczególnie chronionym.
Park Narodowy Piatra Craiului
Kolejny ciekawy zakątek Rumunii znajduje się 200 kilometrów na północ od Bukaresztu na terenie Karpat Południowych. Za datę powstania obszaru chronionego uważa się rok 1938, który w 1990 stał się parkiem narodowym.Łączna powierzchnia rezerwatu to 14 781 ha. Jego krasowy krajobraz z wychodniami wapiennymi wyróżnia się różnorodnością flory i fauny. Wśród 1170 gatunków roślinności znajdują się sosny i wierzby, olchy, graby, dęby.
Rośnie 48 gatunków przedstawicieli rodziny storczykowatych. Wśród przedstawicieli żywego świata niektórych ptaków jest 11 gatunków. Są to drozd, kukułka, wilga, kayuki, orzeł przedni i wiele innych. Ale są tylko 3 rodzaje ryb: brzana, minóg strumieniowy i sculpin. Trasy spacerowe organizowane są dla każdej kondycji fizycznej. Pozwalają do woli podziwiać piękno rumuńskiej przyrody: wąwozy górskie, doliny i jeziora polodowcowe.
Pasmo górskie Rodna
Kolejne rumuńskie pasmo górskie w pobliżu granicy z Ukrainą. Tworzą go granity i skały krystaliczne. Odkryto tu złoża pirytu. Na terenie masywu znajduje się Park Narodowy Rodna o powierzchni 46599 ha. Powstał w 2000 roku i jest unikalnym obszarem szczelin i jaskiń polodowcowych, dolin, lasów i pastwisk górskich. Część mieszkańców parku jest chroniona prawem. Powszechne ssaki to niedźwiedź brunatny, wilki, rysie, głuszec i orzeł.
Sarmisegetuza
Terytorium Dacji znajdowało się na południowym zachodzie Siedmiogrodu. Rezydencją i jej głównym ośrodkiem wojskowym i politycznym była Sarmisegetuza, położona na wzgórzu Gradishta-Munchelui. Otrzymał tak interesującą nazwę na cześć zawarcia rozejmu między plemionami Sarmic i Getae. Ostatni władca Daków, Decebal, włączył ją do swojego systemu obronnego. Został zniszczony przez wojska rzymskie podczas podbojów. W 1999 roku szczątki Sarmisegetuzy zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Twierdza znajdowała się na wysokości 1200 metrów nad poziomem morza, miała czworokątny kształt i zajmowała 30 000 m². Poza znaczeniem obronnym był także ośrodkiem religijnym, gdyż mieścił ważne dla Daków sanktuaria. Uważa się, że znajdująca się tutaj jaskinia na górze Kogayonon służyła jako schronienie dla boga Zalmoxisa. Na szczycie odkryto kilka świętych sanktuariów, do których droga jest wybrukowana ciasno dopasowanymi równoległościanami. W domach położonych na tarasach gór zainstalowano ceramiczne rury, którymi doprowadzano wodę. Umożliwiło to wyciągnięcie wniosków o wysokiej kulturze życia plemion dackich.
Tama Vidraru
W latach 1961-66 na rzece Arjesh zbudowano tamę, która zalała wioskę Arjesh Arefu. Powierzchnia sztucznego jeziora wynosi 870 ha. To najwyższa tama w Rumunii. Ma kształt przypominający łuk o wysokości do 167 metrów i długości 305 metrów. W momencie uruchomienia w latach 60. XX wieku zapora była uważana za dziewiątą co do wielkości na świecie i piątą w Europie. Obecnie zapora jest poddawana szeroko zakrojonym pracom remontowo-restauracyjnym, mającym na celu unowocześnienie i wzmocnienie istniejących przepustowości. Obok tamy zbudowano taras widokowy z żelazną figurą Prometeusza, do której wcześniej wolno było wspinać się po kamiennych schodach.
Obecnie wokół zapory pracuje ochrona, ponieważ na zboczach gór znajdują się duże ilości materiałów wybuchowych na wypadek przebicia się wody. W takim przypadku łatwiej będzie stworzyć sztuczną barierę, aby jak najszybciej zapobiec wypadkowi. Wzdłuż akwenu organizowane są wycieczki statkiem i skoki na bungee, przypominające bungee.
Sfinks Bucegi
W Górach Bucegi, położonych w centrum kraju, na wysokości 2216 m n.p.m. znajduje się ciekawa formacja przyrodnicza. Jest bardzo podobny do egipskiego Sfinksa. W wyniku wietrzenia przez wiatry piaskowców i skał wapiennych skały taki cud powstał w Karpatach Południowych. Przypuszcza się, że na tym obszarze znajdowało się jedno z centrów Atlantydy, w którym znajdowały się lądowiska obcej cywilizacji. W mieście Jassy jest jasnowidz, który twierdzi, że pod Sfinksem znajduje się labirynt kryjący skarby wiedzy starożytnej cywilizacji, która zostanie ujawniona ludzkości, gdy będzie na to gotowa. Bucegi Sphinx znajduje się na Liście Siedmiu Cudów Przyrody kraju.
Kurtia-Wicze
Stary Dziedziniec (rum. Curtea Veche - Stary Dziedziniec) lub Dwór Książęcy (rum. Curtea Domnească din Bucureşti) to zespół budynków zaprojektowanych z myślą o służeniu władcom wołoskim. Został zbudowany w drugiej połowie XIV wieku przez władcę Mirceę Saryma. Nie był używany po jego śmierci. W XV wieku Vlad Tepes postanowił założyć na jego ruinach twierdzę Dymbovitsa.
Twierdza założona 20 września 1459 roku z kamienia jest uważana za fundament Budapesztu. Po nim szczególną uwagę zwrócono na twierdzę po 1545 r. za panowania Mircei Chobanula, który położył świątynię św. Antona (hramul Sf Anton) i Zwiastowania (de Buna Vestire). Później odbywały się tam koronacje władców rumuńskich. Jest to obecnie najstarszy budynek w Bukareszcie.
Pożary i klęski żywiołowe, które miały miejsce, doprowadziły do spustoszenia pałacu i przeniesienia rezydencji rządowej w inne miejsce, a twierdzy tej nadano nazwę Starego Dworu. Obecnie jest to skansen opowiadający o przeszłości rumuńskiej stolicy. Można tu zobaczyć pozostałości systemu wodociągowego, malowidła ścienne i dekoracje budynku, fragmenty umocnień obronnych i krużganek dworski, a także zbudowaną na jego terenie łaźnię turecką.
