Adres: Rosja, obwód Niżny Nowogród, obwód Bolszeboldinski, z. Bolshoe Boldino
Główne atrakcje: Dom Pana, Most Humbak, Kaplica Michała Archanioła, Pomnik Aleksandra Puszkina, Urząd Skarbowy, Park Estate
Współrzędne: 55 ° 00'09.4 "N 45 ° 18'34.5" E
Miejsce dziedzictwa kulturowego Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Krótka historia i opis
230 km od Niżnego Nowogrodu, na łagodnych wzgórzach wśród rosyjskich równin, leży starożytna wieś Bolshoye Boldino. Panuje tu atmosfera tamtych czasów, kiedy przybył tu poeta A. Puszkin, szukając inspiracji.
Historia wsi sięga średniowiecza. Do lat 80. XVI w. wieś Zabortniki znajdowała się na terenie Boldino, gdzie mieszkali Mordowianie, którzy polowali przy zbieraniu miodu z dzikich pszczół. Wieś zawdzięcza swoją współczesną nazwę prawdopodobnie od imienia mordowskiego Boldai. Od XVI wieku ziemia ta „w okręgu Arzamas, pod Mordowskim Czarnym Lasem” była w posiadaniu szlacheckiej rodziny Puszkinów.
Dom Mistrza, tył
W 1585 r. Ewstafij Michajłowicz Puszkin, dyplomata na dworze Iwana Groźnego, otrzymał Boldino jako majątek (bez prawa do dziedziczenia) jako nagrodę od cara za swoje czyny zbrojne... Eustacjusz Puszkin wykazał się niezwykłą odwagą i pomysłowością, gdy w 1580 roku car mianował go wojewodą w Smoleńsku.
Pod dowództwem gubernatora ludność smoleńska nagle zaatakowała obóz litewski, zdobywając całą broń i mienie obozowe wroga. Eustacjusz wyróżnił się także podczas negocjacji dyplomatycznych z polskim królem Stefanem Batorym.
Pomnik A.S. Puszkina
W 1612 r. wieś Bolszoje Boldino została przyznana Iwanowi Fiodorowiczowi Puszkinowi za zasługi w wyzwoleniu Moskwy z rąk polskich najeźdźców. Po śmierci bezdzietnego Iwana Fiodorowicza jego brat, wojewoda Fiodor Fiodorowicz Puszkin, otrzymał Boldino w nagrodę od cara Michaiła Fiodorowicza za służbę wojskową i męstwo osobiste, odpierając atak wojsk polsko-litewskich pod dowództwem księcia Władysława na Moskwę. Od tego czasu szlachta Puszkin stała się znaczącymi właścicielami ziemskimi, którzy przekazali rodzinny majątek Boldino w drodze dziedziczenia.
Garbaty most
W latach 1741 - 1790 majątek należał do dziadka wielkiego poety, Lwa Aleksandrowicza Puszkina. Rozszerzył granice gruntów posiadłości Boldino, w tym oprócz samego Boldino, wioskę Maloe Boldino i wioskę Kistenevo, i zbudował w posiadłości kościół Wniebowzięcia. Po śmierci Lwa Puszkina jego ziemie zostały podzielone między licznych spadkobierców. Tak więc ojciec Puszkina, Siergiej Lwowicz, dostał połowę wsi Boldin - 140 gospodarstw chłopskich i majątek z dworem i innymi budynkami, a później trafiła do niego wieś Kistenevo.
Główna fasada dworku
A. Puszkin w Boldino
Po raz pierwszy A. Puszkin przybył do Boldino w 1830 r., w przeddzień ślubu z Natalią Gonczarową... Młody pan młody miał spędzić tu kilka tygodni, aby sporządzić wszystkie niezbędne dokumenty i objąć w posiadanie 200 poddanych, które przydzielił mu ojciec.
Jednak epidemia cholery, która ogarnęła region Niżny Nowogród, zablokowała drogę poecie i pozostał w strefie kwarantanny. Trzy jesienne miesiące 1830 roku, które poeta spędził w Boldino, charakteryzowały się bezprecedensowym wzrostem inspiracji twórczych.
Stabilny
Codziennie - spod pióra twórcy wychodzą dzieła różnego gatunku i objętości: małe tragedie „Chciwy rycerz”, „Mozart i Salieri”, proza „Opowieść Belkina”, około 30 małych wierszy i ostatnie rozdziały „ Eugeniusz Oniegin”, wiersz „Dom w Kołomnej”, a także szereg artykułów krytycznoliterackich. Puszkin przyjechał do Boldino jeszcze dwukrotnie - w miesiącach jesiennych 1833 i 1834 r., owocnie pracując tu nad swoimi dziełami... W krótkim czasie pisarz stworzył wiersze „Angelo” i „Jeździec spiżowy”, wiersz „Jesień”, ukończył prace nad „Pieśniami Słowian Zachodnich” i „Historia Pugaczowa”.
Kaplica Archanioła Michała
Osiedle Boldino – Rezerwat Muzeum im. A. Puszkina
W 1837 r., po tragicznym pojedynku z Dantesem na Czarnej Rzece, wieś Boldino przeszła na własność młodszego brata poety, Lwa Siergiejewicza. W 1911 r. Lew Anatolijewicz, wnuczek legendarnego Puszkina, sprzedał majątek Boldin państwu. W 1949 roku, z okazji 150. rocznicy urodzin poety, otwarto tu Muzeum-Rezerwat Puszkina „Boldino”. W Boldino zachował się stary park ze stawami i „altaną bajek” oraz ulubiony zagajnik poety Luchinnik. Zespół dworski został całkowicie odrestaurowany. Główna ekspozycja poświęcona tematowi „Puszkin w Boldino” znajduje się w murach dworku z antresolą.
Park majątku A.S. Puszkina
Pokoje, wyposażone w oryginalne meble z epoki Puszkina, zawierają nie tylko przedmioty gospodarstwa domowego z XIX wieku, ale także rzeczy osobiste Puszkinów. Na ścianach wiszą rodzinne portrety. Wnętrze gabinetu odtworzono według rysunku samego Puszkina, odnalezionego w rękopisach Boldina. Na końcu alei lipowej znajduje się drewniana oficyna (dobudówka dworu), która niegdyś służyła jako kancelaria patrymonialna, czyli burmistra. Dziś w oficynie powstało muzeum pamięci i gospodarstwa domowego, opowiadające o ostatniej wizycie Puszkina w Boldino.
Wnętrze gabinetu dziedzictwa
Wystrój wnętrza oficyny jest typowy dla budownictwa chłopskiego XIX wieku: dwa duże pomieszczenia - samo biuro, z którego zarządzano majątkiem, i tymczasowe biuro Puszkina połączone są zimnymi korytarzami. Odrestaurowane w epoce pierestrojki budynki - kuchnia pańska, łaźnia, ludzka, stajnie i stodoły - zostały zamienione na sale wystawowe, w których eksponowane są przedmioty ówczesnego życia chłopskiego. Kościół Wniebowzięcia NMP, wzniesiony przez dziadka A. Puszkina, to majestatyczna budowla z refektarzem i dzwonnicą. Znamienne, że konsekracja świątyni miała miejsce w roku urodzin poety. W 1830 roku w tym kościele Puszkin przemówił żartobliwym kazaniem do miejscowych chłopów: „A cholera, bracia, spotkała was tylko dlatego, że nie płacicie czynszu i się upijacie!”
