Strome schody, pagórkowate krajobrazy, kolejki linowe, artystyczne dzielnice, wzorzyste brukowane ścieżki, przyjemna atmosfera, malutkie parki – trzeba tu spędzić chociaż jeden dzień, żeby poznać Lizbonę od środka. Co zobaczyć w Lizbonie w jeden dzień na własną rękę i jakie miejsca trzeba zobaczyć? Wszystkie odpowiedzi znajdziesz w naszym poradniku.
Przejdź się zabytkowym tramwajem numer 28
Zacznijmy nasz spacer od niezwykłych przejażdżek rzadkim tramwajem, który podąża trasą 28. Nie myśl, że to rozrywka dla turystów, w tramwaju spotkasz też miejscowych. W końcu to transport publiczny. Wyjątkowość tego tramwaju to jego wiek. Zdziwisz się, gdy dowiesz się, że ma ponad 100 lat, a jego wygląd nigdy nie był modernizowany. Tramwaju nie pomylisz z żadnym innym, bo jego „sztuczką” są małe żółte (czasem czerwone) samochodziki. Wnętrze jest wykończone drewnem, a siedzenia obite skórą.
Tramwaj nr 28 jeździ zgodnie z zasadą „im ciszej jedziesz – tym dalej będziesz” i nigdy go nie psuje. Jeśli zagłębisz się w historię, możesz znaleźć ciekawy fakt. W latach 80. chcieli zlikwidować ten wyjątkowy tramwaj, który miał wiele ciekawych tras, ponieważ świadomi obywatele nie dopuścili do tego błędu. Ze względu na ich stanowcze położenie zdecydowano się zmienić tylko sieć tras, od tego czasu spaceruje po centralnych ulicach, umożliwiając turystom zwiedzanie.
Wskocz więc do tramwaju na Piazza Martin Moniz i możesz cieszyć się pięknem miasta aż do Piazza Orica, ale zalecamy wysiąść na Miradora di Santa Lucia. Kolejna mała, ale przydatna wskazówka, aby nie zepsuć wrażeń, staraj się unikać godzin szczytu. Najlepszy czas na tę przygodę to wczesny poranek lub późny wieczór.
Taras widokowy twierdzy św
Nadszedł czas na mały spacer. Kierujemy się do góry lub, jeśli jest zupełnie leniwie, jedziemy autobusem jadącym drogą nr 37. Ważne jest dla nas, aby dostać się na taras widokowy twierdzy św. Można go zobaczyć z każdego miejsca w mieście, więc nie można go przegapić. Ponieważ twierdza jest jedną z głównych atrakcji miasta, za wejście oczywiście będziesz musiał zapłacić.
Nie należy oszczędzać pieniędzy, zwłaszcza że cena emisji nie przekracza 8,5 euro za bilet dla osoby dorosłej. Możesz, jeśli to konieczne, jeśli budżet jest bardzo ograniczony, oszukiwać i podszywać się pod ucznia, jeśli nie jesteś. Ale przy kasie na pewno poproszą Cię o okazanie legitymacji studenckiej. W tym momencie możesz ćwiczyć swoją perswazję i umiejętności aktorskie.
Sam zamek miał niegdyś bardzo brutalny wygląd, ale dziś przetrwały tylko mury i niektóre pojedyncze budynki. Ale to nie jest najważniejsze, ponieważ tutaj można przypadkowo spotkać pawie i uśmiechnąć się, gdy zaczną być urażeni baczną uwagą ciekawskich podróżników. W tej chwili są bardzo zabawne.
Jeśli odwiedzisz zamek w weekend, istnieje duże prawdopodobieństwo, że staniesz się widzem ciekawego wydarzenia lub nawet aktywnym jego uczestnikiem. Możesz więc na przykład nauczyć się strzelać z kuszy. Przede wszystkim oczywiście interesują nas przepiękne widoki, które otwierają się na rzekę Tag i obszar Alfama, klasztor San Vicente de Fora.
Nadszedł czas, aby opuścić kolebkę Lizbony. Schodzenie jest dużo łatwiejsze niż wspinaczka, więc przyspieszamy i przesiadamy się do tramwaju, który zawiezie nas w okolice Belem. Polecamy przerwę w podróży od gadżetów i zwrócenie uwagi na imponujący Most 25 Kwietnia, który ma 5 kilometrów długości.
Most nazwany 25 kwietnia
To jedna z wizytówek, przypominająca legendarną „Złotą Bramę” w San Francisco. Konstrukcja jest dwukilometrową zawieszoną konstrukcją, która łączy północny i południowy brzeg rzeki Tag. Elegancka konstrukcja zadziwia wielkością inżynierii. Pokład mostu wznosi się ponad poziom wody na wysokości 70 metrów. Ciężkie stalowe liny zawieszone są między dwoma imponującymi słupami żelbetowymi. Do tych kabli przymocowane są pionowe belki, na których zawieszone jest podłoże.
Wielkie otwarcie odbyło się w 1966 roku. Budynek został nazwany na cześć dyktatora Antonio Salazara. Po bezkrwawym wojskowym zamachu stanu, który zakończył autorytarny reżim, mieszkańcy miasta nazwali most 25 kwietnia, aby uczcić dzień rewolucji czerwonych goździków. Ruch na moście jest dostępny zarówno dla transportu drogowego, jak i kolejowego.
Hieronimos
W rejonie Belém na uwagę zasługuje Jeronimos, który jest symbolem dobrobytu kraju w epoce odkrywców. Trudno w to uwierzyć, ale kiedyś była kaplica Heinricha Żeglarza. Czy wiesz, kto ją odwiedził? Sam Vasco da Gama. Po powrocie w to miejsce spotkał go król Manuel I.
Jeronimos zadziwia wyobraźnię uroczystą i majestatyczną dekoracją zarówno wnętrz, jak i wnętrz. Delikatna beżowa fasada głównego korpusu budynku ma długość 300 metrów. Zbudowany z piaskowca, jest bogato zdobiony koronkowymi rzeźbami kamiennymi, płaskorzeźbami, ozdobnymi ornamentami, stiukami, przyporami, sterczynami i rzeźbami. Budowlę wieńczą strzeliste gotyckie wieże i masywna kopuła. Na uwagę zasługuje kwadratowy dziedziniec wewnętrzny otoczony dwukondygnacyjną galerią z misterną arkadą. Każda kolumna jest ozdobiona unikalnymi rzeźbami przedstawiającymi zwoje lin, muszli i morskich stworzeń.
Wnętrze ma sklepiony sufit. Wydaje się być spięty ażurową kamienną pajęczyną. Wąskie witraże nasycają wnętrze bazyliki złotym światłem. Smukłe rzeźbione kolumny, kamieniarstwo, symbole ikonograficzne i malowane łuki wywołują błogosławione uczucie. W katedrze znajduje się sarkofag Vasco da Gamy, a także grobowce królów Portugalii.
Nie spiesz się z opuszczeniem tego miejsca, bo tutaj zainteresuje Cię również wieża Torre de Belém.
Wieża Torre de Belém
Niezwykła budowla stoi na brzegu rzeki w malowniczym miejscu w historycznej dzielnicy Belém. Podstawą wieży jest skała bazaltowa. Czterokondygnacyjny budynek został wzniesiony na początku XVI wieku jako twierdza obronna. Z zewnątrz Torre de Beden harmonijnie łączy elementy architektoniczne kultury mauretańskiej z ognistym gotykiem tradycyjnego portugalskiego stylu manuelińskiego.
Prostokątna wieża o wysokości 35 metrów ozdobiona jest żebrowymi kopułami, blankami, ażurowymi balkonami, weneckimi arkadami, podwójnymi oknami i drobnymi kamiennymi rzeźbami. Do budynku przylega potężny bastion z otwartym tarasem otoczonym arabskimi wieżyczkami. Za elegancką fasadą kryją się surowe lakoniczne sale kazamat ze sklepionym sufitem. Mieszczą się tu działa artyleryjskie, przypominające odwiedzającym o prawdziwym przeznaczeniu fortu.
Pałac Belenski
Oficjalną rezydencją prezydenta Portugalii jest Pałac Narodowy Belem. Ten wspaniały zabytkowy budynek z XVI wieku służył jako pensjonat dla rodziny królewskiej. Dość skromny zespół architektoniczny składa się z pięciu połączonych ze sobą budynków. Budynki o różnej wysokości są pomalowane na różowo i zwieńczone dachami czterospadowymi.
Głównymi dekoracjami fasad są śnieżnobiałe stiukowe detale i kolorowe kafelki przedstawiające epickie sceny z życia mitologicznych bohaterów.Budynki boczne tworzą taras przedzielony balustradami. Bogactwo zieleni nadaje pałacowi niepowtarzalny urok. W trzecią niedzielę każdego miesiąca na dziedzińcu rezydencji odbywa się uroczysta zmiana warty honorowej.
Interesujące będzie odwiedzenie „Hali wodociągowej” znajdującej się przy wejściu do pałacu. Nazwa lokalu zrodziła się z dwóch rynsztoków. Podłoga utrzymana jest w czerni i bieli. Ściany wyłożone są kolorowymi płytkami azulejo, tworząc malownicze panele.
Pomnik Odkrywców
Nad brzegiem Tagu znajduje się okazały monumentalny pomnik poświęcony wybitnym postaciom epoki wielkich odkryć geograficznych. Majestatyczna kompozycja rzeźbiarska wykonana jest z różowego kamienia, wapienia i betonu. Legendarny pomnik to karawela z żaglami rozpostartymi na wietrze. Wysokość stylizowanego kamiennego statku to ponad 50 metrów. Pomnik wzniesiono w 1960 roku.
Po obu stronach skierowanego w górę pokładu karaweli znajduje się seria rzeźb wybitnych Portugalczyków, których nazwy są nierozerwalnie związane z odkrywaniem nowych szlaków morskich. Wśród nich są kapitanowie, marynarze, monarchowie, kartografowie, pisarze, naukowcy, artyści, misjonarze i wielu innych odkrywców zamorskich ziem. Na czele grupy słynnych Portugalczyków stoi książę Henryk, który jest głównym organizatorem wypraw długodystansowych. W sumie są 32 posągi.
Każda drobiazgowo dopracowana figura rzeźbiarska zawiera przedmioty, które symbolizują działalność odkrywców. Na uwagę zasługują różne starożytne urządzenia nawigacyjne. U podnóża pomnika znajduje się plac wyłożony płytkami z wzorami w formie falistych wzorów. Tutaj można zobaczyć ogromną marmurową mozaikę „Róża Wiatrów” o średnicy 50 metrów. W centrum panelu znajduje się wielkoskalowa planisfera przedstawiająca trasy portugalskich karawel.
Narodowe Muzeum Powozów
Wspaniała kolekcja zabytkowych powozów prezentowana jest w Muzeum Powozów w Lizbonie. Unikalne pojazdy z XVI-XIX wieku są prezentowane szerokiej publiczności. W zbiorach muzeum znajdują się autentyczne powozy konne portugalskie, włoskie, francuskie i austriackie, które należały do rodziny królewskiej, szlachty, ambasadorów i wpływowej szlachty.
Imponującą kolekcję powozów można zobaczyć zarówno w nowoczesnym pawilonie, jak i w zabytkowym budynku. Nowy budynek znajduje się w niewielkiej odległości od starego budynku. Niewielka część ekspozycji znajduje się na arenie jeździeckiej wschodniego skrzydła Pałacu Belenskiego, wzniesionego w 1786 roku. Luksusowe wnętrza wielkiej sali o długości 50 metrów pasują do niesamowitych eksponatów, które można tu zobaczyć.
Wysoki sufit pokryty jest malowniczymi freskami. Sala jest otoczona łukową galerią z balustradą.
Na szczególną uwagę zasługują doskonale zachowane powozy, które są prawdziwymi dziełami sztuki. Załogi mają hipnotyzujące wykończenie. Zdobione są wzorami, ornamentami, rzeźbionymi detalami figuralnymi ze złoceniami, aksamitem i frędzlami, a także misternymi dodatkami i posągami.
Giełda
Tym, którzy mają ograniczony czas i starają się zwiedzić miasto w jeden dzień, zalecamy udanie się ponownie do tramwaju i powrót do centrum, a raczej do Łuku Triumfalnego i Rynku, który słusznie uważany jest za jeden z najpiękniejszych w mieście. To kultowe miejsce historyczne miało ogromne znaczenie dla aktywnego rozwoju Lizbony. To stąd wyruszały karawele w długie rejsy morskie. Marina z marmurowymi schodami gościła zagraniczne statki przywożące wszelkiego rodzaju egzotyczne towary.
Przed niszczycielskim trzęsieniem ziemi w 1755 r. na placu górował okazały kompleks pałacu królewskiego. Szalejące żywioły zmiotły z powierzchni ziemi wszystkie luksusowe nadbrzeżne budynki. Po przywróceniu terytorium wzniesiono tu nowe budynki administracyjne, w których prowadzono regulację zagranicznych stosunków handlowych między Portugalią a państwami Europy, a także koloniami azjatyckimi, amerykańskimi i afrykańskimi.
Szeroki czworoboczny plac uderza swoją wielkością i rozwiązaniami architektonicznymi. Otaczają go z trzech stron symetryczne konstrukcje ozdobione zacienionymi arkadowymi galeriami. Pośrodku, na wysokim cokole, znajduje się brązowy posąg króla Józefa I na koniu.
Łuk triumfalny
Perłą Rynku jest monumentalny Łuk Triumfalny. Majestatyczna konstrukcja powstała w 1775 roku, 20 lat po katastrofalnym trzęsieniu ziemi. Z powodu zawirowań politycznych budowę pomnika ukończono dopiero w 1873 roku. Nad stworzeniem tego arcydzieła pracowały wybitne rzeźby, które w swoich pracach starały się podkreślić niezłomność miejscowych mieszkańców przed uderzeniami żywiołów.
30-metrowy jednoprzęsłowy łuk przyciąga turystów swoim niezwykle wyrafinowanym pięknem. Całość architektoniczna wieńczy alegoryczna kompozycja rzeźbiarska, symbolizująca Geniusz, Chwałę i Odwagę. Na fasadzie budynku można zobaczyć marmurowe posągi słynnych Portugalczyków, w tym nawigatora Vasco da Gamy, markiza Pombal, mnicha Nunu Pereira i wielu innych. Łuk ozdobiony jest kolumnami, płaskorzeźbami, ozdobnymi wzorami i zegarami oprawionymi w wykwintne kamienne rzeźby.
Wraz z nadejściem zmierzchu nabiera szczególnego urokliwego wyglądu. Kolorowe oświetlenie otula budynek kolorowymi światłami. Na szczycie łuku znajduje się taras widokowy, do którego prowadzą dwie wąskie spiralne schody i winda. Czy możesz sobie wyobrazić, jaki widok zobaczysz? Niewymownie!
W pobliżu znajduje się bardzo kolorowe miejsce - legendarna Café Martinho da Arcada, która przyjmuje gości od 1782 roku. Warto wspomnieć, że portugalscy pisarze i inne twórcze osobowości uwielbiały spędzać tu czas w oczekiwaniu na Muzę.
Aby dowiedzieć się więcej o lokalnych atrakcjach i kupić pamiątki dla znajomych, polecamy udać się do zachodniej części placu, do głównego biura turystycznego. Jeśli masz szczęście być tutaj w weekend, możesz zobaczyć występy ulicznych wykonawców. Z placu odjeżdżają również piętrowe autobusy, na których w ciągu kilku godzin można zobaczyć najważniejsze zabytki.
Teraz mała mucha w maści. Informacje te dotyczą nie tylko obszaru Commerce, ale również całego centrum. Bądź ostrożny, jeśli nieznajomy zaproponuje, że spróbuje kupić narkotyki. Lepiej nie wiedzieć, jak to wszystko może się skończyć. Narkotyki są w tym kraju nielegalne.
Winda Santa Justa
Kontynuujemy naszą podróż. Z placu kierujemy się na północ. Więc możemy dostać się do dzielnicy Baixa. Tutaj mamy starą windę, bardzo piękną - Elevador di Santa Justa. Jest to stara pionowa winda, która łączy nadmorską dzielnicę Baixa z wieżowcami miasta. Pagórkowaty krajobraz Lizbony od niepamiętnych czasów sprawiał trudności lokalnym mieszkańcom. Tylko odporni fizycznie Lizbończycy mogli regularnie pokonywać strome zbocza. Na początku XX wieku wzniesiono okazały pomnik inżynierii, mający na celu złagodzenie losu mieszczan i gości stolicy.
Zgrabna stalowa konstrukcja wznosi się do 45 metrów. Na elewacji budynku można zobaczyć wiele neogotyckich elementów dekoracyjnych. Ażurowe arkady i smukłe kolumny sprawiają wrażenie przewiewnej konstrukcji. Podstawa wieży wsparta jest na czterech kolumnach. Dwie kabiny wind wykończone są boazerią i lustrami. Wspinając się w górę, turyści podążają na taras widokowy, skąd otwierają się malownicze krajobrazy miasta.
Jest też mała sztuczka. Chociaż jest to winda, jest częścią systemu transportu publicznego.Masz bilet na tramwaj? Wtedy możesz bezpiecznie z niego korzystać. Nie zwlekajmy i kontynuujmy naszą podróż. Spacer nie potrwa długo, bo w kilka minut znajdziesz się w samym sercu Lizbony, na placu Rossio. Oficjalna nazwa to Piazza Don Pedro IV.
Plac Rossio
Jego przewidywalna historia ma ponad 500 lat. W średniowieczu plac był siedzibą trybunału inkwizycji, dokonywano także publicznych egzekucji. Od niepamiętnych czasów odbywały się tu zamieszki i uroczystości świąteczne. Po niszczycielskim trzęsieniu ziemi Rossio został zbudowany z zespołem architektonicznym w stylu portugalskiego renesansu. Dla wielu turystów to właśnie stąd zaczyna się znajomość zabytków.
Wyłożona falistą mozaiką z czarno-białego bruku. Kostka figurowa została stworzona, aby żeglarze, którzy zeszli na ląd, mogli szybko odbudować aparat przedsionkowy i przystosować się do chodzenia po lądzie. Rossio jest otoczone starymi rezydencjami, w których obecnie mieszczą się hotele, restauracje i sklepy. Wśród zabytków architektury wyróżnia się klasyczny budynek Teatru Narodowego. Jej fasadę zdobi monumentalny portyk z sześcioma kolumnami i frontonem.
Elegancka konstrukcja dworca kolejowego jest niesamowita. Centralne wejście zdobią łuki w kształcie podkowy z wykwintną kamienną koronką. Ażurowa balustrada dachu, wąskie przypory, wstawki kaflowe i gotyckie sterczyny robią niezatarte wrażenie. W centrum znajduje się rzeźba króla Pedro IV, osadzona na wysokim filarze. Podstawa piedestału jest ozdobiona marmurowymi postaciami kobiecymi, które reprezentują cechy charakterystyczne dla monarchów. To siła, sprawiedliwość, mądrość i powściągliwość. Dwie fontanny z brązu z rzeźbiarskimi kompozycjami nadają temu miejscu szczególnego, uroczystego uroku.
Jeśli nie miałeś jeszcze czasu na jedzenie, wejdź po schodach na zachód od Praça do Rossio. Tutaj znajdziesz miejsce, w którym możesz smacznie zjeść i cieszyć się wakacjami w przyjemnym otoczeniu. Odświeżyłeś się? Świetnie, bo przed nami jeszcze tyle ciekawych rzeczy.
Dzielnica Alfama
Teraz musisz przejść przez plac Don Pedro IV na wschód, gdzie możesz wsiąść do kolejki linowej. Zabierze Cię do obszaru Alfama. Ciesz się widokami i pięknem, zwłaszcza że nie ma już sensu się spieszyć, bo już wszystkie główne atrakcje widziałeś. Wieczór można spędzić w barze, degustując likier wiśniowy ginjinha. Można to zrobić w dowolnym lokalnym barze. Polecamy zabawny wieczór i pyszną kolację w dzielnicy Barrio Alto.
Gdzie się zatrzymać
Jeśli planujesz zatrzymać się na dłużej niż jeden dzień, możesz wcześniej zarezerwować zakwaterowanie, chociaż doświadczeni podróżnicy zalecają rozwiązanie problemu na miejscu. Faktem jest, że w Lizbonie bez problemu można zakwaterować się w pensjonacie, ale praktycznie nie zamieszczają swoich ofert na stronach agregatorów. Mimo skromnej atmosfery, pensjonaty mają niezaprzeczalne atuty - cenę i dogodną lokalizację. Jeśli nie chcesz tracić czasu na szukanie, zalecamy zwrócenie uwagi na następujące opcje:
Alojamento Local Santo Tirso jest łatwe do znalezienia, ponieważ znajduje się na głównym placu Lizbony, Rossio. Jest to również jedna z najbardziej ekonomicznych opcji zakwaterowania w centrum miasta.
Hotel SANA Rex 3 *. Hotel położony jest w centrum i oferuje po prostu wspaniałe widoki na park i zabytkowe centrum.
Hotel Metropole 3 *. Szykowna opcja dla tych, którzy nie skąpią udogodnień. Hotel położony jest w samym sercu miasta.
Mam nadzieję, że nasz przewodnik turystyczny pomoże Ci spędzić niezapomniany dzień w Lizbonie.
