Twierdza genueńska, położona w krymskim mieście Sudak, to wyjątkowy kompleks budowli, który odzwierciedla romantyczny styl średniowiecza. Znajduje się na Górze Twierdzy, która w czasach starożytnych była rafą koralową i przechodzi w Zatokę Sudacką.
Krótka historia
Wszystkie obiekty twierdzy zajmowały łącznie 30 hektarów i zostały wzniesione przez Genueńczyków, którzy uznali za konieczne w celach obronnych wybudowanie majestatycznej twierdzy i uczynienie z niej bazy wojskowej. Symbolem Sudaku stało się później 14 wież z blankami, które tworzą genueńską twierdzę na Krymie.
Widok z lotu ptaka na fortecę genueńską w Sudaku
Budowa warowni zajęła prawie wiek - prace prowadzono w latach 1371-1469... Jednak efektem żmudnej pracy starożytnych inżynierów była potężna, wieloletnia konstrukcja, wykonana zgodnie ze wszystkimi zasadami fortyfikacji zachodnioeuropejskiej.
Całe założenie, reprezentowane przez kilkanaście baszt, połączone było masywnymi murami i posiadało wjazd na teren w postaci Bramy Głównej. Budowniczowie nazwali każdą z 14 wież inaczej – na cześć konsulów, którzy rządzili Sugdeyą (starożytna grecka nazwa Sudaka) w latach budowy danej budowli. Historycznym dowodem na to są osadzone tablice wież, na których naniesione są odpowiednie napisy i symbole heraldyczne.
Ogólny widok twierdzy genueńskiej
Fortyfikacje obronne twierdzy genueńskiej
Umocnienia obronne systemu fortyfikacji reprezentowane są przez dwa niezależne poziomy, czyli pasy obronne – górny i dolny. Nazwę kondygnacji decydowała ich pozycja w stosunku do Bramy Głównej.
Widok na zachodnią część twierdzy genueńskiej
Górny pas tego krymskiego zabytku reprezentuje Zamek Konsularny i mury obronne z wieżami: Patrol, Bezymyannaya, Georgievskaya i Verkhnyaya. Na niższym poziomie, od strony północno – wschodniej i północno – zachodniej, znajdowały się 2 strefy fortyfikacji, pomiędzy którymi znajdowała się konstrukcja bramna z przyczółkiem. Po obu stronach bramy znajdują się wieże Jacobo Torsello i Bernabo di Franchi di Pagano. Wszystkie elementy twierdzy zostały połączone w pełnoprawny kompleks ze względu na ich połączenie z potężnym murem.
Zamek konsularny twierdzy genueńskiej
Podobnie jak w starożytności, tak i teraz nad Bramą Główną znajduje się tablica z napisem potwierdzającym budowę konstrukcji w 1389 roku. Oprócz wspomnianych wyżej baszt północno-wschodnia część fortyfikacji zawiera na swoim terenie trzy baszty bez nazwy i jedną półokrągłą, wieże Luchini de Flisco Lavane, Corrado Chicalo, Pasquale Giudice. Po północno-zachodniej stronie budynku fortyfikacji, kierując się w stronę Bramy Głównej, znajdują się pozostałe wieże: Kamień Węgielny, Guarco Rumbaldo, Giovanni Marione i Zrujnowana.
Widok na główną bramę (Santa Croce) z terenu twierdzy genueńskiej
Wraz z końcem wydarzeń 1475 roku, znaczących zdobyciem twierdzy przez Turków, fortyfikacja została naprawiona. Przeniesienie twierdzy genueńskiej na własność Imperium Rosyjskiego z 1783 r. nie wpłynęło na fortecę w najlepszy sposób - zaczęła podupadać. Jednak prace konserwatorskie przeprowadzone w latach 70. ubiegłego wieku pozwoliły zachować część baszt w nienaruszonym stanie i częściowo odrestaurować zniszczone mury, a Zamek Konsularny najlepiej zachował swoje pierwotne formy.
Widok na główną bramę twierdzy genueńskiej. Wieża Giacomo Torselli (po lewej), wieża Barnabo di Franchi di Pagano (po prawej)
Jego strukturę reprezentuje czworoboczna wieża-donżon, wieża narożna i przechodzące między nimi mury tworzące zamknięty dziedziniec. Pierwsza kondygnacja Zamku Konsularnego wykorzystywana była do celów gospodarczych. Zawierał również imponujących rozmiarów pojemnik do przechowywania wody. Druga i trzecia kondygnacja mieściły zwykłe pokoje. Cała konstrukcja wieży konsularnej na Krymie kończy się zębami umieszczonymi na pasie łukowym. A jej boczne przejście zapewnia połączenie z inną wieżą - Św. Jerzego, która dziś ma swój pierwotny kształt.
Widok na wieże Georgievskaya i Watchtower (na wzgórzu), od strony Zamku Konsularnego
Wygląda jak dwupoziomowa, trójścienna konstrukcja z blankami, w ścianach której znajdują się szczelinowe strzelnice na 2 poziomach.
Najwyższym punktem fortyfikacji górnej jest Strażnica, której budowę prowadzono od X do XIII wieku. Zamek św. Eliasza - jego drugie imię... Wieża, która swoim kształtem przypomina czworobok, była wcześniej przeznaczona dla stróża, a dziś jest platformą obserwacyjną. Przyglądając się dolnemu pasowi obronnemu łatwo zauważyć odrestaurowany zespół Bramy Głównej, reprezentowany przez takie fragmenty jak:
Widok na George Tower i Zamek Konsularny od strony Strażnicy
- barbakan;
- most obrotowy;
- głęboki rów;
- wieża Bernabo di Franchi di Pagano;
- Wieża Jacobo Torsello;
- Battisto di Zoaglio to nazwa portalu, czyli mur oddzielający wieże.
Corrado Chigalo wieża twierdzy genueńskiej
Otwarta trójkondygnacyjna wieża Jacobo Torcello wygląda jak czworoboczny budynek, którego piękno podkreśla podwójny pas łukowy. Według napisu na tabliczce heraldycznej wieża ta pojawiła się w systemie fortyfikacji w 1385 roku. Podobny projekt tkwi w innej wieży - Bernabo di Franchi di Pagano, ale wzniesiono ją znacznie później - już w 1414 roku.
Wieża Pasquale Giudice twierdzy w Genui
Biorąc pod uwagę baszty znajdujące się w północno-zachodnim odcinku dolnego pasa obronnego, na szczególną uwagę zasługują dwie, nazwane przez Giovanniego Marione i Guarco Rumbaldo. Budowa pierwszego – Giovanni Marione, datuje się na 1388 rok. Z czasem jego czworokątną konstrukcję uzupełniono o czwarty poziom, na którym znajdowało się przejście bojowe i parapet. Obok znajduje się wieża Guarco Rumbaldo, ozdobiona tabliczką heraldyczną, przypominającą, że wieża zawdzięcza swoją budowę konsulowi Guarco Rumbaldo, który zlecił jej budowę w 1394 roku. Konstrukcja ma kształt kwadratu, zbudowana jest w typie otwartym i ma 3 poziomy. Wieże są oddzielone od siebie zasłonami.
Giovani Tower Marione z twierdzy w Genui
W północno-wschodniej części, która należy do dolnego pasa obronnego, najlepiej zachowana do dziś jest wieża Pasquale Giudice. Wielopoziomowy, otwarty budynek z trzema kondygnacjami dopełnił kreację Genueńczyków w 1392 roku. Nie mniej ciekawa pod względem architektonicznym jest Wieża Półokrągła, która swoim kształtem wyróżnia się na tle całego systemu fortecznego oraz wieża zwana Corrado Chikalo, która dołączyła do całego kompleksu w 1404 roku. Z fortyfikacji portowych pozostała jedynie kwadratowa wieża Frederico Astagvera, czyli Portowaja. Ten trzykondygnacyjny budynek zdobił twierdzę w 1386 roku. Ogólnie rzecz biorąc, twierdza genueńska w Sudaku ma znaczną wartość historyczną i kulturową i jest uważana za jeden z najbardziej unikalnych zabytków Krymu i element architektury obronnej starożytnej Tawrii, odzwierciedlający tradycje X - XVIII wieku.
Widok na wieżę Corrado Chigalo i meczet Padishah Jami
Świątynia na terenie twierdzy genueńskiej
Jednak twierdza genueńska jest atrakcyjna nie tylko dzięki wieżom - na jej terenie znajduje się Świątynia z arkadami. Został zbudowany przez Turków, którzy chcieli mieć meczet, ale później inni właściciele twierdzy przebudowali meczet najpierw na katedrę prawosławną, a następnie na katolicką.
Meczet Padishah Jami
Pod koniec XVIII wieku budowla raz za razem zmieniała swoje podporządkowanie.Pomimo tego, że konstrukcja nie uległa zmianom, obiektowi udało się odwiedzić zarówno cerkiew prawosławną, jak i cerkiew niemiecką oraz przeznaczoną dla zgromadzeń katolików świątynię ormiańską. Dziś mieści się w nim muzeum historyczno-archeologiczne, bogate w wiele ciekawych eksponatów.
Wieża Frederico Astaguerra (Port) i Świątynia Dwunastu Apostołów
To samo Twierdza genueńska, która zachowała klimat średniowiecza, od 2001 roku zamieniła się w miejsce corocznych festiwali skupiających najlepszych mistrzów sztuki rycerskiej... I to nie tylko święta – to prawdziwe turnieje, które przerywają ciszę szczękiem mieczy, szczękiem kowalskich kowadeł i zaskakują gości twierdzy bitwami ubranych w zbroje wojowników. Takie festiwale odbywają się zwykle w sierpniu i nazywają się „hełmem genueńskim”.
Świątynia Dwunastu Apostołów
Każdy, kto choć raz odwiedził festiwal i zbadał twierdzę genueńską – nieocenioną wizytówkę Krymu, zaczyna rozumieć znaczenie wypowiedzi rosyjskiego historyka-publicysty posła Pogodina, który napisał, że w całej Europie nie można znaleźć bardziej malownicze ruiny niż pozostałości twierdzy genueńskiej. A nawet ruiny zamków nadreńskich nie mają sobie równych pod względem wartości.
Ocena atrakcji:
