Jedno z najbardziej znanych hiszpańskich miast - Sewilla - co roku przyjmuje wielu turystów. Jedni przyjeżdżają tu na długo, inni mogą poświęcić tylko kilka godzin na światowej sławy atrakcje. Co zobaczyć w Sewilli w 1 dzień na własną rękę? Zależy od twoich preferencji. Mogą to być stare kościoły, muzeum flamenco, teatry lub arena, na której odbywają się walki byków. A może interesuje Cię dziedzictwo architektoniczne okresu mauretańskiego – Złota Wieża? Możliwe, że po prostu chcesz pospacerować po nasypie, spacerować po placach, zaglądać do kawiarni i sklepów…. Są tu dziesiątki zabytków. Porozmawiajmy o najciekawszych.
Nabrzeże rzeki Gwadalkiwir
Być może właśnie od takiego spaceru powinieneś zacząć poznawanie zabytków. Warto narysować paralelę do Petersburga - kiedy patrzysz na miasto znad Newy, otwiera się przed tobą zupełnie wyjątkowa, czarująca panorama. Więc to jest tutaj. Wystarczy przygotować się na taki spacer – ruszaj w drogę rano lub wieczorem, kiedy nie jest za gorąco, załóż wygodne buty. Wał jest bardzo długi - tylko w historycznym centrum miasta jego długość wynosi prawie 5 km. Podczas spaceru będziesz szedł drogą, a następnie zejdziesz po schodach do wody.
Istnieje możliwość wypożyczenia roweru – są też specjalne ścieżki do tego transportu. I oczywiście nie zapomnij aparatu. W końcu po drodze zobaczysz wiele zabytków. Zobaczysz widok na arenę, na której odbywają się walki byków, możesz podziwiać Złotą Wieżę i słynną fontannę Generation 27. Również z niecodziennej perspektywy można spojrzeć na budynki uniwersytetu i teatr im. Lope de Vegi. Spacer można zakończyć w pięknym parku Marii Luizy.
Arena walk byków „Maestransa”
Walki byków zawsze były bardzo popularne w Hiszpanii. Początkowo areny miały kształt kwadratu, ale w niektórych przypadkach nie było to zbyt wygodne. Nie wszystkie byki okazały się na tyle odważne, by były gotowe do walki z torreadorem. Często zwierzęta po prostu kuliły się w kącie i nie było łatwo ich stamtąd wywabić. Nowoczesne areny są okrągłe. „Maestranza”, zbudowana w połowie XVIII wieku, zajmuje niejako miejsce pośrednie - arena ma owalny kształt.
Kolejny fakt związany z tym miejscem. To tutaj matador po raz pierwszy walczył z bykiem na piechotę. Zazwyczaj do takiej walki wchodziło się siedząc na koniu. Warto zwiedzić arenę, nawet jeśli nie jesteś fanem tego rodzaju rozrywki. Sama „Maestransa” jest bardzo piękna, tutaj znajduje się królewskie pudełko. Można też zajrzeć do muzeum tematycznego – znajduje się w pobliżu – znajduje się tam wiele eksponatów związanych z walkami byków. Jest nawet płaszcz, na którym zostawił swój podpis słynny Pablo Picasso.
Teatr Maestranza
To tutaj odbywa próby i koncerty Królewskiej Orkiestry Symfonicznej. To nie przypadek, że teatr jest jednym z najsłynniejszych w Hiszpanii i dość trudno się tu dostać. O bilety trzeba wcześniej zadbać. Choć miejsc jest tu wiele, widowisko może jednocześnie oglądać około 1800 widzów. Kolejna ważna zaleta teatru - aby w pełni przekazać widzom całe piękno utworów muzycznych - wykorzystywane są najnowsze technologie.
Rzadko kiedy teatr europejski może pochwalić się takim wyposażeniem. Dzięki temu można tu zaprezentować najbardziej skomplikowane produkcje, publiczność – nawet znawcy – w pełni je doceni. Miejsce, w którym stoi teatr, zostało wybrane bardzo dobrze - to brzeg rzeki Gwadalkiwir, historyczna dzielnica. W pobliżu znajdują się hotele, kawiarnie, sklepy. Wizytę w operze można więc połączyć z innymi przyjemnościami, np. zakupami.
Torre del Oro
Jeden z najbardziej znanych zabytków w Sewilli. Złota Wieża została zbudowana na początku XIII wieku. Jest to zabytek architektury okresu mauretańskiego. Pierwotnie wieża miała służyć jako latarnia morska, dlatego umieścili ją na brzegu rzeki. Za nim znajdowały się mury otaczające miasto. Przez rzekę przerzucono łańcuch i przyczepiono do niego łodzie. Więc ludzie przenieśli się na drugą stronę. W późniejszych czasach wieża pełniła rolę więzienia, przechowywano tu także proch strzelniczy, a nawet mieściły się tu biura.
Niszczycielskie trzęsienie ziemi nawiedziło w XVIII wieku, a Torre del Oro została odbudowana pod koniec XIX i na początku XX wieku. Dziś znajduje się tu Muzeum Morskie, można wspiąć się na sam szczyt – na taras widokowy. Warto wspomnieć jeszcze o jednym punkcie – wieża otrzymała swoją nazwę, prawdopodobnie ze względu na to, że zbudowano ją z cegieł z białej gliny. Oświetlone słońcem lub księżycem świeciły złotem. Złotą Wieżę można zobaczyć w wielu filmach.
Szpital Miłosierdzia
Piękny średniowieczny budynek, który został wyjątkowo dobrze zachowany. Pomysł stworzenia szpitala, w którym leczeni byliby biedni, wyszedł od Miguela de Manary. W połowie XVII wieku zaproponował zakonnikom założenie takiego szpitala. Dziś jego posąg znajduje się w ogrodzie przed szpitalem. Znamienne, że zanim ten człowiek prowadził dość nieokiełznane życie, jego kochanki były niezliczone, a nawet uważa się, że służył jako pierwowzór Don Juana. Ale potem Miguel miał wizję, podczas której zobaczył swój pogrzeb.
Potem zdecydował, że resztę życia poświęci na cele charytatywne. Nie wiadomo, jak długo trwałaby budowa, gdyby nie wsparcie króla. To dzięki jego darowiznom na szczytny cel wybudowano dość obszerny budynek obok kościoła miejskiego. Szpital od razu stał się bardzo popularny. W ciągu kilku miesięcy zaczął być odczuwalny brak miejsc. Wtedy architekt Francisco Ruiz de Escalon zabrał się do pracy.
Udało mu się praktycznie podwoić powierzchnię szpitala i udekorować jego fasadę tak, aby wyglądała organicznie obok kościoła. Dziś wiele osób chce podziwiać to miejsce. Na kafelkach przy wejściu widnieją symboliczne Wiarę, Nadzieję, Miłość oraz świętych Jerzego i Jakuba. Dziedziniec jest elegancko udekorowany pięknymi fontannami. W samym budynku szpitala znajduje się wystawa cennych obrazów.
Archiwum Indii
O ile uczeni z pewnością zachwycą zawartość tego archiwum, o tyle turyści będą podziwiać przede wszystkim piękny budynek. Zawiera wiele dokumentów związanych z historią Cesarstwa Hiszpańskiego, które istniało na ziemiach Ameryki i na Filipinach. Budynek jest również wspaniałym przykładem renesansu.
Projekt opracował architekt El Escorial Juan de Herrera pod koniec XVI wieku. Dom ten przeznaczony był dla miejscowego cechu kupców. Architekt wprowadził patia i balustrady wzdłuż krawędzi dachu. Przez kolejne kilkadziesiąt lat budynek był dekorowany w każdy możliwy sposób. Archiwum zostało tu przeniesione pod koniec XVIII wieku. Dokumentów jest tak dużo, że długość półek wynosi nie mniej niż 9 km, a jeśli policzysz strony, jest ich około 80 milionów.
Katedra
To prawdziwa perełka Sewilli, jednej z największych bazylik na świecie. Budowę katedry rozpoczęto na początku XV wieku, a sam proces ciągnął się przez 4 długie stulecia. Możemy również wspomnieć o tym, że na miejscu katedry kiedyś znajdował się duży meczet. Bazylika została wzniesiona w stylu neogotyckim, jej długość przekracza 100 m, a szerokość ponad 70 m. Ale oczywiście koniecznie trzeba wejść do środka. Jest tam przechowywanych wiele skarbów. Począwszy od nietypowych krat, a skończywszy na ikonach.
Również tutaj znajdują się arcydzieła malarstwa i architektury. Goście przychodzą do katedry, a następnie pokłonić się prochom Krzysztofa Kolumba – on tu odpoczywa.Pochowano tu także inne osoby, które odegrały ważną rolę w historii Hiszpanii. Do katedry prowadzi 9 bram. Oglądając strukturę architektoniczną od środka, koniecznie udaj się do Sali Kapituły, aby zobaczyć słynne rzeźby.
Wieża Giralda
Dziś jest to jedna z najlepszych platform widokowych w mieście. Ale wieża ma imponującą historię. Jego budowę rozpoczęto w XII wieku i od tego czasu jest przykładem architektury mauretańskiej. W tym czasie wieżę zdobiły złocone kule. Kiedy padały na nie promienie słońca, świeciły i były widoczne z dużej odległości. Później, gdy Sewilla przeszła w ręce Hiszpanów, balony zostały usunięte, meczet zastąpiono katedrą, a na szczycie wieży zbudowano obserwatorium.
W połowie XVI wieku na szczycie dobudowano dzwonnicę, wysokość wieży zaczęła sięgać prawie 100 m. Zwieńczono ją wiatrowskazem. Od którego wzięła się jego nazwa. W języku hiszpańskim „giralda” oznacza „wiatrołap”. Mimo licznych przeróbek wieża wygląda zaskakująco organicznie, jak prawdziwe dzieło sztuki. Turyści nie przegapią okazji wspięcia się na nią, aby podziwiać panoramę miasta z góry.
Alkazar
Pałac ten, który później stał się rezydencją królów hiszpańskich, zaczęto budować w X wieku, kiedy rządził Emir Abderrahman III. Pałac okazał się tak piękny i poetycki, że nazwano go „wiecznym schronieniem wiosny”. Dziś niewiele zachowało się z pierwotnego wyglądu. Większość sal pochodzi z okresu znacznie późniejszego - 14-16 wieków. Jest tu wiele dziedzińców, w rzeczywistości lokale znajdują się wokół nich.
W jednej z sal, jak powstała, odbywały się oficjalne przyjęcia, znajduje się również Dziedziniec Lalek – jego ściany zdobią ornamenty przypominające figury. Dziedziniec Dziewcząt został tak nazwany ze względu na legendę - sprowadzono tu setkę piękności, aby emir mógł wybrać najlepsze jako hołd dla kalifa Kordoby. Możesz także odwiedzić Halę Sprawiedliwości i Halę Łowów.
Poradnik opowie Ci wiele ciekawostek z nimi związanych. Ogrody otaczające Alcazar są również zachwycające. Poświęć trochę czasu na ich obejście. Kwitną tu drzewa pomarańczowe, wokół chodzą ważne pawie, rozpościerając swoje wspaniałe ogony. Poza tym zawsze można tu spotkać artystów. Alcazar jest szczególnie interesujący dla fanów filmu „Gra o tron” - nakręcono tu wiele scen filmu.
Muzeum Tańca Flamenco
Zapalający taniec flamenco jest prawdziwym niematerialnym dziedzictwem kulturowym Hiszpanii. Ten charakterystyczny taniec ma wielu fanów na całym świecie. I powstał w XVIII wieku w wioskach Andaluzji, a pierwsi go wykonali zwykli chłopi. Od tego czasu w historii flamenco pojawiło się wiele ciekawych faktów. Możesz dowiedzieć się o nich w muzeum, które znajduje się w dzielnicy Santa Cruz w starym domu. Założycielką muzeum została słynna tancerka Christina Hoyos.
Kupując bilet, lepiej wziąć bilet łączony. Pozwoli nie tylko na obejrzenie eksponatów, ale także obejrzenie jasnego pokazu – odbywa się tu trzy razy dziennie i trwa około godziny. W muzeum dowiesz się wielu ciekawych rzeczy o flamenco, przyjrzysz się strojom tancerzy i ich partnerów, zobaczysz kastaniety, zobaczysz portrety, rzeźby i wiele więcej.
Jeśli masz czas, możesz wziąć udział w kursie mistrzowskim i samodzielnie opanować podstawy pięknego tańca. Sala, w której odbywa się pokaz, jest mała i zawsze pełna, więc zadbaj o swoje bilety z wyprzedzeniem. Spektakl jest tak jasny i ekscytujący, że można tu przyjechać nawet z dziećmi – na pewno nie będą się nudzić.
Metropol Parasol
To arcydzieło architektury wydaje się pochodzić z przyszłości. Znajduje się na Placu Wcielenia, to jest centrum miasta. W latach 90. ubiegłego stulecia podjęto decyzję o rekonstrukcji placu, w trakcie której odkryto ślady starożytnej osady rzymskiej. Aby to zachować, postanowiono porzucić pomysł wyposażenia tu parkingu, ale zbudować coś innego.
Zwycięzcą został projekt Metropol Parasol autorstwa Jurgena Mayera. Jednak ze względu na problemy materiałowe budowa została opóźniona, a jej koszt wzrósł. Najwyższej jakości drewno brzozowe sprowadzono z Finlandii. Przez długi czas nie mogliśmy znaleźć i zatwierdzić odpowiedniego kleju. Dopiero w 2011 roku na placu pojawiły się „grzyby sewilskie” - tak najpierw nazwali nowy budynek, a potem oficjalnie. 6 parasoli z betonu i drewna o wysokości 26 m przeplata się ze swoimi „czapkami”.
„Grzyby” zajmują imponującą powierzchnię 5000m2. Wewnątrz znajdują się kawiarnie, sklepy, targ, na którym można kupić wszystko – od owoców morza po najświeższe owoce i warzywa. Zamiast podziemnego parkingu poniżej znajduje się teraz muzeum archeologiczne. Można tu zejść i podziwiać mozaiki i obrazy. Na samym szczycie budynku znajduje się taras widokowy. Można tu wjechać szybkobieżną windą i popatrzeć na panoramę miasta.
Bazylika Jezusa del Gran Poder
Ten kościół katolicki jest niewielki. Znajduje się w okolicy San Lorenzo. Projekt zrealizowali Alberto de Horta i Antonio Delgado. Bazylika została zbudowana w stylu neobarokowym. Po wejściu do środka goście pamiętają panteon w Rzymie. Jest też misterna rzeźba, a także piękny ołtarz.
Wiele osób przyjeżdża tutaj, aby czcić wizerunek Chrystusa Señor de Sevilla, który pochodzi z początku XVII wieku. Jest tu szczególnie tłoczno w Wielki Piątek. W końcu ten obraz jest nie mniej popularny wśród Hiszpanów niż Święta Dziewica z Makareny. Przy zapalonych świecach wierzący zwracają się do Pana, proszą Go o pomoc.
Pałac Duenas
Pałac ten został zbudowany w połowie XV wieku. I otrzymał swoje imię na cześć klasztoru Santa Maria de las Duenas. Pałac ma bogatą historię. Został zbudowany na polecenie rodziny Pineda, ale wkrótce został sprzedany rodzinie de Ribera, ponieważ właściciele potrzebowali funduszy na okup krewnego z niewoli Maurów. Nowi właściciele zmienili wygląd pałacu, nadając mu cechy renesansowe. Później budynek przeszedł na własność książąt Alba.
Warto wspomnieć, że w pałacu urodził się poeta Antonio Machado (jego ojciec był tu dozorcą), mieszkał tu także baron Holland, który napisał książkę o Lope de Vega. W XVIII i XIX wieku pałac przeszedł remonty. Dziś można tu zobaczyć różne style - gotyk, mauretański, renesansowy. Bardzo piękny pokój z ośmiobocznym sufitem ozdobionym złotem. Zachowało się patio i fontanna. W ogrodach rosną bardzo rzadkie gatunki roślin.
Można również zobaczyć kaplicę z XV wieku, jednak przebudowaną. Uważa się, że to tutaj doszło do zawarcia małżeństwa Amerigo Vespucci i Marii Cerezo. Również w pałacu kiedyś pobrali się księżna Alby i Alfonso Diez Carabantes. Dziś odwiedzając Pałac Duenas goście zobaczą wiele antyków, luksusowe meble, gobeliny, zastawę stołową oraz bogatą kolekcję obrazów.
Bazylika Macarena
Atrakcji tej nie można zaliczyć do zabytku starożytności, a mimo to cieszy się dużą popularnością wśród turystów. Bazylika pomalowana jest na tradycyjne kolory - biel z ochrą. Wewnątrz znajduje się sanktuarium - starożytny obraz Najświętszej Maryi Panny z Makarenska, imię malarza ikon nie zostało ustalone. Ale Matka Boża nazywana jest „Królową Sewilli”. Jej płaszcz pokryty jest złotem i drogocennymi kamieniami, w jej dłoni Matka Boża ściska białą chusteczkę.
I oczywiście nigdzie indziej nie zobaczysz Najświętszej Dziewicy w kolczykach. Ale tutaj nie jest to zaskakujące. Podczas Wielkiego Tygodnia przyjeżdżają tu goście z różnych miast Hiszpanii. Obraz zostaje wyjęty ze świątyni i niesiony wzdłuż głównych ulic miasta. Procesja okazuje się bardzo zatłoczona, wierzący żałują za swoje grzechy. Może wydawać się to dziwne, ale w świątyni znajdują się również eksponaty muzealne związane z walkami byków.
Torero przyjdź prosić Matkę Bożą o szczęście, przynieś jej prezenty. Niektórzy mieli nawet zaszczyt nosić nosze, na których montowany jest obraz. Projekt kościoła wykonał Aurelio Gomez Meliano, a wybudowano go pod koniec lat 40. ubiegłego wieku. Stopniowo zdobywała coraz większą popularność.Goście podziwiają piękną architekturę, kłaniają się cudownemu wizerunkowi, zapoznają się z kolekcją muzealną.
Alameda de Herkules
Tutaj możesz zakończyć znajomość z miastem. W drugiej połowie XVI wieku założono tu ogród publiczny. Nazwa pochodzi od rzędów topoli białych. Jeszcze wcześniej istniała odnoga rzeki, ale najpierw odcięła ją tama, a następnie teren specjalnie osuszono. Bagienny staw zniknął, zastąpiony kanałami i fontannami. Zainstalowano 4 kolumny, a kilka z nich należało do starożytnej rzymskiej świątyni. Na górze wzniesiono rzeźby.
W XIX wieku ogród ten był bardzo popularnym miejscem, zwłaszcza wśród szlachty. Wręcz przeciwnie, po wojnie domowej obszar ten był uważany za najbiedniejszy, panowała prostytucja i handel narkotykami. Na początku XXI wieku Alameda zaczęła być odrestaurowana. Ponownie posadzono białe topole, pojawiły się tu ławeczki i fontanny. Są tu również zabytki - Dom Syren, kaplica, budynek, w którym urodził się Gustavo Adolfo Becker. Dziś Alameda jest centrum życia nocnego miasta. Jest tu wiele barów, pubów, dyskotek. Na przykład bar Tino jest bardzo popularny.
Z recenzji:
„Tutaj możesz spróbować tych hiszpańskich potraw, o których wcześniej tylko czytaliśmy. Na przykład ogonki wołowe z frytkami i gazpacho, sałatki, które są po prostu ogromną górą warzyw. Wszystko jest bardzo smaczne i co najważniejsze ceny są bardziej niż demokratyczne ”
Warto więc przyjechać tu na lunch lub kolację, jak można odwiedzić Sewillę i nie spróbować narodowego hiszpańskiego jedzenia? A tu wszystko jest smaczne i niedrogie.
Oczywiście jest mało prawdopodobne, że będziesz w stanie wszystko skontrolować w jeden dzień, ale jak uda ci się zobaczyć przynajmniej to, co interesuje opis? Jest mało prawdopodobne, że zielone autobusy wycieczkowe Ci pomogą, ponieważ zatrzymują się tylko na 4 przystankach, a audioprzewodnik nie jest najlepszej jakości. Możesz zamówić osobistą wycieczkę z przewodnikiem mówiącym po rosyjsku. Jeśli masz w planach nie zwiedzanie miasta, a odwiedzenie konkretnych miejsc – na przykład chcesz zobaczyć pałace Alcazar i Duenas – powinieneś się tam od razu udać. A dopiero później, jeśli starczy sił, można obejrzeć coś innego, albo po prostu usiąść w przytulnej kawiarni, podziwiając panoramę miasta.
Z reguły ci, którzy przybyli tu na krótki czas, chcą wrócić ponownie, aby bardziej szczegółowo zapoznać się z zabytkami starożytnego hiszpańskiego miasta. Niech to pragnienie się spełni!
