Ogród Neskuchny w Moskwie to ulubione miejsce odpoczynku mieszkańców i gości stolicy. Kompleks ogrodowo-parkowy wraz z zabytkowymi obiektami architektonicznymi i nowoczesnymi atrakcjami stwarza różnorodne możliwości przyjemnego spędzania czasu. Zagospodarowana przestrzeń zajmuje obszar 59 hektarów wzdłuż prawego brzegu rzeki Moskwy i jest swego rodzaju kontynuacją TsPKiO im. M. Gorkiego.
Historia
Ogród Neskuchny uzyskał swój nowoczesny wygląd w połowie XIX wieku, kiedy Departament Pałacowy nabył dla cesarza Mikołaja I trzy sąsiednie majątki:
- Orłowa (dawny Demidow)
- Golicyn
- Trubetskoj-Szachowski
W 1756 r. Słynny uralski przemysłowiec PA Demidow nakazał założyć ogród nad brzegiem rzeki Moskwy. Pochyłe zbocze przekształcono w amfiteatr, na tarasach którego posadzono ponad 2 tysiące odmian rzadkich roślin uprawnych. Wybudowano szklarnie i wylęgarnie roślin egzotycznych. Na jednym z miejsc wykopano duży staw. Hodowano w nim wszystkie rodzaje ptactwa wodnego. W pobliżu był kurnik.
Ogród Demidowa szybko zyskał sławę. Ludzie dowolnej klasy mogli bezpłatnie oglądać jego cuda. Po śmierci Demidowa hrabia A.G. Orłow-Czesmenski. Z jego polecenia na terenie pojawiają się różne kompozycje rzeźbiarskie i małe formy architektoniczne (pawilony, altany itp.).
Sąsiednia posiadłość należała do księcia N. Yu Trubetskoya, który również uwielbiał rozrywkę i przedsięwzięcia. „Atrakcją” parku był „zielony” labirynt. W ogrodzie znajdowały się szklarnie na nietypowe rośliny, pawilony o oryginalnym kształcie. Majątek Golicynów pod koniec XVIII wieku. przekazana w spadku Natalii Pietrownej Czernyszewa. Nowa właścicielka za życia stanowczo odmówiła sprzedaży majątku. Zgodnie z jej testamentem, dopiero po 5 latach od daty śmierci spadkobiercy mogli rozporządzać ziemią. W 1843 r. dziedzictwo Golicynów wykupili Zakon Pałacowy.
W ten sposób rodzina cesarska stała się właścicielem rozległego terytorium w Moskwie. Została wybrana do aranżacji rezydencji królewskiej. Prace nadzorowali architekt Evgraf Tyurin i ogrodnik Pelzel. Na letnie wakacje cesarzowej Aleksandry Fiodorownej zbudowano pałac. Na jej cześć otrzymał imię Aleksandria.
W połowie XIX wieku. ogrodnictwo krajobrazowe uległo znaczącym zmianom. Zasypano staw, wygładzono przybrzeżne tarasy, rozebrano wiele budynków. Pod nieobecność właścicieli ogród stał się ogólnodostępny. Stopniowo rósł i szalał. Sytuacja poprawiła się po przeprowadzce do Pałacu Aleksandryjskiego Wielkiego Księcia S.A. Romanowa, który został mianowany Generalnym Gubernatorem Moskwy. Nakazał zaprzestać bezpłatnego odwiedzania ogrodu i przeprowadzić prace przy jego remoncie. Prace architektoniczno-budowlane powierzono V.A.Gamburtsevowi.
Od 1918 r. Ogród Neskuchny ponownie otrzymał status ogrodu publicznego. W pałacowym budynku mieści się kolekcja mebli z XVII-XIX wieku. Od 1928 r. teren został włączony do Centralnego Parku Kultury i Wypoczynku. Gorkiego. W 2009 roku kompleksowi ogrodowo-parkowemu nadano status obszaru szczególnie chronionego.
Dlaczego ogród nazywa się Neskuchny
Ogród zawdzięcza swoją nazwę posiadłości „Neskuchnoye”, która należała do księcia N.Yu. Trubieckoj. Rodzina książęca w połowie XVIII wieku. otrzymał ziemię z placówki Kaługa do rzeki Moskwy. Terytorium zajmowało wzgórze i głęboki wąwóz. Architekt D. Ukhtomsky został zaproszony do odpowiedniego wyposażenia trudnego terenu. Zaprojektował barokowy pałac, który nazwał "Nudnym Wiejskim Domem".
Dwupiętrowy budynek ozdobiono:
- na parterze - kolumnada
- na drugim piętrze - balkon
- pod dachem - rzeźby
Przyległy park został zorganizowany w stylu wersalskim. Wzdłuż ścieżek rosły krzewy, przycięte w różne geometryczne kształty. Krajobraz uzupełniały liczne rzeźby i altany. Po śmierci pierwszego właściciela Neskuchnoye przechodziło z rąk do rąk i zostało wykupione z rozkazu cesarza Mikołaja I w 1826 roku. W rezultacie całe terytorium cesarskiej rezydencji zostało przemianowane na Neskuchny Sad.
Przydomek ten został potwierdzony rozmaitością zabaw i rozrywek, które zaaranżowano dla rozrywki zwiedzających. W połowie XIX wieku. otwarto teatr „powietrzny” (letni). Na jej scenie występowali iluzjoniści, trenerzy niedźwiedzi, zespoły cygańskie i soliści teatralni.
Osobliwości miasta
Nudny ogród nadal zasługuje na swoją nazwę. Na powierzchni 60 hektarów zachowały się zabytki z XVII-XX wieku:
- Pałac Aleksandryński
- Fontanna „Pory roku”
- Arena
- kamienne mosty - Górny, Dolny, Groteskowy
- Herbata (Letnia) Dom
- Pawilon kąpielowy (wannowy)
- Domek Myśliwski (Kamienna Altana, Samowar)
- Rotunda
- Grota Delsala
- kompozycja rzeźbiarska „Dziewczyny-nurki”
Pałac Aleksandryński (architekt E. Tyurin) kilkakrotnie zmieniał swoje przeznaczenie. Został zbudowany jako miejsce letnich wakacji dla cesarzowej Aleksandry Fiodorownej. Później mieszkał w nim moskiewski gubernator generalny. W XX wieku. budynek zamieniono na muzeum: pierwotnie meble, a potem etnologia. W latach 30. ubiegłego wieku w pałacu mieści się Prezydium Rosyjskiej Akademii Nauk.
Po bokach budynku głównego znajdują się 2 skrzydła:
- Frailiński
- Kawalski
Wejście do głównej klatki schodowej zdobią kamienne buldogi. Bramy wjazdowe po obu stronach ozdobione są pylonami z alegorycznymi figurami „Obfitości”. Od 1934 roku centralną część ceremonialnego dziedzińca zajmuje fontanna Cztery Pory Roku. Został wykonany według szkiców rzeźbiarza I. Vitali i wcześniej stał na Placu Łubiańskim w Moskwie.
Hrabia Orłow był zapalonym jeźdźcem i hodowcą koni. Dlatego nakazał wybudować na terenie posiadłości ujeżdżalnię. Obecnie działa w nim Muzeum Mineralogiczne im. AE Fersmana. Stajnie były połączone z domem przez most Bolszoj Kamenny (Górny). Oprócz niego w posiadłości zachował się Mały Kamień (Dolny), przechodzący nad wąwozem i mały mostek Groteskowy.
Pawilon kąpielowy został zbudowany nad brzegiem stawu Elizavetinsky (Ekaterininsky) do zabiegów wodnych. Zawierała marmurowe wanny. Według legendy dno zbiornika dla dostojników kąpielowych było wyłożone płytami marmurowymi. Na zboczu wąwozu Andreevsky znajduje się Pawilon Myśliwski. Jest gospodarzem zdjęć do popularnego programu telewizyjnego „Co? Gdzie? Gdy?". Z balkonu Herbaciarni roztacza się panoramiczny widok na centralną część stolicy. W latach 50. 19 wiek grota o tej samej nazwie została zbudowana według projektu architekta P.D. Delsala.
Na brzegu rzeki w latach 30-tych. XX wiek zainstalowano grupę rzeźbiarską „Dziewczyny-nurki” (autor - R. Iodko). Na 800-lecie stolicy w Ogrodzie Neskuchnym zbudowano Rotundę z płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z historii Rosji i fontannami (autorstwa D. Chechulin). Obok nich w 2007 roku ułożono „Aleję Miłości”. Jego ozdobą jest symboliczny zegar, którego wskazówka jest ustawiona na 5 do szóstej.
Zabawa
Ogród Neskuchny posiada wszelkie warunki do urozmaiconego wypoczynku. W filarowym budynku nad rzeką Moskwą znajduje się bezpłatna biblioteka. W pawilonie szachowym odbywają się turnieje dla amatorów gier planszowych. Każdy może zagrać w tenisa stołowego lub tenisa. W tym celu na terenie parku znajdują się korty i stoły.
Swoje usługi oferuje dziecięca szkoła jeździecka. Park oferuje wypożyczalnię sprzętu sportowego (rowery, longboardy, wrotki). Wspinacze ekstremalni lubią wspinać się po linie Panda Park. Zimą miłośnicy pływania pod lodem pływają w otworach lodowych w pobliżu brzegu rzeki. W Neskuchnym Garden powstały tory rowerowe i joggingowe ze strefami chilloutu i parkietami tanecznymi, a także kilka placów zabaw.
Istnieje klub dziecięcy „Shardam”, którego program:
- warsztaty kreatywne
- warsztat pielęgnacji roślin
- aktywności sportowe
- szkoła perkusyjna
- questy
W centralnej alei na gości czeka interaktywne mini-zoo.
Jak się tam dostać
Główne wejście znajduje się wzdłuż Leninsky Prospekt (16-20). Do ogrodu można łatwo dojechać metrem:
- wzdłuż linii Kaluzhsko-Rizhskaya - ul. „Oktiabrskaja”, „Prospekt Leninskiego”
- wzdłuż linii Sokolnicheskaya - art. „Frunzenskaya” i dalej wzdłuż mostu Puszkina
Ponadto znajduje się przystań statków motorowych, do której w ciepłym sezonie przypływają łodzie rekreacyjne.
