Wielu turystów podziwia zabytkowe dzielnice, w których wznoszą się monumentalne średniowieczne pałace i katedry. Oprócz imponujących zespołów architektonicznych w stolicy Czech znajduje się jedno z największych europejskich ogrodów zoologicznych. Praskie Zoo to rozległy park, w którym odtworzono naturalne siedlisko zwierząt. Wśród pachnących roślin i masywnych kamieni spacerują lwy, słonie, pawie, na trawnikach pasą się żyrafy, małpy skaczą po pnączach i wspinają się lemury, a w specjalnym basenie majestatycznie pływa niedźwiedź polarny. To tylko niewielka część tego, co można zobaczyć w zoo.
Historia
Od niepamiętnych czasów w powietrzu unosił się pomysł stworzenia praskiego zoo. Większość czeskich królów zajmowała się hodowlą zwierząt w swoich lennach. Były to małe żłobki, zakładane wyłącznie w celu zaspokojenia zachcianek monarchów. Historia praskiego ogrodu zoologicznego rozpoczęła się w 1881 roku, kiedy syn cesarza Austro-Węgier Franciszek Józef, następca tronu Rudolph, poślubił belgijską księżniczkę Stephanie. Odbyło się wystawne wesele z wieloma gośćmi i prezentami.
Z okazji ślubu szlachetny czeski hrabia Špork zaproponował społeczeństwu prosty, ale trudny do zrealizowania pomysł – urządzić pierwszy ogród zoologiczny w Pradze. Problem polegał na tym, że taki projekt wymagał odpowiedniej powierzchni. Jednak inicjatywa hrabiego pozostała tylko na papierze. W rezultacie jego pomysł zostanie przyjęty jako podstawa do aranżacji przyszłego rezerwatu na początku XX wieku.
W 1922 r. Alois Svoboda, znaczący właściciel ziemski i filantrop, przekazał Gminie Metropolitalnej swoje posiadłości nad brzegiem Wełtawy w praskiej dzielnicy Troja na budowę parku aklimatyzacyjnego. Malowniczy teren, otoczony płotem, zaczęto uszlachetniać i wyposażać w woliery dla drapieżników. Zaczęli także wznosić budynki administracyjne. Twórcą projektu i pierwszym dyrektorem zoo został profesor Jiří Janda. Oficjalne otwarcie rezerwatu nastąpiło w 1931 roku.
Po otwarciu rezerwatu w parku pojawiła się jego pierwsza mieszkanka - lwica Sharka, ofiarowana przez austriacki cyrk Rebernigg. Następnie do drapieżnika dołączyła wilczyca Lotta i konie Przewalskiego, których gatunki zoologiczne były na skraju wyginięcia. Fauna parku była stopniowo uzupełniana różnymi przedstawicielami świata zwierząt. Pojawił się tygrys, słoń, lwy morskie, hipopotam, małpy, żyrafa i gepard.
W połowie XX wieku praskie zoo otrzymało status państwa pod patronatem Ministerstwa Informacji i Edukacji Republiki Czeskiej. Rosnący budżet zachęcił nowe woliery do naśladowania warunków dzikich zwierząt, ptaków, gadów i ryb. Instytucja czyni znaczne postępy w hodowli zwierząt. Wzrasta liczebność wielu gatunków ssaków.
Najtrudniejszy czas dla zoo nadszedł w 2002 roku. Z powodu obfitych opadów poziom Wełtawy podniósł się o siedem metrów. Większość zoo została zalana. Personel rezerwy nie zdążył na czas zorganizować ewakuacji zwierząt. Większość zwierząt padła ofiarą szalejących żywiołów. Po tragicznych wydarzeniach władze lokalne i administracja placówki podjęły wszelkie niezbędne działania dla bezpiecznego pobytu zwierząt w parku. W 2015 roku Praskie Zoo zajęło czwarte miejsce w światowym rankingu najlepszych szkółek. Rocznie park odwiedza ponad milion osób.
Opis
Zalesiony teren Praskiego ZOO zajmuje powierzchnię 60 hektarów. Łączna długość zadbanych ścieżek prowadzących do pawilonów wynosi 10 kilometrów. Żyje tu ponad 5 tysięcy zwierząt, z których większość jest wymieniona w Czerwonej Księdze. Zwierzęta w praskim zoo nie są izolowane klasycznymi kratami. Otwarte wybiegi wyposażone są w drewniane przegrody, a dla zwierząt drapieżnych zainstalowane są szklane barierki. Przy wejściu do ogrodu zoologicznego zwiedzający mogą zapoznać się z mapą terenu, która wyszczególnia strefy przebywania różnych gatunków dzikich zwierząt.
Praskie Zoo składa się z dwóch poziomów połączonych kolejką linową. Orka po rozległym terenie rezerwatu, kolejki linowe i mini-przyczepy mogą wygodnie dostarczyć turystów do siedlisk zwierząt. Aby lepiej widzieć zwierzęta, nad pawilonami znajdują się mosty widokowe. Na terenie instytucji znajdują się kawiarnie, sklepy z pamiątkami, place zabaw z atrakcjami. W parku znajduje się nawet niewielka świątynia buddyjska ozdobiona rzeźbami, a także wieża widokowa, z której roztacza się malowniczy widok na całą okolicę.
Pawilony
Terytorium kompleksu podzielone jest na strefy tematyczne, w których zwierzęta żyją w warunkach naturalnych. Odwiedzający park są dosłownie otoczeni dziką przyrodą. Są to lasy tropikalne, afrykańska sawanna, pustynie, równiny, pasy arktyczne i inne części świata. Jednym z najczęściej odwiedzanych pawilonów jest indonezyjska dżungla. Jest to wspaniała struktura, w której małpy, gibony, warany, ptaki, żółwie i ryby żyją wśród tropikalnych drzew, lian, sztucznych skał, wodospadów i akwariów. Ten dwupiętrowy budynek z ogromną szklarnią jest domem dla około 1000 zwierząt.
Klatka plenerowa dla małych kolorowych ptaków jest poszerzona. Latają nad głowami zwiedzających. Siadają na gałęziach krzaków i jakby pozują przed obiektywami aparatu. Na dużym obszarze, otoczonym głazami, zaroślami i kłodami pasą się żyrafy z długimi sześciometrowymi szyjami, skaczą kangury, strusie skubią trawę. Stado słoni indyjskich radośnie przechadza się krętymi ścieżkami ich zasięgu. W sztucznym stawie pluska się hipopotam, w pobliżu widać zebry.
Pawilon kota, będący jednym z osiągnięć zoo, pozostawi miłe wspomnienia. Lamparty, tygrysy i lwy z gracją igrają na trawnikach. Szczególnie interesujący jest proces karmienia drapieżników. Na widok surowego mięsa zwierzęta skaczą, warczą i pokazują ostre kły. Praskie Zoo słynie z ochrony koni Przewalskiego. Na wolności nie znajdziesz już unikalnych zwierząt kopytnych. Pracownikom placówki udało się z sukcesem zrealizować projekt hodowli tych rzadkich zwierząt, który zasługuje na szczególny szacunek. Rezerwat jest również domem dla dziko wrażliwych zwierząt - pand czerwonych i tapirów malajskich.
Za przezroczystym ogrodzeniem znajduje się odkryty basen z kamiennymi wyspami i skalistym brzegiem. Pingwiny demonstrują tutaj swoje umiejętności pływackie. Zanurzając się do wody, wydają się latać. Interesujące jest obserwowanie beztroskiego życia rodziny goryli. Latem mieszkają w otwartej klatce, a zimą przenoszą się do przestronnego, ciepłego pokoju. Naczelne mają różne zabawki kulkowe, liny, kikuty i gałązki. Goryle aktywnie rozmnażają się w zoo.
Zoo w Pradze jest tak różnorodne i duże, że obejrzenie wszystkich wybiegów zajmie co najmniej 5 godzin. Niedźwiedź polarny pływa niestrudzenie na grzbiecie w zimnej wodzie szklanego basenu. Pawilony imitujące lasy iglaste zamieszkują łosie i jelenie. Jeziora i bagna kompleksu są domem dla flamingów, tapirów i antylop. Terrarium reprezentowane jest przez największe węże świata - anakondy.
Godziny otwarcia i ceny biletów
Praskie Zoo jest otwarte codziennie przez cały rok. Godziny pracy rezerwatu zależne są od sezonu - od 9:00 do 19:00 (czerwiec-sierpień), do 18:00 (wrzesień, październik, kwiecień, maj), do 17:00 (listopad-luty).Cena biletu dla osoby dorosłej to 120 CZK, bilet dla dziecka to 150 CZK.
Gdzie to jest i jak się tam dostać
Zoo położone jest z dala od centrum miasta, na zalesionym terenie - Zamek Troy. Na miejsce można dojechać komunikacją miejską. Korzystając z metra, należy dojechać do stacji Nádraží Holešovice (linia „C”), a następnie przesiąść się na autobus numer 112, który zabierze Cię do zoo (przystanek Zoologická zahrada). Cała podróż z Placu Wacława zajmie około godziny. Do praskiego zoo kursuje również parowiec, który odjeżdża z nabrzeża Rašínovo. Transport rzeczny jest zalecany w sezonie letnim.
