Historia starożytnego miasta Włoch, Bari, zaczyna się od małego portu rybackiego Barium w 181 rpne. NS. Teraz jest ważnym ośrodkiem gospodarczym południowych Włoch (drugi co do ważności po Neapolu), zachowując dziedzictwo architektoniczne minionych stuleci. Podpowiemy, którą z wielu atrakcji w Bari powinni w pierwszej kolejności odwiedzić turyści. Dzięki temu będziesz mógł samodzielnie skomponować najlepszą trasę do spacerowania po mieście.
Zamek w Bari
Masywna, nieco posępna konstrukcja przywodzi na myśl obrazy okrutnego średniowiecza. Wydaje się, że wojny niedawno zakończyły się potężnymi pochyłymi murami, tajemniczymi prostokątnymi wieżami, a więźniowie z IX wieku marnieją w lochach, kiedy zamek Bari (szwabski) służył jako więzienie. Koszary. Zmieniono wzniesiony (na rozkaz króla Sycylii w 1131) obiekt architektoniczny, uzupełniony murem fortecznym, bastionami i fosą ochronną.
Wraz z wdzięcznymi elementami stylu renesansowego architektura zamku zawsze potwierdzała swoją militarną siłę. Wejście do zamku znajduje się od strony południowej. Idąc po masywnym moście można zobaczyć dziedziniec, bastion, główną wieżę zamku. Obecnie mieści się w nim muzeum historyczne, często odbywają się wystawy i wycieczki. Spacerując wałem miejskim można zobaczyć niezwykłe nocne oświetlenie zamku. Wydaje się, że w oświetlonych salach odbywają się średniowieczne wydarzenia.
Adres zamku: Piazza Federico II di Svevia.
Bazylika św. Mikołaja
W budynku wybudowanym ku czci patrona miasta św. Mikołaja odbywają się nabożeństwa, imprezy kościelne, jak wiele wieków temu. W Bazylice przechowywane są relikwie czczonego świętego z bezcennym darem przywiezionym od tureckiej Myry. Bazylika została wzniesiona w latach 1087, 1197. Początkowo kościół pełnił funkcję kaplicy dworskiej i miał status świątyni pałacowej. Zawiera wiele fresków, łuków, kolumn, bogatych, uroczystych dekoracji. Wiele elementów dekoracyjnych zapożyczono ze starożytnych budowli Bizancjum.
W centrum kościoła znajduje się rzeźba św. Mikołaja Cudotwórcy wykonana z czystego srebra. Tron biskupi wykonany jest z jednego kawałka marmuru, a wejścia do bazyliki strzegą dwa bezrogie byki, które wskazały (jak wynika z ciekawej legendy) miejsce powstania słynnej bazyliki. Kościół ma wielkie znaczenie dla świata chrześcijańskiego, będąc miejscem pielgrzymek do płynących z mirry cudownych relikwii. Każdego roku, w dniu pojawienia się relikwii, święto obchodzone jest 9 maja (22). Bazylika znajduje się pod adresem Largo Abate Elia 13.
Katedra św. Sabiny
Kościół jest drugim co do wielkości w mieście po Bazylice św. Mikołaja. Inaczej nazywa się Duomo (Katedra). Katedra została zbudowana w XIII wieku na miejscu zniszczonego kościoła bizantyjskiego i jest poświęcona biskupowi Sabinie z Canosa. Jego święte relikwie są przechowywane. Znajduje się tu również antyczna ikona „Odigitria”, stworzona przez ewangelistę Łukasza w VIII w. Liczne stare freski, łuki, kolumny tworzą piękny, majestatyczny widok na antyczną katedrę św.
Fasada budynku ozdobiona jest niezwykłym oknem w kształcie rozety z postaciami fantastycznych zwierząt. Widać to z każdego miejsca na Starym Mieście. W Katedrze regularnie odbywają się nabożeństwa, liturgie i msze (również dla dzieci). Wraz z nimi można zapoznać się z wystrojem wnętrza kościoła. Zobacz starożytne graffiti na ścianach przedstawiające krzyże, które krzyżowcy zostawili przed swoimi kampaniami.
Adres obiektu architektonicznego: Piazza dell'Odegitria, 1.
Bari Vecchia
Stare miasto to wąska uliczka prowadząca do portu, portu. Koniecznie trzeba się nimi przespacerować, aby poczuć atmosferę miasta, zobaczyć prawdziwe życie ludności Bari (tak jak było w średniowieczu). Wisząca pościel, sklepy rzemieślników, stare fontanny, słupy wodne. Wśród architektonicznej układanki wąskich labiryntów powstało zadziwiająco 40 kościołów i ponad 120 sanktuariów.
Spacerując po wąskim cyplu w pobliżu portu, można zobaczyć wiele zabytków, ale większość z nich jest zamknięta dla zwiedzających. Na samym brzegu znajduje się twierdza św. Antoniego, stary fort (mieszka w nim galeria), stary klasztor św. Scholastyki. Obecnie jest to budynek uniwersytecki. Odpoczynek i lunch najlepiej zorganizować w małej kawiarni na Starym Mieście i skosztować dań rybnych dostarczanych z pobliskiego portu.
Las Mercadante Cassano
Znajomość okolic miasta, atrakcje przyrodnicze Włoch można realizować nie tylko na wyjątkowych wybrzeżach, ale także np. w Parku Narodowym Alta Murgia. Większość parku zajmuje słynny las Mercadante Cassano. To udane połączenie naturalnego krajobrazu z działalnością człowieka. Wśród tropikalnej roślinności, pięknych wąwozów krasowych, skał, jaskiń tworzonych przez naturę od wielu tysiącleci znajdują się tereny do bezpiecznych spacerów i rekreacji.
W położonej nieopodal lasu Dolinie Altamury królowały kiedyś nawet majestatyczne dinozaury. W pobliżu lasu znajduje się wiele wiosek turystycznych i miejsc do zamieszkania. Na jego terenie stworzono dogodne miejsca na pikniki i rekreację. Las znajduje się w Cassano delle Murge. Można go odwiedzić wraz z wycieczką, pojechać wynajętym samochodem, taksówką.
Wał przeciwpowodziowy
Wieczorny spacer wzdłuż wybrzeża Adriatyku jest niemożliwy bez pięknego nabrzeża miasta. Nie sposób nie zauważyć, nie odwiedzić tego miejsca. Wał znajduje się w nowej części miasta. Został zbudowany w XIX-XX wieku poza starym centrum, uważany jest za najdłuższy nasyp w Europie (30 km).
Nasyp zaczyna się w dzielnicy Paleze i ciągnie się do wioski rybackiej Torre A Mare. Na początku nasypu znajduje się płatny parking. Widok pięknych średniowiecznych budowli, pałaców, niesamowitej roślinności, bogatego morskiego powietrza, wygodnych ławek, oryginalnych lampionów sprawia, że spacer jest przyjemny o każdej porze dnia.
Bari-Murattiana
Nowe miasto Bari znajduje się we wschodniej części osady. Nowa część pojawiła się jako przedłużenie przestrzeni pod budowę nowoczesnych budynków po wyburzeniu murów twierdzy w 1813 roku. Nazwa pojawiła się na cześć króla Neapolu Joaquino Murata. W przeciwieństwie do labiryntowych ulic starej części miasta, zrealizowano tu projekt standardów europejskich z początku XIX wieku. Proste ulice, Avenue Victor Emanuele II (Corso Vittorio Emanuele II), duże place z fontannami, otoczone majestatycznymi arcydziełami architektury.
Nowe miasto wypełniają dźwięki klubów nocnych, restauracji, kawiarni. Są to zabytki, teatry, muzea, galerie sztuki, parki. Główny deptak (Via Sparano o długości około 1 km) jest pełen butików i sklepów na każdy gust. Tutaj zawsze można poczuć burzliwe życie współczesnych Włoch. W nowym Bari znajduje się stacja kolejowa, na którą przyjeżdżają goście miasta.
Teatr Petruzzelli
Czwarty co do wielkości teatr we Włoszech został ponownie otwarty w 2009 roku (po niszczycielskim pożarze w 1991 roku). Teatr powstał pod koniec XIX wieku, sfinansowany przez rodzinę Petruzzelli. Na skwerze przy morzu wybrano miejsce, w którym najczęściej odbywały się festyny ludowe. Podczas wernisażu wystawiono w 1903 roku opera Meyerbeera „Hugenoci”.
Mieszkańcy miasta od zawsze marzyli o własnym centrum kulturalnym. Dlatego decyzja o odrestaurowaniu budowli została podjęta przez mieszczan z aprobatą i dużym wsparciem finansowym. Pierwszym przedstawieniem była Księżniczka Turandot Pucciniego w 2008 roku. Ze sceny teatru zabrzmiały głosy wielu znanych mistrzów. W tym Luciano Pavarotti, który urodził się w mieście. Teatr może pomieścić 1490 widzów, aby cieszyć się muzyką współczesną i klasyczną.
Adres teatru: Via Salvatore Cognetti 8.
Grota di Castellana
Pierwsze udane badanie systemu podziemnych jaskiń stworzonych przez naturalną siłę podziemnej rzeki miało miejsce w 1938 roku przez słynnego speleologa Anelli. Jego popiersie jest zainstalowane przy wejściu do pierwszej jaskini. Przez miliony lat powstawały ogromne hale, dziwaczne korytarze, ozdobione krystalicznymi formacjami stalaktytów i stalagmitów. Najpiękniejszą jaskinią kompleksu jest Jaskinia Biała. Naturalną biel ścian podkreśla specjalne oświetlenie, czyniąc z niej dom bajecznych krasnali.
Do jaskini można przejść korytarzem Pustyni (w postaci wąskiego wąwozu) o wysokości ściany 450 m. Oddzielne sale jaskiń zostały oczyszczone i uszlachetnione. Do głębokości 72 m prowadzą szlaki turystyczne.Krótka trasa ma około 1 km długości i jest przeznaczona na 1 godzinę. Wycieczka kosztuje 12 €. Długa trasa (3 km, czas trwania 2 godziny) kosztuje 16 €. Istnieją świadczenia dla emerytów, rencistów, uczniów, studentów.
Adres: Apulia, Castellana Grotte. Można się tam dostać pociągiem podmiejskim Sud-Est.
Muzeum Sztuki Prowincji Bari
Pinacoteca Provinziale to bogata galeria sztuki mistrzów z południa Włoch, którzy żyli w różnych czasach. Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych rozpoczęło działalność w 1928 roku. Zbiory pierwotnie mieściły się w Pałacu Rządowym. Następnie muzeum przeniosło się do luksusowego budynku Palazzo della Provincia. Zdobi słynne nabrzeże miasta. W osobnym pomieszczeniu galerii znajdują się prace słynnego włoskiego artysty Corrado Giaquinto, od którego imienia pochodzi nazwa Pinakoteki.
W galerii prezentowane są arcydzieła weneckiej szkoły malarskiej z XV i XVI wieku, ikonografia neapolitańska, malarstwo, rzeźba i dzieła współczesne. Majolika apulijska, stare szopki (obrazy przedstawiające Narodzenia Pańskiego), dzieła toskańskich artystów „Macchiaioli”. Za bogate dziedzictwo Pinakoteki uważa się XII-wieczną drewnianą figurę Chrystusa. Galeria jest czynna od wtorku do soboty w godzinach 9:00-19:00. Bilet wstępu kosztuje 2,5 €.
Kościół San Marco dei Veneziani
Stary kościół jest często nazywany bizantyjskim. Wynika to ze starożytnej struktury Bizancjum, znajdującej się w tym miejscu aż do XIII-XV wieku. Budowę nowego kościoła rozpoczęto po wyzwoleniu miasta z Saratii. Romańską fasadę wyróżnia rozeta, portal łukowy z bogatą sztukaterią oraz słynny uskrzydlony lew (symbol Wenecji i kościół św. Marka).
Wewnątrz kościoła znajdują się rzeźbione renesansowe ołtarze, zakrystia, witraże, obrazy, rzeźby i zabytkowe meble. Wejście do zakrystii zdobią polichromowane kafle z wizerunkami Madonny del Pozzo, świętych Marka, Antonia. Kościół znajduje się na głównym placu miasta pomiędzy bazyliką św. Mikołaja a katedrą. Wejście do kościoła jest bezpłatne. Filmowanie zdjęć i filmów jest zabronione.
Muzeum Archeologiczne
Historia rozwoju Muzeum Prowincjonalnego, założonego w 1875 roku, odzwierciedla rozwój cywilizacji w regionie Apulii od czasów starożytnych do współczesności. Do funduszu muzealnego stale dodawane są nowe artefakty z wykopalisk archeologicznych. Wśród nich są przedmioty gospodarstwa domowego wykonane z ceramiki brązowej przez mistrzów ludów Daunia, Messapia i Peucetia. Muzeum jest właścicielem najbardziej kompletnej bazy danych artefaktów starożytnej cywilizacji stworzonej przez te ludy przed nadejściem Apulii. Interesująca jest kolekcja figurek terakotowych wykonanych przez mieszkańców starożytnych miast.
Figury, zwane Tanager, bardziej naturalnie przedstawiają postawy mężczyzn i kobiet. W długich korytarzach znajduje się wiele starych waz, posągów bogów i bohaterów. Muzeum znajduje się na terenie Nowego Miasta przy Piazza Umberto I w jednym z budynków uniwersyteckich. Wycieczki z przewodnikiem są dostępne po wcześniejszym uzgodnieniu. Cena biletu to 5 €. Muzeum jest tymczasowo zamknięte dla bezpłatnych wizyt. Otwarte od wtorku do soboty. Początek o 8.30, koniec pracy o 18.30.
Kwadrat Aldo Moro
Na placu znajduje się dworzec kolejowy (wybudowany w 1864 r.), dworce autobusowe międzymiastowe, linie autobusowe miejskie, stanowiące centralny węzeł komunikacyjny. Na placu znajduje się wyjście z metra. Plac nosi imię ofiary terroru „Czerwonych Brygad” Aldo Mory, przewodniczącego Rady Ministrów Włoch. Jego ważna kariera polityczna rozpoczęła się za panowania Benito Musoliniego.
Głównym celem Moro było poszerzenie podstaw demokratycznych w kraju, stworzenie nowego systemu demokratycznego. Dochodzenie w sprawie zbrodni „Czerwonej Brygady” zajęło 4 lata, ale nie znaleziono osób, które zleciły głośną zbrodnię terrorystyczną stulecia. W parku przy placu jego popiersie znajduje się niedaleko fontanny, zbudowanej na cześć akweduktu apulijskiego. Główny budynek uniwersytetu, znajdujący się przy 1 Piazza Umberto, nosi imię Aldo Moro.
Pałac Akwedukt
Akwedukt Apulii jest największym wariantem starożytnego akweduktu w Europie. Pałac został wzniesiony pod kierunkiem Duilio Cambelottiego w 1932 roku, aby uczcić niezrównane bogactwo ziemi i wody. Znajduje to odzwierciedlenie w projekcie imponującej fasady pałacu. Dużym problemem była dostępność wody pitnej w tym miejscu we Włoszech. Ludność korzystała z zasobów deszczowych, które stwarzają ogromne problemy zdrowotne w postaci częstych zatruć i epidemii.
Pomysł sprowadzenia wody do Apulii z innych miejsc przez tunel apeniński zrealizowano w ambitnym projekcie akweduktu. Pierwsze strumienie najczystszej wody pojawiły się w regionie w 1915 roku, dając życie ponad 400 osadom w regionie. Teraz w muzeum, znajdującym się w pałacu, ściany, podłoga, sufit. Okna zawierają elementy dekoracyjne związane z wodą. Wejście do pałacu jest bezpłatne. Organizowane są ciekawe wycieczki po pałacu.
Piazza Ferrarese
Po południowej stronie historycznego centrum, naprzeciwko pięknego nabrzeża miasta, znajduje się plac nazwany na cześć miejsca narodzin kupców Ferrer. W XVI wieku przechodziła tu główna droga handlowa. Odkryty przez archeologów fragment starożytnej drogi to jedno z najbardziej niezwykłych miejsc na placu. Po lewej stronie znajdują się łuki Sali Murata, w której odbywają się wystawy prac współczesnych artystów. Po prawej stronie znajduje się stary targ rybny, a także targ spożywczy z dużym wyborem owoców i warzyw.
Plac kończy się naprzeciwko starego portu. Miejsce jest pięknie udekorowane, jest wdzięcznym wejściem na Stare Miasto. Z terenu placu wyraźnie widać stary port i wybrzeże. Wieczorami właścicielami placu stają się młodzi ludzie, miłośnicy romantycznych spotkań, spacerujący turyści. Na placu znajduje się wiele przytulnych kawiarni i barów. W północnej części plac łączy się z Piazza Mercantile.
Piazza Mercantile
To miejsce w mieście było uważane za serce handlu w czasach starożytnych. Mieści się tu Pałac Celny i Administracyjny. Kolumna Sprawiedliwości lub słup hańby wznosi się jako wieczny pomnik historycznej przeszłości Włoch. W starożytności ludzie, którzy nie mogli spłacić swoich długów na czas, byli z nim związani za haniebną karę. Kolumny strzeże siedzący na szczycie kamienny lew z napisem „Strażnik Sprawiedliwości” na piersi.
Uważa się, że słup hańby powstał w XVI wieku. Surowość kary została zmniejszona na prośbę Pietro di Toledo. Plac łączy Nowe Bari ze Starym Bari i stanowi elegancką historię Bari, świeckiego salonu miasta. Tuż na nim znajdują się wygodne stoliki, przy których zawsze można odpocząć i skosztować pysznej kawy.
Teatr Margherita
Prostokątny budynek w stylu secesyjnym, ozdobiony wieżami, łukiem ażurowym, wzniesiono w 1914 roku. Te elementy architektoniczne znajdują się na elewacji budynku. Unikalną cechą budynku jest posadowienie budynku w postaci pali zainstalowanych na dnie morskim. Pomogło to ominąć zakaz budowy teatrów na terenie miasta, działając na podstawie porozumienia między Petruzzellim a administracją miejską.Budynek, wykonany w pastelowych odcieniach, ma oryginalną asymetryczną konstrukcję.
Wzdłuż obwodu budynku znajduje się wiele prostokątnych okien różnej wielkości. Gzyms budowli, wzmocniony na masywnych kolumnach, ozdobiony jest płaskorzeźbami i elementami sztukatorskimi. Nad frontonem wznosi się szeroka kopuła. Trwają prace konserwatorskie mające na celu zorganizowanie w budynku teatru muzeum sztuki współczesnej. Jednocześnie fasada zachowa swój pierwotny wygląd z widokiem na bulwary miejskie. Turyści mają okazję podziwiać budynek, posłuchać przewodnika, aby uzyskać szczegółowe informacje o jego historii.
Adres teatru: Piazza IV Novembre, Bari.
Port
Ważna część miasta zawsze odgrywała szczególną rolę w południowo-wschodniej części Włoch jako główne centrum transportowe. Handel z krajami Półwyspu Bałkańskiego i Bliskiego Wschodu był ważny dla rozwoju gospodarki kraju. To zadecydowało o stworzeniu dogodnej infrastruktury dla wielofunkcyjnego portu. Doki są dobrze wyposażone, istnieje doskonała komunikacja pomiędzy wszystkimi rodzajami transportu morskiego. Istnieją nawet dwa oddzielne doki dla łodzi rybackich.
Z nabrzeża widać śnieżnobiałe wycieczkowce, ogromne statki przeznaczone do różnych celów. Co roku przypływa tu około 150 statków, ponad 2 mln osób (w tym 400 000 pasażerów statków wycieczkowych).W porcie można zamówić rejs po Adriatyku, obmywając wybrzeże. Terminal wycieczkowy znajduje się w centrum, co jest bardzo wygodne dla wczasowiczów.
Alberobello
Podróżując po okolicy można poznać prawdziwą bajkę. Alberobello, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, zadziwi każdego podróżnika swoimi trulli (tradycyjnymi domami murowanymi na sucho). Przypominają mieszkania krasnali z dziecięcych bajek. Niesamowite domy ze stożkowym dachem (trulli oznacza kopułę) wyróżniają się możliwością szybkiego zawalenia się, jeśli kamień blokujący zostanie usunięty z ich ścian. Nigdzie indziej na świecie nie ma takich budynków. Jednocześnie ściany budynku są grube, zapewniając niezbędny chłód w upale.
Nazwa miasta w tłumaczeniu z łaciny oznacza „drzewo” i „wojnę”. Z potężnych dębów, które od dawna rosły na tym terenie, wykonano niezawodne mechanizmy wojskowe. Najprościej jest odwiedzić to miejsce wraz z wycieczką, posłuchać legend, poznać historyczne fakty wyjątkowego otoczenia. Można wypożyczyć samochód i przejechać około 55 km drogą SS100, jadąc drogą SS172 w Casamassim. W szczycie sezonu wakacyjnego znalezienie miejsca parkingowego może być trudne. Innym sposobem podróżowania jest skorzystanie z pociągu lub usług przewoźników Ferrovie del Sud Est (FSE).
Sassi di Matera
Wielopoziomowe domy jaskiniowe budowano w dzielnicach Sassi (przetłumaczone jako kamienie) przez wiele stuleci, począwszy od epoki neolitu. Domy w grotach zostały wycięte w grubych niedostępnych skałach, zapewniając bezpieczne życie starożytnym mieszkańcom tego obszaru. Powstały z nich ulice, w osobnych skalnych jaskiniach utworzono usługi publiczne, restauracje, kawiarnie, hotele. Niektóre z nich już działają. W grubości tufu nad głęboką doliną powstawały mieszkania, w których dachy niektórych stawały się posadzką kolejnych domów itp.
Park kościołów jaskiniowych (około 150 jednostek), domy w skale od 1993 roku są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Są uważane za wyjątkowe przykłady ostrożnego korzystania z zasobów przyrody. Obecnie ogólny niehigieniczny stan jaskiniowego miasta nie pozwala na zamieszkanie tu na stałe. W latach 50. mieszkańcy jaskiniowego miasta zostali przeniesieni do nowoczesnych domów Sassi, skalne miasto zostało przywrócone do pierwotnego piękna, zachowując naturalną fortecę w ważnym obszarze dzielnicy Civita.
Niezwykły typ budynków był często wykorzystywany do urzeczywistniania pomysłów artystów i filmowców. Matera jest czasami nazywana „Drugim Betlejem”. Tutaj kręcono film „Pasja Chrystusa”. Do jednego z najstarszych miast na świecie można dojechać pociągiem, który odjeżdża co dwie godziny.
