O każdej porze roku mieszkańcy Rzymu, turyści z całego świata starają się zobaczyć najpiękniejszy plac w Rzymie, słynny Piazza del Popolo. Podziwiaj struktury architektoniczne otaczające plac, podziwiaj niesamowite ogrody wiszącego nad nim wzgórza Pincho. Posłuchaj odgłosów kaskad wodnych dochodzących ze starego akweduktu. Wydaje się, że nawet teraz słychać kroki żołnierzy rzymskich legionów, wyruszających na kolejne zwycięstwo wzdłuż starożytnej drogi Flaminiów. Ten plac był niezliczoną ilość razy przedstawiany na swoich płótnach przez znanych artystów różnych czasów. Ogromny obelisk, dwa symetryczne kościoły od dawna stały się symbolami placu, przechowującymi odwieczne tajemnice historii Rzymu.
Historia
Powszechnie przyjmuje się, że dekoracja placu miała miejsce w XVI wieku. Rzym zaczął się szybko rozwijać. Były problemy z odbudową ulic, zaopatrzeniem miasta w wodę. Papież Sykstus V wydał dekret wprowadzający nowe podejście do urbanistyki. Polegał na stworzeniu unikalnej sieci drogowej łączącej faliste wzgórza Rzymu z głównymi szlakami handlowymi. Oryginalny projekt Domenico Fontany, zwany trójzębem promienistym, był używany przez różne kraje (Francja, Anglia, Włochy). Na tej idei opierała się myśl kilku pokoleń architektów. Układ trójbelkowy był szeroko stosowany w architekturze miast europejskich, na przykład w Petersburgu, Wersalu.
Z placu, na którym mieszkańcy miasta zbierali się na handel, dokonywano straszliwych egzekucji, zaczynają się trzy drogi miasta: Babuino, Corso, Ripetta. Z łatwością można przejść ulicą Via Babuino do słynnych Schodów Hiszpańskich, Piazza di Spagna. Rue Ripetta biegnie w kierunku starożytnego portu Ripetta, mijając Mauzoleum Augusta. Corso łączy Rzym z drogą Flaminia.
W miejscu zbiegu ulic stoją dwa kościoły stworzone przez C. Rainaldiego, uważane za perłę stylu barokowego. Nazwa placu Piazza del Popolo związana jest z tłumaczeniem łacińskiego słowa Populo czyli ludzie. Być może prawdziwa jest też inna jego wersja, topola. Wcześniej zielony był tu gaj topoli, wśród którego znajdował się grób cesarza Nerona.
Opis
Na początku IX wieku plac otrzymał swój obecny wygląd. Nadal znajduje się na nim starożytny kościół Sant Maria del Popolo, bliźniacze kościoły, posągi, fontanny i starożytny obelisk. Zgodnie z sugestią Giuseppe Valadiera główne elementy placu powstały około 1812 roku. W tym samym czasie na terenie wzgórza założono ogród, pojawiły się posągi i fontanny. U podstawy słynnego egipskiego obelisku zaczęła działać fontanna z okrągłymi misami i lwami. Plac otoczony był balustradą, ozdobioną grupą rzeźbiarską w formie alegorii pór roku.
Prostokątny plac, obsadzony licznymi rzędami sklepów, zamienił się w piękną elipsę otoczoną murem fortecznym (zbudowanym przez cesarza Aureliana w 273) starożytnego Rzymu. Teren, który może pomieścić nawet 65 tysięcy osób, stał się deptakiem, zamkniętym dla przejazdu jakiegokolwiek pojazdu. Można go podziwiać z panoramicznej platformy wybudowanej na wzgórzu Pincho. Prowadzą do niego słynne schody, które stały się ważnym elementem placu. Organizacja architektoniczna Piazza del Popolo, umiejętne wykorzystanie reliefu, oryginalne brukowane drogi, fontanny, rzeźby stworzyły jeden zespół urbanistyczny o złożonej kompozycji, ukazujący historię i piękno miasta.
Osobliwości miasta
Wcześniej można było tu zobaczyć jedynie bramę w murze twierdzy, zwaną Flaminią. Starożytna bazylika Santa Maria del Popolo i fontanna, z której mieszkańcy czerpali wodę na potrzeby domowe, nawadniały konie. Wieki uzupełniały plac o arcydzieła architektury, innowacje niezbędne do rozwoju życia. Jego budowę przeprowadzono za publiczne pieniądze, co znalazło odzwierciedlenie w nazwie placu. Teraz słynny rzymski plac zadziwia przechodniów pięknem następujących atrakcji:
Brama Popolo
Przy bramie znajduje się starożytny szlak pielgrzymkowy zwany Ravenska, a później droga Flaminia. W starożytności był to ważny szlak północnego kierunku Rzymu przez Rimini do Adriatyku. Budowa drogi rozpoczęła się w czasach Gajusza Flaminiusza w 220 roku p.n.e. Mianowicie przez nią przybyła do Rzymu duża liczba podróżników. Zmienił się wygląd bramy. Ostatnią przebudowę przeprowadził Bernini z okazji przybycia królowej szwedzkiej w 1655 roku.
Bazylika Santa Maria del Popolo
Pojawienie się bazyliki wiąże się z legendami o życiu cesarza Nerona. Wcześniej stało tu mauzoleum Domizzi Enobarbi. Zawierał grób z ciałem złowrogiego cesarza. Z rozkazu papieża. Paschalia II z grobu usunięto szczątki Nerona, wrzucono do Tybru, a mauzoleum zostało zniszczone. W ten sposób próbowali zniszczyć ducha, usunąć negatywne legendy o tym miejscu. Na miejscu mauzoleum w 1099 r. zbudowano małą kaplicę. Bazylika uzyskała swój nowoczesny wygląd w XV wieku. W kościele znajdują się dwie prace Caravaggia. Są to „Ukrzyżowanie św. Piotra”, „Przemienienie Pawła”.
Bliźniacze kościoły
Wystarczy spojrzeć na kościoły Santa Maria Miracoli, Santa Maria Montesanto. wskaże ich różnice, chociaż zostały pomyślane w tej samej architekturze. Między budynkami zaczyna się ulica Kors. Pod kierownictwem Carlo Rainaldiego budowano kościoły. Aby oba budynki zmieściły się w dostępnej przestrzeni, kopuła jednego z kościołów wymagała nadania owalnego kształtu poprzez zmianę liczby jej krawędzi.
Obelisk Flaminia
Środek placu zdobi wysoki symbol Rzymu, starożytny egipski obelisk. Pojawił się tutaj jako trofeum przywiezione z Egiptu w 10 rpne. Górował w Heliopolis w pobliżu świątyni boga Ra. Po przeprowadzce do Rzymu 24-metrowy budynek stał w Circus Maximus. Stopniowo stela runęła, zawaliła się. Na polecenie papieża słynny architekt Domenico Fontana zebrał wrak i odrestaurował obelisk na placu.
Kamienny gigant ma prawie 3,5 tysiąca lat. Przedstawia starożytny napis wychwalający faraona Ramzesa. W 1824 r. wokół obelisku zbudowano fontannę czterech lwów. Marmurowe lwy są wiernymi kopiami antycznych postaci. Do obelisku i fontann dobudowano oryginalne schody, które często służą do krótkotrwałego wypoczynku.
Fontanna della Dea di Roma
W centralnej części zespołu rzeźbiarskiego znajduje się rzymska bogini w hełmie wojownika. U jej stóp widoczne są postacie mężczyzn, symbolizujące rzeki Tyber i Anyone, a także wilczycę (pielęgniarki dzieci Romulus, Remus). Fontanna znajduje się u podnóża wzgórza. Symetrycznie do tej fontanny znajduje się zespół architektoniczny przedstawiający Neptuna otoczonego trytonami. Właścicielami placu są turyści, mieszkańcy kraju. Dla nich funkcjonuje na nim duża liczba przytulnych kawiarenek i restauracji. W święta w centralnej części placu ustawiana jest wielka scena koncertowa. Skręcając w Corso Street, znajdziesz się w raju dla zakupoholików. Na terenie o długości 1,5 km znajdują się butiki różnych firm, wypełnione towarami.
Gdzie się znajduje i jak się tam dostać
Piazza del Popolo znajduje się w historycznym centrum miasta. Obok znajduje się stacja czerwonej linii metra „A”. Odległość do stacji można przejść w 10 minut. Jest taksówka, minibus wahadłowy. Wszystkie starożytne drogi Rzymu prowadzą do jego pięknego placu.
