Adres: Rosja, obwód Jarosławia, Rostów Wielki
Rozpoczęcie budowy: 1670 rok
Zakończenie budowy: 1683 rok
Liczba wież: 11 szt.
Główne atrakcje: Katedra Wniebowzięcia NMP, Dzwonnica Katedry Wniebowzięcia NMP, Kościół Bramny Zmartwychwstania, Kościół Sądowy, Kościół św. Jana Teologa, Kościół Hodegetria, Kościół Zbawiciela Nieręcznie wykonany (w sieni), Kościół św. Grzegorza Teolog, Czerwona Komnata, Biała Jadalnia
Współrzędne: 57 ° 11'05.2 "N 39 ° 24'59.6" E
Miejsce dziedzictwa kulturowego Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Krótka historia
Budowę Kremla w Rostowie prowadzono w latach 1670-1683. Zleceniodawcą prac budowlanych był lokalny metropolita Iona Sysoevich. Zgodnie z jego planem budynek miał przedstawiać raj w pełnej zgodności z opisem biblijnym. W literaturze religijnej raj przedstawiany jest jako ogród ze stawem pośrodku, a sam ogród otoczony jest murami z wieżami.
Widok na Kreml z lotu ptaka
W 1787 r. metropolita przeniósł się do Jarosławia, więc Rostowski Sąd Metropolitalny (inna nazwa Kremla) stracił swój cel i stopniowo popadł w ruinę. Nie odprawiano już nabożeństw w lokalnych kościołach, a biskupi planowali sprzedać cały kompleks metropolitalny na złom.
Kreml uniknął jednak tak nie do pozazdroszczenia losu dzięki oświeconym kupcom miejskim - zespół architektoniczny został odrestaurowany z przyznanych im środków (prace prowadzono w latach 60. i 80. XIX wieku).
Widok na Kreml Rostowski z jeziora Nero
Jesienią 1883 roku w komnacie Kremla otwarto Rostowskie Muzeum Starożytności Kościelnej pod nazwą „Belaya”. Inicjatorami tej decyzji byli AA Titow. i Shlyakov I.A. Od 1886 roku patronat nad muzeum objął następca cesarskiego tronu carskiej Rosji – późniejszy car Mikołaj II. W 1910 roku Duma Państwowa ostatecznie zapewniła placówce status ogólnorosyjski i postanowiła przeznaczyć pewną kwotę ze skarbu państwa na jej utrzymanie. W 1953 roku na skutek silnego tornada większość zabytków zespołu uległa uszkodzeniu, ale nieco później wszystkie zostały odrestaurowane.
Od lewej do prawej: wieża Odigitrievskaya, kościół św. Jana Ewangelisty, wejście główne, kasa biletowa
Terytorium Kremla Rostowskiego jest reprezentowane przez trzy strefy. Są to dwór biskupi, ogród metropolitalny i plac katedralny. Znajduje się tu również najstarszy budynek w mieście - katedra Wniebowzięcia NMP z pięcioma kopułami, zbudowana w odległym XVI wieku. Majestatyczny budynek sanktuarium zajął miejsce innej, starszej świątyni, niegdyś zbudowanej z kamienia. Zewnętrzna część Katedry Wniebowzięcia NMP jest ozdobiona różnymi dekoracyjnymi detalami, które nadają budynkowi szczególnej wyrazistości.
Cechy architektoniczne Kremla Rostowskiego
Oprócz katedry Wniebowzięcia NMP i dzwonnicy na terenie Sądu Metropolitalnego znajdowały się budynki administracyjne. Jednym z nich był budynek Sądu Ostatecznego.
Od lewej do prawej: Kościół Hodegetria, Katedra Wniebowzięcia, Kościół Zmartwychwstania Pańskiego
Dwukondygnacyjny budynek pojawił się tu w połowie XVII wieku. Po pewnym czasie wzniesiono obok niego bramny Kościół Zmartwychwstania Pańskiego z parą wieżyczek fortecznych. Bezpośrednio pod kościołem znajdowały się Święte Bramy, które pełniły funkcję głównego wejścia na dziedziniec. Ze względu na niewielką ilość architektonicznych zachwytów w górnej części kościoła, wydaje się on groźny jak wieża strażnicza. Ale dolna część, wpadająca w łuk Świętej Bramy, wygląda po prostu luksusowo dzięki obudowie na ikony, kafelkom i ceglanemu wzorowi.
Ponadto, zgodnie z planem Jonasza, w celu jego rezydencji i zachowania znacznych oszczędności pieniężnych wzniesiono wielkomiejskie rezydencje.
Kościół Zmartwychwstania
Początkowo były to budowle dwupiętrowe, ale pod koniec XVII wieku dobudowano do nich trzecie piętro, a wiek później całość ozdobiono wystrojem klasycystycznym. Dziś wielkomiejskie rezydencje wyróżniają wąskie okna na parterze i ozdobny pas.
Rezydencja państwowa, czyli Czerwona Izba, to kolejny solidny budynek będący wizytówką Kremla Rostowskiego. Szczególną urodę budynku nadaje ganek, uzupełniony dwoma namiotami. Nie mniej cennym zabytkiem na terenie dworu biskupiego pozostaje zespół kościoła Zbawiciela Nie Własnoręcznie Uczyniony.
Kościół św. Jana Ewangelisty widok z dziedzińca Kremla
Dolną kondygnację tego wzniesionego w 1675 r. budynku zajmowały służby gospodarcze, na piętrze sam budynek kościelny, działki i refektarz. Ta świątynia była uważana za domową świątynię Jonasza.
Jako ostatni dobudowano kościół bramny św. Jana Ewangelisty z pięcioma rozdziałami. Stała się najlepszym budynkiem tamtych czasów - wyróżniał się od poprzednich budynków bogatym wystrojem na całej zewnętrznej powierzchni budynku. Wydłużenie głównej części sanktuarium wraz z bębnami wizualnie ją podwyższa. Budowa kościoła Hodegetria stała się ostatnim punktem w tworzeniu zespołu Rostowskiego Kremla.
Kościół Hodegetria
Jeśli chodzi o mury i baszty Kremla, ich budowę zwykle prowadzono po wybudowaniu większości budynków. Jak przystało na prawdziwe mury forteczne, wyposażone były w strzelnice. Jednocześnie w wieżach Kremla wycięto szerokie otwory okienne, co nie jest typowe dla twierdzy. Z ogólnego wystroju wież wynika również, że ani wieże, ani mury nie pełniły żadnej roli ochronnej, a luki służyły jako hołd dla tradycji.
Spośród budynków o znaczeniu gospodarczym na szczególną uwagę zasługuje własny browar i piekarnia. Ich konstrukcja była dość prymitywna, co wyróżniało oba budynki na tle bogatej rezydencji metropolity.
Od lewej do prawej: Katedra Wniebowzięcia NMP, dzwonnica
Współczesne życie Kremla Rostowskiego
Dziś Kreml Rostowski istnieje jako muzeum-rezerwat o znaczeniu narodowym. Jest także skarbnicą największej kolekcji dzieł emalierskich – najstarszej sztuki malarstwa emaliowanego. Po przybyciu do Rostowa w XVII wieku, do dziś cieszy się popularnością w mieście.
Galeria sztuki muzeum jest reprezentowana przez kilka sal. Prezentują portrety miejscowej szlachty i kupców, szlachty z XVIII - XIX wieku. Przechowywane są tu również dzieła rosyjskich artystów znanych na przełomie XVIII i XX wieku. Wśród ich dzieł znajduje się także awangarda.
Czerwona komora
Wewnątrz Białej Komnaty Kremla, która wcześniej służyła jako jadalnia władcom Rostowa, znajduje się ekspozycja zabytków kościelnych. Częściowo odtwarza pierwszą ekspozycję z 1883 roku. W Czerwonej Komnacie, zbudowanej dla wielkich władców, dziś wystawiane są szlifierze koralików, porcelany i ceramiki. Istnieje również cenna wystawa zatytułowana „Archeologia Ziemi Rostowskiej”.
W kościele Hodegetria odbywają się również wystawy. Nazywają się „Drewno w życiu codziennym” oraz „Rzeźba i ikona”. Na wystawach prezentowane są drewniane przedmioty gospodarstwa domowego wykonane przez najlepszych snycerzy. Przedmioty odzwierciedlają dawny i nowoczesny styl życia Rostowitów.
