Lokalizacja: Portugalia, Lizbona
Architekt: Diogo de Boytaca, Diego de Toralva, Nicola Chantherin
Data założenia: 1450 pne
Współrzędne: 38 ° 41'50.9 "N 9 ° 12'25.1" W
Zawartość:
Klasztor Hieronimitów to najpiękniejszy i najstarszy zabytek w Portugalii. Klasztor ten jest jedną z obowiązkowych atrakcji Lizbony. To budynek, w którym wchodzisz, zanurzasz się w epokę królów.
Klasztor Hieronimitów z lotu ptaka
Dane historyczne
Klasztor został wzniesiony na początku XVI wieku na polecenie i polecenie króla Portugalii Manuela I. Budowa klasztoru trwała przez cały XVI wiek.... Budynek klasztorny z fasadą o długości trzystu metrów, nie tylko w tamtych czasach jednak i dziś uważany jest za ogromną budowlę. To prawdziwy skarb, zbudowany w stylu manuelińskim, którego nazwa kojarzy się z imieniem samego króla. Budowa okazała się dość kosztowną przyjemnością i król musiał co roku wydawać duże sumy.
Nieopodal, w rejonie Ajuda, w dolinie Alcantary, wydobywano główny materiał budowlany - wapień. W klasztorze osiedlili się mnisi z Zakonu Hieronimitów lub inaczej Hieronimów, którzy również służyli klasztorowi. Mnisi ci odprawiali codzienną mszę dla króla i jego zwolenników, a także zapewniali duchową pomoc żeglarzom i żeglarzom, którzy wyruszali w podróże, by odkrywać inne światy. Byli dobrze wykształceni, zajmowali się czytaniem, studiowali gramatykę, moralność religijną i muzykę sakralną.
Widok ogólny klasztoru
W 1755 roku, podczas słynnego trzęsienia ziemi w Lizbonie, ocalał budynek klasztorny. Zawalone części szybko odbudowano. Co ciekawe, po trzęsieniu ziemi fala przypływu rzeki Tag, na której brzegach znajduje się budynek, przyniosła dużą ilość piasku, dzięki czemu klasztor znajdował się w bardzo bliskiej odległości od wody, około kilkuset metrów . Chociaż przed trzęsieniem ziemi Klasztor Hieronimitów znajdował się praktycznie nad wodą. Nawet wieża Belenskaya, która znajdowała się na środku rzeki, jest teraz na brzegu.
W 1833 roku, zgodnie z prawem, istnienie zakonów w Portugalii zostało zakazane, więc gmina została rozwiązana, a klasztor oddano do królewskiego azylu dla sierot i bezdomnych dzieci., który istnieje do dziś i znajduje się wzdłuż ulicy, niedaleko klasztoru. Mimo statusu klasztoru, stopniowo staje się on zniszczoną konstrukcją, wymagającą remontu. Na początku XX wieku został odrestaurowany, ukończono kopułę, odnowiono dekoracje w stylu manuelińskim, po czym klasztor uzyskał wygląd, który można obserwować do dziś.
W centrum znajduje się wejście do Narodowego Muzeum Archeologicznego
Arcydzieło architektury
Architektura prezentowana jest z elementów późnego gotyku i renesansu, związanych z królewskimi symbolami i symbolami chrześcijaństwa, a także z otaczającą przyrodą. To połączenie jest wyjątkowe i sprawia, że architektura klasztoru jest godna podziwu. Styl ten charakteryzuje się wykorzystaniem skomplikowanych detali rzeźbiarskich, a także wykorzystaniem motywów marynistycznych. Kolumny budynku zdobią rzeźbione zwoje liny, wizerunki potworów morskich, koralowców i innych elementów morskich. Ten zabytek architektoniczny łączy w sobie masywną i prostą kubaturę romańską budynku z wystającymi gotyckimi sklepieniami. Przy głównym wejściu do klasztoru znajduje się pomnik Henryka Żeglarza. Wejście do dawnego refektarza ozdobione jest pięknym sklepieniem siatkowym i rzeźbami przedstawiającymi biblijne historie Józefa. Pewną część zespołu klasztornego zajmuje kaplica św. Hieronima, zbudowana w 1514 roku.
Widok północnej elewacji klasztoru
Kaplica ta ma stożkowatą kopułę, ozdobioną kamienną „liną” wzdłuż dachu i maszkaronami na rogach. Na zewnątrz klasztoru rozplanowano ogród, który składa się z żywopłotów, a pośrodku którego znajduje się duża fontanna, ozdobiona herbami miejskimi Portugalii i oświetlona wielokolorowymi reflektorami. Narodowe Muzeum Archeologiczne znajduje się w zachodniej części klasztoru.
Zbiory muzeum oferują do badań znaleziska etnograficzne i archeologiczne: ceramikę, rzeźbę, mozaiki, celtycką biżuterię ze złota i srebra, a także znaleziska starożytnego Egiptu. Na terenie klasztoru można odwiedzić wystawę, która zapozna Cię z historią klasztoru Hieronimitów w języku angielskim i portugalskim. Klasztor Hieronimitów jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1983 roku. To znaczący obiekt państwowy, gdzie w 1984 roku podpisano porozumienie o przystąpieniu Portugalii do Unii Europejskiej. Prezydent Rosji Władimir Putin odwiedził klasztor w październiku 2007 r..
Wejście do Muzeum Morskiego
Zespół klasztorny Hieronimitów to najwybitniejszy zabytek gotycki, który został uznany za jeden z siedmiu cudów Portugalii. Rzemieślnicy uczestniczący w budowie tej świątyni stworzyli niezwykłą konstrukcję o fantastycznym wyglądzie. Świątynia ta, założona w okresie Wielkich Odkryć Geograficznych, stała się ostatnim schronieniem Vasco da Gamy, który w 1497 roku otworzył drogę morską do Indii, królom Manuelowi I i Joao III oraz innym sławnym osobistościom.
