Adres: Kreml w Niżnym Nowogrodzie, między wieżami Poczęcia i Iwanowskiej
Współrzędne: 56 ° 19'49.9 "N 44 ° 00'06,6" E
Zawartość:
Krótka historia i opis
Biała Wieża wznosi się naprzeciw Kongresu Iwanowskiego, znanego również jako Kongres Kremlowski, i tak nazwał ją regionalny historyk Niżnego Nowogrodu NI Chramcowski w latach 50. XIX wieku. Biała Wieża zbudowana jest w formie okrągłej czterokondygnacyjnej konstrukcji zwieńczonej drewnianym dachem.
Dolna część zewnętrznej fasady wieży, zwrócona w stronę Wołgi, jest mniej niż w połowie wyłożona białym wapieniem. Według jednej wersji wieża została nazwana „Białą” nie ze względu na białe kamienne mury dolnej kondygnacji, ale dlatego, że na terenie klasztornym zbudowano fortyfikacje... W dawnych czasach działki należące do kościołów i duchowych panów feudalnych nazywano białymi.
Widok wieży z murów Kremla
Jeśli „czarne ziemie” będące własnością chłopów były uważane za suwerenne i opodatkowane na rzecz króla, to białe ziemie były zwolnione z płacenia ceł państwowych. W XVI-XVII wieku na terenie Kremla Niżnego Nowogrodu, obok Białej Wieży, znajdował się starożytny klasztor św. Szymona Słupnika, założony w 1574 roku przez zhańbionych Nowogrodu.
Po straszliwym pożarze w 1715 roku klasztor spłonął i nie był już odbudowany, ale nazwa „Simeonovskaya” została przypisana Białej Wieży. Fundamenty murów Kremla zostały zdeformowane i przemieszczone z powodu częstych osuwisk, które spadały ze stromych brzegów Wołgi. W trakcie licznych remontów "Belaja" przewyższyła wszystkie okrągłe wieże Kremla pod względem liczby luk. Inwentarz z 1765 r. informuje o opłakanym stanie Białej Wieży: „ten mur i całość wkrótce się zawali”.
Widok wieży z terenu Kremla
Po remoncie od 1831 r. w murach zabytkowego budynku mieściło się archiwum Skarbu Państwa, a w latach 1889-1924 archiwum Wojewódzkiej Komisji Naukowej Niżnego Nowogrodu.
Legenda o Białej Wieży
Z basztami Białą i Zachacką wiąże się ciekawa legenda. Mówią, że 500 lat temu za cara Iwana III Daniło Wołchowiec odbywał karę w więzieniu w Niżnym Nowogrodzie. Pracując przy budowie murów twierdzy, Danilo pokazał się jako utalentowany architekt, za co obiecano mu wolność. W dniu święta Poczęcia NMP, na które wyznaczono położenie fundamentów pod wieże Białej i Poczęcia, Danilo pokłócił się z zamorskim budowniczym Giovannim Tatti. Giovanni próbował pocałować narzeczoną Danili, Nastasję Gorozhankę. Między mistrzami wybuchła walka i oboje zginęli. Nad grobem Danili jego towarzysze wznieśli Białą Wieżę, zbierając cały biały wapień z brzegów Wołgi.
Giovanni został pochowany 150 metrów od Belaya, w miejscu jego pochówku wzniesiono wieżę Zachata z czerwonej cegły. Nastazja gorzko opłakiwała swojego narzeczonego, a po wiekach Matka Wołga zdawała się słyszeć modlitwy dziewczyny. Wody gruntowe, podkopując glebę, spowodowały osuwisko, które zniszczyło Poczęcie. A Biała Wieża wytrzymała napór żywiołów i do dziś stoi jako pomnik nad miejscem pochówku mistrza Danili.
