Po drugiej stronie ulicy od narożnej wieży klasztoru Spaso-Evfimiev znajduje się pięciokopułowy kościół smoleński. W dawnych czasach w tym miejscu, w pobliżu murów klasztoru Eutymiusza, znajdowała się osada klasztorna „Skuchilikha”.
Krótka historia
Zamieszkiwali ją chłopi wyprowadzeni z zdominowanych majątków. Tutaj, w osadzie, klasztorni rzemieślnicy i murarze wznieśli dwie pary drewnianych kościołów – zimowych Kościół Symeona Słupnika oraz cerkiew Smoleńskiej Ikony Matki Bożej, która służyła jako letnia świątynia dla parafian osady klasztornej. W latach 1696 - 1706 na miejscu drewnianej cerkwi smoleńskiej zbudowano murowaną cerkiew..
Na początku XVIII wieku w parafii cerkwi Smoleńskiej Ikony Matki Bożej było 59 gospodarstw domowych i 389 dusz, a dochody z dzierżawy gruntów kościelnych, sprzedaży zniczy i innych źródeł wynosiły 650 rubli rocznie (w tym czasie znaczna kwota). Pod koniec XVIII wieku pomiędzy kościołem zimowym i letnim wzniesiono prowincjonalną klasycyzmową dzwonnicę, uzupełniając tym samym ten wspaniały zespół architektoniczny. Obecnie dawna osada jest częścią Suzdala, a jej kościoły – Smoleńska i Szymona Słupnika – znajdują się przy głównej ulicy miasta – Lenin.
Architektura cerkwi smoleńskiej
Podstawą cerkwi smoleńskiej jest masywna kubatura, przykryta potężnym sklepieniem z uderzaniem nad oknami... Spadzisty dach parterowego budynku wieńczą cienkie, pełne wdzięku bębny zwieńczone kopułami. Płaszczyzna dachu od pionowej płaszczyzny ścian oddziela gzyms zębowy, rzeźbione słupy i małe kokoszniki.
Umieszczone wysoko na ścianach okna obramowane są listwami z figurowych półkolumn i „koralików”, a na elewacji północnej dekoracja listew jest bardziej elegancka. Ponieważ przez osadę przejeżdżały wozy handlowe, cerkiew smoleńska „spotykała” gości z Jarosławia, co tłumaczy bogatszy wystrój północnej elewacji świątyni. Fasada południowa nie posiada wejścia, portal drzwiowy umieszczony jest od strony północnej.
Ocena atrakcji:
