Zespół architektoniczny Moskiewskiego Kremla, składający się z jasnych ścian i wysokich smukłych wież, ma ponad 500 lat. Kiedyś jego budowę rozpoczął książę Iwan III. Różnica w wielkości i proporcjach baszt zależała od lokalizacji samych budowli i ich roli w obronie miasta. Każdy z nich posiadał własne wyjścia na sąsiednie przęsła murów, co umożliwiało ominięcie wszystkich murów bez schodzenia na ziemię. Korony kremlowskich budynków były merlonami - tak zwanymi jaskółczymi ogonami. Bronili strzelców ukrywających się na wyższych platformach budynków. Dziś mieszkańcy i goście Moskwy mogą zobaczyć 20 wież.
Wszystkie wieże musiały przejść wiele historycznych wydarzeń. Szczególnie ucierpieli podczas wojny w 1812 roku, kiedy wybuchy od czasu do czasu zamieniały budowle obronne w stosy kamieni. Wykonano wiele pracy, aby je przywrócić. Wygląd, który kontemplują mieszkańcy i goście Moskwy, budynki zawdzięczają kompetentnym działaniom architekta Bove O.I.
Pracując nad restauracją kremlowskiego kompleksu, rzemieślnikom udało się podkreślić jego starożytność i dodać romantyzmu. Niektóre wieże zostały udekorowane w stylu średniowiecznym. Zlikwidowano bastiony zbudowane za Piotra I, a fosę przecinającą Plac Czerwony zasypano.
Wieża Taynitskaya
W trakcie budowy Kremla został ułożony jako pierwszy... A struktura otrzymała tę nazwę z powodu podziemnego tajnego przejścia, które łączyło ją z rzeką. Samo posunięcie było potrzebne do zaopatrzenia twierdzy w wodę na wypadek jej przedłużającego się oblężenia przez wrogów.
Wieża wznosi się na prawie 39 m. Jej konstrukcja przeszła wiele zmian w związku z odbudową w wyniku niszczycielskiego lotu wojsk napoleońskich. W latach 40. XX wieku. Strzała została w końcu zdemontowana, studnia zasypana, a brama postawiona.
Wieża Vodovzvodnaya (Sviblova)
Została więc nazwana ze względu na bojara Svibłowa i ze względu na mechanizm, który podnosił wodę ze studni. Życiodajna wilgoć dotarła z podziemi do ogromnego zbiornika na samym szczycie pylonu. System wodociągowy działał przez długi czas, aż samochód został zdemontowany i przewieziony do Petersburga. W tym mieście był używany do napełniania fontann. Długość konstrukcji wraz z gwiazdą wynosi 61,45 m. Podczas jej renowacji wprowadzono elementy pseudogotyckie i klasycystyczne - rustykalne, ozdobne mashiculi oraz ogromne okna.
Wieża Borowicka
Na Wzgórzu Borowickim, które w dawnych czasach było pokryte cieniem sosnowego lasu, stoi 54-metrowy budynek z gwiazdą. Jego drugie imię to Forerunner. Wieża miała odpowiadać na potrzeby znajdującego się w pobliżu Konyushennego i Żytnego dvoru.
Miała podjazd, ale pełniły rolę tylnej bramy wielkiego Kremla. Szczyt pylonu jest wyposażony w otwarty ośmiokąt i imponujący kamienny namiot.
Wieża zbrojowni
W starożytności sąsiadowały z nim warsztaty zbrojeniowe. Tutaj rzemieślnicy wytwarzali biżuterię i naczynia. Dawna nazwa wieży to Konyushennaya, ze względu na jej dawną bliskość do carskiego dworu Konyushennaya. Został nazwany Zbrojownia w 1851 roku, kiedy na Kremlu pojawiła się Komnata Zbrojowni - składnica skarbów, starożytnych rzeczy i mundurów starożytnych rosyjskich wojowników... Do 32-metrowego obiektu można podejść ze skrajnej części Ogrodu Aleksandra.
Wieża Trójcy
Po Spasskiej została wymieniona jako druga pod względem stopnia obrony i była najwyższa spośród wszystkich wież. U podstawy sześciopiętrowego czworoboku tego pylonu znajduje się dwupoziomowa piwnica z mocnymi ścianami. Drabinki zapewniają łatwe przemieszczanie się między poziomami. Ta wieża miała kilka nazw. Od Objawienia Pańskiego, Znamenskiej i Karetnej na mocy dekretu królewskiego zamienił się w Trójcę z powodu sąsiedniego dziedzińca klasztoru Trójcy. Wraz z gwiazdą konstrukcja wznosi się na 80 m.
Wieża Kutafya (przyczółek mostowy)
Otoczony fosą i rzeką wznosi się przy moście Trójcy Świętej. Niski pylon posiadał jedną bramę, którą w razie potrzeby zamykała podnoszona część mostu. Tak więc konstrukcja stworzyła barierę przed oblężeniem twierdzy.
Jego siła polegała na obecności luk w bitwie podeszwowej i mashikuli. Aby dostać się na teren wieży od strony ulic miasta, Moskali musieli jechać po pochyłym moście. Teraz dwukolorowa 13-metrowa wieża organicznie uzupełnia zespół Kremla.
Narożna wieża Arsenalnaja (Sobakin)
Jego dolna tablica jest reprezentowana przez 16 ścian i rozszerzoną podstawę. Pod wieżą znajduje się piwnica, do której prowadzą wewnętrzne schody. W podziemiach znajduje się studnia z wodą pitną. Projekt Sobakina został nazwany ze względu na dziedziniec bojara o nazwisku Sobakin. W XVIII wieku. po wybudowaniu Arsenału wieżę ze studnią przemianowano na Arsenał Narożny.
Średnia wieża Arsenalnaja (fasetowana)
Wszedł do kompleksu Kremla w 1495 roku. Później wzniesiono wraz z nią grotę - wizytówkę Ogrodu Aleksandra... Zewnętrzna krawędź pylonu jest podzielona płaskimi niszami. Czworokątny szczyt zwieńczony jest machikułami i wyposażony w attyk z kasetonami (wnęki na rzeźbione dekoracje). Wewnętrzną część budowli reprezentują 3 kondygnacje, nakryte sklepieniami cylindrycznymi. Są one wyposażone w schody w ścianie. Całość dopełnia przelotowa wieża widokowa i namiot.
Wieża komendanta (Kolymazhnaya)
Głucha, surowa konstrukcja na południe od Wieży Trójcy. Jej pojawienie się jako część Kremla pochodzi z 1495 roku. Wieża Kołymazny została nazwana ze względu na bliskość Kremlowskiego dziedzińca Kołymaznego. Ale kiedy komendant stolicy zamieszkał w Pałacu Rozrywki, a stało się to już w XIX wieku, wieża została odpowiednio przemianowana.
Wieża carska
Dogodnie położony między wieżami Spasskaya i Nabatnaya. Konstrukcja przypominająca wieżę na murze Kremla pojawiła się w 1860 roku.
Na czterech przypominających dzban filarach stoi ośmiokątny namiot ozdobiony złoconym wiatrowskazem. Kiedyś z niego dobiegło bicie dzwonów straży pożarnej. Wieża nie uległa znaczącym zmianom. Jej wysokość to ok. 17 mz wiatrowskazem.
Wieża Pietrowskaja (Ugresskaja)
Pojawił się wraz z poprawą wojskowo-obronnego systemu Kremla. Nazwę budowli nadał kościół metropolity Piotra, stojący na dziedzińcu klasztoru Ugresskiego. Wieża została dobudowana i odrestaurowana po wybuchu ładunku prochowego zaaranżowanego przez Francuzów w 1812 roku.
Przeznaczeniem 27-metrowego budynku było zaspokojenie potrzeb domowych ogrodników, którzy uszlachetniali terytorium Kremla.
Wieża alarmowa
Ten głuchy, silny obiekt stoi między wieżami Carska i Konstantyno-Eleninskaja. Podziemną kondygnację jej wnętrza reprezentuje złożony system wielokomorowy, połączony schodami z podwoziem ścian. Kiedyś w biodrowym górnym czworościanie dzwoniły dzwony. Jako instrumenty alarmu Spasskiego powiadomili ludzi o pożarze. Dzwon alarmowy o wadze 150 funtów został odlany przez szlachetnego ówczesnego rzemieślnika Iwana Motorina.
Wieża Senatu
Od 1491 r. wieża stoi na Placu Czerwonym między budynkami obronnymi Nikolskaja i Frołowskaja. Do końca XVIII wieku. nie miał nazwy aż do 1790 roku na Kremlu pojawił się gmach Senatu. Wewnętrzna kubatura wieży podzielona jest na 3 kondygnacje pomieszczeń ze sklepieniami. Pierwotnie kwadratowa, pusta konstrukcja została ukończona w 1680 roku z kamiennym namiotem i złoconym wiatrowskazem. Całkowita wysokość budynku to 34,3m.
Wieża Spasskaya (Frolovskaya)
Znajduje się w pobliżu głównej bramy, która w starożytności miała specjalne przejście na Kreml. Konstrukcja została wzniesiona w celu ochrony północno-wschodniego narożnika zespołu, który nie miał barier wodnych. W XVII wieku. wieżę ozdobiono suwerennym herbem w postaci dwugłowego orła. Zegar zawieszony na konstrukcji w latach 60. XIX wieku zdobi ją teraz... Architektura pylonu różniła się od planu okolicznych budynków precyzją proporcji, luksusem dekoracji fasad i figurek mitycznych zwierząt. Cztery rogi są w harmonii z ładnie wyglądającymi piramidami ze świecącym wiatrowskazem.
Wieża Konstantyno-Eleninskaja
Wzniesiony w 1490 r., znajduje się w miejscu dawnej budowli przejazdowej. Przeszli przez nią mieszczanie i pułki, a sam książę Donskoy przeszedł przez tę wieżę, aby stoczyć bitwę na polu Kulikovo w drugiej połowie XIV wieku. Obiekt pełnił funkcję ochronnego obiektu bojowego, zapewniając bezpieczeństwo Veliky Posad i tras prowadzących z mola rzecznego. Monitorowano również tory z sąsiednich ulic. Pylon zaopatrzony był w bramę przejazdową i strzałę zwrotnicy. Można było do niego dotrzeć mostem zwodzonym, który rozciągał się nad fosą. Nowa nazwa została nadana obiektowi ze względu na sąsiedztwo kościoła Konstantyna i Heleny.
Wieża Beklemishevskaya (Moskvoretskaya)
Okrągła wieża znajduje się w pobliżu mostu Moskvoretsky i jest doskonale widoczna z Placu Czerwonego. Kiedyś obrońca odbił ciosy nacierających wrogów. Pod nim ustawiono skrytkę. W XVII wieku. do pylonu dobudowano piękny namiot, co nadało mu smukłe formy i uchroniło przed surowością pańszczyzny.
W związku z rozwojem działań wojny rosyjsko-szwedzkiej wokół budowli pojawiły się bastiony, a szerokość strzelnic została powiększona. W 1949 r. przeprowadzono też szeroko zakrojoną renowację wieży, która uchwyciła również luki – przywrócono im pierwotną formę.
Wieża Zwiastowania
Jeśli wierzyć legendzie, budynek z głębokim podziemiem otrzymał tę nazwę ze względu na ikonę „Zwiastowania”, rzekomo wiszącą w nim w starożytności. Historycy wiążą również nazwę wieży z faktem, że zbudowano przy niej Kościół Zwiastowania NMP, który został zniszczony dekretem władz sowieckich. W pobliżu pylonu zbudowano Bramy Portomoy, przez które praczki pałacowe spieszyły nad rzekę Moskwę, by pogłaskać swoje płótno. Z biegiem czasu bramy te zostały szczelnie zamknięte. Wraz z wiatrowskazem konstrukcja wieży wznosi się w niebo o 32 metry.
Wieża Nikolskaja
Znajduje się w północnej części Moskiewskiego Kremla. W dawnych czasach jego potężny czworobok wyposażony był w bramę przejazdową, strzałę zwrotnicy i podnoszony prom. Nazwa wieży pochodzi od wizerunku św. Mikołaja wiszącego nad przejściem strelnicy. Ludność przeszła przez bramy na Kreml, kierując się na dziedzińce klasztorne i dziedzińce szlacheckie. Za ozdobę wieży uważany jest ośmiokąt z „koronką” z elementów białego kamienia. Dodatkowa część z namiotem nawiązuje do gotyckiego stylu architektury. W czasie walk z wojskami napoleońskimi wieża została częściowo zniszczona, ale później została odrestaurowana. Nowo wybudowany żelazny namiot ozdobiony jest białymi kamiennymi wieżyczkami w rogach.
Pierwsza Bezimienna Wieża
Przylega do Taynitskaya i jest głuchym budynkiem. W XV - XVI art. służyła jako składnica prochu... W 1547 roku pylon doszczętnie spłonął w pożarze, ale już w XVII wieku. odbudowano go na nowo i uzupełniono kondygnacją o ciekawej nazwie: „namiot”. Gdy rząd przystąpił do budowy luksusowego pałacu kremlowskiego, obiekt został zlikwidowany. Gdy tylko prace powierzone architektowi Bazhenovowi dobiegły końca, postanowiono ponownie pracować nad konstrukcją. W efekcie piękno Kremla dopełnił kolejny obiekt, którego dokładna wysokość wynosi 34,15 m.
Druga Bezimienna Wieża
Od 1680 roku wieża nabrała jeszcze większej atrakcyjności architektonicznej, gdyż została uzupełniona o czterostronny namiot i wyposażona w słupek obserwacyjny. Kamienną konstrukcję ładnie wieńczy namiot z wiatrowskazem.
