Kościół św. Jana Ewangelisty na Isznie - pomnik kunsztu rostowskich stolarzy z XVII wieku

Pin
Send
Share
Send

Adres: Rosja, obwód jarosławski, obwód rostowski, wieś Iszna (Bogosłowo)
Data budowy: 1687 lub 1689
Współrzędne: 57 ° 10'49,1 "N 39 ° 21'14,6" E

Zawartość:

Wiele osób specjalnie przyjeżdża do Rostowa, aby zobaczyć rzadkim przykładem rosyjskiej architektury drewnianej jest wysoki kościół wzniesiony pod koniec XVII wieku nad rzeką Iszną. W 2015 roku cerkiew „ukończyła” trzysta trzydzieści lat – wiek jak na budowlę drewnianą jest ogromny. Dlatego ta wspaniała świątynia jest tak cenna. Zachowała wszystkie rodzaje dekoracji drewnianych, które wcześniej stosowali stolarze, aby nadać kościołom elegancki, świąteczny wygląd. I okazał się prawdziwym bajecznym pałacem!

Historia kościoła św. Jana Ewangelisty na Isznie

Od czasów starożytnych przeprawa przez rzekę Iszna należała do klasztoru Objawienia Pańskiego Awraamijewa. Obok znajdowała się osada Bogoslovskoe, znana od XVI wieku. Wcześniej nazywano to tłumaczeniem Ustretensky'ego. A część starożytnego Rostowa, przylegająca do tego miejsca, to strona Ustretenskaya.

Przez Teologa przechodziła droga, którą można było dostać się z Rostowa do Peresława Zaleskiego i dalej do Moskwy. A klasztor pobierał opłatę od tych, którzy przekroczyli rzekę Isna. W pobliżu tego skrzyżowania w 1687 r. (według innych źródeł - w 1689 r.), z rozkazu archimandryty klasztoru teologicznego Gerasim, świątynia ku czci Jana Teologa została rozebrana. Konsekrował go czcigodny metropolita rostowski Jonasz III Sysoevichevi.

Tradycja chrześcijańska opisana w Żywocie mnicha Abrahama z Rostowa związana jest z założeniem tej cerkwi. Tekst Życia, według ekspertów, został opracowany w XV wieku i jest jedynym źródłem o życiu rosyjskiego świętego. Wydarzenia opisane w średniowiecznym Życiu nawiązują do czasów, gdy na ziemi rostowskiej nadal bardzo silne były tradycje pogańskie. A miejscowi czcili kilka bóstw, szczególnie podkreślając i czcząc Velesa. W pobliżu Rostowa znajdował się nawet kamienny bożek poświęcony temu pogańskiemu bóstwu.

Abraham, który chciał ocalić Rostowitów przed bałwochwalstwem i sprowadzić ich do wiary chrześcijańskiej, miał wizję. Pewien starszy polecił mu odbyć pielgrzymkę do Konstantynopola, aby umocnić tam swoje postanowienie modlitwami w kościele św. Jana Teologa. Abraham wyruszył w daleką podróż. Ale gdy tylko opuścił miasto, w pobliżu rzeki Inshi, ukazał mu się sam apostoł Jan Teolog i wręczył Abrahamowi laskę, która później zniszczyła bożka Velesa. W miejscu prorockiego spotkania zbudowano pierwszy drewniany kościół, a Abraham został założycielem klasztoru teologicznego, który później nazwano jego imieniem.

Na początku XVII w., w czasach ucisku, kościół, podobnie jak okoliczna wieś, spłonął. I przez kilkadziesiąt lat miejsce to pozostawało puste. Według ówczesnych dokumentów osada została oznaczona jako wieś. Oznacza to, że nie miał wtedy własnej świątyni. Nowy kościół został rozebrany dopiero w latach 80. XVII wieku. Stoi tu do dziś.

Kościół teologiczny działał aż do nadejścia władzy radzieckiej. Jej majestatyczny wygląd i piękno przyciągały do ​​tych miejsc wielu artystów. Słynny rosyjski malarz Wasilij Wasiljewicz Vereshchagin namalował kilka swoich obrazów w pobliżu Kościoła Teologicznego. Na przykład wnętrze świątyni gulbisch zostało uchwycone na płótnie „Ganek wiejskiego kościoła. Czekam na spowiedź.”

W 1913 roku, przejeżdżając przez Rostów do Kostromy na obchody 300-lecia dynastii Romanowów, świątynię odwiedził car Mikołaj II i jego rodzina. O tej wizycie wspomina pamiątkowa marmurowa tablica umocowana na ścianie kościoła. Zachowały się także kolorowe fotografie samej cerkwi i jej ikonostasu, wykonane w 1911 roku przez słynnego rosyjskiego fotografa Siergieja Michajłowicza Prokudina-Gorskiego.

Cechy architektoniczne i wnętrze kościoła św. Jana Ewangelisty na Isznie

Malowniczy kościół pod wezwaniem św. Jana Ewangelisty to piętrowy kościół drewniany, posadowiony na wysokiej piwnicy. Takie dolne kondygnacje wykorzystywano w dużych rezydencjach jako pomieszczenia mieszkalne, w których zakwaterowano służbę lub dzieci. A w kościołach piwnice służyły głównie do przechowywania i potrzeb domowych. Mogły się tu znajdować piwnice lub magazyn ze skarbcem.

W planie świątynia składa się z kwadratowego czworoboku i refektarza. Ale poza tym posiada drewniane przybudówki, które pełnią drugorzędną rolę, ale są połączone z główną bryłą budynku. Są to tak zwane cięcia. Wykonane są od wschodu (ołtarz) i od zachodu - na przedsionku, gdzie znajduje się wejście do kościoła. Oba cięcia wieńczy wyrazisty rzeźbiony dach w formie tradycyjnej na tamte czasy „beczki”, nakrytej osikowym lemieszem.

Środkowy czworobok świątyni jest wysoki, podobnie jak dolna piwnica. Nad jego dachem zainstalowano ośmiokąt. A górna, trzecia kondygnacja – „wycinka” w swojej geometrii ma sześć ścian i lekko rozszerza się ku górze. Przede wszystkim kopuła i bęben, na którym stoi baniasta kopuła z krzyżem nakrytym lemieszem.

W wystroju świątyni znajduje się wiele ciętych i rzeźbionych elementów - łyżwy na dachu kościoła, stropy z cienkich desek w jodełkę, a także wdzięczne rzeźbione kolumny. Nad i pod oknami montuje się dekoracyjne rzeźbione deski. Dodatkowo otwory okienne zamykane są specjalnie zaprojektowanymi okiennicami wykonanymi z drewna.

Od strony zachodniej i północnej kościół otaczają wiszące krużganki-ganki lub gulbi, wsparte na balach wspornikowych uwolnionych ze ściany piwnicy. Do ich oświetlenia wykonano tak zwane okna przeciągane. Idąc śladami pozostawionymi na ścianie świątyni można zauważyć, że po stronie południowej znajdowała się podobna galeria. Ale z jakiegoś powodu został rozebrany.

Budynek dzwonnicy powstał później, w XIX wieku. W rzucie jest kwadratowy u dołu i sześciokątny u góry. Dla wygody dzwonnicę połączono ze świątynią drewnianym chodnikiem. Uważa się, że właśnie w trakcie budowy dzwonnicy rozebrano południową emporę kościoła, samą świątynię obszyto deskami, a inne empory-ganki wzmocniono od dołu ceglanymi słupami, obawiając się ewentualnego przechyłu budynek.

Wewnątrz Kościół Teologiczny jest bardzo jasny i przestronny. Świątynia zachwyca bogactwem dekoracji. Jej ściany są rzeźbione tak starannie, jak wypolerowane. Tworzące je kłody sosnowe są umiejętnie i starannie dopasowane do siebie, a połączenia między nimi są prawie niezauważalne. W świątyni od czasów starożytnych zachowały się potężne drewniane drzwi wykonane z grubych desek, które mają misterny zamek. Przed ołtarzem, po obu stronach solea, znajdują się chóry ozdobione drewnianymi rzeźbami.

Obecnie w części ołtarzowej świątyni znajdują się fragmenty starego czteropoziomowego ikonostasu tyablo, ozdobionego jasnym ornamentem malarskim. Ikony, które się w nim znajdowały, eksperci przypisują XVI-XVIII wieku. W pobliżu znajduje się kopia unikalnych drewnianych Królewskich Drzwi, wykonanych w 1562 roku przez mistrza rzeźbiarza, mnicha Izajasza. Ta kopia jest cenna sama w sobie, ponieważ została wyrzeźbiona przez mistrza Rostowa V.L. Nikolski w latach 80. XIX wieku.

A oryginał wdzięcznych starych Królewskich Drzwi jest obecnie wystawiony w Białej Komnacie, w zbiorach muzealnych Kremla Rostowskiego. W Rostowie znajduje się również ikona z XVIII wieku, która kiedyś należała do świątyni, przedstawiająca pojawienie się Jana Teologa mnichowi Abrahamowi. Wzdłuż obwodu głównego obrazu przedstawia niewielkie sceny ilustrujące tekst Życia Abrahama z Rostowa.

Stan obecny i godziny pracy kościoła św. Jana Ewangelisty na Isznie

Kościół jest doskonale widoczny z autostrady Jarosławia i linii kolejowej. Najmocniejsze wrażenie robi jednak z bliskiej odległości. Domy wsi Bogoslovo są wystarczająco daleko od kościoła, więc nic nie zakłóca widoku ze wszystkich stron.

Z zewnątrz drewniany kościół wygląda majestatycznie, surowo i lakonicznie.Teren wokół niego ogrodzony niskim ażurowym ogrodzeniem drewnianym, osadzonym na ceglanych słupach. Na terenie regionu Jarosławia jest to jedyny drewniany budynek sakralny, który przetrwał do dnia dzisiejszego od XVII wieku.

Obecnie świątynia jest nieczynna i znajduje się pod jurysdykcją rezerwatu-muzeum Rostowskiego Kremla. Kościół jest chroniony jako zabytek starożytnej rosyjskiej architektury drewnianej. W pobliżu budynku obowiązuje całkowity zakaz palenia i otwartego ognia.

Do kościoła można wejść od maja do września, od 10.00 do 17.00, każdego dnia oprócz środy. Nabożeństwa odbywają się tu tylko dwa razy w roku.

Jak dostać się do kościoła św. Jana Ewangelisty na Isznaniu

Świątynia znajduje się we wsi Iszna (Bogosłowo), 3 km na południowy zachód od Rostowa Wielkiego.

Samochodem. Do Rostowa Wielkiego prowadzi autostrada federalna M8, łącząca Moskwę i Archangielsk. Ze stolicy do miasta - 220 km, a od Jarosławia - 55 km. Jadąc z Moskwy autostradą Jarosławskoje, należy skręcić w prawo na Kreml Rostowski i skręcić w lewo na Szurskoł i Żogłowo. Następnie za przejazdem kolejowym skręć w prawo w kierunku Bogosłowa. Podróż samochodem z Rostowa do świątyni trwa 10-15 minut.

Na własną rękę pociągiem i autobusem. Ze stolicy do Rostowa wygodnie jest dojechać pociągiem ekspresowym Jarosławia. Wyjeżdżają dwa razy dziennie - o 8.20 i 16.20. Pociąg jedzie do Rostowa przez około trzy godziny. Możesz wziąć taksówkę z centrum miasta do kościoła.

Ocena atrakcji

Kościół św. Jana Ewangelisty na Isznie w obwodzie jarosławskim na mapie

Rosyjskie miasta na Putidorogi-nn.ru:

Pin
Send
Share
Send

Wybierz Język: bg | ar | uk | da | de | el | en | es | et | fi | fr | hi | hr | hu | id | it | iw | ja | ko | lt | lv | ms | nl | no | cs | pt | ro | sk | sl | sr | sv | tr | th | pl | vi