Kordoba, łącząca architekturę i atmosferę trzech kultur: chrześcijańskiej, muzułmańskiej, nazywana jest bezcenną perłą Andaluzji. W jego starożytnej historii karty pisali Rzymianie, zdobywcy – Maurowie, którzy zamienili miasto w niespotykaną piękność stolicy kalifatu i podbili ją przez Hiszpanów. Spacer po starożytnym rzymskim moście, wzniesionym za Juliusza Cezara, zwiedzanie luksusowych pałaców, które stały się muzeami, podziwianie architektury świątyń i przyglądanie się kapliczkom trzech religii – jest zawarte w programie milionów turystów odwiedzających tę barwną starożytność. Zwiedzanie zabytków Kordoby i oddychanie atmosferą minionych wieków jest jak zwiedzanie trzech krajów i odległej przeszłości jednocześnie. Zapraszamy w tak ekscytującą podróż.
Mesquite
Wśród atrakcji Hiszpanii Katedra Mesquita nazywana jest perłą, jednym z 12 cudów kraju i wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Mesquita stoi w świętym miejscu dawnej XI-wiecznej bazyliki św. Wincentego. Następnie Maurowie, którzy podbili Andaluzję, zamiast kościoła chrześcijańskiego wznieśli wspaniały meczet.
Po zdobyciu miasta Hiszpanie przebudowali budynek meczetu na katolicką katedrę. Dziś kościół prezentuje się w harmonijnym przeplataniu stylu mauretańskiego z architekturą renesansu i późnego gotyku. Wewnątrz Mesquite wyróżnia się 856-kolumnowymi łukami ozdobionymi jaspisem, marmurem, granitem i onyksem. Obok niszy ściennej po meczecie znajduje się obraz Matki Boskiej z Jezusem.
Śpiewające mahoniowe chóry podziwiają wizerunki scen ze Starego i Nowego Testamentu, Matki Boskiej i Chrystusa oraz miejscowych świętych. Przy zewnętrznej ścianie Mesquity znajduje się wieża, która wcześniej była minaretem, a obecnie jest zwieńczona posągiem patrona miasta, Archanioła Rafaela. Katedra jest otwarta do zwiedzania od 10.00 do 19.00. Można tam dojechać autobusem nr 3 lub nr 12, wysiąść na przystanku Puerta del Puente.
Most rzymski
Starożytny rzymski most, który łączył dwa brzegi rzeki Guadalaquir w odległym I wieku, jest bezcennym dziedzictwem pozostawionym po Rzymianach. Miała nie tylko wielkie znaczenie dla miasta, ale była częścią sierpniowej drogi z Rzymu do Kadyksu. W XIV wieku po południowej stronie mostu pojawiła się wieża Calahorra, a 200 lat później przed budynkiem powstała pompatyczna konstrukcja bramy wjazdowej Puerta del Puente, która stała się wejściem do centrum Starego Miasta. wieża.
Długość mostu rzymskiego, wspartego na kamiennych filarach oddzielonych 16 łukami, wynosiła 250 metrów. Most ma 7 metrów szerokości. W średniowieczu, w ciemności, jej parapety oświetlone były pochodniami po obu stronach. Obecnie zastępują je kute lampy z matowym szkłem. W XVII wieku pośrodku mostu wzniesiono marmurową kolumnę z posągiem patrona miasta - archanioła Rafaela na szczycie.
Z wieży Calahorra roztacza się niesamowity widok na Most Rzymski z drogą prowadzącą do Puerta del Puente. Mostem Rzymskim można spacerować przez całą dobę i bezpłatnie zobaczyć bramę od środka – od poniedziałku do piątku w godzinach od 10.00 do 15.00. W weekendy i święta - od 11.00 do 15.00.
Kolumna Archanioła Rafaela
Charakterystycznym punktem miasta jest 27-metrowa kolumna świętego Archanioła Rafała. Wspaniały budynek z XVII wieku wznosi się między mostem rzymskim a katedrą w Puerta del Puente. Tą kolumną mieszczanie podziękowali archaniołowi za uratowanie Kordoby przed zarazą. Symboliczne znaczenie kolumny widać w każdej jej części.
Szorstka płaskorzeźba wysokiego cokołu symbolizuje podziemie. Postacie palmy, orła i konia są uosobieniem rzeki i krainy Kordoby. To tak, jakby z kuli ziemskiej wyrastała 6-metrowa kolumna, otoczona postaciami trzech miejscowych świętych męczenników – Atsiklesa z Kordoby, Wiktorii i Barbary. Budowlę wieńczy rzeźba świętego archanioła Rafała, niebiańskiego patrona nadzorującego miasto.
Kolejnych 10 rzeźb świętego Archanioła Rafaela, wykonanych głównie ze śnieżnobiałego marmuru, można znaleźć na miejskich placach i ulicach, ale triumfalnej kolumny na placu Puerta del Puente nie można pomylić z żadną inną.
Wieża Calahorra
Jednym z symboli miasta od dawna jest starożytna trzypiętrowa wieża Calahorra, która zdobiła lewy brzeg rzeki Guadalakvira. Zbudowany na końcu rzymskiego mostu w XII wieku przez Arabów, służył do obserwowania i odpierania ataków wroga. Dziś wieża jawi się jako potężna fortyfikacja odrestaurowana przez Hiszpanów w XIV wieku, z jasnymi kamiennymi murami z muszli i płaską platformą na szczycie, otoczoną blankami. Calahorra jest nieco zniszczona, ale dach nadal służy turystom jako wspaniała platforma widokowa.
Wewnątrz Calahorry znajdują się ekspozycje Muzeum Trzech Kultur, opowiadające o dokonaniach mieszkańców Andaluzji w różnych wiekach. W sali medycznej warto przyjrzeć się narzędziom używanym przez średniowiecznych uzdrowicieli, porównując, jak daleko zaszła współczesna medycyna. Zaskocz i zapoznaj się z ogromną kolekcją instrumentów muzycznych z różnych wieków. A na koniec wycieczki zapoznaj się z wnętrzem andaluzyjskiego domu z X wieku.
Otwarte do zwiedzania: od 1 października do 30 kwietnia codziennie, od 10.00 do 18.00; od 1 maja do 30 września od 10.00 do 14.00 i od 16.30 do 20.30 siedem dni w tygodniu.
Żydowska dzielnica Huderia
Z murów katedralnego meczetu wyłania się najbardziej malownicza dzielnica miasta Juderia, zamieszkana przez Żydów od X do XV wieku. Region Huderia zachował mauretański klimat wąskich uliczek ze śnieżnobiałymi fasadami domów, licznymi kwiatami i przytulnymi patiami.
Terytorium dzielnicy ograniczone jest od strony zachodniej murem miejskim z bramą Almodovar, od strony południowo-wschodniej murem Alkazar. Juderia dotyka zgrabnych łuków, przerzuconych między drugimi piętrami przez alejki, zabytkowe budynki, ciągi usytuowane po obu stronach ulic. Przytulność starych uliczek nadaje wiele koszernych restauracji, sklepów autentycznych i jubilerskich.
Jedną z barwnych atrakcji Huderii turyści nazywają miejskim targiem Zoco, który przyciąga liczne rzemiosło i galanterię skórzaną. Synagoga przy Calle de lo c-Judios, zaskakująco nietknięta średniowieczną inkwizycją i zachowująca swój pierwotny wygląd, stała się wizytówką dzielnicy. Do dzielnicy żydowskiej można dojechać autobusami nr 3 i nr 12 do przystanku Doktor Fleming.
Synagoga
Synagoga, zbudowana w 1315 roku, nazywana jest sercem dzielnicy żydowskiej. Gdy na początku XV w. zaczęto wypędzać Żydów z Hiszpanii, synagoga stała się infirmerią, później kaplicą św. Kryspina, a następnie szkołą. W pierwszej połowie XX wieku odrestaurowany budynek cerkwi żydowskiej został uznany za narodowy zabytek kultury.
Fasada zachwyca wyrafinowaną ornamentyką w stylu mudejar, łączącą sześcioramienne gwiazdy z malowniczymi motywami roślinnymi. Na ścianach męskiej sali modlitewnej podziwiać można wdzięczny narodowy ornament. W niszy do przechowywania Tory, zwróconej w stronę Jerozolimy, wyrzeźbiono liczbę 1315, wskazującą na zakończenie budowy. We wnęce po przeciwnej stronie znajduje się rzeźbiony krzyż z XVI wieku, przypominający, że kiedyś była tu kaplica.
Piętro przeznaczone do modlitwy kobiet podtrzymują trzy łuki ozdobione wspaniałymi kamiennymi rzeźbami. Przed synagogą wzniesiono pomnik średniowiecznego żydowskiego naukowca i lekarza Majmonidesa. Synagoga jest czynna od 16 czerwca do 15 września od wtorku do niedzieli od 9.00 do 15.30, a od 16 września do 15 czerwca od 9.00 do 19.30, niedziela do 15.30.
Alcazar królów chrześcijańskich
Potężny wygląd pałacu Alcazar z nadanymi mu na początku XIV wieku antycznymi motywami rzymskimi, wizygockimi, arabskimi i andaluzyjskimi w architekturze, mówi wymownie o dawnej świetności miasta.Interesujące jest spacerowanie po zatopionym w zieleni Alkazarze, torującym drogę średniowiecznej straży: od Lwich Wież do Inkwizytorskiej, potem do Wieży Golubińskiej, kończąc na Wieży Głównej.
Dziś w salach pałacu mieści się muzeum archeologiczne ze starożytnymi rzymskimi panelami mozaikowymi, marmurowymi sarkofagami z I-III wieku, płaskorzeźbami, rzeźbami i przedmiotami znalezionymi podczas wykopalisk. Główny dziedziniec jest zadziwiająco urządzony w stylu mudejar, z marmurowymi posadzkami, fontannami i stawami. Wnętrza pałacu nie można jednak porównać w luksusie z ogrodami Alcazaru - z palmami, cyprysami, drzewami pomarańczowymi, umiejętnie przystrzyżonymi krzewami i kompozycjami rzeźbiarskimi.
Zapraszamy na spacer Aleją Królów Hiszpańskich z rzeźbami monarchów i widokiem na tarasy z ozdobnymi stawami. Alcazar jest otwarty dla zwiedzających: od 16 września do 15 czerwca - wtorek-piątek od 8.00 do 20.45, w sobotę od 8.30 do 16.30, w niedzielę od 8.30 do 14.30. Od 16 lipca do 15 września – od wtorku do soboty, od 8.30 do 15.00, w niedzielę – od 8.30 do 14.30.
Królewskie stajnie
Ciekawym wydarzeniem dla miłośników koni będzie wizyta w Stajniach Królewskich, datowanych na 1570 rok. Zostały zbudowane zgodnie z dekretem króla Filipa II, który postawił sobie za cel wydobycie pięknych koni andaluzyjskich. Przez kilka stuleci w stajniach hodowano rasę koni, uznawaną za jedną z najpiękniejszych na świecie. W 1929 r. Królewskie Stajnie stały się skarbem narodowym.
Tutaj fascynujące jest zapoznanie się z ekspozycjami powozów i powozów używanych przez różne grupy ludności w minionych wiekach. Przy stajniach powstała szkoła jeździecka, która uczy jazdy konnej. Od wielu lat dla turystów pokazywane są tu niesamowite pokazy piękna i energii, łączące sporty jeździeckie ze sztuką. Wśród widowiskowych występów publiczność cieszy się szczególnym zainteresowaniem spektaklem „Zapał i duch konia andaluzyjskiego”, który łączy występy jeźdźców jeździeckich z tańcem flamenco.
Pokazy odbywają się w środy, piątki, soboty i niedziele, pozostawiając żywe wrażenie na całe życie. Zakup biletu uprawnia do bezpłatnego zwiedzania Royal Mews. Znajdziesz je w pobliżu: Calle Caballerizas Reales, Caballerizas Reales, San Basilio, Distrito Centro.
Madina al-Zahra
Madina al-Zahra to starożytne miasto-twierdza, co oznacza po arabsku „Miasto Promieniowania”, zbudowane w X wieku i potwierdzające siłę i moc kalifa. Dziś z położonej na obrzeżach miasta Medyny zachowały się starożytne ruiny, imponujące w swej skali, dawny przepych, umiejętne kamienne rzeźby i ornamenty. Miasto, chronione murem twierdzy, zbudowano tarasowo na wzgórzu.
Dziś można do niego wejść tylko przez północną bramę Puerta Norte, z której krętą ścieżką przez arkadę pierwszego tarasu turyści przechodzą do serca twierdzy - Sali Bogatej rezydencji Khalifa. Zobaczysz w nim odrestaurowaną część pałacu z łukami w kształcie podkowy, naprzemiennie niebieskimi i czerwonymi kolumnami z reliefowymi ornamentami. Hol zdobią rzeźbione marmurowe panele z orientalnymi symbolami.
Wśród ruin można sobie wyobrazić Dom Wezyrów, Meczet Alham, Dom z basenem, który służył jako rezydencja księcia Al-Hakama. Na szczycie skalistego płaskowyżu widoczny jest Pałac Abd-ar-Rahmana III, oddzielony od góry długim korytarzem. W pobliżu Madina al-Zahra znajduje się muzeum, w którym eksponowane są znaleziska „lśniącego miasta”: ceramika, biżuteria, artykuły gospodarstwa domowego i pracy. Twierdza jest otwarta do zwiedzania: wtorek-sobota od 9.00 do 18.30. Z centrum miasta dwa razy dziennie kursuje autobus turystyczny, który odjeżdża z przystanku Glorieta Cruz Roja.
Młyn Albolafia
Jedną z „atrakcji” miasta jest zwany młyn wodny Albolafia, położony na prawym brzegu rzeki, w pobliżu Mostu Rzymskiego. Ruiny górnej kondygnacji młyna, porośnięte trawą, świadczą o tym, że budynek od dawna nie był użytkowany zgodnie z przeznaczeniem, dlatego nie traci na wartości historycznej. Młyn wyłożony jest jasnymi cegłami, otoczony rozłożystymi drzewami.
Budynek wyróżnia się ogromnym - dwupiętrowym drewnianym kołem na fasadzie, które wprawiało w ruch skomplikowane mechanizmy doprowadzające wodę do Pałacu Emira. Przed podbojem arabskim w IX wieku młyn spełniał swoje bezpośrednie przeznaczenie, mielenie ziarna na mąkę, następnie Arabowie przebudowali go na młyn wodny. W XII wieku młyn został przekształcony w papiernię.
Ale po 100 latach młyn został zamknięty w mieście podbitym od Maurów. Minęło kolejne 200 lat, zanim nowicjusze zakonu, który otrzymali tę ziemię, przekonali do odrestaurowania młyna. Dziś stoi jako wspomnienie minionych wieków, oczekujące nowego przebudzenia. Możesz go znaleźć pod adresem Av. del Alcazar, 512.
Plac Kapucynów
Mały, ale przytulny plac kapucynów był wiele lat temu klasztorem kapucynów. Do tego niezapomnianego miejsca, położonego z dala od historycznego centrum, można dojechać z Plaza de las Tendillas. Zamiast labiryntów wąskich uliczek łatwiej i przyjemniej poruszać się po dziedzińcach wskazanych na mapie turystycznej.
Plac był wcześniej wewnętrznym dziedzińcem klasztoru kapucynów, dlatego otaczają go ze wszystkich stron śnieżnobiałe zabudowania klasztorne i kościół Świętej Trójcy. Pośrodku placu, na niewielkim cokole, stoi otoczony latarniami krzyż z ukrzyżowaniem Jezusa Chrystusa, dla którego rzeźba została nazwana „Chrystusem z latarni”.
Pod koniec XVIII wieku na placu stanął pomnik Zbawiciela. To on przyciąga turystów na plac. Jezus ukrzyżowany wieczorem na krzyżu przy umiejętnym oświetleniu lampionów sprawia żywe wrażenie szybowania w powietrzu.
Plac Wąsów
Tendillas to główny plac miasta, nazwany od słowa „tendillas”, mały biznes. Graniczy z małymi sklepikami, cukierniami, kawiarniami i sklepami pasmanteryjnymi. Na środku placu, z wysokiego postumentu, zamontowanego w fontannie, dumnie stoi konna rzeźba bohatera narodowego – dowódcy Gonzalo Fernandeza de Cordoba.
W słońcu strumienie fontanny mienią się w słońcu, tworząc wrażenie fajerwerków na cześć „Wielkiego Kapitana”. Pod jego dowództwem Arabowie zostali wypędzeni z Półwyspu Iberyjskiego, południowe Włochy zostały podbite dla państwa hiszpańskiego i opracowano system walki. Wiele malowniczych secesyjnych budynków otacza plac dla pieszych.
Turyści podziwiają Dom Feniksa, z narożną wieżą zwieńczoną skrzydlatym ptakiem i wieżą zegarową, która o każdej godzinie zapowiada nadejście nie tradycyjnym dzwonkiem, ale gitarową melodią. Do placu prowadzą główne ulice handlowe Cruz Conde i Gondomar. Można do niego dotrzeć w 10-15 minut z Mesquity.
Plaza del Colon
Plaza del Colon wygląda jak mały okrągły plac znajdujący się w północnej części centrum. Jego nazwa pochodzi od słynnego żeglarza Kolumba, który przez pewien czas mieszkał w mieście. Tutaj w jego rodzinie urodził się syn Hernando, który później został nawigatorem. Jednak na placu nazwanym imieniem Kolumba nie ma jego pomnika.
Jest obsadzony rozłożystymi drzewami, pomiędzy którymi ułożone są kręte ścieżki spacerowe z ławeczkami. Centrum Plaza del Colon zdobi fontanna otoczona klombami. U podstawy fontanny znajduje się okrągły basen ozdobiony misternymi rzeźbami. W jego centrum ustawione są jedna na drugiej płaskie miski, przez które woda pięknie spływa do basenu.
Plaza del Colon wyróżnia się również wyjątkową wieżą Malmuerta, która w przeszłości była częścią miejskich murów fortecznych. Obok placu znajduje się Pałac Merced, który zachwyca barokową fasadą. Na Plaza de Colón można dojechać autobusami 04, 06, 13 do przystanku Colón Norte.
Muzeum Archeologiczne
Renesansowy gmach Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego, mieszczący się w pałacu dawnej szlacheckiej rodziny miasta, przyciąga uwagę turystów niewyobrażalnym pięknem fasady z wieloma posągami. Ten wyjątkowy budynek pochodzi z 1543 roku. Wchodząc do budynku, znajdujesz się w atmosferze starego przytulnego dziedzińca, z krzewami posadzonymi na jego obwodzie i fontanną pośrodku.
Kolekcja antyków oparta jest na artefaktach skonfiskowanych w klasztorach w 1844 roku. Na parterze eksponowana jest kolekcja starożytnych eksponatów: rękodzieło, rzeźby i mozaiki reprezentują epoki prehistoryczne, iberyjskie, wizygockie i rzymskie. Na górnym poziomie znajdują się eksponaty reprezentujące epokę kultury mauretańskiej.
Perełką kolekcji jest brązowa figura jelenia znaleziona podczas wykopalisk w Pałacu Medina Azahar. Innym cennym eksponatem jest marmurowy posąg rzymskiego boga Mitry z II wieku n.e., zabijającego byka. Muzeum znajduje się na Piazza Geronimo Paes i jest otwarte dla zwiedzających od 10.00 do 20.30 od wtorku do soboty, niedziela od 10.00 do 17.00. Możesz wsiąść do autobusu nr 1,3,7 do przystanku San Fernando.
Świątynia rzymska
Ruiny starożytnej rzymskiej świątyni odnaleziono w samym centrum podczas rozbudowy ratusza w połowie ubiegłego wieku u zbiegu ulic Claudio Marcelo i Capitulares. O tym, że w epoce rzymskiej stała tu główna świątynia miasta, świadczą ogromne rozmiary kolumn, oddzielonych od głównego budynku i tworzących portyk. Rząd kolumn korynckich z białego marmuru po bokach wskazuje na wielkość świątyni: 32 metry długości i 16 metrów szerokości.
Z pozostałych fragmentów łatwo wyobrazić sobie budynek z sześcioma kolumnami korynckimi, które służyły jako ozdoba centralnej fasady, wznoszącej się na masywnym kamiennym podium. Zachowały się schody prowadzące do świątyni, a także wyszukany marmurowy ołtarz. Cała świątynia została zbudowana z marmuru w latach 81-96 AD.
Wokół niego odnaleziono wiele elementów architektury antycznej, fragmenty kapiteli i bębnów kolumnowych. Jak wyglądała rzymska świątynia w okresie rozkwitu imperium, można zobaczyć na makiecie w muzeum archeologicznym. Atrakcję można oglądać o każdej porze dnia, spacerując 10 minut od Mesquity.
Pałac Merced
Obok Plasa de Colon i parku o tej samej nazwie znajduje się wspaniały budynek architektury barokowej – Pałac Merceda z XVIII wieku. Przed wzrokiem ukazuje się budowla z dwoma skrzydłami bocznymi wystającymi z kościoła pośrodku. Oba skrzydła tworzą zadaszone krużganki z dziedzińcami ozdobionymi renesansowym marmurem i fontannami. Na jednym z patiów znajduje się wyjątkowy zegar słoneczny.
Centralna fasada pałacu robi żywe wrażenie dzięki koronkowemu barokowemu stylowi połączonemu z wystrojem w tonacjach bieli i brązu. Nad wejściem na frontonie uwagę przyciągają rzeźby Archanioła Rafała – obrońcy miasta i Matki Bożej „Miłosiernej”. Kościół uzupełniają dwie dzwonnice po bokach. We wnętrzu kościoła zwracają uwagę bogato zdobione ołtarze z wizerunkami świętych, dekoracja sklepienia oraz figura płaczącej Madonny.
Zbiory pałacu są imponujące: monstrancja wykonana przez mistrzów flamandzkich z XVI wieku, cykl obrazów św. Piotra Nalasco, rzeźby alegoryczne, litografie i ryciny z widokiem na Kordobę. Dziedzictwo kulturowe można oglądać bezpłatnie od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.00 do 15.00. Do pałacu można dojechać autobusami nr 04, 06, 13 do przystanku Colón Norte.
Pałac Viany
Luksusowy kompleks architektoniczny XIV-wiecznego Pałacu Viana znajduje się w pobliżu rzymskiego cyrku. Dziś mieści się w nim muzeum sztuki ze zbiorami Banku Cajasur. Centralna fasada dwukondygnacyjnego budynku, wyróżniająca się bielą murów, pochodzi z XVI wieku. Fasada główna wyróżnia się misternym portalem z jasnobrązowego kamienia, ozdobionym nad balkonem płaskorzeźbą przedstawiającą herb markiz oraz dwie rzeźby mitologiczne.
Większość pałacu zajmuje 12 dziedzińców - patia otoczone zielenią i kwiatami, które zdobią marmurowe arkady. Wykładziny dziedzińców wyłożone są wzorzystym marmurem, na którym umieszczone są kompozycje kwiatowe i szum fontanny. We wnętrzu Viany niesamowita jest bogata kolekcja mebli, gobelinów, porcelany, malowanych płytek asulejo i broni. Dobrze reprezentowane płótna malarzy należących do szkoły Bregel, obrazy o tematyce biblijnej i rzeźby.
W galerii zobaczysz rzymskie mozaiki i eksponaty z XIII wieku. W egzotycznej Czarnej Sypialni, luksusowym Czerwonym Salonie oraz licznych salach z wnętrzami i eksponatami z XIV-XIX w. dowiecie się wielu ciekawych szczegółów z życia szlachty i mieszczan.
Otwarte zimą: wtorek - środa od 10.00 do 19.00, weekendy od 10.00 do 15.00, od 1 lipca do 31 sierpnia: wtorek - niedziela od 9.00 do 15.00. Można się tam dostać autobusami nr 2, 04, 06, 07, 80, 42, 43, 49 do przystanku Ollerías (San Cayetano).
Kościół św. Mariny
Bazylika św. Mariny, pochodząca z drugiej połowy XIII wieku, była jednym z pierwszych kościołów w mieście po wypędzeniu Arabów. W jego nowoczesnym wyglądzie zachowały się detale stylu gotyckiego, romańskiego i arabskiego. Główna fasada kościoła wygląda surowo z dwoma gotyckimi oknami, rozetą i głównym wejściem wykonanym ze spiczastym łukiem.
Cztery masywne przypory zwieńczone są ozdobnymi wieżyczkami, nadającymi kościołowi surowy wygląd. Po prawej stronie do fasady przylega masywna XVI-wieczna dzwonnica. Architektonicznie bazylika jest prostokątem podzielonym trzema nawami o ostrołukowych łukach. Odwiedzający podziwiają kaplicę Orozco, zbudowaną w XV wieku z wystrojem w stylu mudejar, w której obecnie przechowuje się przybory kościelne.
Patrząc na główną kaplicę, zachwycasz się pięknem ołtarza i figury Matki Bożej, wykonanej przez słynnego rzeźbiarza z Kordoby. Kościół znajduje się w historycznym centrum, obok znajduje się przystanek autobusowy C2. Jest otwarta od poniedziałku do niedzieli od 8.30 do 12.00 i od 18.00 do 20.00.
Ogród Botaniczny
Nad brzegiem rzeki Guadalaquira, w pobliżu kompleksu pałacowego Alcazar, znajdują się posiadłości Ogrodu Botanicznego z bogatą kolekcją flory rosnącej na całym świecie. Cały obszar masywu ogrodowo-parkowego podzielony jest na ogrody według rodzajów lokalnej i światowej flory. Ogród różany jest bardzo popularny w ogrodzie, niesamowite piękno, wiele odmian i mocny aromat róż.
W szklarniach przez długi czas chcesz podziwiać wiele odmian geranium i jaśminu, aloesu, kaktusów, paproci, palm, roślin z Wysp Kanaryjskich, Ameryki Północnej i Południowej. Na szczególną uwagę zasługuje okazałe arboretum, w którym odwiedzający mają okazję zobaczyć rzadką jodłę Pinsapo – endemiczną, która rośnie w górach Andaluzji.
Muzeum Paleobotaniki, znajdujące się w Ogrodzie Botanicznym, zawiera eksponaty śledzące ewolucję różnych gatunków flory andaluzyjskiej. W trzech salach znajdują się interaktywne panele z wyświetlaczami, prezentującymi informacje o roślinach ze wszystkich kontynentów. Godziny pracy: wtorek - sobota 10.00-17.30, niedziela i święta - 10.00-15.00.
Mauzoleum rzymskie
Starożytność miasta jest również ustalona przez strukturę rzymskiego mauzoleum z I wieku naszej ery. Dobrze zachowane ruiny mauzoleum odnaleziono podczas budowy parkingu, po czym postanowiono zrekonstruować konstrukcję grobową ze znalezionych fragmentów.
Brakującą część zastąpiono innym rodzajem kamienia, pokazując różnicę między starożytnym a współczesnym murowaniem ścian. Budowla przeznaczona do pochówku ma kształt cylindryczny z pustymi ścianami, wejściem, gzymsami i postrzępionym parapetem. Wewnątrz mauzoleum znajduje się komora na urnę grobową. Według licznych wskazań służył jako miejsce pochówku rodziny z rodu szlacheckiego, ale nie zachowały się żadne inskrypcje wskazujące, kto tu został pochowany.
Na południe od mauzoleum odnaleziono pozostałości oznakowania w postaci koła wyłożonego kamiennymi płytami. Najprawdopodobniej znajdowało się tu również mauzoleum. Atrakcja znajduje się pod adresem: Paseo de la Victoria 17.
Łaźnie kalifa
Spacerując po ogrodzie Campo Santo de los Mártires, możesz zejść pod ziemię i znaleźć się w łaźniach kalifów, zbudowanych w X wieku za panowania kalifa. Istniały do XIV wieku, o czym świadczą zachowane ornamenty i inskrypcje. Kiedy budowano pałac Alcazar, podziemne łaźnie były pokryte ziemią. Zostały zapomniane do czasu odkrycia łaźni przez archeologów na początku XX wieku.
Po 100 latach na terenie łaźni otwarto muzeum historii łaźni. Architekturę Łazienek Kalifa wyraża zespół pokoi z miejscami do siedzenia. Aranżacja pomieszczeń zaczyna się od pomieszczenia ciepłego (terpidarium), kontynuuje w gorącym caldarium, a kończy chłodnym frigidarium. Podłogi, ściany i chrzcielnice ozdobiono wielobarwnym marmurem. Wszystkie pomieszczenia przykryto sklepieniami półkolistymi wspartymi na łukach.
Niektóre pokoje zachowały swoje marmurowe wykończenia i bogate, wielokolorowe kolumny. Światło w łaźni przechodziło przez okna w podziemiach w postaci gwiazd, co tworzyło oryginalne oświetlenie w pomieszczeniach łaźni.
Dawny luksus Kalifatu można zobaczyć na Plaza Campo Santo de los Mártires, jadąc autobusem 3 i 12 do przystanku Mártires. Godziny otwarcia: od 8.30 do 9.30 wstęp wolny.
Muzeum Julio Romero de Torres
W starym budynku dawnego szpitala, zbudowanym z żółtej cegły, na Plaza del Potro znajdują się dziś 2 muzea. Ściana Muzeum Julio Romero de Torres wyróżnia się wielokolorowymi ornamentami. Wejście zaprojektowano w formie łuku, na którym w półokręgu umieszczono napis „Museo Julio Romero de Torres”.
Na wystawie znajduje się ponad pięćdziesiąt dzieł tego mistrza, namalowanych w stylu tradycji malarstwa hiszpańskiego. Jego realistyczne, modernistyczne i erotyczne obrazy poświęcone są pięknu andaluzyjskich kobiet. Kilka płócien oddaje wewnętrzny stan i duszę kobiet wykonujących prace domowe i różnego rodzaju prace.
Są prace o wyraźnie erotycznym charakterze, takie jak „Pomarańcze i cytryny”. Wśród obrazów szczególnie wyróżnia się „Wiersz z Kordoby”, napisany w formie ołtarza z trzech fragmentów, przedstawiający kobiety andaluzyjskie na tle zabytków, które odzwierciedlały piękno i wielkość Kordoby. Można się tam dostać autobusem nr 1, 3, 7, 12 do przystanku San Fernando.
Muzeum Flamenco „Phosphorito”
Ekspozycja znajduje się w budynku średniowiecznego hotelu Posada del Potro, wybudowanego w XIV-XV wieku w stylu arabskiego karawanseraju na Placu Potro. Dawny hotel to dwupiętrowy budynek z białymi ścianami i malowniczym prostokątnym dziedzińcem ze studnią pośrodku.
Na drugim piętrze znajdują się sale muzealne, których drzwi otwierają się na otwartą galerię. Muzeum poświęcone jest historii, tradycjom i kunsztowi tradycyjnego andaluzyjskiego stylu flamenco. Interesująca jest kolekcja antycznych i współczesnych akcesoriów flamenco oraz nagrania występów najlepszych hiszpańskich mistrzów flamenco. Ekspozycja „Elementy Flamenco” połączyła wszystkie cztery rodzaje tej sztuki – rytm, śpiew, gitarę i taniec.
W sali „Keys of Flamenco” można poznać sposób wykonywania tańca słynnego flamenquito, poćwiczyć wybijanie rytmu dłońmi. Sala Phosphorito poświęcona jest mistrzowi flamenco Antonio Fernandezowi, gdzie zobaczysz jego portret, nagrodę Złotego Klucza i inne eksponaty z jego życia. Otwarte: poniedziałek - sobota od 10.30 do 13.30 i od 18.00 do 21.00, niedziela od 10.00 do 14.00.
Pomnik Manolete
Pomnik wybitnego torreadora Manolete wzniesiono na Plaza del Conde de Priego w pobliżu bazyliki Santa Marina. Pomnik ten występuje jako grupa rzeźbiarska, w centrum której znajduje się brązowa rzeźba Manolete w stroju torreadora, po obu stronach której znajdują się postacie mężczyzn trzymających konie za uzdy. Trzydziestoletni torreador został śmiertelnie ranny podczas walki byków.
Przez 8 lat uważany był za najbardziej utalentowanego i najlepiej opłacanego matadora na całym świecie, który posiadał elegancką technikę oswajania byka. Swoje spektakularne występy z bykiem wystawiał w swojej ojczyźnie, Hiszpanii, Meksyku, Kolumbii, Peru i Wenezueli. Majestat pomnika odzwierciedla stosunek Hiszpanów do wielkich torreadorów, którzy są ważną częścią historii, mentalności i kultury hiszpańskich miast.
Władze miasta zorganizowały konkurs na projekt pomnika na Plaza del Conde, w którym zwyciężył projekt rzeźbiarza Manuela Alvareza Laviady, zainstalowany w 1956 roku za pieniądze zebrane przez fanów torreadora.
Ogród zoologiczny
Zoo Zoologico De Cordoba jest jednym z pierwszych ogrodów zoologicznych utworzonych w kraju. Po rekonstrukcji, przeprowadzonej w latach 2000., zoo z ekspozycji zwierząt przebywających w wolierach zostało uzupełnione nową kolekcją przedstawicieli fauny światowej. Wiele gatunków zostało umieszczonych w środowisku zbliżonym do ich naturalnego siedliska.
Powierzchnia zoo wynosiła 60 000 metrów kwadratowych, która podzielona jest na strefy tematyczne z budynkami, wolierami dla zwierząt i ptaków. Dla zwiedzających utworzono tereny rekreacyjne i ogrody. Dziś w zoo znajduje się 78 gatunków zwierząt i ptaków, czyli 302 osobniki. Tutaj zaobserwujesz zwyczaje rysi, lwów, wilków, kangurów, jeleni, zebr, lemurów. Następnie podziwiaj strusie i wdzięczne łabędzie.
Otwarte do zwiedzania od poniedziałku do piątku od 10.00 do 17.00, w soboty i niedziele od 10.00 do 18.00. Można się do niej dostać autobusami nr 2,6,9. Najbliższe przystanki: Menendez Pidal, Seville Gate, Seneca Institute.
