Werona, podobnie jak wiele włoskich miast, słynie z najciekawszych zabytków. To miasto jest często porównywane do Paryża ze względu na romantyczną atmosferę. Nic w tym dziwnego, bo to właśnie tutaj, zgodnie z ideą wielkiego Szekspira, rozegrały się wydarzenia z legendarnej smutnej historii. Jednak to włoskie miasto słynie nie tylko z domu Julii. Zachowało się tu imponujące dziedzictwo historyczne, dzięki któremu miasto może z powodzeniem konkurować z Rzymem. Dlatego specjalnie dla Was przygotowaliśmy przegląd najciekawszych zabytków Werony, które musicie zobaczyć na własną rękę.
Arena di Verona
Ten wspaniały amfiteatr został zbudowany przez starożytnych Rzymian około 30 roku naszej ery. Na liście podobnych budynków Arena di Verona zajmuje trzecie miejsce. Jest również uważana za jedną z najlepiej zachowanych budowli w starożytnym świecie. Kiedyś mieszkańcy miasta rzucili się tutaj, aby na własne oczy zobaczyć słynne walki gladiatorów i występy cyrkowe.
Najsilniejsze trzęsienie ziemi, które miało miejsce w 1117 roku, nie przeszło bez śladu. Amfiteatr był mocno zniszczony, ale jego znaczenie w życiu Werony nie zmalało. Epoka średniowiecza przyniosła tu modę na publiczne egzekucje heretyków, odświętne festyny i konkursy rycerskie. Od XX wieku Arena di Verona stała się miejscem występów włoskiej opery. Dziś w starożytnych murach tego amfiteatru nadal odbywają się przedstawienia teatralne, a latem na jego ścianie można zobaczyć nawet operę.
Dom Julii
Miłośnicy twórczości Szekspira zdecydowanie powinni odwiedzić ten dom, zbudowany w XIII wieku. Pomimo tego, że utożsamiany jest ze słynnym domem rodziny Capulet, w rzeczywistości należał do rodziny Cappello. W ciągu swojego istnienia Dom Julii zmieniał kilku właścicieli. W XIX w. działała tu karczma, ale już w 1907 r. budynek był mocno zdewastowany, więc właściciele postanowili wystawić go na licytację. Tak więc dom kupiła gmina, po czym utworzono w nim muzeum.
Jednak nawet związek ze sztuką Szekspira nie przyniósł mu od razu sławy. Dopiero po odrestaurowaniu dom nabrał odpowiedniego romantycznego wyglądu, co wzbudziło niespotykane dotąd zainteresowanie turystów. Zwykłą ceglaną elewację uzupełniły elementy gotyckie i słynny „Balkon Julii”. Dziś gromadzą się tu rzesze fanów spektaklu i po prostu turystów, którzy znaleźli się w Weronie. Zwiedzający nie ignorują brązowego posągu Julii, który stoi na dziedzińcu. Według legendy, jeśli go dotkniesz, możesz przyciągnąć szczęście. Dorośli mogą zwiedzić dom i dziedziniec za 6 euro, studenci za jedyne 4,50 euro, a dla zwiedzających w wieku poniżej 14 lat wycieczka będzie kosztować 1 euro.
Muzeum Archeologiczne
Tutaj możesz zobaczyć znaleziska ze wszystkich części Werony, a także z okolic. Starożytne tablice, ceramika, przedmioty z brązu i szkła, posągi, mozaiki i wiele innych są przechowywane w murach starożytnego klasztoru św. Gerolamo. Muzeum Archeologiczne w Weronie znajduje się na wzgórzu z panoramicznym widokiem na całe miasto. Niektóre z eksponatów to artefakty znalezione w pobliżu miejsca, w którym kiedyś znajdował się starożytny rzymski teatr.
Poszczególne osoby pomogły również uzupełnić zbiory muzeum, przekazując swoje znaleziska do muzeum. Wiele z nich zostało przypadkowo znalezionych na ulicach Werony, a także w płynącej w tym rejonie rzece. Dla dorosłych wejście do muzeum będzie kosztować 6 euro, a dla dzieci jeszcze mniej – tylko 1 euro.
Bazylika San Zeno Maggiore
Opactwo św. Zenona w średniowieczu było dość solidnym kompleksem klasztornym. Niestety do dziś zachowała się tylko bazylika, część krużganków, kościół św. Proklosa i jedna wieża. Bazylika San Zeno Maggiore uważana jest za jeden z najwspanialszych kościołów romańskich w całej Weronie. Do jego budowy wykorzystano tuf wulkaniczny z marmurowymi inkluzjami. Fasada kościoła ozdobiona jest płaskorzeźbami odtwarzającymi sceny Sądu Ostatecznego.
Ich autorem jest rzeźbiarz Brioloto, który stworzył także „Koło fortuny”, czyli rozetowe okno w centrum bazyliki. Wejście zdobi portal wykonany przez mistrza Nicolo. W kościele znajduje się imponująca kolekcja dzieł sztuki z różnych epok. Jak przystało na miejsce pochówku Zenona z Werony, znajduje się tu krypta. Drzwi bazyliki są otwarte dla zwiedzających codziennie, ale wejście o dziwo jest płatne – za bilet trzeba będzie zapłacić 5 euro.
Zamek Castelvecchio
Lista atrakcji w Weronie nie byłaby kompletna bez wzmianki o gotyckim zamku Castelvecchio. Został wzniesiony w VIII wieku nad brzegiem Adygi jako budowla obronna. Budowę rozpoczęto w 1354 roku, ale prace zakończono dopiero w 1376 roku. W tamtych czasach w Weronie rządziła szlachecka rodzina Scaligerów, którzy zamieszkiwali zamek, ukrywając się w jego murach przed atakami wrogów i buntem okolicznych mieszkańców. Później zamek Castelvecchio stał się lochem dla więźniów, a podczas okupacji napoleońskiej służył jako arsenał.
Publiczność uzyskała dostęp do budynku dopiero pod koniec XIX wieku, co było powodem licznych przebudów. Dziś mieści się w nim muzeum miejskie, otwarte w latach 70. (powstało około 50 lat wcześniej, ale przez długi czas było zamknięte z powodu remontu). Tutaj można zobaczyć średniowieczne rzeźby, arcydzieła malarstwa, starożytną broń i ceramikę. Cena biletu, podobnie jak w wielu innych muzeach w Weronie, to 6 euro.
Galeria Sztuki Współczesnej Forti
Dziś w skład tej galerii wchodzi ok. 1,4 tys. eksponatów, ale w momencie jej powstania istniała tylko niewielka kolekcja dzieł sztuki. Został on zebrany na własny koszt przez bardzo zamożnego miejscowego mieszkańca, a następnie przekazany miastu. Z biegiem czasu galeria została zasilona prywatnymi darowiznami. Wiele eksponatów pochodzi z XIX wieku, a tylko niektóre z nich są uważane za nowoczesne. Stała wystawa Galerii Forti, obejmująca wiele dzieł mistrzów z Veronese, została otwarta dla publiczności w 2006 roku. Dziś miejsce to uważane jest za szanowane centrum wystawiennicze, które przyciąga wielu turystów.
Ulica Porta Borsari
Ta ulica jest uosobieniem starożytnej Werony. Brama, która znajduje się na końcu ulicy, była niegdyś częścią murów najstarszego miasta. Istnieją wiarygodne fakty, które bezsprzecznie potwierdzają, że brama ta została zbudowana w I wieku. W tak odległych czasach na ulicy Porta Borsari działał urząd celny. Dziś przypomina o tym nazwa ulicy: „borsari” w tłumaczeniu z włoskiego oznacza „celnika”. Miłośnikom starożytnej historii z pewnością przypadnie do gustu, bo ulica jest prawdziwym średniowiecznym zabytkiem architektury starożytnego Rzymu.
Być może to jedyne miejsce, w którym można połączyć wypoczynek kulturalny z zakupami. Niesamowita liczba sklepów i butików jest otwarta dla kupujących od rana do późnej nocy. Niewielka fontanna znajdująca się na tej ulicy i tak uwielbiana przez wszystkich turystów, pomoże zapomnieć o letnim upale swoim chłodem.
Plac Erbe
Istnieje co najmniej sześć nazw tego starożytnego placu: Forum Owoców i Ziół, Plac Dantego, Forum Romanum, Plac Ziół i Owoców, Piazza della Signoria, Plac Owocowy. Ówczesny władca Werony z rodu Scaligerów wnieśli znaczący wkład w zaprojektowanie i ukształtowanie projektu tego placu. Ze wszystkich stron to historyczne miejsce otoczone jest pałacami, budynkami słynnej epoki renesansu.Same ściany budynków to freski, będące efektem twórczości wielkich artystów tamtych czasów. Ściany domów w okresie renesansu były pomalowane na różne kolory iw tak wyjątkowej formie przetrwały do dziś. W czasach rzymskich plac ten był najważniejszym ośrodkiem życia biznesowego i finansowego.
Wszystkie boki prostokątnego placu zostały zbudowane w różnych okresach historii przez wielkich rzeźbiarzy tamtych czasów. W dzisiejszych czasach ani jedno pokolenie turystów nie studiuje życia i historii starożytnego centrum cywilizacji. Tutaj możesz zobaczyć rzeźby Wenus i Apolla, Jowisza i Herkulesa, Minerwy i Merkurego. W centrum ulicy znajduje się czynna, choć bardzo stara, fontanna Madonny de Verona. Narodowy Bank Werony znajduje się na trawiastym placu. Fasada budynku ozdobiona jest blankami Gibbele i łukową loggią. Co ciekawe, w średniowieczu w tym samym budynku mieściły się pierwsze duże korporacje finansowe.
Oczywiście tylko na tym placu może znajdować się symbol Republiki Weneckiej, która od kilku stuleci dominuje w tych miejscach – jest to kolumna ze skrzydlatym lwem. Jednym z głównych budynków znajdujących się na ulicy jest Loggia Sowietów lub Loggia Giocondo, zbudowana pod sam koniec XV wieku. Uważa się, że budynek został odtworzony według projektu weneckiego mnicha Giocondo. Zyskał sławę dzięki temu, że uwieczniono tu pamięć sławnych i ważnych osobistości tamtych czasów - na dachu wznoszą się rzeźby Neposa, Katullusa, Witruwiusza i Pliniusza Starszego.
Wieża Lamberti
Wieża znajduje się w pobliżu Placu Owocowego. Osiąga wysokość prawie 85 metrów i został zbudowany w drugiej połowie XII wieku w stylu romańskim. Później, na samym początku XIV wieku, piorun zniszczył górną część wieży. Wieża została odrestaurowana w ciągu następnego tysiąclecia. Zachował się do dziś w postaci budynku z różnych materiałów: od spodu pustaki tufowe i cegły; na górze jest marmur.
Znaczenie wieży w starożytności i średniowieczu dla ludzi było ogromne. Zainstalowano na nim kilka dzwonków o różnych kształtach. Duży dzwon gromadził mieszkańców na ogólnomiejskie spotkania, mały dzwonek powiadamiał wszystkich o pożarze. Budowę sponsorowała rodzina Lamberti. To najszlachetniejsza i najbogatsza rodzina tamtych czasów. Na samym szczycie wieży znajduje się platforma dla zwiedzających, z której otwiera się zapierający dech w piersiach widok na Weronę. Wieża znajduje się na placu Erbe i niedaleko łuków Scaligerian. Cena biletu obejmuje również wizyty w tym ostatnim. Bilet kosztuje 3-4 euro. Oglądanie jest dostępne w dni powszednie od dziewiątej trzydzieści do siódmej wieczorem.
Teatr Rzymski i Most Pietra
Ten zabytkowy pałac kultury jest najwspanialszym teatrem w północnych Włoszech. Geograficznie budynek znajduje się na wzgórzu San Pietro. Wzgórze to ma wspólną nazwę z jednym z mostów, pomiędzy którymi znajduje się teatr. Most San Ptro jest ucieleśnieniem troski i szacunku mieszkańców do własnej historii i kultury. Rzeczywiście, w 45 roku Niemcy bezlitośnie wysadzili ten zabytek architektoniczny podczas ofensywy. Jednak troskliwi mieszkańcy Werony, korzystając ze starych fotografii i pozostałości zniszczonego mostu, podniesionego z dna rzeki, byli w stanie go całkowicie odnowić. Tutaj można podziwiać krajobraz i pejzaże miasta, które przyciąga fotografów z całego świata.
Teatr rzymski Romano został zbudowany w pierwszym tysiącleciu. Ze względu na bliskość rzeki budynek został poważnie zniszczony przez powodzie. Obecnie można kontemplować orkiestry, które w starożytności były przeznaczone dla bardzo ważnych osób, kaveyu, w formie półkola z ceglanymi stopniami. Cavea jest bardzo szeroka, ma ponad 100 metrów szerokości. Jest niejako podtrzymywany przez samo wzgórze San Pietro, po bokach którego znajdują się mury. W tych odległych czasach starożytnych można było tu spacerować po szerokich tarasach. Teraz ten ogromny obszar zajmuje jeden z najsłynniejszych zamków - Zamek Castel. Rzymski teatr antyczny Romano zaskakująco łączy różne style: na parterze dominuje styl toskański; drugie piętro poświęcone jest stylowi jońskiemu.
Pałac i ogród Giusti
Willa, dwór lub posiadłość rodziny Giusti została zbudowana w średniowieczu w stylu klasycystycznym. Ta willa została zbudowana przez Augstino Giusti dla swojej rodziny, według własnego pomysłu. Do dziś zachowała się indywidualność tego osiedla: w przeciwieństwie do innych osiedli w Weronie, Pałac Giusti stoi u samych stóp, a pomieszczenia mieszkalne w nim znajdują się na pierwszym piętrze, nieco wyżej znajduje się wewnętrzny dziedziniec . A budynek zamyka wspaniała aleja cyprysów, prowadząca na taras z grotą i na belweder.
Zgodnie z planem głowy rodu Giusti, na miejscu ogrodów i pól warzywnych wzniesiono ze szczególną troską i troską słynny ogród weroński - wyspę szczytu o niezrównanym pięknie i nieziemskim wdzięku. W cieniu cyprysowych zaułków uwielbiały marzyć najsłynniejsze postacie: wielki car Aleksander, Medyceusze, słynny Goethe, który wielokrotnie o tym wspomina w swoich pracach. W dzisiejszych czasach każdy turysta ma wyjątkową okazję: odwiedzić miejsca, które zachowały zabytki starożytnej literatury światowej, historii i kultury. Dokładny adres Muzeum i Ogrodu to Via Giardini Giusti 2. Drzwi są otwarte dla zwiedzających od rana do siódmej wieczorem, bilet kosztuje od siedmiu euro.
San Fermo
Niesamowita starożytna konstrukcja. Łączy w sobie dwie zupełnie różne budowle: poniżej stylu romańskiego, ucieleśnienie projektu mnichów z samego początku II wieku; szczyt powstał na początku XIV wieku i jest utrzymany w stylu ściśle gotyckim. Górna część przypomina kil statku. Identyczne połączenie stylów otworzy się przed oczami podróżnych i wewnątrz kościoła. Wnętrze wydaje się nierealne, bajeczne i przyciąga swoją wielkością, bogactwem i odrobiną mistycyzmu.
Płaskorzeźby ze scenami z życia świętych, słynne freski Martino, fresk „Ukrzyżowanie” Maxio, sarkofagi – wszystkie te wyjątkowe i cenne arcydzieła zgromadzone są w jednym małym kościele. Możesz go znaleźć na Stradone San Fermo, 37121 Verona. Zabytek ten można zwiedzać w dni powszednie, od rana do siódmej wieczorem, cena biletu zaczyna się od 2 euro.
Kościół San Lorenzo
Mały kościół parafialny we Florencji był świętym i czczonym miejscem dla mieszczan pierwszego wieku. Został założony przez św. Ambrożego z Mediolanu, znaczącą postać tamtych lat. Poważne kroki polityczne cesarza Teodozjusza Wielkiego nie obyły się bez rady Ambrożego. Historycy i duchowni uważają, że to Ambroży jest Wielkim Nauczycielem Kościoła. Sam budynek powstał później, w czasie, gdy wreszcie budowa świątyń przestała być zaszczytnym dziełem zakonów i mnichów. Dumni i kochający wolność ludzie uważali to za znak pobożności i szacunku dla ówczesnych władców. Oczywiście budowa świątyń była udziałem zamożnych rodzin, ale zamożni świeccy mogli tam również urządzić swoje rodzinne kaplice.
Za założyciela kościoła uważa się Giovanniego Medici, którego synem był Cosimo Starszy, Ojciec Ojczyzny. Medyceusze potraktowali jego pomysł bardzo poważnie i zaprosili Brunelleschiego, wielkiego włoskiego architekta. Budowa kościoła trwała dziesięciolecia. Dla Filippo Brunelleschi był to pierwszy udany i całkowicie niezależny projekt. Harmonia wnętrza, bazyliki, obrazu i całego budynku w środku zadziwia nawet najbardziej wyrafinowanego architekta naszych czasów. To tutaj są wprowadzani współcześni studenci Akademii, aby mogli osobiście kontemplować nieskazitelną perspektywę Brunelleschiego i nauczyć się poprawnie projektować.
Tutaj łączą się ze sobą klasyczne korynckie kolumny, łuki i okrągłe podświetlane okna. Krzesła z brązu, krużganek lub dziedziniec krużgankowy, ciągłe arkady są unikatowe i są pierwowzorem wielu znanych rozwiązań projektowych. Po przejściu kilkudziesięciu metrów możesz zanurzyć się w świat innego geniusza - samego Michała Anioła. Znajduje się tu Biblioteka Laurentyńska o tej samej nazwie. Adres: Piazza di San Lorenzo 9. Dla turystów drzwi są otwarte od rana do 19:00. Cena biletu to od 3,5 do 8 euro.
Grób Julii
Pomnik nieszczęśliwej miłości przyciąga największą liczbę turystów ze wszystkich odległych zakątków naszej planety. Starają się tutaj zobaczyć ten grób na własne oczy, zanurzyć się w historii miłosnej Romea i Julii, złożyć kwiaty i zostawić wiadomość. Ten sarkofag zyskał sławę po opublikowaniu opowiadania włoskiego pisarza Luigiego da Porto. Od tego czasu, od pierwszej połowy XVI wieku, napływ pielgrzymów i turystów praktycznie nie ustał. Władcom tamtych czasów nie podobało się to zainteresowanie i grób został przerobiony na pojemnik do przechowywania wody. Kolejna fala zainteresowania pasjonatów powieści wznowiła się po pojawieniu się słynnego dzieła Williama Szekspira.
Tym razem turyści nie tylko zachwycali się pięknem budowli, ale z pewnością odłupali na pamiątkę kawałek sarkofagu. Plotka głosi, że z tych fragmentów została wykonana jedna z biżuterii cesarzowej Austrii. Tak niezdrowe zainteresowanie nie mogło nie przeszkadzać troskliwym mieszkańcom Werony. Pod koniec XIX wieku grób przeniesiono do starego kościoła. Aby uchronić się przed zbyt zagorzałymi wielbicielami i miłośnikami mistycyzmu, nad grobem wzniesiono bok z łukami. Ale nawet to nie mogło powstrzymać zbyt silnych romantycznych mistyków. Dlatego po chwili grób został przeniesiony do kościoła.
Obok niej ustawiono skrzynkę na wiadomości do Juliet. Najciekawsze w tej tajemniczej historii jest to, że Ettori Solimani, który pracował jako dozorca kompleksu i inicjator przeniesienia sarkofagu, bardzo długo odpowiadał na wiadomości.
Adres pomnika miłości: Via Del Pontere, 35. Otwarte codziennie od 8.30 do 19.00, z wyjątkiem poniedziałków. W tym dniu zwiedzanie muzeum jest tylko po południu. Cena biletu to około 6,5 euro.
Dom Romeo
Ta rezydencja jest ucieleśnieniem stylu gotyckiego. Sam budynek mieszkalny znajduje się na dziedzińcu, którego terytorium jest niezawodnie chronione od zewnątrz murem z postrzępioną płaskorzeźbą.
Ogólnie rzecz biorąc, dwór ten ma „bogatą” historię podróży od jednego właściciela do drugiego: początkowo należała do szlacheckiej lokalnej rodziny Nogarollo, później planowano tam stworzyć centralny urząd stowarzyszenia literackiego w Weronie. Kolejnym historycznym kamieniem milowym tego domu była próba przekształcenia go w muzeum Szekspira. Jednak żaden projekt nie zakończył się sukcesem. Dwór jest obecnie własnością prywatną.
W pobliżu, 200 metrów na północ od Domu Romea, znajduje się Dom Julii. Współcześni uważają, że romantyczny związek zakochanych Romea i Julii nie jest fikcją, a grób dziewczyny to prawdziwa konstrukcja. Nie ma jednak dowodów na to, że to Montagues mieszkali w tak zwanym Domu Romea. Jednak wszystkie fakty historyczne wskazują, że rodzina Romeo na pewno mieszkała na tym terenie.
Splendor elewacji zewnętrznej i unoszący się w powietrzu duch starożytnej historii miłosnej przyciągają tu wielu turystów. Piękno tego domu można podziwiać tylko z zewnątrz.
Piazza Bra
Odwiedzający Weronę najczęściej trafiają na Piazza Bra, przechodząc przez jeden z krenelażowych łuków starożytnej bramy - Portoni della Bra, wzniesionej w XV wieku. Oni i stojąca obok pięcioboczna wieża to wszystko, co pozostało z murów średniowiecznej fortecy. Ozdobą placu jest zielony plac, na którym gromadzą się mieszkańcy Werony i goście antycznego miasta. Łatwo tu oddychać dzięki wysokim, gęstym cedrom i sosnom. Piazza Bra otoczony jest kilkoma prestiżowymi budynkami:
- dwa pałace: Barbieri – obecnie mieści się tu ratusz – oraz Gran Guardia
- zabytki: partyzanci werońscy walczący z niemieckim faszyzmem oraz Wiktor Emanuel II – król Włoch
Fasada starożytnego amfiteatru Arena di Verona wychodzi na „Szeroki” plac – tak można przetłumaczyć nazwę tego miejsca z języka lombardzkiego. Kiedyś odbywały się tu krwawe bitwy gladiatorów, egzekucje heretyków i różne turnieje. Obecnie amfiteatr jest miejscem występów operowych i muzycznych. Jej widzami może być jednocześnie 20 tysięcy osób. W cieplejszych miesiącach, kiedy na placu znajduje się co najmniej kilkanaście ulicznych barów, pizzerii, kawiarni i restauracji, najbardziej zatłoczonym staje się Piazza Bra.
Plac Signorii
Tylko 850 metrów dzieli Piazza Bra od kompaktowego Piazza dei Signori. Nazwa „Signoria” mówi ciekawskim i doświadczonym podróżnikom o pewnym związku tego historycznego miejsca z władzami. Tu zresztą w kilku budynkach mieściły się organy zarządzające. Niektóre z nich częściowo zachowały swoje funkcje:
- Palazzo del Podesta - przez długi czas był rezydencją władców Veronese. Minęło tu również pełne wrażeń 13 lat życia włoskiego poety Dantego, którego marmurowy pomnik zdobi plac od 1865 roku.
- Pałac Kapitanów (druga nazwa to Palazzo Cansignorio) to zachowana część potężnej średniowiecznej fortecy.
- Loggia Rady przyciąga uwagę przede wszystkim kilkoma posągami na dachu budynku. Rzeźby przedstawiają mieszkańców Werony, którzy zasłynęli nie tylko we Włoszech, ale także za granicą.
- Pałac Sprawiedliwości zdobi 83-metrowa wieża Lamberti, która jest ciekawa dla turystów z malutkim tarasem widokowym.
Pałac Maffei
Obok Piazza della Signoria znajduje się małe osiedle Piazza Erbe. Od 1668 roku miejsce to zdobi trzypiętrowy budynek Pałacu Maffei. Turyści od dawna podziwiają barokową fasadę Palazzo Maffei, pełne wdzięku balkony i posągi antycznych bohaterów i bogów, które zdobią płaski dach średniowiecznej budowli.
Teraz ten okazały budynek to elegancki hotel z luksusową włoską restauracją. Dobowy pobyt w jego mieszkaniu będzie kosztował każdego gościa 170-294 euro. Z okien zakładu wyraźnie widać zwarty i zawsze zatłoczony Plac Erbe. Kolumna przed hotelem, na której siedzi niewidoczny od razu marmurowy lew, podkreśla status obiektu.
Katedra
Główny budynek sakralny miasta znajduje się 550 metrów od Piazza Signoria. Budynek katedry, który od XII wieku zdobi plac o tej samej nazwie, był kilkakrotnie częściowo przebudowywany i rozbudowywany. Przestronną salę wewnętrzną świątyni zdobią masywne kolumny z czerwonego marmuru, romańskie freski, a także płótna włoskich mistrzów pędzla:
- Liberalne da Werona
- tycjanowski
- A. Balestra
- J. Cignaroli
- N. Giolfino
Podczas nabożeństw w katedrze mistrzowie często wykonują muzykę na dwóch antycznych organach. Świątynia jest dostępna do zwiedzania:
- w dni powszednie - 6:45-19:30, przerwa - 11:30-16:00
- w święta i weekendy - 7:00-19:00, przerwa - 13:30-17:00
Aby zwiedzić katedrę, każdy musi zapłacić za audioprzewodnik i przewodnik. Koszt usługi to 2,50 euro. Audioprzewodnik jest dostępny w kilku językach europejskich, w tym w języku rosyjskim.
Bazylika Santa Anastasia
Budynek bazyliki Santa Anastasia wznosi się około 400 metrów od katedry. Budowa budowli sakralnej trwała 131 lat i została zakończona w 1481 roku. Przy wejściu do świątyni uwagę zwiedzających przyciągają umiejętnie wykonane misy do błogosławienia wody, z których każda podtrzymywana jest przez rzeźbę garbusa.
Powagę wewnętrznej sali bazyliki tworzą wysokie sklepienia, 12 białych okrągłych kolumn, 11 kaplic i pięć ołtarzy. Warunki zwiedzania świątyni są takie same jak w Katedrze – audioprzewodnik i przewodnik turystyczny można kupić za 2,50 euro. Bazylika jest otwarta dla publiczności od 10:00 do 17:00. W weekendy świątynia jest dostępna 3 godziny 30 minut później.
Łuki Scaligera
Niezwykły cmentarz znajduje się obok Piazza Signoria. Tak możemy wymienić trzy zatarte grobowce średniowiecznych władców Werony z klanu della Scala (częściej przedstawiciele dynastii nazywani są Scaligerami):
- Cansignorio
- Mastino II
- Kangrande I
Turyści odkrywają trzy nagrobki, powszechnie nazywane łukami, podczas samodzielnego spaceru lub dołączenia do jednej z wycieczek krajoznawczych po zabytkowych dzielnicach Werony.Największym zainteresowaniem cieszy się Łuk Cansignorio, który wielu turystom przypomina małą katolicką katedrę.
Łuk Gavi
Castelvecchio, średniowieczny zamek, wznosi się nad brzegami pełnej rzeki Adygi, która przepływa przez miasto. Obok znajduje się łuk triumfalny, przypominający dawną świetność szlacheckiego rodu Gavi. To na cześć tej rodziny nazwano 12,69-metrową konstrukcję, wzniesioną w I wieku i rozebraną przez żołnierzy Napoleona w czasach nowożytnych. Dopiero 127 lat później, w 1932 roku, odrestaurowano Łuk Gavi.
Nie zachowały się rzeźby szlacheckich przedstawicieli dynastii, które kiedyś stały w niszach. Uroczysty i majestatyczny wygląd łuku nadają półkolumny na fasadzie i roślinny ornament na przęśle. W średniowieczu obok niej znajdowały się hałaśliwe pasaże handlowe. Tylko 280 metrów dzieli Łuk Gavi od Piazza della Signoria.
Most Scaligera
Z zamku Castelvecchio turyści mogą łatwo przenieść się na przeciwległy brzeg rzeki Adige. Aby to zrobić, musisz być na moście Scaligera, który jest bardzo blisko. Dla rosyjskich turystów konstrukcja z blankami przypomina mury moskiewskiego Kremla. Potężny most, zbudowany z marmuru i czerwonej cegły, powstał znacznie wcześniej niż rosyjska średniowieczna twierdza - w 1356 roku. W czasie okupacji miasta przez niemieckich faszystów został wysadzony w powietrze. Dzięki entuzjazmowi mieszkańców Werony most, który rozciągał się na 120 metrów, został pomyślnie odrestaurowany do 1951 roku.
