Wcale nie trzeba szukać napisu „Muzeum” na budynkach Wenecji. Całe niezwykłe miasto to ogromne muzeum pałaców, kościołów, pomników, katedr, które odbijają się w licznych kanałach miasta, tworząc atmosferę tajemniczej nieskończoności. Wydaje się, że składa się z tysięcy arcydzieł architektury skrywających niepowtarzalne dzieła sztuki. Nie można zobaczyć wszystkiego podczas jednej wycieczki do Wenecji. Konieczne jest prawidłowe sporządzenie planu znajomości z muzeami Wenecji, aby zebrać jak najwięcej wstępnych informacji. A wtedy starożytna Wenecja stanie się bliższa, bardziej zrozumiała.
Skarby miasta można obejrzeć kupując mapę, która daje możliwość jednorazowej wizyty w konkretnych muzeach. Możesz brać udział w wycieczkach, chodzić na własną rękę, po uprzednim zarezerwowaniu biletu na zwiedzanie dowolnego miejsca w mieście. Porozmawiajmy o najciekawszych muzeach w Wenecji.
Galeria Akademii
Atrakcja jest uważana za najlepsze muzeum sztuki w Wenecji. Oto najobszerniejsza kolekcja obrazów w Wenecji od XIV do XVIII wieku. Znajduje się po południowej stronie Canal Grande w dzielnicy Dorsoduro przy Campo della Carita 1050.
Decyzja o utworzeniu Akademii Sztuk została podjęta w 1750 roku. Jego celem było pragnienie uczynienia Wenecji miejscem edukacji artystycznej, edukacji ludności tego kraju na wzór Rzymu, Florencji, Mediolanu, Bolonii. Utalentowana młodzież Włoch studiowała tu malarstwo i architekturę. Po raz pierwszy w kraju, w murach Akademii, powstały grupy szkolące zawodowych konserwatorów.
Od 1807 roku atrakcja nosi nazwę Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. W XIX wieku szkoła otrzymała status muzeum. Od tego okresu fundusze muzeum zaczęły rosnąć, łącząc w swoich rezerwach dzieła wszystkich słynnych mistrzów Włoch. Prace Tycjana, Giovanniego Belliniego, Carpaccio, Vittore znajdują się w kilku budynkach przeznaczonych dla muzeum.
Są to tereny dawnego klasztoru z XVI wieku, kościoła Santa Maria della Carita. Główne fundusze muzeum szybko rosły dzięki darowiznom od mecenasów. Początkowo wszystkie elementy muzealne mieściły się w 5 salach. Obecnie na ekspozycje muzeum przeznaczono 25 powierzchni wystawienniczych.
Muzeum jest otwarte dla zwiedzających w następujących godzinach pracy: poniedziałek od 8.15 do 14.00. wtorek - niedziela od 8.15 do 19.15. Galeria jest nieczynna w święta państwowe. W Walentynki obowiązuje opłata za dwa bilety w cenie jednego. Wszystkie kobiety mogą bezpłatnie odwiedzić Galerię 8 marca. Można się tam dostać wzdłuż Canale Grande do przystanku Ponte dell'Accademia.
Wenecja: Bilet bez kolejki do katedry św. Marka
Opera La Fenice: bilet wstępu bez kolejki z audioprzewodnikiem
Krótka wycieczka łodzią do Murano, Torcello i Burano
Wenecja: wspólna przejażdżka gondolą
Pałac Dożów
Słynny zabytek włoskiego gotyku z XV wieku, ważny budynek Wenecji, zdobi Plac św. Marka. Zadziwia nieoczekiwanym pięknem technik architektonicznych. Od czasu pierwotnego obrazu z 1309 autorstwa Filippo Calendario budynek służył jako rezydencja Dożów. Był gospodarzem spotkań Wielkiej Rady, Senatu, Sądu Najwyższego i tajnej policji państwowej. Funkcjonowały liczne urzędy, biura i służby departamentu morskiego.
Piękno elewacji, schodów, ścian, sufitu, zdobionych złoceniami, freskami tworzy oszałamiający efekt, który przyciąga odwiedzających. Obecnie w pałacu mieści się Muzeum, które jest otwarte dla turystów od 1923 roku. Można zobaczyć wszystkie sale ceremonialne, cele więzienne przypominające głębokie studnie, posłuchać historii powstania, przeznaczenia następujących miejsc Pałacu:
Złote schody. Została zbudowana w 1559 roku, umożliwiając przejazd ważnym gościom wymienionym w „Złotej Księdze”. Klatka schodowa ozdobiona jest ciekawymi złoconymi figurami.
Drabina Gigantów. Najważniejsze wydarzenia, np. ślub Doży, odbywały się na schodach, zbudowanych z marmuru kararyjskiego, ozdobionych majestatycznymi posągami Marsa, Neptuna. Podczas uroczystości klatka schodowa stała się tronem.
Drzwi papieru. Przez nią można przejść na dziedziniec budynku, do łukowej galerii Foscari. Drzwi wykonane w formie ostrołukowego łuku, ozdobione elementami gotyckimi w postaci uskrzydlonego lwa, posągu Sprawiedliwości. W starożytności pracowali tu urzędnicy, którzy wypełniali różne dokumenty dla mieszczan.
Sala Wielkiej Rady. Uważana jest za największą halę w kraju. Po rekonstrukcji można zobaczyć tron Dożów, ogromne fotele sześciu członków Małej Rady, zachowane portrety wszystkich Dożów. Całą ścianę zajmuje słynny obraz „Raj”. Jest uważany za największy obraz na świecie. Z okien holu otwiera się piękny widok na lagunę.
Sala wyborcza. W przeciwnym razie nazywa się to salą losu. Potwierdziła wyroki, przeprowadziła wybory na urzędników.
Pokój kompasu. Tutaj ogłoszono straszne decyzje Inkwizycji, a do donosów ulokowano Lwie Paszcza.
Pokój Rady Dziesięciu. Była to siedziba dziesięcioosobowego trybunału, który pod przewodnictwem Doży prowadził śledztwa w sprawach przestępców państwowych. Nad halą znajdowały się cele więzienne.
Możesz także zobaczyć pokoje Scarlattiego, Karty, Kolegium, Senatu i Więzienia. Dla zwiedzających Pałac czynny jest codziennie od 8.30 do 19.00 (od kwietnia do listopada).
Adres: Palazzo Ducale, San Marco 1, Wenecja, Włochy.
Biblioteka Marciany
Nie sposób nie zauważyć pięknej renesansowej budowli, ozdobionej łukami, kolumnami, rzeźbami. Skarby Weneckiej Biblioteki Narodowej kryją się za ażurowymi arkadami murów. Dzięki kapitałowi początkowemu w postaci bogatego księgozbioru stworzonego przez kardynała Bessariona w 1469 r., darów od rodów arystokratycznych, darów od klasztorów, fundusz generalny biblioteki stał się największy w Wenecji. Obecnie na jego półkach znajduje się około 13 000 rękopisów, 2883 wczesne druki, 24055 wydań z XVI wieku, ery początków druku książkowego.
Ponad milion pierwszych drukowanych tomów zawiera dzieła starożytnych naukowców i filozofów (Arystotelesa, Euklidesa, Ajschylosa) o wielkiej wartości naukowej, które stały się światowym dziedzictwem. Wśród nich 13 tomów zawierających ręcznie wykonane ilustracje anatomiczne podarowane w 1619 roku uważane są za bezcenne skarby. 216 starych rękopisów, przeniesionych w 1734 r.
Zbiór 360 rękopisów z obecnym testamentem słynnego Marco Polo, rzadkie nuty starych oper. Obecnie mieści jeden z największych zbiorów tekstów klasycznych na świecie. Pod wieloma względami pomogło w tym prawo z 1603 r., które nakazywało dostarczenie do biblioteki kopii każdej książki opublikowanej w Wenecji.
Możesz zobaczyć piękne biblioteczki, poczuć atmosferę tajemnic skrywanych za okładkami starych wydań z jednym biletem do muzeów San Marco.
Biblioteka znajduje się pod adresem Piazzetta S. Marco, 7, 30124 Venezia. Otwarte od 8.00 do 19.00 od poniedziałku do piątku. Godziny pracy niektórych działów biblioteki mogą być inne.
Ca - Rezzonico
Nowoczesne Muzeum Weneckie z XVIII wieku mieści się w starym domu odziedziczonym po słynnej rodzinie Rezzonico. Zgodnie z tradycjami dialektu kraju termin Ka oznaczał „dom” lub „kaza”. Takich pałaców we Włoszech jest wiele. Często wznoszono je według tego samego rodzaju sklepu do sprzedaży towarów dostarczanych kanałami. Główna hala, do której klienci przychodzili odebrać przywieziony towar, znajdowała się na parterze. Na drugim piętrze urządzono mieszkania właścicieli.
Na najwyższym piętrze mieszkał służący. Przedpole budynku wychodziło na kanał, na dziedzińcu znajdowała się studnia. Zakończenie budowy pałacu datuje się na 1756 rok. Do tego czasu kosztowną dekorację budynku wykonali słynni artyści weneccy. Stopniowo pałac przekształcił się w bogate muzeum z eksponatami sztuki eksponowanymi w naturalnym, historycznym otoczeniu. Są to słynne obrazy Tiepolo, Giovanniego Domenico, Francesco Guardiego, Pietro Longhiego.
Na wszystkich trzech kondygnacjach eksponowane są przedmioty, które otaczały życie zamożnych Wenecjan w XVIII wieku. Teraz sale Tronny, Ballroom, Lazzarini, Receptions, Tiepolo zostały odrestaurowane i otwarte dla zwiedzających. Można w nich zobaczyć piękne rzeźbione meble z drogich gatunków drzew, kryształowe żyrandole, lustra, freski sufitowe, luksusowe ozdoby związane z obecną epoką.
Do Muzeum, znajdującego się pod adresem Dorsoduro, 3136, fondamenta Rezzonico, można dojechać trasą vaparetto nr 1, biegnącą wzdłuż Canale Grande. Przystanek nazywa się Ca 'Rezzonico. Od kwietnia do końca października muzeum czynne jest od 10:00 do 18:00.
Muzeum Orientu w Ca Pesaro
Muzeum mieści się w domu szlacheckiej rodziny Piezaro, wybudowanym przez architekta Baldassare Longhena w stylu weneckiego baroku w 1710 roku. Śnieżnobiały, piękny pałac położony w historycznym miejscu Santa Croce. Od początku XX wieku mieści kolekcję obrazów i rzeźb z XIX i XX wieku, nadając jej status Międzynarodowej Galerii Sztuki Współczesnej. Bogata ekspozycja obejmuje dzieła Chagalla, Miro, Matisse'a, Klee, Klimta, Malyavina i innych znanych mistrzów.
Na ostatnim piętrze mieści się Muzeum Sztuki Orientu. Wystawia przedmioty z Chin, Japonii, Indonezji. Wśród nich jest wiele ciekawych figurek emaliowanych i porcelanowych, obrazów, mieczy, sztyletów i innej broni.
Znajduje się w Santa Croce, 2070, fondamenta Ca'Pesaro. Godziny otwarcia od kwietnia do końca października od 10:00 do 18:00. Poniedziałek to dzień wolny.
Muzeum Historii Naturalnej
W starym budynku, wzniesionym w XIII wieku dla przedstawicieli zamożnej rodziny kupieckiej, teraz goście z dziećmi mogą znaleźć dla siebie prawdziwe cuda natury. Niezwykłą zachwyt, niespodziankę wywołują eksponaty szkieletów ogromnych dinozaurów, które niegdyś swobodnie wędrowały po naszej planecie.
Pomysł połączenia zbiorów naukowych w Weneckie Muzeum Historii Naturalnej zrodził się w 1923 roku. W pustym pałacu znajdują się sale tematyczne poświęcone przedstawicielom lokalnej fauny i flory. W przestronnych salach mieszczą się bogate zielniki, kolekcje owadów, minerałów, znalezionych skamieniałości, roślin morskich, zwierząt.
W budynku funkcjonuje biblioteka z publikacjami naukowymi o odpowiednim profilu. Ogromne akwarium wypełnione jest prawie wszystkimi istniejącymi gatunkami bezkręgowców, ryb, odsłaniając ekosystem Adriatyku. W sali etnograficznej można zapoznać się z życiem i obyczajami mieszkańców Wenecji. Muzeum posiada dział Nauk o Ziemi, ciekawe działy Botaniczny, Zoologiczny. Znajduje się tam laboratorium do naprawy, restauracji uszkodzonych eksponatów, konserwacji skamieniałości i mięczaków.
Znajduje się w Santa Croce, 1730, Salizzada del Fondaco dei Turchi. Placówka zaczyna pracę o godzinie 10:00, a kończy o 18:00. Zamknięte w poniedziałek.
Muzeum Fortuny
Stary pałac w stylu gotyckim jest uważany za ozdobę weneckiej dzielnicy San Marco. Kiedyś budynek miasta był najwyższy. Do końca XIX wieku dom należał do rodziny Pesaro. Następnie został kupiony przez artystę, projektanta Mariano Fortuny, czyniąc z niego miejsce do tworzenia niesamowitych dzieł. Były to obrazy, dekoracje teatralne, fotografie, przedmioty oryginalnego wzornictwa tekstylnego. Wszystkie prace stały się dziedzictwem przyszłego muzeum, utworzonego w 1956 roku, dedykowanego Fortuny.
Kolekcja muzeum składa się ze 150 obrazów, fotografii wykonanych różnymi sposobami fotografowania. Elementy oparte na skomplikowanych efektach świetlnych, kolekcje tkanin, kostiumy, ornamenty, renesansowe wyroby aksamitne zaprojektowane przez artystę. Projektowane przez mistrza modele długich sukien z plisowanego jedwabiu wciąż cieszą się popularnością na międzynarodowych aukcjach. Atmosferę, urok epoki ze szczególną mocą odczuwa się w Muzeum.
Adres: Museo Fortuny, San Marco, 3780. Otwarte codziennie, z wyjątkiem wtorkowych weekendów od 10:00 do 18:00.
Muzeum Historii Marynarki Wojennej
Historia życia Wenecji związana jest z morzem. Jej bogactwo, kultura, tradycje kształtowały się dzięki wykorzystaniu szlaków morskich, darów lokalnej przyrody. W kraju budowano liczne typy statków i jednostek pływających. W życiu Dożów szczególne miejsce zajmowały pływające pałace, w których odbywały się ich imprezy, na przykład statek „Buchintor”, używany do „zaręczyn z morzem” przez ostatniego władcę Wenecji.
Łódź, wyróżniająca się bogatymi złotymi zdobieniami, oryginalnymi rzeźbami (do dziś zachowała się tylko niewielka ich część), uważana jest za dumę założonego w 1919 roku muzeum. Tutaj możesz poznać historię floty weneckiej, zobaczyć kolekcję unikalnych eksponatów.
Wśród nich są modele statków, oryginały dokumentów archiwalnych, broń, nagrody, dawne mundury, czapki z całego świata, portrety znanych admirałów, próbki torped. Gabloty muzeum zawierają niesamowitą kolekcję tysięcy muszli. Łączna liczba eksponatów przekracza 25 tys.
Muzeum znajduje się na lewo od Arsenału Weneckiego. Prosty budynek z kotwicą przy wejściu ma 5 pięter, 42 sale wystawowe, pawilon statków zwany „Warsztatem wiosłowym”. Przechowywane są w nim największe statki.
Adres: Castello, 2148, Campo San Biagio. Godziny otwarcia: poniedziałek-czwartek od 8.45 do 13.30. W piątek wystawę można oglądać od 8.45 do 17.00. W sobotę, niedzielę otwarte od 10:00 do 17:00.
Muzeum Correr
Historia związana jest z imieniem słynnego arystokraty Teodoro Correro. Z jego darem dla miasta w postaci bogatej kolekcji obrazów, cennych eksponatów sztuki oraz własnego domu rozpoczęto tworzenie funduszy słynnego muzeum, które zajmowało powierzchnię 33 sal na trzech kondygnacjach budynek. Na jej podstawie od 1830 r. tworzone są wystawy stałe, odzwierciedlające różnorodność aspektów życia ludności w różnych okresach. Wśród nich interesujące są następujące wystawy:
- 1.Ekspozycja elementów Fundacji Correr. Zawiera ciekawe widoki Wenecji z różnych czasów historycznych, dokumenty, stare ubrania, monety, bibliotekę klasztorną.
- 2.Ekspozycja obrazów malarskich. Dzieła artystów weneckiej szkoły malarskiej, słynny obraz Carpaccio „Dwóch Wenecjan”, dzieła Belliniego „Ukrzyżowanie”, „Przemienienie” uważane za arcydzieła XV wieku.
- 3. Zbiory Muzeum Risorgimento. Rzadkie eksponaty tworzą prawdziwy obraz okresu historycznego XIX wieku we Włoszech. Są to stare dokumenty, ryciny, kostiumy związane z upadkiem republiki, zmianą granic Włoch.
Mieści się w budynku Prokuratury Placu św. Marka, naprzeciwko katedry. Możesz odwiedzić od 10 rano do 19 w okresie od kwietnia do końca października. Od listopada do marca muzeum czynne jest od 10:00 do 17:00.
Muzeum Koronki
W 1981 roku na wyspie Burano, położonej 9 km od Wenecji, otwarto ciekawe muzeum, łączące eksponaty uznawane za symbol kraju ze słynnymi gondolami. Dzieła mistrzów szkoły koronek weneckich, działającej od 1872 roku, powstały w oparciu o pradawne tradycje tkania niesamowitych koronek.
Zachowanie wiedzy o unikalnym biznesie, kształcenie jego zwolenników stało się zadaniem muzeum. Wartość ręcznie robionych koronek na całym świecie korelowała z ceną złota. Teraz tylko w muzeum można zobaczyć prawdziwą wenecką koronkę, tkaną ze złotych i srebrnych nici od XVI do XX wieku.
Patrząc na produkty, zaczynasz wierzyć w starożytną legendę, którą wymyśliła żona rybaka, tworząc wzór przypominający wodorosty. Robili ażurowe wzory za pomocą igły, a nie haczyka, szpulek. Nawiasem mówiąc, na najwyższym piętrze muzeum znajduje się ekspozycja licznych narzędzi używanych do tworzenia koronek.
W kolekcji znajduje się próbka koronki wykonanej bez bazy i przypominającej nieważką pajęczynę. Ekspozycje znajdują się na trzech piętrach budynku, który służył jako szkoła koronkarska przy Piazza Galuppi, 187, 30142 Burano.
Latem działa od 10:00 do 18:00. W miesiącach zimowych dzień pracy ulega skróceniu o godzinę. Na wyspę można dostać się tramwajem wodnym vaparetto 42, 43, 41.
Kolekcja Peggy Guggenheim
Muzeum, stworzone dzięki wysiłkom kolekcjonerki Peggy Guggenheim, jest uważane za popularny punkt orientacyjny w Wenecji. Poza murami wzniesionego w XVIII w. pałacu przez 30 lat odbywały się wystawy malarstwa współczesnych artystów.
Była to jedna z przyjemności zamożnej dziedziczki, która doceniała, rozumiała sztukę, wydawała czasopisma, wspierała finansowo utalentowanych rzemieślników. Artystyczne życie ówczesnego świeckiego społeczeństwa bez energii Peggy byłoby nudne, nieciekawe. Była ostatnim członkiem uprzywilejowanego społeczeństwa Wenecji, któremu przyznano prawo do handoli.
Po jej śmierci w 1979 r. własnością muzeum stała się kolekcja 300 obrazów znanych artystów XX wieku. W przyszłości fundusz był uzupełniany darami od zamożnych rodzin. Wśród obrazów z kolekcji Peggy Guggenheim znajdują się prace Picassa, Dali, Kandinsky'ego, Mondriana itp.
Znajduje się w Palazzo Venier dei Leoni, nad Kanałem Grande w Dorsoduro, 701, Calle San Cristoforo.
Z ekspozycją można zapoznać się codziennie od 10:00 do 18:00. Zamknięte we wtorek.
Muzeum szkła Murano
Chwała dmuchaczy szkła na wyspie Murano znana jest od odległych lat 90. XX wieku. Obawiając się pożarów, władze miasta przeniosły produkcję niebezpieczną dla pożaru na wyspę laguny weneckiej. Utrzymywany w tajemnicy proces tworzenia niesamowitych szklanych figurek, różnych produktów, był przekazywany z pokolenia na pokolenie.
Unikalne technologie umożliwiły stworzenie ultracienkich produktów z naturalnych kryształów kwarcu. Smalty (szkło emaliowane), wyroby ze złotymi nitkami (awenturyny), imitacje kamieni szlachetnych, kolorowe szkła.
W powstałym w 1851 roku kompleksie można nie tylko zobaczyć arcydzieła szkła Murano, ale także zapoznać się z procesami jego powstawania, wysłuchać ciekawego wykładu na temat historii dmuchania szkła. Kup oryginalną pamiątkę, wazon, panel. Otwarte o 10 rano, zamykane o 18:00.
Dostań się do vaparetto 41, 42, 52, 51 ze stacji kolejowej.
