Tuła to miasto broni, literackiej i gastronomicznej chwały Rosji. Samowary i pierniki, rusznikarze, wykwalifikowani rzemieślnicy zdolni do podkucia nawet pcheł, słynne dynastie kupieckie, pierwsi rosyjscy przemysłowcy - to miasto robotników, w którym wszystko jest autentyczne i niezawodne. Muzea i zabytki Tula zachowują oryginalną historię tej ziemi i jej bohaterów.
Muzeum „Piernik Tula”
Otwarte w dni powszednie od 10.00 do 17.00, np. 10.00-16.00. Jeden z głównych symboli miasta Tuła - drukowany piernik - znany jest na całym świecie od dawna. Piernik Tula jest wymieniany w źródłach historycznych od XVII wieku. Jednak Muzeum Piernika Tula pojawiło się tu dopiero w 1996 roku. Znajduje się w dawnych budynkach gospodarczych należących do rodziny Lyalinów słynnych rusznikarzy Tula.
Opowiada historię swojej ojczyzny... w pierniku. Wszystko, najważniejsze wydarzenia, tradycje, życie zwykłych ludzi - wszystko znajduje odzwierciedlenie w sztuce piekarzy Tula, którzy starannie pielęgnują tradycje swoich przodków. Receptura piernikowa znana jest od 1685 roku i do dziś wszystkie piernikowe ciasteczka robione są od najmniejszych do gigantycznych.
Pokażą wyjątkowe pierniki, opowiedzą o rytuałach i świętach związanych z tym popularnym przysmakiem, pokażą technologię ich wytwarzania. Po zwiedzaniu goście częstowani są herbatą z piernikami. Jest sklep, w którym można kupić tę pyszną, najświeższą pamiątkę. Teren jest niewielki, więc na wycieczkę trzeba się zapisać z wyprzedzeniem 2-3 tygodniowym. Wycieczki odbywają się tylko do godziny 16.00, czas ich trwania to 1 godzina.
Nekropolia Demidowów
Stara szlachecka rodzina Demidowa wychwalała nie tylko ziemię Tula. Przedstawicielami tej dynastii byli przemysłowcy, dowódcy wojskowi, mecenasi sztuki. W samym centrum Tuły w 1996 roku otwarto muzeum tej słynnej rodziny. Jego centrum stanowił kościół Nikolo-Zaretskaya zbudowany w XVII wieku, wzniesiony na koszt i na sugestię Akinfieja Demidowa.
Jest to jeden z głównych zabytków miasta i jest połączeniem baroku z motywami architektury staroruskiej, typowymi dla kościołów ziemi Włodzimierza-Suzdala. Wewnątrz kościoła znajduje się grobowiec rodowy Demidowa. Jest to jedyna zachowana wewnątrzświątynna nekropolia dynastyczna w naszym kraju.
W pobliżu świątyni znajduje się pomnik Nikity Demidowa. Otwarcie zbiegło się w czasie z 340. rocznicą urodzin tego rusznikarza i faktycznego założyciela przemysłu metalurgicznego naszego kraju. W małym muzeum, które znajduje się na terenie dawnej osady rusznikarzy Tula, z których wyszli Demidowie, prezentowane są próbki broni z tamtych czasów, sprzęty gospodarstwa domowego, rzadkie wizerunki członków słynnej rodziny.
Grobowiec jest otwarty do zwiedzania tylko w ciepłym sezonie - od 1 maja do 1 listopada, codziennie oprócz poniedziałków. We wtorek, środę i niedzielę można go zwiedzać od 10:00 do 13:00, a w środy, piątki i soboty - do 20:00.
Kreml Tula
To jedna z najsłynniejszych fortyfikacji w Rosji, obok Moskwy, Nowogrodu i Kazania. Został wzniesiony na początku XVI wieku z rozkazu Wasilija III. Najpierw wzniesiono drewnianą fortecę, a później potężne ceglane mury. Kreml obejmuje 9 wież, z czego 4 to przepustki podróżne.
W tamtych latach twierdza miała ważne znaczenie obronne dla południowych granic Rosji, naprawdę stała się nie do zdobycia - przez cały czas swojego istnienia nigdy nie została zajęta przez wroga. Dla zwykłych obywateli Kreml był nie tylko budowlą obronną, ale także domem, na terenie twierdzy znajdowały się prywatne dziedzińce, kościoły, pasaże handlowe, a nawet pierwsza ulica miejska.
Po reformach Piotrowych i przyłączeniu lewobrzeżnej Ukrainy do Rusi Kreml przestał pełnić swoje funkcje fortyfikacyjne. Jednak nadal pozostawał ulubionym miejscem nie tylko mieszczan, ale także władz. Na terenie Kremla wznoszone są wyjątkowe katedry - Objawienie Pańskie i Święte Zaśnięcie, słynące ze wspaniałych obrazów z XVIII wieku. W XIX wieku zbudowano tu kamienne rzędy handlowe. Na Kremlu są teraz muzea. Muzeum Broni znajduje się na terenie Katedry Objawienia Pańskiego.
Przechowuje historię rosyjskiej męstwa wojskowego i wyczynów pracy rzemieślników z Tula wielu pokoleń. A Muzeum Sztuki Ludowej i Dekoracyjnej ma wszystko, co składało się na zwykłe życie mieszczan z przeszłości i gloryfikowało ten region - zabawki Filimonov, koronki Belyov, próbki naczyń porcelanowych, znaleziska z wykopalisk archeologicznych, które miały tu miejsce.
Wizyta jest bezpłatna dla wszystkich zainteresowanych. Aby zobaczyć wieże i ekspozycje, należy kupić bilety w pobliskim Muzeum Samowarów. Kreml jest czynny codziennie z wyłączeniem poniedziałków: od wtorku do piątku w godzinach 10-20, a w sobotę i niedzielę do 18.
Muzeum broni
Muzeum Broni przy Oktiabrskiej 2 (w „Hełmie”) i na Kremlu jest otwarte we wtorki, środy i niedziele. od 10 do 18 godzin w czwartek, piątek i sobotę dzień roboczy zostaje przedłużony do 20.00 Dzień wolny - poniedziałek, ostatni wtorek miesiąca - dzień sprzątania. Jeden z najstarszych w naszym kraju. Swoją historię prowadzi od 1724 roku, kiedy to z rozkazu Piotra zaczęto zbierać najlepsze próbki armat Tula.
Wkrótce zbiór ten stał się podstawą Izby Broni Rzadkiej i Wzorowej, a pod koniec XIX wieku wybudowano dla niej specjalny budynek. W 1924 roku został otwarty dla wszystkich. W czasie wojny muzeum przetrwało ewakuację. Ekspozycja rozrosła się i nie zmieściła się na terenie fabryki broni. Wtedy postanowiono przenieść muzeum na teren nieczynnej katedry Objawienia Pańskiego na Kremlu. Tam znajduje się do dziś.
W 2012 roku na potrzeby muzeum wybudowano duży budynek z kopułą przypominającą heroiczny hełm-sziszak w samym centrum miasta. Teraz są próbki nie tylko starożytnej broni wykonanej przez słynnych rzemieślników Tula, ale także broni wojskowej naszych czasów, w tym automatycznej, a także broni zimnej, rzucanej, sportowej i myśliwskiej.
Posiada najbogatszą kolekcję monet, dokumentów historycznych, obrazów i druków poświęconych tej tematyce. Kilka sal ekspozycji stałej, w których aktywnie wykorzystywane są multimedialne środki demonstracyjne. Osobne pomieszczenie poświęcone jest broni, która była używana podczas I wojny światowej i Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Znajduje się tu stanowisko z ekspozycją dużego sprzętu wojskowego.
Muzeum Samowar
Kolejnym, wręcz przysłowiowym symbolem miasta jest samowar Tula. Gościnność Tula i ceremonie parzenia herbaty znane są od dawna. Od 1990 roku otwarto muzeum poświęcone samowarom. Znajduje się w starym budynku niedaleko Kremla. Tutaj opowiedzą o historii pochodzenia samowarów, o pierwszych samowarach - Lisicynach i najlepszych „dynastiach samowarów” - Batashevach, Fominach, Shemarinach.
Tutaj gromadzone są najciekawsze okazy – od najmniejszego do gigantycznego samowara, „samowarów dziecięcych” wykonanych dla rodziny Mikołaja II. Jest sklep z pamiątkami i samowarami. Harmonogram pracy jest tradycyjny: poniedziałek jest dniem wolnym. W pozostałe dni czynne od godz. 10:00, we wtorki, środy i niedziele do godz. 18:00 oraz w czwartki, piątki i soboty do godz. Dzień sprzątania organizowany jest w każdą ostatnią środę.
Dom-Muzeum Veresaeva
W jedynym ocalałym dworze w mieście otwarto muzeum rosyjskiego pisarza i puszkinisty W. W. Wiersajewa (Smidowicza). Działa codziennie, z wyjątkiem poniedziałków, od 10 rano. We wtorek, środę i niedzielę czynna jest o godzinie 18:00, aw czwartek, piątek i sobotę do godziny 20. Otwarte w domu rodzinnym pisarza.Tutaj mieszkał od urodzenia, aż wstąpił na Uniwersytet w Petersburgu.
Jego dalsze życie i twórczość związane były z Moskwą. Rodzina Śmidowiczów była bardzo znana w mieście.
Ojciec pisarza był jednym z założycieli szpitala miejskiego, on sam pracował jako lekarz i był inicjatorem powołania w Tule komisji sanitarnej, a jego matka otworzyła tu pierwsze przedszkole. Znajdował się właśnie tutaj, w domu Śmidowiczów.
Ekspozycja opowiada o życiu rosyjskiej inteligencji, o dzieciństwie pisarza. Tutaj zgromadzono przedmioty gospodarstwa domowego rodziny, zrekonstruowano wnętrze salonu, biblioteki i gabinetu pisarza w Moskwie, zaprezentowano wiele oryginalnych dokumentów, fotografii, autografów pisarza. Często odbywają się spotkania z pisarzami, postaciami literackimi, kompozycjami muzycznymi i literackimi. Wokół domu odrestaurowano dawny sad dworski, posadzono aleję brzozową, odtworzono atmosferę posiadłości z dzieciństwa V. Veresaeva.
Muzeum motocykli Tula „Moto-Auto-Art”
Założycielem i właścicielem, jego głównym opiekunem jest Leonid Zyakin. Zaczął kolekcjonować motocykle wyprodukowane w Zakładzie Budowy Maszyn Tula, w tym unikatowe egzemplarze antyczne, już w latach 80. ubiegłego wieku. Stopniowo wyposażenie stawało się coraz większe, aw 2008 roku właściciel zarejestrował prywatną kolekcję jako muzeum pojazdów samochodowych. Ale oficjalnie został otwarty dopiero w 2014 roku, choć na długo wcześniej stał się znany wśród ludzi, a amatorzy motoryzacji regularnie przyjeżdżali do wsi Charino do Leonida Pawłowicza.
W kolekcji znajdują się rzadkie okazy nie tylko fabryki Tula, ale także innych producentów, w tym jeden z pierwszych radzieckich motocykli. Cały sprzęt jest odrestaurowywany i naprawiany właśnie tutaj, w bazie naprawczo-restauracyjnej muzeum. Sam Leonid Pawłowicz prowadzi wycieczki, pokazuje unikalne modele i opowiada swoim gościom ich historię.
Regionalne Muzeum Sztuki w Tule
Oficjalnie działa od 1919 roku. Jednak jego główny fundusz został zebrany w XIX wieku, kiedy powstał Starożytny Magazyn, później przemianowany na Izbę Starożytności. Zaraz po rewolucji Komisja Kolekcji Sztuki znacjonalizowała sztukę pochodzącą ze szlacheckich domów i majątków.
Te wartości, wraz z funduszem Izby Starożytności, stanowiły podstawę otwartego Muzeum Sztuki. W czasie wojny dzięki ewakuacji wszystkich kosztowności na Syberię ocalono unikatową kolekcję Tułskiego Muzeum Sztuki. W 1945 roku wrócili do domu.
Istnieją trzy wystawy stałe: sztuka rosyjska, zachodnioeuropejska i współczesna.
Sztuka krajowa jest reprezentowana przez twórczość artystów od XVI wieku. Tutaj gromadzone są starożytne ikony, obrazy Polenowa, Surikowa, Szyszkina, Kustodiewa, Serowa, Malewicza.
W sali zachodnioeuropejskiej oprócz grafiki i sztuki użytkowej można podziwiać malownicze płótna artystów włoskich i flamandzkich, są tu też prace „małego Holendra” – Molenarda, Wonki, Jasona.
W sali sztuki nowoczesnej prezentowane są dzieła wielkich artystów początku XX wieku: impresjonistów, kubistów, konstruktywistów, „świata sztuki”, futurystów itp. - Malewicz, Gonczarowa, Kandinsky, Niestierow, Pietrow-Wodkin i inni. Są też płótna przedstawicieli socrealizmu i nowoczesnych nurtów plastycznych.
Kilka oddziałów, z których jeden działa na terenie Kremla Tula. Działa codziennie, z wyjątkiem poniedziałków, od 10 rano. W dni powszednie czynna do 20:00, aw weekendy zamykana o 18:00.
Tula Regionalne Muzeum Krajoznawcze
Został założony w 1919 r. również na funduszach dawnej Izby Starożytności. A w 1927 roku został przekształcony w muzeum historii lokalnej. Od 1932 roku mieści się w starym domu kupieckim wybudowanym pod koniec XVIII wieku. Dom ten należał niegdyś do kupca Biełoborodowa, został zbudowany w stylu barokowym, miał antresolę, był ozdobiony ornamentami i odlewami artystycznymi.
Mieści się w nim ponad 140 tysięcy eksponatów odzwierciedlających życie Tuły i jej okolic przez wiele stuleci: są to słynne samowary Tuły, zabawki Filimonowa, znaleziska z ekspedycji archeologicznych i badań naukowych, rzadkie księgi, kolekcje starożytnych monet, zamówienia, przedmioty należące do znani mieszkańcy miasta.
Każda sala urządzona jest w indywidualnym stylu, korzystają z nowoczesnych kompleksów multimedialnych, które umożliwiają interaktywne wycieczki i wykłady. Często odbywają się wycieczki tematyczne, spotkania z ciekawymi ludźmi, quizy i konkursy dla dzieci, prezentacje, wystawy. Możesz odwiedzić każdy dzień z wyjątkiem poniedziałku. We wtorki, środy i niedziele - od 10:00 do 18:00, a w czwartki, piątki i soboty - do 20:00.
Muzeum „Nekropolia Tula”
Pomysł stworzenia tego kompleksu należał do najstarszego etnografa Tula, arcybiskupa Rostislava Lozińskiego. To on wyraził pogląd, że starożytne cmentarze są bardzo interesujące z punktu widzenia historii i kultury.
W latach 80. zorganizował Towarzystwo Nekropolii w Tula, które zajmowało się badaniem i restauracją starożytnych cmentarzy. Muzeum rozpoczęło pracę w 1998 roku, po śmierci Łozińskiego. W skład kompleksu wchodzą trzy stare budynki z XVIII wieku (mieszczą w nich stałe wystawy „Dom Krafta” i „Stara Apteka Tuła”) oraz trzy cmentarze z tego samego okresu: Wsiechswiatskoje, Spasskoje i Solunskoje. To prawie 10 tysięcy bardzo artystycznych nagrobków.
Pochowani są tu przedstawiciele najszlachetniejszych rodzin Tula, krewni Puszkina, Czechowa. Pracownicy nadal studiują starożytne zabytki, sprzątają opuszczone groby. Prowadzone są wycieczki, które nie tylko badają starożytne pochówki, ale także opowiadają o historii życia słynnych tułańskich mistrzów, rodów szlacheckich, postaci kultury, odkrywają tajemnice historycznych cmentarzy, badają styl architektoniczny i chrześcijańską symbolikę zabytków. Osobne wycieczki są poświęcone pomnikom wojennym.
Kompleks jest otwarty dla zwiedzających od środy do soboty od 10:00 do 19:00 oraz w niedziele od 11 rano. Zamknięte w poniedziałek i wtorek.
