Girona, uderzająca w architekturę okresu romańskiego i gotyckiego, jest romantyczna i majestatyczna. Obecnie standard życia jest tu jednym z najwyższych w Hiszpanii. Lepiej jest, aby turyści przeznaczyć przynajmniej kilka dni na wzajemne poznanie się. Spokojny spacer chodnikami, oglądanie fresków na kolorowych domach o nietypowej bryle sprawi wielką przyjemność. Wizyta w przytulnej kawiarni na cichej ulicy pomoże poczuć atmosferę. A potem historyczne dziedzictwo miasta otworzy się dla podróżnych w całym swoim uroku. Dowiedzmy się więc o najciekawszych zabytkach Girony.
Mur twierdzy
Większość zabytków znajduje się na starym mieście. Potężny mur twierdzy, który ją otacza, sam w sobie jest zabytkiem architektury. Te fortyfikacje zostały zbudowane ponad dziesięć wieków temu i przetrwały wiele bitew. Zanurzone w zieleni ogrodów, z jego szczytu wyraźnie widać labirynt najpiękniejszych przejść między budynkami, po których szli bohaterowie wielu legend, którzy tu się urodzili. Przyglądając się bliżej budynkom, można znaleźć dekoracje, które na pierwszy rzut oka są niepozorne. Herby heraldyczne z wizerunkami nietoperzy, mitycznych kobiet-ptaków i mężczyzn o lwich twarzach, rzeźby zakochanych par.
Każda taka biżuteria ma historię powstania związaną z jakimś ciekawym wydarzeniem. Jest to szczególnie widoczne w dzielnicy żydowskiej. Tutaj każdy kamień zdaje się szeptać o niesamowitych wydarzeniach z życia. Oryginalność tego miejsca jest fascynująca, biorąc pod uwagę, że zachowało się praktycznie w pierwotnej formie od IX wieku.
Rambla de la Libertat
Sercem miasta jest Rambla de la Libertat. Od ponad dwustu lat zjeżdżają się tu kupcy z całego obszaru. Rzemieślnicy i rolnicy sprzedają wyroby rękodzielnicze. Na tym targu możesz kupić wszystko, czego potrzebujesz na farmie lub pamiątkę. Restauracje i knajpki znajdujące się na tej ulicy wyróżniają się wygodą i charakterystycznym kolorem, tkwiącym tylko w Gironie. Uliczni muzycy i tancerze rozweselają i bawią zarówno mieszkańców, jak i gości. O zmierzchu czasami nie wiadomo, skąd pochodzi ta smutna piosenka. W obcym języku, przerażającym i urzekającym, czasem głośnym, czasem zupełnie cichym…. Śpiewa go duch Tolrany, nieszczęśliwej kobiety o tragicznym losie.
Katedra
Katedra zasługuje na szczególne wyróżnienie. Wewnątrz budzi zachwyt, spokój i zachwyt, przestronna sala o ukośnych łukach, monumentalnych kolumnach, wypełnionych światłem, urzeka dźwiękami organów i przepychem dekoracji. Świątynię zaczęto wznosić w 1312 roku, wybudowano ją w 1416 roku, a na przestrzeni wieków dokonywano uzupełnień i zmian, w pracach nad nią uczestniczyli znani mistrzowie. Każdy z nich pozostawił swój wkład w wielkie dzieło.
W XVII wieku po stronie zachodniej pojawiła się „drabina pokuty”. Ma dziewięćdziesiąt stopni, a według legendy przed wejściem do kościoła należy odpokutować za swoje grzechy, po jednym na każdym kroku. Z zewnątrz katedra jest nie mniej okazała niż od wewnątrz. Nawet najdrobniejsze detale w projekcie świadczą o kunszcie jego twórców. Jedna z jego niezapomnianych cech przyciągnie fanów mistycyzmu. Cudowna rynna w kształcie człowieka wystaje prosto ze ściany. Mówią, że to niebiańskie siły zmieniły w niego jedną osobę mieszkającą w pobliżu, która uwielbiała używać wulgarnego języka i rzucać kamieniami w budynek. Teraz z jej ust może wypłynąć tylko deszczówka.
Latem katedrę można zwiedzać od 10:00 do 19:30, a w pozostałych porach od 10:00 do 17:30. Cena biletu to 5-7 euro, a w święta religijne i niedziele można dostać się na wycieczkę za darmo.
Łaźnie Arabskie
Romańskie łaźnie arabskie wzięły swoją nazwę od dekoracyjnego stylu arabskiego. Budynek był nieustannie niszczony podczas oblężenia Girony przez żołnierzy francuskich, dlatego od XIII wieku do prac restauracyjnych przejmowano różnych architektów. Ostatnim, który w 1929 roku wziął udział w renowacji łaźni, był kataloński mistrz Rafael Maso. Ogromny kompleks składa się z 5 sal z gorącymi i zimnymi kąpielami, łaźnią parową, przebieralnią oraz pomieszczeniem do ogrzania ciała suchym powietrzem.
Ośmiokątny basen z masywnymi kolumnami i kamiennymi ławami w pełni przyjął wschodni wpływ architektury, gdy Pireneje zostały najechane przez plemiona arabskie. Mimo funkcjonujących łaźni parowych, łaźnie prezentowane są jako budynek muzealny i nie są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem. Jeśli grupa wycieczkowa zgromadzi więcej niż 30 osób, wycieczka do łaźni arabskich będzie kosztować 1 euro, reszta - 2 euro. W weekendy i święta atrakcję można oglądać od 10:00 do 14:00, a w dni powszednie od 10:00 do 19:00.
Klasztor benedyktynów św. Piotra Galligans
Uważany za żywy przykład XII-wiecznego stylu romańskiego Katalonii, mimo że fasada budynku została znacznie „zaktualizowana”. Od 1857 r. budynek państwowy, obecnie mieści się w nim Muzeum Archeologiczne. Ośmioboczna kopuła kościoła św. Mikołaja z XII wieku zawiera również wiele tajemnic związanych ze starożytnymi pochówkami. Dla koneserów sztuk pięknych ciekawa będzie wizyta w miejskim Muzeum Sztuki. Wystawa, powstała między X a XX wiekiem, jest przechowywana w epickim Pałacu Biskupim, w pobliżu Katedry. Jego życiu i pracy poświęcone jest Muzeum Salvadora Dali, które sam zaprojektował. Zgromadzono w nim najbardziej szokujące prace wybitnego artysty surrealisty.
Rzeźba „Lwica z Girony”
Rzeźba „Lwica z Girony” to posąg lwa wspinającego się po kolumnie przy północnej bramie Girony. Początkowo legenda opowiadała o wilczycy, której jedna z wieśniaków nauczyła dawać sygnały strażnikom przy murach twierdz o zbliżających się wozach handlowych i innych nieoczekiwanych „gościach”. Po jej śmierci wdzięczni ludzie postanowili postawić jej pomnik, ale wizerunek prostej wilczycy do przekazywania legend kolejnym pokoleniom wydawał się ludziom niezbyt heroiczny i postanowiono zastąpić go bardziej przerażającym. - lwica.
Ponieważ na tych obszarach nie było takich drapieżników, a zatem nikt nie widział przedstawiciela rodziny kotów, przy wyjściu rzeźba zwierzęcia okazała się bardzo osobliwa. Z tą atrakcją wiąże się również jedna ciekawa tradycja, która trwa od XIII wieku, kiedy kupcy, którzy nie zdążyli dostać się do miasta przed zamknięciem bramy, wspinali się na filar i głaskali zwierzę po pośladkach. Taki gest uświadomił strażnikom, że spóźnieni podróżnicy należą do ich ludu. Dziś w tym celu ustawiono drabinę, a sądząc po ocieraniu się ciała lwicy, turyści regularnie powtarzają ten zwyczaj.
Dzielnica żydowska El Kall
Dzielnica żydowska El Kall przypadnie do gustu miłośnikom średniowiecznej architektury, która pozostała nienaruszona od XV wieku. Możliwość podziwiania nietkniętej dekoracji placów i uliczek, którą turyści „zawdzięczają” królowi Ferdynandowi i królowej Izabeli, którzy eksmitowali stąd zamożne osady żydowskie za odmowę przyjęcia katolicyzmu. Niegdyś kwitnący obszar był teraz zamieszkany przez hiszpańskich chrześcijan, którzy nie mieli pieniędzy na jego rozwój. O życiu i ucisku społeczności żydowskiej opowie Muzeum Historii Żydów Katalonii przy Carrer de la Forca, które składa się z 11 sal.
Cena biletu wynosi 2,4 euro, w zależności od kategorii wiekowej zwiedzających, a godziny otwarcia to od 10:00 do 19:00 w dni powszednie, a w niedzielę od 10:00 do 14:30 (poniedziałek jest dniem wolnym od pracy).Stare klatki schodowe, wąskie korytarze ulic, XII-wieczne łaźnie arabskie, sale wystawowe i kawiarnie są warte spędzenia na nich dnia lub więcej, więc nie należy zapominać o wygodnych butach na zwiedzanie El Calle.
Pałac biskupi
Pałac biskupi należał niegdyś do miejscowego hrabiego, po czym został wykupiony przez księży i od XIII w. ulegał ciągłym przeobrażeniom, nadając mu cechy stylu romańskiego, gotyckiego, a miejscami renesansowego. Do XX wieku budowlę uzupełniały baszty, w których przetrzymywano więźniów, o czym świadczą napisy wykonane przez więźniów na ścianach Sali Więziennej, kaplic i sal wystawowych, dla których biskupi specjalnie przeznaczyli teren na przechowywanie rzadkich dzieła sztuki - obrazy znanych artystów, biżuteria i naczynia kościelne.
W poniedziałek muzeum jest nieczynne, ale w pozostałe dni od 10:00 do 18:00 (w niedziele od 10:00 do 14:00) pałac otwiera swoje podwoje dla turystów. Cena biletu dla studentów, emerytów i grup turystycznych od 20 osób wynosi 3,5 euro, dla pozostałych 4,5 euro.
Klasztor św. Dominika
Klasztor św. Dominika to uderzający przykład katalońskiego stylu gotyckiego, zbudowany w XIII wieku przez mnicha z zakonu dominikanów. Oprócz tego, że ten styl architektury sam w sobie nie różni się bogatą dekoracją form, to katolickie bractwo nie miało dość pieniędzy na udekorowanie klasztoru. Mimo to budynek prezentuje się bardzo nietypowo ze względu na swój ascetyzm, wyrażający się w niewielkiej liczbie okien i prostocie konstrukcji na tle kolorowych hiszpańskich budynków z elementami dekoracyjnymi z różnych epok. Teraz mieści się tu Uniwersytet Artystyczny i dostęp dla wścibskich oczu jest zamknięty, jednak nikt nie zabroni podziwiać z zewnątrz.
Stary szpital św. Katarzyna
Stary szpital św. Katarzyna z XIII wieku służyła jako kolonia trędowatych dla ubogich, po czym została przeniesiona do centrum miasta. Girona potrzebowała nowych terytoriów do umocnienia granic miasta i od XVII wieku szpital stał się jednym z najlepszych szpitali w całej Hiszpanii pod auspicjami kościoła i kontynuował swoją egzystencję aż do XIX wieku, kiedy zakonnicy, nie mając już więcej fundusze na jego utrzymanie, przekazał budynek rządowi.
Teraz władze Katalonii siedzą w szpitalu, ale niektóre atrakcje są dostępne dla turystów - jest to „Patio Magnolii”, dziedziniec z wyjściami z oddziałów szpitalnych, apteka św. Katerina, która w niezmienionej postaci przetrwała do dziś. Szpital można odwiedzać w weekendy od 10:00 do 14:00 oraz w święta państwowe, cena biletu wyniesie 3,5 euro.
Kościół św. Feliksa
Kościół św. Feliksa to symbol Girony, a mianowicie jej iglica, zniszczona przez piorun w XVI wieku, której władze celowo nie odrestaurowały, biorąc ją za znak Boży. Jedna z najstarszych budowli w tym mieście pochodzi z IV wieku, której budowę poświęcono dwóm świętym, którzy zginęli z rąk rzymskich pogan. Jeden z męczenników nazywał się Feliks, a jego moc przetrwała i nadal jest przechowywana w świątyni. W kościele znajdują się również starożytne rzymskie sarkofagi z III wieku, na przykład San Narsis.
Mieszkańcy Girony wierzą, że z jego pomocą zdołali odeprzeć oblężenie miasta w 1285 roku - z grobu świętego wydostały się owady i przepędziły wojska francuskie. Wielu odwiedzających przyciąga tu rzeźba Chrystusa Leżącego do kultu, wykonana w 1350 roku. Co stulecie bazylika przechodziła zmiany aż do XVII wieku, łącząc elementy stylu barokowego i gotyckiego, którymi można się cieszyć codziennie od 10:00 do 17:30 w cenie od 5 (seniorzy i studenci) do 7 euro .
Domy wzdłuż rzeki Onyar
Domy nad rzeką Onyar oferują nie tylko malowniczy widok na rzekę, ale same w sobie są zabytkami. „Zawieszone domy” zaczęto budować w XVII wieku z gruzów murów, które niegdyś służyły jako obrona miasta przed atakami wojsk francuskich, a teraz dzielą Girona na „stare” i „nowe” miasto . Wielokolorowe fasady budynków odbijają się w rzece i tworzą tak piękny krajobraz, że mistrzowie często przedstawiali go na obrazach, a turyści szukający dobrego ujęcia prawie nigdy nie są tłumaczeni w tych miejscach. Spacer po nasypie nie będzie możliwy, bo po prostu nie istnieje - trzypiętrowe budynki dosłownie wiszą nad rzeką, ale spacer po wielu mostach przerzuconych z jednej części miasta do drugiej jest łatwy.
Muzeum Filmu
Muzeum Kina zostało otwarte w 1998 roku w Gironie, przyciągając rzesze miłośników sztuki filmowej, którzy chcą prześledzić historię jego rozwoju na przestrzeni ostatnich kilku stuleci. Większość cennych eksponatów pochodzi ze zbiorów Thomasa Mallola, które zbierał przez około 30 lat, począwszy od grafik i pierwszych kreskówek, po stare projektory i nowoczesne obiektywy kinowe. Aby pomieścić całe dziedzictwo kina przez 400 lat, czyli około 30 tysięcy egzemplarzy, muzeum potrzebowało 4 pięter, podzielonych na strefy tematyczne.
Dzieci będą szczególnie ciekawi, z oferowanego tutaj programu edukacyjnego, jak powstawały bajki. W świat kina można zanurzyć się codziennie od 10:00 do 18:00 z wyjątkiem niedziel i świąt, kiedy muzeum jest otwarte od 10:00 do 14:00. Bilety można kupić od 3 do 6 euro, w zależności od ofert specjalnych i wieku odwiedzających.
Pałac Agullana
Pałac Agullan owiany jest mistycznymi legendami o wampirzych właścicielach, którzy mieszkali w zamku od XIV do XVII wieku. Budynek skrywa wiele sekretnych pomieszczeń, które służą jako kolejny dowód mrocznej przeszłości mieszkańców tego budynku. Barokowa architektura nadaje pałacowi jeszcze bardziej onieśmielający wygląd, a dla poszukiwaczy mocnych wrażeń atrakcja ta powinna być jednym z pierwszych punktów na liście do odwiedzenia, a jeśli wejdziesz po schodach za łukiem, możesz znaleźć się na mury klasztoru katolickiego - San Martí Sacosta. W pobliżu tego średniowiecznego kompleksu często można spotkać artystów ze sztalugami przedstawiającymi „symbol” miasta na papierze. Przyjemne bonusy tych miejsc obejmują ich bezpłatną inspekcję.
Wieża Gironelli
Wieża Gironella jest jedynym dowodem pogromów Bonapartego w Hiszpanii i innych krajach europejskich w 1809 roku podczas wojen napoleońskich. Ale ta obronna budowla pojawiła się w okresie Cesarstwa Rzymskiego, kiedy jej celem była ochrona szlaku handlowego z Sewilli do Rzymu. Każdy może wejść po spiralnych schodach, które przetrwały do dziś i podziwiać zapierającą dech w piersiach panoramę miasta.
Plac Konstytucji
Plac Konstytucji znajduje się 4 minuty spacerem od rzeki Onyar w nowej części miasta. Miejsce to wyróżnia się imponującymi rozmiarami i rzeźbami współczesnych artystów, zwłaszcza brązową statuą dziewczynki urodzonej w dniu uchwalenia hiszpańskiej konstytucji.
Most Gustawa Eiffla
Kilka mostów nad rzeką Onyar łączy nowe budynki ze starymi dzielnicami. Jeden z nich, „Czerwone żelazo” (1877), zasługuje na szczególną uwagę. Most Gustawa Eiffla jest interesujący ze względu na konstrukcję splecionych metalowych prętów w kolorze czerwonym, które raczej łączą nie 2 brzegi rzeki, ale 2 domy po obu stronach. Projekt ten należy do ręki słynnego francuskiego inżyniera Gustave'a Eiffla, który zasłynął po wybudowaniu słynnej wieży w Paryżu. W 1876 r. dzieło to uznano za prawdziwy cud. Stare domy na wybrzeżu wyglądają magicznie, zwłaszcza o zachodzie słońca, kiedy bawią się odcieniami kolorów pod ciągle zmieniającymi się promieniami chowającego się słońca.
Park de la Devesa
Parque de la Devesa o powierzchni 40 hektarów wypełniony jest ozdobnymi pięćdziesięciometrowymi platanami, palmami i kwiatami, którymi terytorium jest tak gęsto zaludnione, że w upalne dni można naprawdę schować się przed słońcem. Na obwodzie parku wykopana jest fosa wypełniona wodą, więc można wejść tylko przez bramę.Zielony kompleks de la Devesa obejmuje gaj bananowy i ogród botaniczny, a dla dzieci jest wiele atrakcji i placów zabaw.
Muzeum Sztuki
Muzeum Sztuki powstało w wyniku połączenia dwóch muzeów poświęconych dziedzictwu kulturowemu Girony od XVI do końca XX wieku. Według oficjalnych dokumentów muzeum rozpoczęło swoją działalność w 1976 r., ale pierwsza wzmianka o nim związana jest z hrabią Borrellem z X wieku, który był właścicielem tego budynku. Uwagę turystów zaprezentowano ponad 8 tysięcy eksponatów kościelno-historycznych, które rozmieszczone są w 18 salach w porządku chronologicznym.
Są to obrazy średniowiecznych artystów hiszpańskich, XVII-wieczna maszyna do pisania, witrażowe stoły, biżuteria, ceramika, ceramika i szkło, rzeźby, a nawet hafty z XV wieku. Wejście do muzeum kosztuje 3-4 euro i działa codziennie od 10:00 do 18:00, a w weekendy od 10:00 do 14:00.
