Pomnik młodej baletnicy na Beauvais Street w stolicy Wielkiej Brytanii pochyla głowę przed fasadą budynku, którego historia jest godna uwagi. Covent Garden, tak po prostu nazwano cały kompleks na terenie o tej samej nazwie, należący do Opery Królewskiej. W dużej mierze dzięki temu wspaniałemu zespołowi architektonicznemu Londyn stał się jednym z centrów światowej sztuki teatralnej.
Historia
Otwarcie pierwszego teatru
Do 1731 r. teren ten zajmował park miejski i przylegający do niego klasztor opactwa westminsterskiego. Zaprojektowany przez Jamesa Shepherda i weneckiego artystę Jacopo Amigoniego, który zaprojektował wnętrze, John Rich zbudował pierwszy teatr. W tym czasie gabaryty były dość imponujące, sala mogła pomieścić 1897 widzów. Uroczyste otwarcie odbyło się w grudniu 1732 roku komedią W. Kongriva „Tak działają w świecie”. Artyści wnieśli Johna Richa na scenę, gdzie został skąpany w brawach, witając powstanie tak ważnej instytucji kulturalnej.
Możesz być także zainteresowany innymi artykułami:
- Muzeum Sherlocka Holmesa w Londynie
- Albert Hall w Londynie
- Szkoły w Londynie dla Rosjan
- Muzeum Figur Woskowych Madame Tussaud w Londynie
- Gdzie wybrać się na dzień z Londynu?
- Opactwo Westminsterskie w Londynie
- Plan podróży do Londynu: śladami Kuby Rozpruwacza
Jako gospodarz John Rich był prawdziwym tyranem trupy, wymagającym i surowym. W tych murach żyje wiele legend i wszelkiego rodzaju bajek o nim. Występy były udane i przyniosły dobry dochód.
Jednym z pierwszych autorów poważnych produkcji muzycznych na tej scenie był Handel. Większość utworów napisanych przez niego od 1735 roku po raz pierwszy zagrano w Covent Garden. Zaprzyjaźnił się z Richem, a po jego śmierci w 1759 r. zapisał jego organy, które umieszczono w holu. 20 września 1808 roku w budynku wybuchł straszliwy pożar, który zniszczył zarówno rękopisy wielkiego kompozytora, jak i jego instrument. W wyniku zniszczenia zginęło ponad dwudziestu strażaków.
Drugi architekt teatralny Robert Smirk
Robert Smirk pracował nad planem drugiego teatru, którego budowa rozpoczęła się natychmiast. Był bardzo znanym architektem w Anglii, znanym z tworzenia wielu znaczących londyńskich budynków. Zaledwie trzy miesiące po incydencie książę Walii (przyszły Jerzy IV) położył pierwszy kamień węgielny.
Przewodnik: Londyn na 3 dni - dla tych, którzy chcą mieć czas na poznanie najciekawszych miejsc.
Otwarcie świątyni Melpomene uświetniła sztuka Szekspira „Makbet” 18 września 1809 r. Odnowiona hala powiększyła się, mieszcząc 3000 widzów i zachwycała z zawrotnym wykończeniem. Jego szybka budowa wymagała znacznych nakładów finansowych. Na tej podstawie nieznacznie wzrosły również ceny biletów. Publiczność była oburzona i przez dwa miesiące zakłócała występy, co stwarzało aktorom nieznośne warunki. Ostatecznie administracja się poddała, wszystko stało się takie samo.
W 1847 roku, kiedy do obsady dołączyła trupa opery włoskiej, która wcześniej występowała na Haymarket, a salę przeprojektował Bendetto Albano, sezon otworzył Semiramis Rossiniego. Covent Garden nosiło teraz nazwę Royal Italian Opera. Wiele z największych dzieł wspaniałych kompozytorów widziało sklepienia tej sali. Ale 5 marca 1856 teatr ponownie się zapalił, dach zawalił się po około pół godzinie.
Dopiero rok później zebrano fundusze na jego odbudowę.
Trzeci teatr w duchu włoskiego renesansu
Trzeci teatr zaprojektowany przez Edwarda M. Barry'ego został zbudowany w krótkim czasie przez Federico Guy. W ciągu sześciu miesięcy budynek rozrósł się w duchu włoskiego renesansu. Z poprzedniego zachowały się tylko dwie niezwykłe płaskorzeźby na fasadzie. Hugenoci Meyerbeera otworzyli odnowiony teatr 15 maja 1858 r. A w 1892 roku, kiedy liczba oper w innych językach zaczęto podawać tyle samo, co w języku włoskim, Carpet Garden został przemianowany na Royal Opera House. Pod jego dachem życie toczyło się pełną parą przez cały rok. Między sezonami odbywały się tu wykłady, przemówienia polityczne, bale, pokazywano filmy.
Teatr w czasie wojen
Dopiero w czasie I wojny światowej budynek służył jako magazyn. W czasie II wojny światowej znajdowała się tu sala taneczna. Z wielkimi trudnościami balet powrócił na słynną scenę w 1946 roku. 20 lutego w teatrze wystawiono „Śpiącą królewnę” P. Czajkowskiego. Sukcesy kolektywów operowych i baletowych rosły, a budynek niszczał i nie zaspokajał już potrzeb publiczności i artystów. W 1997 roku trupa wyruszyła w trasę koncertową, a teatr zamknięto z powodu remontu.
Covent Garden dzisiaj
W 1999 roku Covent Garden ponownie otworzył swoje podwoje dla gości, rozbudowany, zmodernizowany i piękny. Rozbudowano scenę, dodano przestrzeń za kulisami, zainstalowano nowoczesny sprzęt komputerowy. Dwie małe sale, studio do prób, przestrzeń biurowa, bary dla widzów, luksusowa restauracja.
Wycieczki dla turystów
Organizowane są teraz wycieczki dla tych, którzy chcą poznać wspaniały świat wewnętrznego życia teatru. Aby obejrzeć przygotowania do wieczornego spektaklu lub odwiedzić Royal Lounge, zobacz warsztat produkcji scenografii i kostiumów, możesz odwiedzić jedną z oferowanych wycieczek, płacąc około 12 funtów. Cała rodzina w niedziele goście zapoznają się ze specyfiką zawodów teatralnych. Wschodzące gwiazdy często dają darmowe koncerty, na które zaproszenia należy rezerwować z wyprzedzeniem.
Royal Opera House w Covent Garden jest ukoronowana swoimi wysoce artystycznymi produkcjami i ma wielki autorytet w kręgach teatralnych. Dał start w życie dużej liczbie gwiazd światowej klasy. Jest to również oszałamiający kawałek architektury w Londynie.
[tp_calendar_widget origin = MOW destination = LON responsive = true subid = „koventgarden”]
Jak samodzielnie zdobyć wizę do Wielkiej Brytanii - przeczytaj nasz artykuł.
