Planując wycieczkę po Portugalii błędem byłoby dla ciekawskich podróżników zapomnieć o europejskiej trasie drogowej „E01”. Przekraczając ogromną zatokę utworzoną przez rzekę Tag w Lizbonie trasa biegnie po najdłuższym w Europie moście o długości ponad 17 km. Jego wygląd uderza połączeniem piękna i niezawodności. Zachwycają osiągnięcia nowoczesnych technologii budowlanych w tym przykładzie. Nie posiadając klasycznej formy, harmonijnie wpisuje się w naturalne krajobrazy, zaskakuje łatwością, a jednocześnie funkcjonalnością.
<>
Projekt mostu
Prawdziwy cud inżynierii, most został zaprojektowany przez półtora roku, biorąc pod uwagę krajobraz i warunki pogodowe, wszystkie możliwe drobiazgi, które mogą wpłynąć na wytrzymałość tej okazałej konstrukcji. Nie zignorowano wymagań ekologów, dla zachowania ekosystemu rzeki nawet nocne oświetlenie nie pada na wodę.
Ze względu na długość, co jest interesujące, eksperci obliczyli błąd 80 cm ze względu na kulisty kształt planety. Każdy, nawet najdrobniejszy szczegół został zaprojektowany bardzo solidnie, tak aby przez okres użytkowania co najmniej 120 lat konstrukcja mogła wytrzymać wiatry dochodzące do 250 km/h, ponad czterokrotnie silniejsze trzęsienia ziemi niż to, które wstrząsnęło Lizboną w 1755, siła wstrząsów wtórnych to tylko nieco mniej niż 9 punktów.
[tp_calendar_widget origin = MOW destination = LIS responsywny = true subid = ”mostvascodagama”]
Wystarczy pomyśleć, stosy o średnicy 2,2 metra schodzą na głębokość 95 metrów poniżej poziomu morza. Sześć pasów obsługuje do 52 tys. samochodów dziennie. Co więcej, jeśli ich liczba wzrośnie (maksymalna przepustowość to nawet 130 tys. samochodów dziennie), dodatkowo otwierane są dwa dodatkowe pasy. Maksymalna prędkość jazdy to 120 km/h, przy złej pogodzie spada do 90 km/h.
Budowa mostów
Most zbudowały cztery różne firmy, każda z nich miała swoje odrębne zadania, które zostały pomyślnie zrealizowane. W krótkim czasie, bo zaledwie półtora roku, budowa została pomyślnie zakończona. Szczególną uwagę zwrócono na bezpieczeństwo. Nie odnotowano ani jednego naruszenia. Nie doszło do żadnych wypadków ani podczas pracy, ani podczas późniejszego użytkowania mostu.
Wyczucie czasu w tym przedsięwzięciu miało dla Portugalczyków fundamentalne znaczenie. Otwarcie ruchu zbiega się z datą historyczną. W 1498 roku słynny nawigator Vasco da Gama utorował drogę morską łączącą Europę z Indiami. Most nosi jego imię. W tym dniu, 29 marca 1998 roku, pięćset lat później, na całej długości drogi przez rzekę ustawiono ogromny świąteczny stół z poczęstunkiem dla wszystkich gości, którzy przybyli na uroczystość i ponad trzech tysięcy pracowników, którzy wzięli udział w projekcie.
Budowa nie została sfinansowana ze środków państwowych, wykonało to konsorcjum „Lusoponte”. Most Vasco da Gama jest płatny, jeśli jedziesz w kierunku Lizbony. W zależności od rodzaju transportu opłata wynosi 2,5-5,85 € dla samochodów osobowych, dla samochodów ciężarowych - do 11,2 €. Z miasta w kierunku południowym można jechać za darmo.
Co ciekawego w moście dla turystów?
Vasco da Gama przyciąga zarówno profesjonalnych budowniczych, jak i miłośników wrażeń estetycznych. W ciągu dnia, gdy słońce świeci, mostek ma oszałamiający efekt. Białe podpory nośne niosą autostradę po horyzont. Jej koniec nie jest widoczny, chowa się, pochłonięty połączeniem turkusowej wody i błękitnego nieba. Drugi brzeg rzeki jest między nimi ledwo widoczny z wąskim niebieskim pasem.
Nocą z płonącego światłami megalopolis wyłania się arteria, a przez powietrze, przez nieprzeniknioną ciemność, niesie jasne światło latarni i reflektorów samochodowych, gdzieś odpływa…. W nocy podróż przez most jest hipnotyzująca. Z przodu i z tyłu oświetlony odcinek ścieżki otoczony jest czarną zasłoną, brzegi kryją się gdzieś w ciemności, poniżej pluskają fale. I tylko z góry miriady gwiazd bezskutecznie próbują oświetlić całą drogę.
O świcie widoczne stają się uroki otaczającej przyrody. Poruszający się samochód dogania srebrzysty ślad, odbicie wschodzącego słońca. Świeżość powietrza orzeźwia, a niekończąca się droga inspiruje do nowych wędrówek. W pobliżu dróg dojazdowych na brzegach znajdują się wspaniałe tereny parkowe. W Lizbonie mieszkańcy i goście pokochali spacery po tych alejkach.
Wspaniałe zdjęcia uzyskuje się z widokiem na most, wydają się szczególnie wyjątkowe wieczorem, kiedy filary są pomalowane na pomarańczowo-czerwone odcienie zachodzącego słońca. O tej porze dnia można tu zobaczyć wszystkie kolory tęczy. Na tle ultramarynowego nieba most gra w różnych tonach z każdym calem zachodzącego słońca. Nawet w najbardziej obrzydliwą pogodę ta budowla, niczym niewzruszona forteca, chroni podróżnych i urzeka swoim pięknem.
Portugalia może słusznie być dumna z takiego zabytku, jak most Vasco da Gama. Światowa społeczność wniosła go do skarbca największych osiągnięć architektonicznych ludzkości końca XX wieku.
