Nawet ci, którzy nigdy nie byli na Hawajach, słyszeli już o fantastycznych krajobrazach, różnorodności klimatu i niesamowitym „odprężeniu” tempa życia tych wysp. Archipelag Hawajski jest jedyną wyspą na świecie tak daleko od kontynentu. Jednym z wyjątkowych miejsc, które pozostawi niezatarte wrażenie, jest Park Narodowy Haleakala.
Archipelag Hawajski
Składający się z 24 formacji wulkanicznych i atoli archipelag obejmuje kilka dużych i wiele małych wysp. Legendy hawajskie na swój sposób wyjaśniają wulkaniczne pochodzenie ich ziemi. Bogini ognia Pele, patronka Hawajów, ścigana przez boginię morza, ukryła się przed nią w trzewiach ziemi. Od czasu do czasu Pele przypomina o swoim istnieniu, rzucając ognistą lawę i paląc kamienie z kraterów wulkanicznych.
Wyspy Hawajskie są domem dla jednych z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie. Najbardziej aktywnym i nieprzewidywalnym wulkanem jest Kilauea. Drugim aktywnym wulkanem na Hawajach po Kilauea jest Mauna Loa. Mauna Kea, Hualalai i Haleakala są uśpione. Pozostałe wulkany uważa się za wygasłe.
Wiele osób kojarzy wizytę na Hawajach z plażowaniem i spokojnym życiem kurortowym. Ale to nieporozumienie. Hawaje mają wiele do zobaczenia. Oczywiście główną atrakcją wysp jest przyroda, ze wszystkimi jej wyobrażalnymi i niewyobrażalnymi przemianami. Wulkany będą integralną częścią wszystkich parków narodowych archipelagu: wymarłych, uśpionych, a nawet aktywnych. Sytuacja sejsmiczna jest monitorowana co minutę, a przy wejściu na teren wulkaniczny dowolnego parku narodowego należy odwiedzić centrum informacyjne. Tutaj turyści otrzymują dane o ruchu drogowym i ewentualnych obszarach niebezpiecznych.
Międzynarodowy Rezerwat Biosfery
Na wycieczkę do Parku Narodowego Haleakala zainteresuje nas druga co do wielkości wyspa archipelagu – wyspa Maui. To tutaj znajduje się uśpiony wulkan Haleakala – główna atrakcja wyspy. Pod koniec ubiegłego wieku park Maui został oficjalnie nazwany Międzynarodowym Rezerwatem Biosfery.
Do wulkanu, który utworzył wschodnią część Maui, prowadzi dobra droga, oznaczona kolorem niebieskim na turystycznej mapie wyspy. W przeciwieństwie do dróg wijących się wzdłuż wybrzeża, gdzie zamieszki roślinności przeplatają się ze stromymi zboczami, a oko nie ma czasu śledzić zmieniających się obrazów natury, droga na wulkan Haleakala stopniowo unosi podróżników w chmury. Im wyżej wznosi się serpentyna, tym wyraźniej spada temperatura powietrza i pojawia się uczucie, że natura „zasypia”.
Z daleka widoczna jest sylwetka gigantycznego wulkanu. Po stromej drodze pełzną autobusy z rowerami górskimi. Rowerzyści wyjadą sami. Imprezę pod hasłem „rowerem z wulkanu” można śmiało nazwać ekstremalną. Po 3000 metrach szalonego zjazdu hamulce roweru nagrzewają się tak bardzo, że dotknięcie ich może się poparzyć. Strome zbocze wulkanu przyciąga również miłośników jazdy konnej. Zamiast dwóch kółek są cztery kopyta, siodło i uzdę.
Hawajskie legendy
Haleakala, według starożytnych wierzeń hawajskich, była domem słońca, podbitym przez boga Maui. Starożytna legenda mówi, że słońce poruszało się bardzo szybko po niebie, a matka Maui nie miała czasu na wysuszenie utkanego płótna. Syn postanowił uporządkować sprawy. Z włosów swojej siostry utkał długi sznur i pętlę, którymi przymocował świetlistą kulę. Aby się uwolnić, słońce musiało obiecać wolniejsze poruszanie się po niebie. W ten sposób Maui zapewniło ludzkości długie dni. Po bohaterskim czynie Maui wulkan został nazwany Haleakala – „Domem Słońca”.
Oprawa posłusznie oddaje promienie swojemu mieszkaniu - największemu kraterowi na świecie. Jego szerokość wynosi 4 km, długość ponad 12 km, a głębokość ponad 800 metrów. Tutaj możesz poczuć się jak ostatnia osoba na planecie, która została zapomniana przez Wszechmogącego. Będzie się wydawać, że zgubiłeś się na szczycie łączącym ziemię z niebem.
Trasy turystyczne
Ze szczytów uśpionego wulkanu otwierają się widoki przypominające powierzchnię Księżyca. Szlaki piesze o łącznej długości około 50 kilometrów prowadzą turystów obok stożków skał wulkanicznych. Na szczycie krateru znajduje się Centrum Turystyczne Wulkanu Haleakala. Jest otwarta od wschodu do 15:00. Oprócz zwiedzania eksponatów i zdjęć przedstawiających historię i geologię tego obszaru, turyści mogą rejestrować z tarasu widokowego widoki nieba z własnych kamer.
Pomimo zmienności pogody z niskimi temperaturami i porywistymi wiatrami, wulkan Haleakala przyciąga podróżników zarówno przed świtem, jak i o zachodzie słońca. Istnieje możliwość biwakowania, a nawet pobytu w samochodzie z noclegiem.
Stopniowo mgła znad morza spowija zbocza wulkanu. Oprawa spełniła „normę” dnia i ukryje się w swoim kraterze. Ostatni akt magicznego spektaklu: promienie zachodzącego słońca malują dziesiątki kolorów wulkaniczne wyspy na środku oceanu. Ziemski raj, który powstał z podziemi. Niesamowite gwiaździste przestrzenie nocnego nieba nad szczytem Haleakala są uważane za niemal kultowe wśród astronomów amatorów. Fakt ten jest brany pod uwagę przez miejscową ludność. Teleskop lub lornetkę można kupić praktycznie u każdego sprzedawcy na wyspie.
Pustynne zbocza Haleakala zaskakują nieoczekiwaną roślinnością. Istnieje roślina, która występuje tylko na Hawajach, u podnóża kilku wulkanów. Endemiczna Achinahina czyli „Srebrny Miecz” to niesamowita roślina o niezwykłym wyglądzie i kształcie. Żyje 25 lat, kwitnie tylko raz, wypuszczając setki kwiatów z jednej łodygi.
Terytorium parku
Terytorium Parku Narodowego jest warunkowo podzielone na dwie części: szczyt krateru Haleakala z przyległymi terytoriami oraz wybrzeże Kipahulu. W strefie przybrzeżnej parku turystom poleca się wizytę w Hosmer Grove, gdzie koncentruje się ogromna liczba rzadkich gatunków roślin sprowadzonych z różnych części świata. W przeciwieństwie do surowego zachodniego wybrzeża Hawajów, wschodnie wybrzeże urzeka tropikalną naturą. Tutaj nasze wyobrażenie o Hawajach potwierdza gęsta, nieprzenikniona dżungla. Kwitnące helikonie i bugenwille, kolorowe dzikie orchidee, imbir, balsam i anturium. Po półgodzinnej wędrówce ścieżką przez dżunglę coraz wyraźniej słychać szum wody. Są to wodospady o niewypowiedzianej urodzie, starannie ukryte w labiryntach lasu deszczowego.
Po wycieczce do Parku Narodowego Haleakala jego popularność staje się wytłumaczalna absolutnie każdemu. Hawaje, w szczególności Maui, przez 12 kolejnych lat uznawane były za „najlepszą wyspę na świecie” w szanowanym plebiscycie Conde Nast Traveler.
