Wycieczka po Florencji na 1 dzień - 15 najciekawszych miejsc

Florence najpierw przyciąga swoim pięknem i wygodą, potem wnika w głąb duszy, a potem leci we wspomnieniach i snach, magicznie ukazując się przed oczami. Fasady budynków, zapachy i odgłosy brukowanych ulic, życzliwe twarze rdzennych mieszkańców i zdziwione oczy turystów – to wszystko przenika do naszych umysłów i pozostawia „posmak”. Podróżni i goście Florencji mają czas, aby przekonać się o jej wielobarwnym, pełnym wrażeń życiu.

Historia

Florencja („kwitnąca”) otrzymała swoją nazwę w czasach starożytnych, będąca podwaliną osady dla rzymskich legionistów-weteranów. Położone wśród szerokich, żyznych równin miasto doświadczyło impetu wydarzeń historycznych i niepokojów politycznych, które kiedykolwiek dotknęły włoskiej ziemi. Przedstawiając ludzkości Leonarda da Vinci i Michała Anioła, Galileusza i Dantego, Florencja zyskała szczególny status w historii cywilizacji światowej. Włoski język literacki wywodzi się z dialektu florenckiego, złoty floren stał się standardem bicia monet europejskich, odkrycie prawa perspektywy wiąże się z nazwiskami artystów florenckich, a renesans zawdzięcza swoje pochodzenie myślicielom florenckim.

Miasto-muzeum, miasto atrakcji. Jest ich tu naprawdę dużo. Każdy krok to kolejne arcydzieło. Starożytne kopuły katedr, majestatyczne fasady budynków, niesamowita uroda rzeźb nie oddadzą w pełni swojej głębi na pierwszy rzut oka, wymagają powolności i nie tolerują zamieszania. Wystarczy przejść się przytulnymi uliczkami Florencji: przejść kilka razy te same miejsca, poświęcić wystarczająco dużo czasu miastu, o ile będzie to możliwe.

Planując trasę spacerową ulicami Florencji, trudno od razu wyznaczyć określoną godzinę na obejrzenie historycznych arcydzieł. Gdzieś, wtapiając się w tłum gapiów-turystów, udaje się iść w spokojnym tempie, bez zatrzymywania się. Ale w większości zabytków chcesz się zatrzymać, zajrzeć do szczegółów, cieszyć się dzwonkiem i zanurzyć się w niepowtarzalnej atmosferze starożytności. Pomimo tego, że Florencja jest bardzo dogodna na krótką wycieczkę, chcesz tu wracać wielokrotnie lub zostać na kilka dni. Bezpiecznym sposobem na poznanie miasta byłby spacer po starych ulicach, zapętlonych w centralnej, historycznej części miasta. Całkiem możliwe jest ukończenie go w jeden dzień. Ale w tym przypadku konieczne będzie wyłączenie oględzin wnętrz i ekspozycji muzeów. Jeśli rozprowadzisz tę trasę na dwa lub trzy dni, wrażenia pozostaną głębsze i naprawdę namacalne.

Florencja przyjmuje gości o każdej porze roku i praktycznie nie ma tu sezonu pozaturystycznego. Pierwsze wrażenia są mieszane: średniowieczne uliczki z zatłoczonymi fasadami budynków, ale każdy prywatny dom jest głośno nazywany „palazzo”; nierealne błękitne niebo w słoneczny dzień, ale nieruchomy popielaty zmierzch przy złej pogodzie; niekończące się tłumy turystów i wydaje się, że nie mniej sprzedawców obrazów i pamiątek. Ale co najważniejsze, liczba wartości kulturowych przekracza wszelkie oczekiwania. Spacer po starych dzielnicach miasta lepiej rozpocząć od administracyjnego centrum Florencji. Dla każdego, kto kiedykolwiek marzył o byciu tutaj, znajomość Piazza della Signoria zaczęła się od widoków pocztówkowych.

Florencja: Czasowy bilet wstępu Davida Michała Anioła
Florencja: Bilet wstępu do Galerii Uffizi
Wstęp priorytetowy do Galerii Uffizi
Katedra we Florencji: bilet wstępu na kopułę
Florencja: Bilet wstępu do Palazzo Vecchio i przewodnik audio
Florencja: Wycieczka wskakuj/wyskakuj. Bilet na 24, 48 lub 72 godziny
Muzeum Leonarda da Vinci: Bilet wstępu
Florencja: wycieczka z przewodnikiem po katedrze z Dome Climb
Bilet wstępu do bazyliki San Lorenzo
Lot balonem nad Toskanią: Florencja

Pałac Vecchio

Rząd Republiki Florenckiej w 1294 roku ogłosił rozpoczęcie budowy Palazzo dei Signoria, obecnie zwanego Palazzo Vecchio, w miejscu, gdzie w czasach starożytnych istniał teatr. Głównym zadaniem budowanej fortecy była ochrona rezydencji priori. Następnie przez 300 lat w pierwotnym projekcie wprowadzono wiele zmian i uzupełnień. Dziś Palazzo Vecchio ukazuje się przed oczami potężnej budowli w kształcie kwadratu z blankami, 94-metrową wieżą zegarową górującą nad obwodem twierdzy i światowej sławy rzeźbą Dawida Michała Anioła (przy wejściu znajduje się kopia statua).

Przebywając w samym pałacu, w umyśle tworzy się pewien kompletny obraz: wewnętrzny dziedziniec, sala konferencyjna i salon na pięćset, malowane sufity, marmurowe rzeźby i obrazy włoskich mistrzów. Przez cały czas istnienia pałacu był głównym budynkiem administracyjnym miasta. Dlatego oprócz turystów miejscowa ludność uwielbia być tutaj na wycieczkach i organizować imprezy miejskie. Przed wizytą w Palazzo Vecchio warto zapytać, czy wszystkie pokoje są otwarte dla turystów. Zdarza się, że niektóre zostały już wynajęte na imprezy i zwiedzający nie mają tam wstępu.

Galeria Loggia Lanzi

Loggia Lanzi znajduje się 100 metrów od Pałacu Vecchio. W wybudowanej w XIV wieku galerii odbywały się publiczne posiedzenia rządu republiki. Dziś przyciągnie uwagę przede wszystkim ilością młodych artystów siedzących na stopniach. Wystawionych jest tu kilkanaście rzeźb, które pozwalają młodym talentom z różnych krajów zdobyć doświadczenie w klasycznym rysunku. Każdy jest niezwykle piękny. Na szczególną uwagę zasługuje jednak oryginalna rzeźba „Perseusz z głową Meduzy” autorstwa Celliniego oraz kopia „Gwałtu Sabinek” Giambologny.

Galeria Uffizi

Budynek Galerii Uffizi był przeznaczony do pracy administracyjnej i urzędniczej administracji miasta, a Włosi, zawsze znani ze szczególnej miłości do sztuki, stopniowo wypełniali go obrazami i rzeźbami współczesnych mistrzów. Początkowo były to dary z osobistych kolekcji szlachty, później dołączali do nich sami mecenasi i artyści. Do XVIII wieku galerię zdobiło tyle dzieł, że administracja miasta postanowiła przeznaczyć ten budynek na publiczne muzeum miejskie. Dziś jest to światowej sławy powierzchnia wystawiennicza, na której 6000 mkw. metrów to kolekcje malarstwa z różnych szkół malarstwa włoskiego, rzeźby antyczne oraz kolekcja unikatowej kolekcji gobelinów.

Pałac Bargello

Opuszczając Piazza della Signoria na Via del Proconsolo, piesza wycieczka zabierze Cię obok Pałacu Bargello. Ten XIII-wieczny budynek zmieniał w czasie swojego istnienia wielu właścicieli. Był to zarówno koszar, jak i siedziba sędziego, a nawet więzienie. Dziś jest to Muzeum Narodowe, którego kolekcja sztuki rzeźby jest słusznie uważana za najlepszą we Włoszech. Galerie i kościoły Florencji dosłownie przepełnione są dziełami sztuki. Również tutaj na ulicach ożywa historia renesansu. Poruszając się po centrum miasta wąskimi, ciemnymi uliczkami, jest jak w średniowieczu.

Via Dante Alighieri

Zatrzymaj się na małej Via Dante Alighieri prowadzącej do domu Dantego. To tutaj, idąc chodnikiem jako dziewięcioletni chłopiec, Dante poznał ośmioletnią piękność Beatrice, sekretną miłość jego życia i muzę poety. Zbliżając się do Piazza Duomo, każdy podróżnik zaczyna odczuwać pewien wewnętrzny dreszcz. Chęć zbliżenia się do jednej z majestatycznych katedr w Europie jest bardzo duża.

Katedra Santa Maria del Fiore

Via del Proconsolo prowadzi do Cattedrale di Santa Maria del Fiore od strony ołtarza, a żeby zobaczyć fasadę świątyni i cały zespół katedry, trzeba ją obejść.Piękno, które otwiera się na oko, jest nie do opisania. Nazwa katedry brzmi „mówiąca” iw tłumaczeniu brzmi jak „Maryja wspaniała w kwiatach”. Okładziny ścienne w kolorze perłowej bieli, bladego różu i matowego zielonego marmuru na zewnątrz sprawiają, że katedra wygląda jak intarsjowana szkatułka, w której wydaje się, że należy przechowywać biżuterię. Ale wystrój wnętrz może po części zawieść ascezą i prostotą.

Skala katedry jest imponująca nie tylko pod względem wielkości, ale także znaczenia wydarzeń historycznych, które miały miejsce w jej murach. Władcy florenccy uchwalili tu prawa, Savonarola czytał jego kazania, odbyła się egzekucja Giuliana z rodu Medici, spokój odnaleźli także słynny autor kopuły katedry Brunelleschi i twórca Campanilla Giotto. Zespół katedralny obejmuje również baptysterium San Giovanni i Campanila Giotto (dzwonnica). Najstarsza komora chrzcielna we Florencji, w kształcie ośmioboku, została ozdobiona unikalną bramą przez Ghibertiego w XV wieku. Na dziesięciu pozłacanych płaskorzeźbach bram przedstawił bohaterów Starego Testamentu. Po entuzjastycznym zdaniu Michała Anioła zaczęto nazywać je „bramami raju”.

Via dei Calzaiuoli

Z Duomo można kierować się w stronę centrum miasta główną ulicą wszechczasów, Via dei Calzaiuoli (ulica wyrobów pończoszniczych i szewców). Przez miasto wysłano nim pielgrzymów do Rzymu. Zostali obrabowani na całym obszarze, a sprytni Florentczycy inaczej rozwiązali problem wzbogacenia. Na tej ulicy zaczęli sprzedawać buty i sandały nieszczęsnym podróżnikom, którym odcięto im nogi. Florencja rozkwitała w XVI wieku, kiedy liczne freski na fasadach ulic zamieniły ją w jasny kwiat. Dziś z tych jasnych płatków pozostały tylko wyblakłe cienie. Ale wciąż można je zaobserwować wszędzie, na prawie każdej fasadzie średniowiecznego domu.

Pałac Medici Riccardi

Aby dostać się do Palazzo Medici Riccardi, musisz iść z Duomo w przeciwnym kierunku niż centrum. Rezydencja najwybitniejszej włoskiej rodziny - pierwsza świecka budowla we Florencji. Ale wygląda dość ascetycznie i skromnie. W tamtych czasach mieściła się tu siedziba banku Medici, pomieszczenia gospodarcze ze stajniami oraz mieszkania właścicieli. Ciekawie będzie zaciekawić wnętrza Pałacu: w niektóre dni dla zwiedzających otwarta jest Kaplica Trzech Króli z unikalnymi freskami.

Kościół San Lorenzo

200 metrów od Palazzo Medici można podziwiać kościół San Lorenzo. Znajdująca się tutaj i ukoronowana chwałą Kaplica Medyceuszy została stworzona przez Michała Anioła w 1520 roku i miała pomieścić nowe pochówki starożytnej rodziny. Zakrystia starego kościoła Medici już w tym czasie nie mogła pomieścić nowych grobowców.

Santa Maria Novella

Kontynuując trasę wzdłuż Via del Giglio, w 5 minut można już być przy kolejnym architektonicznym arcydziele Santa Maria Novella (di Santa Maria Novella). To właśnie ten kościół wybrał Giovanni Boccaccio do scen fabularnych w Dekameronie. Jej długa budowa, rozpoczęta w 1246 roku przez mnichów dominikańskich, została ukończona dopiero w XIV wieku. Można tu podziwiać nie tylko fasadę świątyni, znaną z florenckich pocztówek, ale także udać się na zielony dziedziniec klasztoru i Kaplicę Hiszpańską.

Pałac Strozzi

Teraz, po obejrzeniu zabytków prawobrzeżnych dzielnic starego miasta, możesz przejść się wzdłuż słynnych florenckich mostów. Aby to zrobić, zjedź Via del Sole i Via de Tornabuoni. Przy okazji na skrzyżowaniu tych ulic można zatrzymać się i podziwiać Palazzo Strozzi. To pałac innej szlacheckiej rodziny we Florencji, klanu Strozzi. Z wyglądu budynek jest bardzo podobny do Palazzo Medici, co jest zrozumiałe. W końcu Strozii zawsze rywalizował z Medici. Poczucie, że prosta fasada pierwszego piętra, wysokie okna drugiego i luksusowy dziedziniec wewnątrz palazzo nie jest pierwszym, gdy go widzisz. Jeśli jest czas, warto wejść do wnętrza budynku. Zachowała się tu świta średniowiecza, autentyczna dla tamtej epoki: pierścienie, do których przywiązywano konie, uchwyty pod dymiące pochodnie itp.

Most Świętej Trójcy

Na lewy brzeg rzeki można przejść przez słynny Most Trójcy Świętej. Pełna wdzięku konstrukcja tego mostu została wymyślona przez Bartolomeo Ammannati i została zbudowana w XVI wieku. Do tej pory most uległ wielu zniszczeniom. Ale nawet w trakcie tej budowy architekt bardziej dbał nie o praktyczną niezawodność, ale o estetyczną doskonałość budynku.

Kaplica Brancaccich i inne ciekawe miejsca

W dzielnicach miasta na lewym brzegu rzeki turyści chętnie odwiedzają kaplicę Brancaccich ze słynnymi freskami, bazylikę Ducha Świętego z refektarzem kościelnym, w którym przechowywana jest „Ostatnia Wieczerza” z Ghirlandaio oraz kompleks muzealny Palazzo Pitti.

Most Ponte Vecchio

Kończąc pieszą wycieczkę po Florencji i wracając do centrum administracyjnego, musisz udać się z obszaru Otrarno, słynącego z małych warsztatów sprzedających swoje produkty, na prawy brzeg. Tym razem przekroczymy Ponte Vecchio – most, który stał się popularny wśród fotografii książeczek turystycznych. Ten most zawsze miał znaczenie społeczne dla Florentczyków. Był regularnie wymywany przez powodzie i regularnie odbudowywany. W XV wieku przeniesiono tu rzeźniki i sklepy rybne, a handel dozwolony był tylko na starym moście. Jednak odpady, które wrzucano bezpośrednio do rzeki, niosły smród przez kilka bloków. Z biegiem czasu liczba kupców wzrosła, a most rozszerzył się. Do dziś przetrwały budynki gospodarcze, w których mieszkali sklepikarze.

Szlachta rodu Medici, która w tym czasie mieszkała w pałacu Pitti na lewym brzegu, nie mogła przejść przez taki „chlew” w Signorii. Dlatego wybudowano dla nich zadaszony korytarz nad mostem (Galeria Vasari). Kupców z śmierdzącymi towarami wypędzono i zastąpiono jubilerami. Wiele sklepów na moście sprzedaje luksusową biżuterię i drobiazgi, a wieczorem, pod koniec handlu, zamykają się, przypominając zatrzaskujące się cenne trumny. Od tego momentu za starymi drewnianymi ramami kryje się luksus wykwintnych dekoracji.

Schodząc z mostu, dosłownie po pięciominutowym spacerze, łatwo znaleźć się w punkcie wyjścia naszej podróży. Wrażenia są w nieładzie, a pamięć wciąż jest w stanie odtworzyć tylko doznania: odgłosy tłumu, głosy sprzedawców, melodię bicia dzwonów, skrzypienie ławek w kościele, kuszący zapach sera z restauracji i ciastek z pizzerii, obok arcydzieł nie płoną świece, ale żarówki, witryny sklepowe, kopuła z czerwonej cegły Duomo i perłowa szata młodego księdza, olśniewająca jaskrawymi kolorami i przyćmionym światłem ulice. To wszystko dźwięki, zapachy i kolory Florencji.

Polecamy następujące hotele we Florencji:

Trasa Florencji na 1 dzień na mapie