Hampton Court w Londynie

Pomimo faktu, że prałaci Kościoła rzymskokatolickiego złożyli ślub materialnego ubóstwa, kardynał Thomas Wolsey zbudował wyzywająco luksusową rezydencję Hamton Court w Londynie. Pałac w niczym nie ustępował zamkom królewskim. Budynek został doskonale zachowany, a dziś turyści mogą cieszyć się pięknem kompleksu.

Historia budowy

Pałac został zbudowany przez arcybiskupa Yorku Thomasa Wolseya na początku XVI wieku. W 1514 r. prałat kupił od zakonu joannitów działkę nad brzegiem Tamizy. Budowa rozpoczęła się w 1515 i zakończyła w 1525. Zespół stworzyli architekci z Włoch, wybrali też styl: połączenie gotyku i renesansu. Celem kompleksu jest osobista rezydencja kardynała. Wkrótce jednak Wolsey został zmuszony do podarowania pałacu drugiemu królowi z dynastii Tudorów – Henrykowi VIII. To znaczący dar: arcybiskup liczył na poprawę stosunków z władzami.

Ale próba poszła na marne: z rozkazu króla Wolsey został aresztowany i wkrótce zmarł w więzieniu. Rezydencja pozostała własnością korony angielskiej. Henryk VIII natychmiast przeniósł swoją rezydencję do Hampton Court. Tam pozostała do XVIII wieku. Król poprawił wystrój wnętrz lokalu: poszerzył kolekcję arcybiskupich arrasów z 600 sztuk do 2000. Na polecenie nowego właściciela przeprojektowano komnaty zamku: przed prywatnym kancelaria. Pełnił tu dyżur, składający petycje czekali na wyznaczoną audiencję. Ale style architektoniczne zostały zachowane.

W XVII wieku kompleks przeżył odrodzenie: jego właścicielami zostali Wilhelm III Orański i jego żona Maria II. Za ich panowania przebudowano drugą część zespołu. Do wykonania prac został zaproszony architekt Christopher Wren. Ta część zespołu charakteryzuje się stylem barokowym. Wilhelm i Maria chcieli przekształcić zespół nad brzegami Tamizy w rodzaj Wersalu. Założyli regularny park, zrobili labirynt. Wyremontowano wnętrza pałacu. Ale w 1694 zmarła królowa Maria. Zasmucony Wilhelm stracił zainteresowanie kompleksem i przerwał pracę.

Ostatnim monarchą, który miał rezydencję w Hampton Court, był Jerzy II. Wyremontował wnętrza pałacu i dokończył układ parku. Po jego śmierci w 1760 r. zespół popadł w ruinę. W XIX wieku na polecenie królowej Wiktorii kompleks został odrestaurowany i udostępniony zwiedzającym. Był prowadzony przez rząd brytyjski. Od 1998 roku do chwili obecnej za utrzymanie zespołu odpowiedzialna jest Fundacja Historyczne Pałace Królewskie.

Henryk VIII i jego rodzina

Henryk VIII jest drugim królem nowej dynastii Tudorów. Została założona po zakończeniu Wojny o Szkarłatne i Białe Róże przez Henryka VII (zwolennika dynastii Szkarłatnej Róży) i Elżbietę York (przedstawicielkę dynastii Białej Róży). Dynastycznym kwiatem Tudorów była szkarłatna róża, która ma biały rdzeń.

Drugi król Tudor

Henryk VIII zaczął rządzić krajem w wieku 18 lat. Miał nieumiarkowane usposobienie, które łączyło się z miłością. W tamtych czasach Anglia była krajem katolickim. Ale taka religia nie pozwoliła królowi na rozwód ze swoją zmęczoną żoną Katarzyną Aragońską. Biskup Wolsey mógł pomóc (spotkały się wówczas rozwody w rodzinach królewskich), ale nie chciał zawracać sobie głowy papieżem w tej delikatnej sprawie.

To położyło kres niegdyś ciepłym stosunkom prałata z monarchą. Wolsey został aresztowany, Henryk założył nowy kościół (anglikański) i mianował się głową. Takie démarche nie byłoby możliwe, gdyby w ówczesnym społeczeństwie nie narosło niezadowolenie z Rzymu. Ale Henryk w końcu uwierzył, że jest ponad potęgą niebios. Taka bezkarność nie przeszła bez śladu: jego występki rozkwitły we wspaniałym kolorze.

Żony Sinobrodego

Król Sinobrody nabrał smutnego zwyczaju brania ślubu:

1. Po rozwodzie natychmiast poślubił Annę Boleyn. Małżeństwo okazało się krótkotrwałe: po 3 latach Henry był zmęczony swoją żoną. Oskarżył ją o niewierność i dla jasności wykonał egzekucję. Poza tym porwała go już ulubiona Anna, Jane Seymour. Z krótkiego małżeństwa została córka, która później została królową Elżbietą 1.
2. Sinobrody nie był długo sam. Inna żona, Jane Seymour, dała mu syna (późniejszy król Edward VI). Ale królowa zmarła przy porodzie.
3. Wdowcowi pokazano portret Anny Klewskiej. Królowi spodobał się obraz i postanowił ponownie się ożenić. Ale oryginał rozczarował Henry'ego i nie bez powodu. Nadworny artysta nie spotkał się osobiście z Anną, wykorzystał istniejący już portret ceremonialny. Najprawdopodobniej obaj malarze upiększyli oryginał. Z powodów politycznych musiałem się jeszcze ożenić. A jeśli żona nie jest miła, możesz się rozwieść. Roztropna Anna zgodziła się rozwiązać małżeństwo i miała rację: otrzymała dożywotni tytuł „ukochanej siostry króla” i pozwolenie na uczestnictwo we wszystkich oficjalnych wydarzeniach. Pani pozostała bogatą panną młodą: w nagrodę za potulną naturę otrzymywała majątki i łaskawe pozwolenie na ponowne zamążpójście do woli. Anna nie skorzystała z tego prawa.
4. Nie wszystkie żony Sinobrodego były tak rozsądne. Katarzyna Howard pozwoliła sobie dalej mieć kochanków po ślubie z królem. Oczywiście wkrótce czekało na nią rusztowanie.
5. Ostatniej żonie drugiego Tudora udało się dwukrotnie wyjść za mąż i dwukrotnie owdowiała. Catherine Parr i król przeżyli, a następnie pobrali się ponownie po raz czwarty.

Na królewski tron ​​wstąpiło jednoraz troje dzieci z 6 małżeństw Henryka: Maria I, Elżbieta I i Edward VI. Mary otrzymała przydomek Krwawa Mary z powodu odziedziczonego przez nią nieposkromionego charakteru jej ojca. Historia życia pierwszego koronowanego właściciela Hampton Court jest namalowana w odcieniach karmazynu. Nic dziwnego, że po galeriach i komnatach zamku krążą duchy żon Sinobrodego.

Wnętrza pałacu

Renowacja zachowała główne wnętrza zamku. Turystów zapraszamy do obejrzenia:

1. Kuchnia królewska. Ten pokój uderza swoją wielkością. Nie jest to jednak zaskakujące: cała armia domowników i gości musiała gotować. Podczas renowacji zachowała się sadza, która przy ogromnym piecu pokrywa ścianę aż do sufitu. Na stołach i półkach znajdują się przybory kuchenne, naczynia, modele ciast i pieczywa. Druga połowa kuchni jest funkcjonalna. Tutaj przebrani kucharze przygotowują dania z czasów Henryka Tudora i dzielą się przepisami z tymi, którzy chcą.



2. Duża sala. Biskup Wolsey nie przewidział obecności tego pokoju. Hala została przebudowana na własne potrzeby przez nowego właściciela - króla. Jadł tam sam monarcha i członkowie jego rodziny z orszakiem i gośćmi. Turyści nie przechodzą obok wykusza z kolorowymi witrażami. Zachowały się rzeźbione drewniane podłogi, od czasu do czasu przyciemniane. Wnętrze uzupełniają gobeliny i trofea myśliwskie.
3. Galerie i przejścia. To cecha średniowiecznych budowli: w ten sposób można było dostać się do dowolnej części zamku. Na uwagę zasługuje galeria Ritual Pass. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że w niedziele Henryk Tudor chodził ze swoich prywatnych komnat na modlitwę (obrzęd) do kaplicy. Katarzyna Howard, skazana za zdradę, biegła tą samą galerią do króla, chcąc się usprawiedliwić. Ale nie uciekła: została przechwycona przez strażników. A w wąskim przejściu do Wielkiej Sali na prawo od wejścia wyrzeźbiony jest herb Tudorów - róża, a po lewej - granaty, godło Katarzyny Aragońskiej.



4. Apartamenty królewskie. Zawierają znakomitą kolekcję gobelinów, porcelany, obrazów Rafaela, Bruegla, srebrnych naczyń.
5. Zbrojownia. Ściany zdobią misternie splecione ostrza.
6. Główne pomieszczenie strażnika. To miejsce jest dla strażników. Ale dworzanie i ambasadorowie czekali tam na wyznaczoną audiencję. Pomieszczenie podzielone jest gobelinami na małe sektory: w ten sposób łatwiej było się ogrzać.

Pałac wykonany jest z czerwonej cegły, uzupełnionej białym kamieniem. Podczas renowacji nie dodano żadnych nowych elementów dekoracyjnych.

Bilet Coca-Cola London Eye – 24,30 £
Bilet na wystawę Tower of London i Royal Treasure - 26,80 £
Bilet na Tower Bridge - 9,80 £
Bilet wstępu do Opactwa Westminsterskiego i audioprzewodnik - £20
Bilet do Madame Tussauds - 29 £
Bilet szybkiego wstępu do katedry św. Pawła — 16 £
Wieżowiec „Shard” - bilet wstępu i szampan - 24,95 £

Grupa rzeźbiarska „Bestie królewskie”

Lepiej rozpocząć inspekcję Hampton Court od głównej bramy. Aby do nich wejść, trzeba przejść przez most, po bokach którego znajduje się ciekawa grupa rzeźbiarska „Bestie Królewskie”. Kompozycja ta powstała za panowania Henryka Tudora i królowej Jane (trzecia żona Sinobrodego). Zwierzęta noszą symbole władzy królewskiej, a także osobiste herby właścicieli: rzeźby trzymają je w przednich łapach. Możesz spojrzeć na posągi i wyobrazić sobie genealogię właścicieli zamku:

1. Symbol królestwa angielskiego - Lew
2. Kolejny Lew, ale już w rodzaju Seymour
3. Symbol Królestwa - Smok
4. Clarence Czarny Byk
5. Znowu byk, ale już w rodzaju Beauforta
6. Znowu lew, totem Mortimera
7. Pełen wdzięku biały chart z rodzaju Richmond
8. Apodyktyczny smok - herb Tudorów
9. Smukła Pantera z klanu Seymour
10. Mityczny jednorożec to także rodzaj Seymoura.

Zwierzęta wykonane są z białego kamienia. Kolor ten doskonale wyróżnia rzeźby na ogólnym tle czerwonej cegły, z której zbudowano kompleks. Kompozycję uzupełniają wstawki i sploty na balustradzie mostu.

Ciekawostki: Bank Wielkiej Brytanii wydał srebrne monety, powtarzając kompozycję rzeźbiarską „Bestie królewskie”. Do tej pory do obiegu weszły: Lew Anglii, Jednorożec Szkocji, Czerwony Smok Walii, Czarny Byk Clarence.

Z mostu wyraźnie widoczne są kominy z czerwonej cegły. Cegły układane są dość dziwacznie: z tak nieodpowiedniego materiału budowlanego uzyskano pełne wdzięku sploty i ornamenty. Jest wiele rur: nie jest to zaskakujące, ponieważ ogrzanie ogromnego pomieszczenia jest dość trudne. Każdy z nich jest wyjątkowy, nie taki jak inne.

Stocznia zegarowa i zegar astronomiczny

Ten dziedziniec został zbudowany za panowania Henryka Tudora. Zegarek to wielofunkcyjny mechanizm. Z jego pomocą możesz dowiedzieć się:

1. Godzina dnia. Zewnętrzny okrąg jest ustalony i podzielony na 24 sektory, z cyframi rzymskimi od 1 do 12 powtórzonymi dwukrotnie.
2. Drugi krąg jest mobilny. Dzięki niemu możesz poznać dzień, miesiąc i znak zodiaku. Pełen obrót odbywa się w ciągu roku.
3. Kolejny krąg znów się porusza: pełna rewolucja w godzinę. Jest podzielony na 12 sektorów. Od tego zależy minuty.
4. Najmniejszy okrąg wskazuje fazę księżyca. Realizacja obrotu zajmuje miesiąc.

Wcześniej godzinę rozpoznawano także po godzinie, w której poziom Tamizy zaczął się podnosić. To prawda, że ​​na podstawie przyjętego wówczas obrazu świata powstał ciekawy mechanizm: Ziemia jest centrum Wszechświata, a wokół niej krąży Słońce.

Ogród botaniczny

Pierwszy właściciel zamku, kardynał Wolsey, zaczął planować park. Ale Heinrich Tudor stworzył nową, autorską koncepcję. Podzielił całe terytorium na strefy, z których każda miała specjalny cel:

1. Północna część to rozrywka
2. Na wschodzie trzeba było polować
3. Na południu znajduje się przytulny prywatny park. W nim królowie odpoczywali od swych trudów

Ale teraz nic nie zostało z tego, co zaaranżował Heinrich. Wilhelm Orański zmienił wszystko w stylu barokowym. Ścieżki są teraz wysadzane drzewami pomarańczowymi posadzonymi w doniczkach. Symbolem tego monarchy są cytrusy. Dziś aktorzy ubrani w średniowieczne stroje przechadzają się po prywatnym ogrodzie, aby przyciągnąć turystów. Heinrich Tudor nakazał zorganizowanie dwóch ogrodów stawowych do hodowania ryb na stół. Ale z czasem przestali monitorować zbiorniki, zaczęły zamieniać się w bagna. Królowa Maria II była oburzona nieprzyjemnym zapachem, kazała zasypać stawy i założyć na ich miejscu trawniki.

W oddzielnej szklarni rośnie krzew winogronowy zasadzony w 1768 roku. Długość głównej winorośli wynosi 36 metrów. Ale dla turystów wejście do szklarni jest zabronione. Cyprysy piramidalne są wyjątkowe. Są niezwykle wysocy. Stało się tak, ponieważ drzewa nie były pielęgnowane przez wiele lat. Potem dorośli zaczęli strzyc włosy. Dziś w ogrodach odbywa się coroczny pokaz kwiatów dworskich Hampton. Profesjonalni projektanci prezentują autorskie kompozycje na wszystkich klombach.

Jak wyjść z labiryntu

To pytanie zmartwiło trzech przyjaciół podróżujących tą samą łodzią z psem. Jak wiadomo, nie udało im się samodzielnie wydostać z labiryntu, mimo że jeden z nich doskonale określił wszystkie kierunki świata. Musiałem szukać pomocy u psa. Patrząc na zdjęcie schludnych cisowych galerii, staje się niezrozumiałe: na czym właściwie polega trudność? Alejki są przejrzyste i dobrze oświetlone. Przy wejściu znajduje się szczegółowy plan labiryntu. Po prostu obserwuj i poruszaj się po terenie.

Ale to nie jest takie proste. Niektórzy turyści zalecają poruszanie się alejkami zgodnie z zasadą: po lewej stronie skręcaj w prawo, a po prawej - w lewo. Wtedy jest okazja, aby udać się do centrum labiryntu i wrócić z powrotem w jeden ślepy zaułek. Pojawia się pewna trudność: jak ustalić, po kilku perfekcyjnych zakrętach, w której części (w lewo lub w prawo) obecnie stoi podróżny?

Bez specjalnej palety i kompasu zadanie okazuje się nie do rozwiązania. Oznacza to, że bohater Hieronima miał rację, który twierdził, że najważniejsze jest określenie punktów kardynalnych. Oczywiście, gdyby turysta był mistrzem sportu w biegach na orientację w terenie i odgadł, że zabierze ze sobą wszystkie atrybuty, to podróż przez słynny labirynt byłaby dziecinnie prosta. Ale takich ludzi jest niewielu.

Jeden gość alejek, który tułał się od dłuższego czasu, dał rozsądną radę: warto raz na zawsze trzymać się obranego kierunku ruchu i zakrętów, a wtedy prędzej czy później znajdzie się droga powrotna!

Godziny otwarcia i ceny biletów

Od kwietnia do października muzeum czynne jest od 10:00 do 18:00. Od listopada do marca turyści mogą zwiedzać kompleks od 10:00 do 17:30. Bilet dla dorosłych można kupić w kasie za 25 £. Kwota ta obejmuje dobrowolną darowiznę (10% ceny). Ale jeśli chcesz zaoszczędzić, możesz kupić bilet bez 10% dopłaty. W kasie najpierw zaproponują drogi bilet i zapytają, czy zgadzają się na darowiznę.

Z tym biletem możesz przez cały dzień spacerować po zamku i oglądać wszystkie ekspozycje. Dla najmłodszego gościa cena wyniesie połowę: 12,5 £. Bilet wstępu do labiryntu można kupić osobno. Jego cena to 4 funty. Ale nie daje prawa do odwiedzenia głównego terytorium. Innym sposobem na zaoszczędzenie pieniędzy jest zakup biletu online. Będzie to 21,2 GBP dla osoby dorosłej i 10,6 GBP dla dziecka.

Gdzie to jest i jak się tam dostać

Hamton Court jest łatwo dostępny autobusem. Ale ciekawiej jest się tam dostać pociągiem, który odjeżdża ze stacji Waterloo. Jak kontynuować:

1. Kup bilet w obie strony do Hampton Court w kasie, czyli powrót. Ważne jest, aby pamiętać: jeśli kupisz bilet po wpół do dziewiątej rano w dni powszednie (poza godzinami szczytu), kosztuje on mniej: 12 funtów szterlingów. Bilet będzie ważny nawet w godzinach szczytu, nie będziesz musiał dopłacać. Sobota i niedziela są preferowane na zwiedzanie kompleksu: te dni o każdej porze poza godzinami szczytu.
2. Nie będzie problemów z oczekiwaniem na pociąg: pociągi do Hampton Court odjeżdżają 2 razy na godzinę.
3. Podejdź do tablicy centralnej i dowiedz się, z którego peronu odjeżdża pociąg. Przed odjazdem na tablicy wyświetli się informacja, przez którą bramkę (spośród dostępnych 18) wejść na peron.
4. Obowiązkowe jest skasowanie zakupionego biletu. Musisz także zapisać bilet powrotny.Po powrocie do Waterloo należy go ponownie uderzyć i wyjść przez kołowrót.
5. Czas podróży wyniesie nieco ponad 30 minut. Hampton Cross to ostatni przystanek pociągu. Po wyjściu na stację nie musisz kasować biletu powrotnego.
6. Aby dokładnie obliczyć czas powrotu, należy skorzystać z bezpłatnego rozkładu jazdy pociągów w kasie biletowej.
7. Obok wyjścia znajduje się znak: Hampton Court. Powinieneś przejść na prawą stronę. Za mostem nad Tamizą znajduje się kompleks.

Godna uwagi jest brama wjazdowa: otoczona jest złotymi wstęgami. To hołd dla 500-lecia zamku.

Hampton Court na mapie