Madryt to jedno z najpiękniejszych miast na świecie, jest tu wiele parków i bulwarów, starożytnych zabytków, okazałych katedr i majestatycznych pałaców. Nie tylko historia przyciąga do stolicy Hiszpanii licznych turystów – unikatowe obiekty nowoczesnej urbanistyki również zaskakują i zachwycają. Na przykład symetrycznie pochyłe konstrukcje zbudowane w Madrycie pod koniec ubiegłego wieku, zwane „Bramą do Europy”, szybko stały się atrakcją turystyczną.
Historia budowy
Spadające bliźniacze wieże, które pojawiły się w stolicy, nie są przeoczeniem budowniczych, jak to czasem bywa, drapacze chmur zostały zbudowane według przemyślanego i złożonego projektu. Ich twórcami są amerykańscy inżynierowie – John Burgey i Philip Johnson. Utalentowani i kreatywni młodzi ludzie chcieli obejść się bez kątów prostych i typowych projektów, aby stworzyć coś niezwykłego i oryginalnego.
Amerykańscy architekci przedstawili swój projekt do zatwierdzenia, został zatwierdzony, a w głównym mieście Hiszpanii zaczęli budować unikalną konstrukcję. Fundamenty położono w grudniu 1989 roku, budowę obu budynków zakończono jednocześnie we wrześniu 1994 roku, gdyż prace nad obydwoma obiektami prowadzono równolegle.
Wielkie otwarcie miało miejsce w 1996 roku. W roku ukończenia budynki były drugim co do wielkości w Hiszpanii (najwyższe znajdowały się na Wyspach Kanaryjskich). Nadały Madrytowi uroku, tworząc niesamowity kontrast między nowoczesnymi budynkami a wieloma starożytnymi pałacami i zabytkami.
Cechy architektoniczne i projektowe
Nie wszyscy wiedzą, że są to jedyne pochyłe drapacze chmur na świecie nie dzisiaj. Hiszpanie są bardzo dumni z tego cudu architektury. Spadające konstrukcje są przechylone względem siebie o 15 stopni, każdy budynek ma 26 pięter. Wierzchołki wież o łącznej wysokości 115 metrów wystają poza podstawę o 30 metrów, czyli połowę szerokości budynku. Jeśli porównamy je ze słynną Krzywą Wieżą w Pizie, to mają większe nachylenie i są trzykrotnie wyższe.
Widać to wyraźnie, patrząc za tablicami dekoracyjnymi na elewacji. Przekątna ściany bocznej jest w pozycji pionowej, łączy punkt obrotu z przeciwległym narożnikiem na szczycie budynku. Budynki zbudowano nową techniką wznoszenia konstrukcji nachylonych w stosunku do osi pionowej konstrukcji. W praktyce metodę tę nazywano „a la Krzywa Wieża w Pizie”.
Ogromne betonowe przeciwwagi, wyposażone w piwnice, chronią budynki przed zawaleniem się i upadkiem, mocne stalowe belki działają jak ramy i zapewniają stabilność. Nowe oryginalne rozwiązanie - belki biegnące wzdłuż zewnętrznej części elewacji opasują ją po obwodzie. Architektura kompleksu nie została powtórzona do dziś.
Konstrukcja zewnętrzna składa się z pionowych i poziomych sekcji metalowych osłoniętych. Ważną rolę w projektowaniu wyglądu zewnętrznego odgrywa kolor materiału elewacyjnego – biała stal, cienkie, jasnoczerwone linie metalu i ciemnoszare szkło. Mało kto wie, jak rozwiązany został problem podnoszenia ludzi na wyższe piętra, których w każdym budynku jest 26 – jedna winda jedzie na 13. piętro, pasażerowie przesiadają się z 14. piętra na drugie.
Pomiędzy budynkami znajduje się pomnik autorstwa słynnych hiszpańskich architektów Carlosa Ferreira i Manuela Manzano Monizy. Pomnik poświęcony politykowi i prawnikowi Jose Carlosowi Sotelo. Uważa się, że zabójstwo generała Sotelo w 1936 roku wywołało krwawą wojnę domową. Pomnik wykonany z białego marmuru tworzy jeden zespół z bliźniaczymi wieżami. Zainstalowany w 1960 roku. W 1996 roku wyjątkowe budynki zostały nagrodzone Wybitnymi Odkryciami w Budownictwie.
Cel, powód
Położone w północnej części miasta symbolicznie wskazywały na wejście do miasta, choć przez ostatnie dwie dekady stolica wykroczyła poza nie. W jasnych i przestronnych wnętrzach mieszczą się liczne biura różnych firm. Miejsce jest popularne – „Brama do Europy” stała się częścią życia stolicy. Szczególnie zakochał się w artystach, którzy kilka razy w roku aranżują w tym miejscu ciekawe instalacje, wernisaże i barwne spektakle.
Reżyserzy nie pozostają w tyle, jeszcze przed zakończeniem budowy kręcono tu „czarną” komedię „Dzień bestii” oraz inne filmy fabularne i dokumentalne. W grudniu dekoruje się tutaj główną choinkę Hiszpanii, wokół której zawsze przyjeżdża wielu dorosłych i dzieci na najbardziej czczone katolickie święto. Wieża po lewej (patrząc od centrum Madrytu) nazywa się Drzwiami do Europy 1, przeciwnie to Drzwi do Europy 2.
Na dachu znajdują się lądowiska dla helikopterów. Zostały pomalowane na różne kolory (niebiesko-czerwony), aby piloci nie popełniali błędów podczas lądowania.
Trochę o właścicielach „bliźniaków”
Budynki były pierwotnie własnością Biura Inwestycji Kuwejtu (KIO), które zainwestowało w budowę dziesiątki milionów euro. Skrótem od firmy zaczęto je nazywać po prostu „KIO Towers”.
Następnie Biuro Inwestycji Kuwejtu sprzedało budynek hiszpańskiemu bankowi Caja Madrid oraz agencji nieruchomości Realia. Świadczą o tym logotypy na elewacjach górnych pięter obu budynków. Od tego czasu nazwa została zmieniona na bardziej poetycką – „Brama do Europy”.
W centrum skandalu finansowego
W trakcie budowy było zaangażowane śledztwo karne. Budowa spadających drapaczy chmur wymagała znacznych inwestycji finansowych, które wyniosły miliony euro. Środki przeznaczyła firma KIO licząc na pomoc inżynierską hiszpańskich specjalistów.
Ogromne pieniądze przeszły przez finansistę firmy Javiera De La Rosa. Oczywiście mężczyzna nie mógł się oprzeć pokusie i przywłaszczył część środków przeznaczonych na budowę. Rosa została oskarżona o defraudację 375 mln euro, wszczęto sprawę karną. Pieniądze należały do Biura Inwestycji Kuwejtu i hiszpańskiej spółki zależnej Group Torres. Najwyższy menedżer został skazany na 19 lat (według innych źródeł - 14).
Ciekawy akcent w tym głośnym skandalu - finansista obiecał zniszczyć wieże po wyjściu z więzienia. Zastanawiam się, czy będzie w stanie urzeczywistnić straszliwe zagrożenie? Oprócz Rosy śledzono także innych aktorów, którzy stali się uczestnikami wielomilionowych oszustw - Manuel Prado i Colon Carvajal, również zostali ukarani zgodnie z prawem.
Gdzie oni są i jak się tam dostać
Puerta de Europa znajdują się w centrum Madrytu na Plaza de Castilia przy bulwarze Paseo de la Castellana, Madryt, Hiszpania.
Jak się tam dostać:
- Do zwiedzania wygodnie jest wsiąść do metra - przystanek Plaza de Castilia (Plaza de Castile).
- można skorzystać z autobusów linii nr 5, 7, 42, 49, 70, 124, 129, 147, 174. Przystanek Plaza de Castilia (Plaza de Castile).
Madryt to najpiękniejsze europejskie miasto. Tutaj możesz spacerować całymi dniami po starych wąskich uliczkach lub bulwarach z ultranowoczesnymi budynkami. W stolicy jest wiele ciekawych i wyjątkowych rzeczy, w tym jedyne na świecie spadające drapacze chmur.
Polecamy następujące hotele w Madrycie:
