Trafalgar Square w Londynie

Trafalgar Square w Anglii to kolejne kultowe miejsce w Londynie, jego „serce”, jak nazywają to mieszkańcy miasta, lub londyński „Plac Czerwony”, jak mówią Rosjanie. Nie mniej znany niż Big Ben czy Pałac Buckingham, to geograficzne i turystyczne centrum stolicy było świadkiem wielu wydarzeń.

Historia

Miejsce przyszłego Trafalgar Square (jak plac stał się znany po 1830 roku) zostało po raz pierwszy odnotowane przez Edwarda I w XIII wieku. Większość zajmowały stajnie, które służyły pałacowi królewskiemu. Osobno na cześć zmarłej żony Edward wzniósł krzyż kultu (słup Charinga), który w 1647 r. został zburzony dekretem sejmu. Nabiera ponownie znaczenia po przywróceniu władzy królewskiej. W 1657 r. na miejscu zburzonego filaru wzniesiono pomnik Karola I, a nieopodal odbyła się kara śmierci i kary publiczne.

Kardynalne zmiany nastąpiły już na początku XIX wieku, kiedy rozebrano pomieszczenia stajni, a pustą działkę powstałą w centrum miasta trzeba było nadać schludnemu wyglądowi, otwierając ją na publiczne uroczystości. Ucieleśnieniem tej idei miał być nadworny architekt Jerzego IV John Nash. Po śmierci króla Nash został usunięty z aranżacji placu, więc Charles Barry dokończył prace nad swoim projektem. Początkowo postanowili nazwać plac na cześć panującego niegdyś króla-żeglarza – Plac Wilhelma. Został później przemianowany na Trafalgar, cementując brytyjski triumf.

Co możesz zobaczyć

Centralną postacią zespołu architektonicznego tego zabytku jest Kolumna Nelsona. U jego podnóża zaczyna się prostokątny obszar, ograniczony z czterech stron cokołami, z których każdy zwieńczony jest rzeźbą sławnej osoby.

Przed pomnikiem Nelsona znajdują się dwie fontanny – zachodnia i wschodnia. Nazwane na cześć Lorda Jellicoe i Beatty'ego, dwóch admirałów z I wojny światowej, zostały zaprojektowane tak, aby oddzielić przestrzeń, aby ludzie się nie gromadzili. Fontanny zainstalowano zaraz po zakończeniu budowy placu, nowoczesny wygląd nabrały jednak po przebudowie z lat 30. XX wieku. Teraz zdobią je rzeźby z brązu przedstawiające delfiny, syreny i traszki.

Trafalgar Square otoczony jest nie mniej interesującymi zabytkami. Od północy graniczy z Galerią Narodową. Aby zobaczyć ponad 2 tysiące dzieł słynnych mistrzów Michała Anioła, Tycjana, Rafaela, Rembrandta i innych, co roku przyjeżdża tu około 6 milionów zwiedzających. Obok National znajduje się kolejna galeria - Portret, jej kolekcja jest skromniejsza, ale też wzbudza zainteresowanie. Najnowsza modernizacja połączyła je z samym placem, tworząc deptak dzielący obiekty. Teraz z placu do budynków prowadzą szerokie schody.

Na północny wschód od rynku znajduje się kościół św. Marcina na polach, do którego uczęszcza rodzina królewska. Po wschodniej stronie znajduje się południowoafrykański dom z płaskorzeźbami zwierząt na fasadzie. Mieści się w nim Ambasada Republiki Południowej Afryki. Aby zobaczyć kolejną ambasadę, musisz udać się na zachodni kraniec placu, gdzie stoi Dom Kanadyjski. Granicę południową strzeże pomnik Karola I, ustawiony za kolumną, na wyspie pomiędzy pasami drogi.

Kolumna Nelsona

Centralną postacią zespołu architektonicznego Trafalgar jest kolumna Nelsona, zwycięskiego admirała słynnej bitwy. Wysokość pomnika to około 52 m, jeśli policzymy wysokość samej kolumny - 46 m oraz posągu - 5,5 m. Jej budowa kosztowała około 6 mln dolarów.

Kolumna, wyrzeźbiona z szarego granitu, wykonana jest w stylu korynckim: wierzchołek ozdobiony ornamentami z brązu, podstawa prostokątna z płaskorzeźbami z brązu, które przedstawiają ważne kamienie milowe w biografii admirała. Zachodnia fasada przedstawia bitwę pod św. Wincentym, po której Nelson otrzymał szlachtę, Order Łaźni i stopień kontradmirała. Płaskorzeźba północna opowiada historię zwycięstwa pod Aboukir, odniesionego dzięki udanemu manewrowi Nelsona.

Fasada wschodnia opowiada historię bitwy o Kopenhagę, która nie została utracona tylko z powodu blefu słynnego dowódcy. Rana Nelsona w bitwie pod Trafalgarem jest przedstawiona na południowej płaskorzeźbie. Ciekawostką jest to, że brąz do dekoracji pomnika uzyskano poprzez przetopienie zdobytych armat.

Zbudowany w 3 lata od 1840 do 1843 roku. kolumna - tworzenie całej grupy mistrzów. Sam autor pomnika - W. Railton, rzeźby - E. Bailey, płaskorzeźby - M. Watson, W. Wooddington, D. Ternaus i D. Carew. W 1867 r. u podstawy pomnika pojawiły się 4 granitowe rzeźby lwów autorstwa E. Landseera o wysokości 6 m.

Pomnik Karola I

Londyński pomnik Karola I jest centrum stolicy, jej 0 kilometrem, od którego mierzy się odległość do dowolnego punktu w mieście. Ten pierwszy pomnik konny w Wielkiej Brytanii powstał w 1633 roku na polecenie Lorda Skarbnika R. Westona przez rzeźbiarza Y. Le Suera. Rozpoczęła się rewolucja angielska, a Cromwell nakazał konfiskatę i zniszczenie posągu. Rzeźbę z brązu uratował kotlarz D. Rivette, który zamiast przetopić ją ukrył.

Historia przybrała ostry obrót i Restauracja przywróciła monarchów z powrotem na tron. Wtedy też posąg pojawił się ponownie i został umieszczony w miejscu, gdzie kiedyś stał słup Charing, a następnie dokonano egzekucji królobójców. A teraz każdy może podziwiać niesławnego króla na koniu w lekkiej zbroi. W lewej ręce dzierży lejce, w prawej – symbol władzy królewskiej. Pomnik jest podobny do ceremonialnych posągów konnych monarchów, główną różnicą jest styl wizerunku samego bohatera, zwyczajność jego stroju. Co roku 30 stycznia - w dzień egzekucji monarchy - londyńczycy i goście miasta przyjeżdżają, by uczcić jego pamięć.

Cztery postumenty i pomniki

Zgodnie z ideą Charlesa Barry'ego w czterech rogach placu umieszczono cokoły, które miały zajmować posągi zasłużonych osobistości. Szybko zidentyfikowano trzech wnioskodawców.

Pierwszy cokół zarezerwował dla siebie Jerzy IV, zapłacił za niego 9 tys. gwinei. Król, za którego panowania Anglia zyskała przewagę na morzu, wydawał się godnym kandydatem. Jego konny pomnik autorstwa F. Chantry'ego pojawił się na północno-wschodnim cokole w 1843 roku. Miał być tu tymczasowo umieszczony, ponieważ został stworzony dla Marble Arch, ale pozostał na zawsze.

Na południowo-zachodnim cokole w 1856 r. stanął pomnik generała C. Napiera, który był naczelnym wodzem w kampanii indyjskiej i podbił prowincję Sid. Jej prawie 4-metrowy posąg, zaprojektowany przez D. Adamsa, powstał z pieniędzy zebranych w ramach subskrypcji. Inny generał, który zasłynął w Indiach i zdobył miłość żołnierzy, zajmuje zachodni piedestał. Pomnik generała G. Havelocka autorstwa Benesza został zainstalowany w 1861 roku.

W 1936 roku chcieli zastąpić pomniki C. Napiera i G. Havelocka popiersiami admirałów Beatty i Jellicoe. Ostatnie miejsce znaleziono wzdłuż północnej ściany, później do tego rzędu dodano popiersie admirała Cunninghama. Druga próba usunięcia pomnika z placu miała miejsce w 2003 roku - burmistrz Londynu pod naciskiem imigrantów z Indii zaproponował zastąpienie pomnika G. Havelocka bardziej poprawnym politycznie charakterem. Jednak londyńczycy bronili swojego bohatera.

Bilet Coca-Cola London Eye – 24,30 £
Bilet na wystawę Tower of London i Royal Treasure - 26,80 £
Bilet na Tower Bridge - 9,80 £
Bilet wstępu do Opactwa Westminsterskiego i audioprzewodnik - £20
Bilet do Madame Tussauds - 29 £
Bilet szybkiego wstępu do katedry św. Pawła — 16 £
Wieżowiec „Shard” - bilet wstępu i szampan - 24,95 £

Czwarty cokół

Czwarty cokół był przeznaczony dla Wilhelma IV, ale nie było pieniędzy na stworzenie posągu. Przez ponad 150 lat fundacja czekała na swojego właściciela, aż w 1994 roku Prue Leith, przewodnicząca Królewskiego Towarzystwa Sztuki, zaproponowała wykorzystanie pustego cokołu na współczesne rzeźby i instalacje.

Pięć lat później odbyło się wernisaż – na nim pojawiło się dzieło Marka Wallingera „Ecce Homo” – naturalnej wielkości figura Chrystusa.Następnie wystawiali się tutaj B. Woodrow i R. Whiteread. Po 4 latach spokoju pod fundamenty znalazły się prace M. Quinna, T. Schütte, K. Fritza, D. Shrigleya itp. Czego nie widać na czwartym cokole! I model statku w butelce, i projekt hotelu, i szkielet konia, i ogólnie przyjęty gest „wszystko w porządku”, czyli. 7-metrowa ręka z uniesionym kciukiem, która pozostanie tutaj do marca 2018 roku.

Ciekawy był projekt „Jeden i drugi” z 2009 roku, który przedstawiał cogodzinną zmianę „żywych rzeźb”. W ciągu 100 dni 2,4 tys. Brytyjczyków wymieniło się na piedestale, gdzie pełnili funkcję „posągu”.

Ile jeszcze musi zobaczyć? Tak więc w marcu obecną rzeźbę zastąpi skrzydlaty bóg Lamasu, zrobiony z pustych puszek po syropie przez M. Rakovitza, który opowiada o zniszczeniach w Iraku. Kolejnym w 2020 roku będzie niestandardowa kompozycja „The End” H. Phillipsona.

Niebieski kogut

Najbardziej kontrowersyjną ze współczesnych prac wystawionych na 4 cokole jest posąg „Błękitnego Koguta” autorstwa Kathariny Fritz. Prawie 5-metrowa rzeźba z włókna szklanego przeciwstawiała się otaczającej wielkości i konserwatyzmowi przede wszystkim kolorem. Jasnoniebieski ptak wyglądał surrealistycznie na tle kamiennych i brązowych posągów i rzeźb.

Zapytana przez dziennikarzy o powód wyboru tego konkretnego obrazu, Katarina odpowiedziała, że ​​stara się stworzyć coś jednocześnie poważnego i zabawnego, aby każdy mógł się w nim zobaczyć. W tym samym czasie Kogut Fritza stał się symbolem odnowy i dynamizmu, podobnie jak sam Londyn. Ale byli tacy, którzy widzieli w nim narodowe godło Francji. Gdyby nie ochrona burmistrza, rzeźba, która podobała się londyńczykom, mogłaby nie pojawić się na placu.

Gołębie

Kolejną atrakcją placu jest niezwykle duża liczba żyjących tu gołębi. Ich liczba sięgnęła 35 tysięcy. Mieszkańcy i turyści chętnie je nakarmili, więc sprzedawcy zaczęli oferować specjalne jedzenie.

W 2000 roku władze miasta rozpoczynają walkę z ptakami. Najpierw rozbierane są stragany z jedzeniem, a w 2007 roku zostaje wydany oficjalny zakaz karmienia ptaków na Trafalgar Square. Sprawca podlega karze grzywny w wysokości 50 GBP. Jaka jest wina ptaków? Okazało się, że ok. 150 tys.

Teraz, aby nakarmić gołębie, musisz przenieść się na południe od Kolumny Nelsona, gdzie londyńczycy twierdzą, że są miejsca poza placem.

Gdzie to jest i jak się tam dostać

Trafalgar Square znajduje się na skrzyżowaniu trzech głównych ulic brytyjskiej stolicy: Pall Mall, Strand i Whitehall. Biorąc pod uwagę, że jest to centrum najpopularniejszego obszaru - Westminster, łatwo się tu dostać różnymi środkami transportu:

• Autobusem 3, 6, 9, 12, 23, 24, 29, 88, 139, 159, 176, 453, N3, N5, N9, N18, N20, N29, N41, N97, N109, N113, N136, N279, N550, N551;
• Metro: stacje Charing Cross (linie Bakerloo i North), Embankment (linie District, Koltsevaya i North) oraz Lexter Square (linie North i Piccadili).

Osobom planującym zwiedzanie innych atrakcji Londynu środkami transportu publicznego przyda się internetowy planer podróży do stolicy.

Trafalgar Square na mapie