Kiedy dotrzesz do Rzymu, zakochasz się w mieście od razu i na zawsze. Fascynuje i zachwyca: wspaniałe katedry, palazzo, zabytki, galerie sztuki - to wszystko jest piękne i niezapomniane! W stolicy Włoch jest wiele fontann – dużych i małych, skromnych i zachwycających luksusem, ale fontanna di Trevi jest zdecydowanie najbardziej okazała.
Historia budowy
Historię jego powstania można przypisać do I wieku p.n.e., do czasów panowania cesarza Oktawiana Augusta. Cesarz zdecydował się na przeprojektowanie miasta, ponieważ jego populacja szybko rosła. Problem był z wodą - nie wystarczała na potrzeby mieszkańców. Według legendy oddziały legionistów zostały wysłane na poszukiwanie odpowiednich źródeł wody, ale ich poszukiwania nie przyniosły szczęścia. Wracali już do domu, kiedy poznali dziewczynę. Dziewczyna była miejscową mieszkanką, dobrze znała okolicę i pokazywała żołnierzom, gdzie znaleźć źródło, które później otrzymało nazwę Aqua Virgo - czyli Woda Dziewicy.
Nieśli z tego źródła akwedukt, który regularnie służył ludziom do XI wieku, ale potem został zniszczony przez zdobywców - Gotów. Przez kilka wieków znajdował się w stanie opuszczonym, następnie został odrestaurowany w XIII wieku, służył jako źródło wody aż do XYII wieku.
W XYII wieku Urban YIII został wybrany na papieża. Postanowił zbudować wspaniałą fontannę zamiast prostego akweduktu. Do wykonania projektu został zaproszony słynny mistrz architekt Giovanni Lorenzo Bernini. Udało mu się wykonać kilka szkiców fontanny, ale na początku budowy umiera papież Urban YIII, a jego następca nie był zainteresowany odbudową akweduktu.
Prace wznowiono dopiero za papieża Klemensa XII (panował 1730-1740), zaprosił architekta Nicole Salve do budowy fontanny. Salve przyjął już przygotowany projekt architekta Berniniego jako podstawę swojej pracy, ale gruntownie uzupełnił go swoimi pomysłami. Fontanna była w budowie przez 30 lat, niestety Salve nie doczekał końca budowy, zmarł nie widząc swojego dzieła w całej okazałości.
Opis
Konstrukcja okazała się okazała i w niczym nie przypominała poprzedniej, więc zdecydowali, że jej nazwa powinna być inna. Istnieje kilka wersji pochodzenia nazwy fontanny. Budynek stoi u zbiegu trzech ulic, fakt ten skłonił go do nazwania go Tre Via, czyli Trzema Ulicami. Według innej legendy nazwisko dziewczyny, która wskazała źródło rzymskim legionistom, brzmiało Trevi. Architektura tworzy jedną całość z Palazzo Polli i wydaje się, że fontanna jest bardzo duża, zwłaszcza plac Trevi, na którym znajduje się punkt orientacyjny, jest niewielki.
Otwarcie w uroczystej atmosferze miało miejsce w 1762 roku za papieża Klemensa XII. Heraldyczny herb papieski został umieszczony pomiędzy dwiema alegorycznymi figurami „Chwały”, a na tablicy pamiątkowej wyryte zostało powiedzenie „wielki papież Klemens XII”. Architektura Trevi jest wykonana w stylu barokowym. W fabule kompozycji motywem morskim są starożytni bogowie i mitologiczni mieszkańcy. Pośrodku znajduje się duży rydwan w kształcie muszli morskiej, zaprzęgnięty przez traszki i skrzydlate koniki morskie. Na nim, w całej okazałości, unosi się na nim bóg Ocean. Wyciąga prawą rękę do przodu. Statua Oceanu została wykonana przez utalentowanego architekta Pietro Bracciego.
Basen o zaokrąglonych bokach, po obwodzie biegnie rampa. Architekt zbudował dwie klatki schodowe wzdłuż krawędzi, podobną techniką autor użył do wyrównania różnicy w rzeźbie: lewa strona kwadratu jest wyższa niż przeciwna. W centrum kompozycji znajduje się łuk triumfalny. W niszach po lewej i prawej stronie Oceanu znajdują się alegoryczne postacie kobiece - Zdrowie i Obfitość. Nad nimi po prawej i lewej stronie znajdują się płaskorzeźby, jedna przedstawia epizod - spotkanie dziewczyny z rzymskimi legionistami, po lewej - płaskorzeźba z cesarzem Oktawianem Augustem, który aprobuje budowę akweduktu .
Fontanna di Trevi sąsiaduje z Palazzo Poli i służy jako tło. Właścicielem pałacu w 1678 roku został książę Poli, od tego czasu pałac zaczęto nazywać jego imieniem. Wraz z budową fontanny konieczna była przebudowa pałacu Poli tak, aby architektoniczny wygląd budowli był w pełni spójny. Do tych prac został zaproszony młody architekt Luigi Vavitelli, wówczas niezbyt znany.
Kompletna rekonstrukcja pałacu należy do tego mistrza. W pierwszej ćwierci IX wieku drugie piętro kamienicy wynajmowała arystokrata z Rosji Wołkońska. Obecnie w tym budynku mieści się Instytut Grafiki i Wzornictwa, wystawione są tam ryciny i rysunki.
Nowoczesny wygląd
Fontanna nie była naprawiana przez ostatnie 125 lat i wyglądała na bardzo zniszczoną. Na początku XXI wieku dokonano drobnej kosmetycznej naprawy, bo figurki zaczęły się zapadać. Następnie przeprowadzono gruntowną przebudowę budynku – w czerwcu 2014 roku został zamknięty na prawie półtora roku. Fontanna jest piękna i majestatyczna w ciągu dnia, ale wieczorem, gdy rozświetlają ją setki lampionów, spektakl staje się jeszcze piękniejszy i czarujący, wydaje się, że jest to scena z życia starożytnego Rzymu i teraz przyjdą postacie do życia.
Plac, na którym się znajduje, stał się sceną dla wielu filmów - „Rzymskie wakacje”, „Madly in Love” i wielu innych filmów. Całość wykonana jest ze śnieżnobiałego kamienia, po którym spływa kaskadami woda. Strumienie wody hałaśliwie opadają i wydają dźwięk podobny do odgłosu prawdziwej morskiej fali.
Panuje przekonanie, że jeśli wrzucisz jedną monetę do fontanny - człowiek będzie miał szczęśliwą miłość na całe życie, jeśli dwie - wkrótce odbędzie się wesele, cztery - do bogactwa i tak dalej. Nie wiadomo, czy osoby, które rozstały się ze swoimi euro, wzbogaciły się, ale skarbiec miasta z takich darowizn wzbogaca się o prawie 1,4 mln euro rocznie. Mówią, że wszystkie pieniądze są przekazywane ubogim obywatelom, ale nie można tego zweryfikować.
Gdzie się znajduje i jak się tam dostać
Fontanna znajduje się na Piazza Trevi w Rzymie. Na plac można dojechać komunikacją miejską lub taksówką. Pojedź metrem do stacji Spagna i Barberini, linia A, a następnie idź trochę. Rzym ma nieskończony wachlarz atrakcji, wśród nich Fontannę di Trevi - jedną z najciekawszych i najpiękniejszych. Na pewno warto to zobaczyć – wrażenia potrwają wiele lat. W pierwszej ćwierci IX wieku drugie piętro kamienicy wynajmowała arystokrata z Rosji Wołkońska.
