Świat komputerów przejął współczesne myślenie ludzkości. W bezprecedensowym strumieniu informacji pojawiły się informacje na temat dowolnego problemu. Możliwości technologii pozwalają zobaczyć procesy zachodzące na dnie oceanów, wśród ośnieżonych szczytów górskich, podziemnych jaskiń, niezbadanych pustyń. Jakby pradawne gady żyły w otoczeniu dawno wymarłych roślin. I to wcale nie jest fikcyjna opowieść, ale nasz miniony świat, o którym nie wolno zapomnieć. Muzeum Historii Naturalnej w Wenecji oferuje zobaczyć, usłyszeć odgłosy dawnego życia.
Historia
Tysiące turystów, którzy przyjadą do Wenecji, gdzie żywioł wody dominuje w życiu miasta, z pewnością popłynie słynną drogą wodną miasta, zwaną Canal Grande, słynną wizytówką kraju. Piękne budynki, które wynurzają się z wody, wielokrotnie w niej odbijają, tworzą niezapomniane wrażenie. Wśród nich niewątpliwie jest XII-wieczna rezydencja Fondaco den Turchi. Nie można nie pozostać w pobliżu.
Ponadto obecnie znajduje się tutaj najciekawsze muzeum historii naturalnej Wenecji. Pomysł wykorzystania domu słynnej rodziny kupieckiej na potrzeby muzeum zrodził się w 1923 roku. Wiele budynków osiedla od dawna służy jako magazyny. W tym czasie w mieście istniało wiele prywatnych kolekcji, funkcjonowało muzeum miejskie. Gromadzenie ich, tworzenie tematycznych ekspozycji, ułatwianie udostępnienia do pokazania turystom stało się ważnym zadaniem dla organizatorów muzeum.
Historia pałacu uważana jest za logiczny początek funkcjonowania muzeum. Budynek znajduje się na liście najstarszych budynków w mieście. Został wzniesiony w 1225 roku na polecenie założyciela miejscowej rodziny szlacheckiej Pesaro Giacomo Palmieri. Przez pewien czas w tym pałacu mieszkał cesarz Konstantynopola. W jego ścianach rozbrzmiewała muzyka luksusowych balów na cześć ważnych gości. Pod jego dachem przeszło życie papieża Juliusza II, księcia Ferrary Alfonso d'Este, kardynała Aldobrandiniego, Antonio Priuliego, kupców tureckich. Od 1621 roku dwór zaczęto nazywać Fondaco dei Turchi. Władze miasta kupiły budynek w 1860 roku.
Po pracach konserwatorskich w pałacu w 1880 r. mieściło się tu Muzeum Krajoznawcze Correr. Po przeniesieniu muzeum do budynku znajdującego się na Placu św. Marka w 923 r., za sugestią Giorgio Silvio Cohena, postanowiono stworzyć w nim Muzeum Historii Naturalnej Wenecji.
Jego główną funkcją było pokazanie ludziom życia w odległej przeszłości naszej ziemi. Który mieszkał w tych innych miejscach na naszej planecie miliony lat temu. Jakie kwiaty, drzewa, zwierzęta zdobiły ziemskie przestrzenie. Ludzkości będzie łatwiej tworzyć komputerowe modele prawdziwych żywych istot, które lubią dzieci współczesnego pokolenia.
Ekspozycja
Muzeum posiada ponad dwa miliony ciekawych eksponatów starożytnej flory i fauny Adriatyku. Wpisują się w ugruntowaną naukowo strukturę ekspozycji muzealnych, odzwierciedlając całościowe rozumienie przyrody. Unikalne kolekcje szkieletów dawno wymarłych zwierząt, ryb, owadów, ptaków wraz z rzadkimi zielnikami tworzą poprawny obraz życia w tych miejscach. Nowoczesna struktura muzeum składa się z dużej liczby sal tematycznych. Wśród nich interesujące są następujące obszary ekspozycji:
- Paleontologia. Małe dzieci, uczniowie są zachwyceni patrząc na szkielety prawdziwych dinozaurów, wielkich wielorybów. Na przykład prawie 8-metrowy olbrzym, prawdziwy dinozaur Uranosaurus, znaleziony przez paleontologa Ligabue w 1973 roku. Albo czaszka olbrzymiego krokodyla Sarcosuchus. Tutaj również można posłuchać ciekawych szczegółów tych odkryć, poznać chronologiczny porządek ewolucji fauny planety. Wiek poszczególnych eksponatów sięga 50 milionów lat. Są dobrze zachowane.
- Botanika. Rzadkie zielniki, informacje o dawnych roślinach znajdują się w propozycjach ekspozycji kierunku.
- Zoologia. Ekspozycje składają się z licznych kolekcji zoologicznych tworzonych na różne tematy. Dział fauny morskiej odkrywa wiele tajemnic Adriatyku. W ogromnym akwarium reprezentowane są prawie wszystkie rodzaje bezkręgowców z lokalnego ekosystemu.
- Antropologia. Elementy ekspozycji związane z próbkami układu kostnego i mięśniowego ludzi, ptaków i zwierząt stanowią unikalną pomoc wizualną dla uczniów i uczniów. Rozwój różnych form życia, ewolucję ludzkości wyraźnie obrazują ciekawe elementy muzeum.
- Mineralogia. Tutaj można zobaczyć minerały, kryształy, pozostałości meteorytów, kamienie szlachetne, które zdobią korony wielkich ludzi, uczestniczących w magicznych obrzędach starożytnych ludzi. Różne epoki geologiczne planety, jakby żywe, przypominają odwiedzającym o potężnej energii wciąż ukrytej w jej głębinach.
- Etnografia. Ze szczególną uwagą i szacunkiem dla życia ich przodków przedstawiana jest kultura i życie codzienne ludności. Muzeum posiada bibliotekę, w której można zapoznać się z podstawowymi źródłami wielu publikacji naukowych.
Praca muzeum organizowana jest w oparciu nie tylko o stałe ekspozycje, ale także poprzez organizację wystaw tematycznych, seminariów, konferencji, wystaw czasowych. Najczęściej odbywają się one w połączeniu z innymi wydarzeniami towarzyskimi. Teraz muzeum stwarza możliwości wirtualnych wizyt przez Internet. To ważne, interesujące i przydatne. Ale zobaczenie starożytnych mieszkańców planety w rzeczywistości, zwłaszcza podczas podróży z dziećmi, jest o wiele bardziej interesujące.
Godziny otwarcia i ceny biletów
Muzeum, które łatwo znaleźć na mapie Wenecji, znajduje się pod adresem Santa Croce, 1730, Salizzada del Fondaco dei Turchi. Poniedziałek to dzień wolny. Standardowe godziny otwarcia placówki to codziennie od 9:00 do 17:00. Cena biletu to 8 €. Dla dzieci poniżej 14 roku życia, osób niepełnosprawnych, emerytów, studentów cena biletu to 5,5 €. Dzieci do lat 5 zwiedzają wszystkie ekspozycje muzeum za darmo.
Gdzie się znajduje i jak się tam dostać
Najlepiej połączyć podróże kanałowe. Wysiądź na przystanku obok słynnej rezydencji, odwiedź muzeum, przespaceruj się pobliskimi uliczkami lub weź udział w zorganizowanej wycieczce. Podczas wycieczki zawsze możesz wziąć udział w ich prowadzeniu. Jednocześnie ze zdziwieniem dowiedziałem się, że w zamierzchłych czasach, w miejscu, gdzie teraz dominuje woda, szumiał ogromny las iglasty, spowity nieprzeniknionymi bagnami. Ludzie wykorzystali go do stworzenia miasta na wodzie. Historię tego procesu starannie przechowują cenne eksponaty Muzeum Historii Naturalnej w Wenecji.
