Świątynia Uluwatu na Bali - obrońca przed złymi duchami

Świątynia Uluwatu (Pura Luhur Uluwatu) na Bali to jedna z sześciu słynnych balijskich świątyń, zazdrośnie strzeżona i czczona przez miejscowych, ale otwarta dla zagranicznych turystów. A jest tu co oglądać, bo kompleks świątynny znajduje się na skraju stromego klifu ponad 80 m n.p.m. Widok z klifu otwiera się magicznie, szczególnie wieczorem, w przeddzień zachodu słońca.

Historia i opis

Istnieje wiele legend o pochodzeniu budynku. Większość badaczy zgadza się, że powstała ponad tysiąc lat temu. Niektórzy uważają, że został zbudowany przez tego samego mnicha, który odpowiada za istnienie innych sanktuariów na wyspie, np. Sakenana. Inni uważają, że założycielem Uluwatu był Dvigendra, najświętszy mnich przeszłości. Nawiasem mówiąc, zwolennicy pierwszej wersji wspominają, że chociaż nie był fundatorem świątyni, wybrał ją jako ostatni punkt swojej pielgrzymki i po osiągnięciu oświecenia rozpłynął się z uderzeniem pioruna. Nawiasem mówiąc, piorun naprawdę uderzył w świątynię w 1999 roku. Część budynku została zniszczona, ale udało się ją zrekonstruować.

Co zobaczyć

Chrześcijan i muzułmanów, których kościoły i meczety błyszczą luksusem, być może nie zachwyci zespół architektoniczny balijskiego sanktuarium, ale odwiedzając tutaj nie sposób nie zanurzyć się w szczególnym duchu lokalnych wierzeń. Pożądaną postawę wyznacza sama droga do budowy. Wędrując po skalistym klifie, wsłuchując się w szum oceanu i podziwiając zapierający dech w piersiach widok, trudno nie wstrzymać oddechu w oczekiwaniu na coś zupełnie nowego, nieznanego i ciekawego.

Sam kompleks świątynny składa się z trzech budynków z ciemnego kamienia, których ściany ozdobione są dziwacznymi rzeźbami. Przed każdym wejściem znajdują się kamienne bramy, a obok nich wznoszą się posągi z głowami słoni. Główną bramę wyróżniają rzeźby przedstawiające liście i kwiaty, za nimi kamienne stopnie ciągną się do środka świątyni. Po bokach rosną małe drzewa, które regularnie dają odwiedzającym cień przed palącym słońcem.

Sam dziedziniec jest otwartą przestrzenią z kamiennymi podłogami. Obok północnego wejścia znajduje się zabytkowy drewniany budynek, a od zachodu kolejna brama. Prowadzą na kolejny dziedziniec, na początku którego znajduje się posąg w formie ogromnej głowy, a na skraju drewniana konstrukcja, z której roztacza się niesamowity widok na ocean. Kolejną atrakcją turystyczną jest małpi las.

Mieszkańcy lokalnej fauny osiedlili się w pobliżu sanktuarium i wcale nie boją się ludzi. Możesz je nawet nakarmić, jeśli chcesz, ale tylko wtedy, gdy nie boisz się rozstać z jakąś wartościową rzeczą. Ci dowcipnisie nie tylko zagrzebią się we wszystkim, co błyszczące, ale mogą nawet ukraść łup!

Wieczorami przed gośćmi kompleksu świątynnego odbywa się prawdziwy pokaz z pokazem narodowego tańca Kecak. Przed rozpoczęciem spektaklu widzowie, którzy zdążyli zająć swoje miejsca, otrzymują małe broszury opisujące, co się dzieje. Sam Kecak wygląda imponująco, jak stary krewny baletu. Opiera się na starożytnym rytuale modlitewnym połączonym z dramatycznym przedstawieniem. Co też ciekawe – wykonawcy nie są zawodowymi aktorami i tancerzami, wszyscy są w całości mieszkańcami okolicznych wiosek.

Wskazówki dotyczące podróży przed wizytą

Należy pamiętać, że podczas ceremonii religijnych wstęp do świątyni dla turystów jest zabroniony. Unikaj noszenia akcesoriów. Wokół Uluwatu rozciąga się las zamieszkany przez małpy, które są dość żądne błyszczących bibelotów, szalików czy panam. Opiekujący się nimi personel jest zawsze gotowy do pomocy i zwrotu brakującego przedmiotu, ale i tak nie jest to warte ryzyka.

Możesz karmić małpy, ale powinno się to odbywać w obecności pracowników świątyni i tylko specjalnie zakupionej żywności na terenie. Do świątyni najlepiej dotrzeć późnym popołudniem: warunki pogodowe są bardziej komfortowe, zachód słońca niesamowicie piękny, a wieczorem czeka nas pokaz z pokazem balijskich tańców ludowych.

Często po przyjeździe balijscy chłopcy podskakują do nieświadomych turystów, chcąc dać wskazówki lub odpędzić małpy, i byłby to po prostu niesamowity pokaz gościnności, gdyby po wyświadczonych usługach nie żądali pieniędzy. Pamiętaj o tym i zawsze sprawdzaj koszt, jeśli spotkasz lokalnych „przewodników”. Jeśli przebywasz w świątyni do późnej nocy, wezwij wcześniej taksówkę. Komunikacja miejska po zachodzie słońca już nie kursuje, a „na wezwanie” auto może czekać ponad godzinę.

Ceny lokalnych taksówkarzy są fantastyczne. Ponieważ kompleks świątynny znajduje się w niesamowicie pięknym miejscu, zaleca się zaopatrzenie w żywność, wodę i przytulny koc. Nie ma nic lepszego niż siedzenie na samym skraju urwiska i piknik. Dostarczymy wiele przyjemnych wrażeń i pięknych zdjęć!

Przy wejściu wydawane są szerokie bawełniane pasy (sarongi). Koniecznie go załóż - pozwoli Ci nie tylko dołączyć do kultury, ale także okazać szacunek dla lokalnych tradycji.

Gdzie się znajduje i jak się tam dostać

Świątynia Uluwatu znajduje się na stromym klifie około dwudziestu pięciu kilometrów od kurortu Kuta. Bezpośrednio obok znajduje się wieś Pecatu. Otwarte na wizyty od 9:00 do 18:00. O szóstej zaczyna się spektakl taneczny.

Do obszaru można dostać się na kilka sposobów:

1. Wynajmij samochód lub skuter. Bezpretensjonalny transport można zabrać za 20-25 USD dziennie, a od ciebie będzie wymagane tylko prawo międzynarodowe. Z reguły nie przyjmują żadnych zobowiązań – dokąd ucieknie turysta z wyspy? Należy jednak uważać - ubezpieczenie często nie jest wliczone w cenę, trzeba je opłacić osobno. Podróż samochodem z Kuty do Uluwatu zajmie około 40 minut, wystarczy kierować się odpowiednimi znakami
2. Taxi. Jak wspomniano powyżej, po powrocie lepiej zadzwonić wcześniej.
3. Transport publiczny

Świątynia Pura Luhur Uluwatu na mapie