Adres: Rosja, Moskwa, plac Donskaya
Data założenia: 1591 rok
Główne atrakcje: Mała Katedra Dońskiej Ikony Matki Bożej, Duża Katedra Dońskiej Ikony Matki Bożej, Kościół Bramny Tichwińskiej Ikony Matki Bożej, Dzwonnica, Kościół Archanioła Michała
Świątynie: Don ikona Matki Bożej, relikwie św. Tichona
Współrzędne: 55 ° 42'52,0 "N 37 ° 36'06.7" E
Zawartość:
Jeden z najstarszych moskiewskich klasztorów znajduje się w historycznym centrum miasta. Klasztor Donskoy otoczony jest zielonym parkiem i kamiennymi murami z pięknymi wzorzystymi wieżami. Turyści przyjeżdżają tutaj, aby odwiedzić stary cmentarz Donskoy i zobaczyć groby słynnych Rosjan.
Klasztor Donskoy z lotu ptaka
Fundacja klasztoru
W 1591 r. do samej Moskwy podeszła armia władcy Krymu, potężnego Kazy Gireja. Miasto było gotowe do obrony, ale jego mieszkańcy przygotowywali się na najgorsze. Na rozkaz rosyjskiego cara Fiodora Ioannovicha wokół stolicy odbyła się zatłoczona procesja. A car wysłał obrońcom miasta słynną ikonę Matki Bożej Donskoj, którą według legendy Dmitrij Donskoj miał podczas słynnej bitwy pod Kulikowem.
Potem doszło do kilku lokalnych potyczek między rosyjskimi wojownikami a Tatarami, jednak decydująca bitwa nigdy nie miała miejsca. Oddziały tatarskie przebywały w obozie kilka dni i niespodziewanie dla wszystkich zawróciły.
Niesamowite ocalenie Moskwy wywołało powszechną radość i radość. Na cześć wielkiego cudu władca Rosji nakazał założenie nowego klasztoru. A miejscem na to było terytorium „walk-field”, gdzie znajdowała się armia mobilna, która spotkała Tatarów. Bitwa pod Kulikowem miała miejsce w kościelnym święcie Chwały Matki Bożej, więc nowy klasztor został najpierw poświęcony Matce Bożej.
Widok na wieże i mury klasztoru od strony ul. Donskaja
Historia klasztoru w XV-XIX wieku
Klasztor natychmiast zbudował katedrę poświęconą ikonie, która uratowała Moskwę. Nowy murowany kościół nazwano „Refektarzem”, a po wybudowaniu Wielkiej Katedry Klasztornej nazwano go „Małym”. Badacze sugerują, że architektem pierwszej katedry klasztornej mógł być słynny architekt Fiodor Kon, dzięki któremu zbudowano mury Białego Miasta.
Klasztor stał na południe od stolicy, przesłaniając strategicznie ważną drogę Kaługę. Wraz z innymi klasztorami był częścią ufortyfikowanego pierścienia stworzonego do obrony miasta przed wrogami.
W czasie kłopotów klasztor został splądrowany przez wojska polskie pod wodzą hetmana Chodkiewicza. Następnie zdewastowany klasztor nie był odbudowywany przez kilka lat i został podporządkowany moskiewskiemu klasztorowi Andronikowa.
Odrodzenie klasztoru Donskoy nastąpiło dzięki staraniom carów Michaiła Fiodorowicza i Aleksieja Michajłowicza. Za ich panowania klasztor stał się popularny wśród pielgrzymów, a procesje krzyżowe odbywały się przez „miejsce pobożne”, w którym uczestniczyli zwykli Moskali, szlachetni bojarzy i rosyjscy władcy.
Dzwonnica klasztoru z kościołem św. Zachariasza i Elżbiety
W 1705 r. klasztor spotkał nowego opata. Piotr I powierzył przywództwo klasztoru archimandrycie Wawrzyńcowi (Gabashvishi). Moskiewski klasztor zaczął pełnić rolę centrum kulturalnego między Rosją a Gruzją, a w klasztorze chowano potomków gruzińskich królewskich i wybitnych rodzin książęcych.
W latach 70. XVIII w. w Moskwie wybuchła epidemia dżumy, po której postanowiono nie chować już mieszczan na cmentarzach w granicach miasta. Od tego czasu nekropolia klasztorna zaczęła się rozwijać, a schronienie znaleźli na niej przedstawiciele wielu znanych rodzin szlacheckich Rosji - Trubetskoy, Dolgorukov, Vyazemsky, Golitsyns i Narishkins.
Podobnie jak inne klasztory w Moskwie, klasztor Donskaya został poważnie uszkodzony podczas inwazji wojsk napoleońskich. To prawda, miała szczęście. Mimo silnych pożarów wszystkie zabudowania klasztorne pozostały nienaruszone i zostały szybko odrestaurowane.
Stopniowo klasztor stał się jednym z najważniejszych ośrodków duchowych i edukacyjnych. W 1834 r. otwarto tu szkołę wyznaniową, której absolwenci mogli kontynuować naukę w murach seminarium duchownego. Warto zauważyć, że dzieci z rodzin ubogich otrzymywały bezpłatną edukację.
Wielka Katedra Matki Bożej Don
Klasztor w XX wieku
Klasztor prawosławny znany jest z tego, że w jego murach ostatnie lata życia spędził patriarcha Tichon. Po rewolucyjnych wydarzeniach 1917 r. publicznie potępił popełnione okrucieństwa i był za to prześladowany. Patriarcha został odizolowany od stada i mieszkał w klasztorze.
Wiosną 1925 roku w Małej Katedrze Klasztornej został pochowany zhańbiony hierarcha kościelny. Klasztor został zamknięty w następnym roku. Na jego terenie utworzono muzeum antyreligijne. Potem otwarto tu internat, a potem fabrykę i mleczarnię.
Od 1935 roku na terenie klasztoru otwarto muzeum architektury. Dla niego z różnych części miasta zaczęto sprowadzać do niszczenia fragmenty starych budynków. W ten sposób do dawnego klasztoru dostały się płaskorzeźby zniszczonej katedry Chrystusa Zbawiciela, starożytne nagrobki z kopanych cmentarzy i rzeźbione listwy zdjęte z wieży Suchariew.
Mała katedra Matki Bożej Don
Kilka lat po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej Mała Katedra została zwrócona kościołowi, ale sam klasztor nie został odrestaurowany. Kwestia odrodzenia życia monastycznego została podniesiona w 1982 r., ale kilkuletnie dyskusje nie przyniosły żadnego rezultatu. Dopiero w 1990 r. zabudowania klasztorne przeszły na własność kościoła. Następnie rozpoczęto tu zakrojone na szeroką skalę prace renowacyjne.
Co można zobaczyć w klasztorze
Zwiedzający wchodzą do klasztoru przez bramy wysokiej dzwonnicy, w której znajduje się świątynia Zachariasza i Elżbiety. Przy wejściu można zobaczyć kilka malowniczych ikon hagiograficznych na ścianach.
Najstarszą zachowaną świątynią jest Mała Katedra. Nowa lub Wielka Katedra Klasztorna pojawiła się pod koniec XVII wieku. W tym czasie w klasztorze prowadzono wielkoformatowe budownictwo kamienne. W tym samym czasie wokół klasztoru wzniesiono potężne mury z ażurowymi wieżami.
Kościół Aleksandra Newskiego
Od końca XIX wieku istnieje tu kościół św. Jana Klimaka. Został zbudowany za pieniądze generała Tereshchenko i służył jako krypta rodzinna. Kolejna krypta członków rodziny Zubow znajduje się w kościele Aleksandra Świrskiego, którego zaokrąglony budynek przypomina klasyczną rotundę.
Malowniczy kościół św. Jana Chryzostoma stał się grobowcem kupieckiej rodziny Perwuszinów. Kolejny kościół poświęcony Tichwińskiej Ikonie Matki Bożej uzupełnia północną bramę klasztoru.
Większość terytorium klasztoru jest przeznaczona na nekropolię. Pojawił się pod koniec XVII wieku, a do XIX wieku stał się miejscem pochówku szlacheckich kupców i elity szlachty rosyjskiej. Na cmentarzu klasztornym znajdują się bliscy krewni poety Aleksandra Puszkina.
Oto groby słynnego rosyjskiego mechanika N. Ye Zhukovsky'ego, historyka V. O. Klyuchevsky'ego i właściciela ziemskiego Saltychikha, znanego ze swojego okrucieństwa. Wśród innych grobów można zobaczyć nagrobki rosyjskich generałów W. Kappela i A. I. Denikina, filozofa A. Iljina, a także pisarzy I. Szmeleva i A. Sołżenicyna.
Kościół św. Tichona Patriarchy Wszechrusi
Stan obecny i reżim wizyt
Dziś klasztor działa. Nabożeństwa odbywają się codziennie w jego kościołach, a na terenie działają warsztaty restauracji, złotego haftu i malowania ikon. Ponadto przy klasztorze otwarto szkółkę niedzielną dla dzieci parafian, a także stworzono klub młodzieżowy dla uczniów i studentów.
Turyści i pielgrzymi mogą wejść na teren klasztoru każdego dnia od 7.00 do 19.00. W święta kościelne klasztor zamykany jest godzinę później.
Świątynie
Za główną świątynię męskiego klasztoru uważa się Don Ikona Matki Bożej (XVI wiek), namalowaną przez słynnego rosyjskiego ikonografa Teofanesa Greka. Ikona czczona przez wierzących stale znajduje się w Państwowej Galerii Trietiakowskiej, ale raz w roku jest przynoszona na mury klasztoru.
W Wielkiej Katedrze Klasztornej znajduje się sanktuarium, w którym spoczywają relikwie patriarchy Tichona. Ponadto pielgrzymi przyjeżdżają, aby oddać hołd pochówkowi Jakowa Połozowa, który był asystentem celi za patriarchy Tichona.
Nekropolia klasztorna
Jak dostać się do klasztoru?
Siedziba znajduje się 5,5 km na południe od Kremla. Terytorium klasztorne znajduje się 1,1 km od stacji metra Shabolovskaya, 1,5 km od Leninsky Prospekt i 2 km od Tulskaya. W pobliżu zatrzymują się tramwaje nr 14 i 39. Należy wysiąść na przystanku „Uniwersytet Przyjaźni Ludowej”. Dodatkowo do wejścia do klasztoru można dojść pieszo od strony Prospektu Leninskiego – z przystanku komunikacji miejskiej „Institute im. Kurnakow ”.
