Adres: Francja, miasto Carcassonne, prawy brzeg rzeki Aude
Liczba wież: 52
Długość murów twierdzy: około 3 km.
Główne atrakcje: Brama Narbonne, zamek Comtal, Muzeum Inkwizycji, bazylika świętych Nazariusza i Celsjusza
Współrzędne: 43 ° 12′24 ″ N, 2 ° 21′49 ″ E
Zawartość:
Krótki opis
Podróżnik, który przyjeżdża do Francji, aby zobaczyć i uchwycić na zdjęciu ogromną liczbę atrakcji tego niesamowitego i naprawdę pięknego kraju, zdaniem doświadczonych turystów, zdecydowanie powinien zobaczyć fortecę Carcassonne.
Mała gmina Carcassonne z majestatycznymi fortyfikacjami o tej samej nazwie znajduje się zaledwie 80 kilometrów od Tuluzy i jest wpisany nie tylko na legendarną Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, ale również uznawany za jedną z najczęściej odwiedzanych atrakcji we Francji.
Twierdza Carcassonne z lotu ptaka
Nawiasem mówiąc, w wielu przewodnikach i broszurach turystycznych Carcassonne jest wymieniane jako zamek. Szczerze mówiąc, gigantyczny zamek Carcassonne przypomina tylko zewnętrznie, a nawet wtedy tylko niektóre części tej konstrukcji. Cokolwiek piszą organizatorzy wycieczek, zespół architektoniczny, który z zewnątrz przypomina średniowieczne miasto, jest przede wszystkim fortecą nie do zdobycia, rozłożoną na jednym z brzegów malowniczej rzeki Aude. Tylko długość murów fortecznych, które niezawodnie chroniły mieszkańców Carcassonne, to ponad trzy (!) Kilometry. Oczywiście nie jest to Wielki Mur Chiński, ale trzykilometrowa długość wysokich murów zmusiła wrogów do przemyślenia wszystkiego i zważenia wszystkiego, a następnie zdecydowania się na szturm na Carcassonne.
Liczni turyści, którzy przybyli do francuskiej gminy znajdującej się w departamencie Aude, można spotkać na obrzeżach samej twierdzy. W różnych miejscach można ciągle natknąć się na małe grupki, w których z pewnością obecni są przedstawiciele Kraju Kwitnącej Wiśni. Nie jest tajemnicą, że Japończycy, mimo ciekawej historii i ogromnej ilości atrakcji, są bez wyjątku koneserami wszystkich zamków Starego Świata. Dlaczego właśnie japońskie zamki we Francji, Niemczech i Szwajcarii są tak zachwycone, na razie pozostaje tajemnicą.
Panoramiczny widok na fortecę Carcassonne
Oczywiście twierdza Carcassonne i jej okolice są ulubionym miejscem nie tylko obywateli Japonii, przyciągają prawie wszystkich, którzy przybyli do Francji nie tylko po nowe artykuły modowe czy wysokiej jakości perfumy i kosmetyki, ale także po to, aby zapoznać się z jej architekturą i historią. pomniki.
Dlaczego grupy gromadzą się dwa, a czasem trzy lub cztery kilometry od fortecy Carcassonne? Chodzi o to, że właśnie z tej odległości uzyskuje się najwspanialsze zdjęcia fortecy, patrząc na nie często wydaje się, że nie uchwycą prawdziwej struktury architektonicznej, ale całe miasto duchów z przeszłości. To wcale nie są pompatyczne epitety, na tle tej francuskiej fortecy często kręconych jest wiele filmów historycznych, ponieważ tak realistyczną średniowieczną „scenografię” dość trudno znaleźć nigdzie indziej w Europie. To prawda, że średniowieczną fortecę Carcassonne można nazwać tylko ciągiem, ponieważ pierwsze budowle pojawiły się tutaj na długo przed przybyciem Jezusa Chrystusa do naszego świata. Jest to jednak już historia, o której zdecydowanie należy się zastanowić w odpowiednim podrozdziale.
Wschodnia brama z dwiema wieżami zamku Comtal (zamek wewnętrzny) w Carcassonne
Carcassonne - historia i budowa otoczonego murami miasta
Według zachowanych do dziś dokumentów historycznych oraz dzięki wykopaliskom archeologicznym można śmiało stwierdzić, że budowla obronna i całe miasto, niezawodnie ukryte za jego murami, powstały w II wieku p.n.e. Swoją drogą udowodniła to jedna z ekspedycji, w której uczestniczyli najbardziej szanowani archeolodzy na miejscu twierdzy Carcassonne znajdował się również wcześniejszy budynek, który został wzniesiony przez starożytnych ludzi... Istnieją dowody na to, że na terytorium miasta-fortecy, zbudowanego przez Rzymian, w pewnym okresie mieszkali Celtowie, którzy odprawiali tam swoje tajemnicze magiczne obrzędy.
Wielu turystów, którzy przyjeżdżają do Carcassonne, interesuje pochodzenie nazwy twierdzy. Niestety, na razie nie znaleziono oficjalnych danych rzucających światło na nazwę potężnej fortyfikacji. Przewodnicy prowadzący wycieczki po twierdzy opowiadają tylko kilka legend związanych z nazwą „Carcassonne”, z których dwie wyglądają najbardziej wiarygodnie.
Od lewej do prawej: brama wschodnia z dwiema wieżami, wieża koszarowa, wieża komendanta zamku Komtal
W jednym z dokumentów Cesarstwa Rzymskiego forteca z 20 roku p.n.e. została wymieniona jako „Kolonia należąca do Juliusza Carcasso”. Inna legenda mówi, że tylko żona muzułmańskiego władcy o imieniu Balaak była w stanie ochronić twierdzę przed najazdem wielkiej armii Karola Wielkiego. Dowódca wycofał się, a kobieta zaczęła grać na trąbce, pokazując w ten sposób cesarzowi swoją odwagę i niedostępność twierdzy. Cesarz usłyszał tę muzykę, a jego dworzanie szeptali: „W Carcassonne krzyczą i radują się!” Od tego czasu, według legendy, która nie ma oficjalnego potwierdzenia, twierdza nosiła nazwę Carcassonne. Nawiasem mówiąc, kobieta, której udało się pokonać Karola Wielkiego, została uwieczniona w rzeźbie, którą do dziś można podziwiać przed mostem zwodzonym.
Cesarstwo Rzymskie upadło, a warownia została zajęta przez Wizygotów po długim szturmie. Najeźdźcy doskonale zrozumieli wagę tego umocnionego punktu iw możliwie najkrótszym czasie sami częściowo odrestaurowali zniszczone umocnienia.
Barbakan
Wizygoci nie byli w stanie długo utrzymać miasta, a zaledwie kilka lat później Karol Wielki zdobył Carcassonne. Po śmierci cesarza i wielkiego wodza twierdza, miasto i przyległe tereny stały się własnością prywatną ówczesnej wielkiej dynastii Trancaveli. To właśnie przedstawiciele tego rodu wnieśli ogromny wkład w rozbudowę miasta i jego struktur obronnych. W średniowieczu miasto Carcassonne było często nazywane „miastem bogatych”. Niemal każdy jej mieszkaniec miał ogromny majątek. Dobrobyt Carcassonne wiązał się nie z kampaniami wojennymi i zajmowaniem okolicznych ziem, ale z aktywnym handlem, który prowadzili miejscowi kupcy ze Wschodem..
Rzymianie widząc, jak miasto rozkwita i rozwija się, postanawiają za wszelką cenę odzyskać nad nim władzę. Papież Innocenty III wygłosił płomienne przemówienie do rycerzy i zorganizował krucjatę do Carcassonne. „Za prawdziwą wiarę!” – z takim hasłem armada żołnierzy ruszyła w kierunku twierdzy.
Brama Narbonne
Jednak Raymond Roger z dynastii Tranquel, z niewielkim tylko oddziałem, zdołał przez chwilę obronić twierdzę, praktycznie powtarzając wyczyn żony muzułmańskiego króla. Zdrada bliskich mu osób, a także dotkliwy brak wody pitnej spełniły swoje zadanie: Raymond-Roger Tranquel oddał swoją ukochaną fortecę na łaskę najeźdźców.
Od tego czasu potomkowie legendarnej dynastii próbowali przywrócić Carcassonne pod swoje wpływy, ale Ludwik Święty ze swoją liczną armią odparł ich wojska z twierdzy. Po bitwie monarcha postanawia wzmocnić fortyfikacje i nakazuje wznieść kolejny mur wokół starego. Teraz, jeśli wróg szturmem zdobył pierwszą ścianę, znalazł się w śmiertelnej pułapce.Odległość między dwoma murami twierdzy była niewielka, a zniszczenie najeźdźców w tym „dole śmierci”, jak to nazwał Ludwik Święty, było tak łatwe, jak ostrzeliwanie żołnierzy wroga gruszkami i polewanie ich gorącą żywicą.
Widok na zamek Comtal w Carcassonne
Jednak syn Louisa Sainta, a to wydawało się niewystarczające: wykonuje cały szereg prac i czyni Carcassonne jedną z najbardziej nie do zdobycia fortec w Europie. Jak wiadomo z kronik, syn św. Ludwika przeszedł do historii pod imieniem Filipa Śmiałego. Podczas „wojny stuletniej” Brytyjczycy wielokrotnie próbowali zdobyć ufortyfikowane miasto, ale za każdym razem im się to nie udało.
Nie da się nawet w przybliżeniu obliczyć, ilu żołnierzy żegnało się z życiem między dwoma murami twierdzy. Co dziwne, to właśnie po „wojnie stuletniej” Carcassonne popada w ruinę i zostaje zapomniane przez potężnych władców. Miasto, mury i baszty są stopniowo niszczone w wyniku nieubłaganego upływu czasu.
Twierdza Carcassonne - nowa historia
Carcassonne stopniowo upadało, aż do początku XIX wieku, nikt już nie mieszkał w mieście. Ponadto specjalna komisja w 1806 r. skreśliła z listy majestatyczny i niezdobyty zespół architektoniczny, do którego należały miasta fortyfikacji.
Od lewej do prawej: Tower de la Marquière, Rode Pass, Samson Tower i Avar Mill Tower
Nieoceniony wkład w zachowanie twierdzy, miasta i nadanie im pierwotnego wyglądu, wniósł w XIX wieku słynny dziennikarz i historyk Jean-Pierre Cro-Mayerville. To on wystosował do władz list otwarty, w którym mówił o potrzebie rozpoczęcia prac restauracyjnych na terenie Carcassonne.
Mówiąc o historii Carcassonne, nie można nie wspomnieć popularnego pisarza Prospera Mérimée, który miał szczęście objąć stanowisko inspektora generalnego odpowiedzialnego za ochronę zabytków Francji w XIX wieku. Ruiny Carcassonne i okolic wywarły na pisarzu silne wrażenie. Natychmiast złożył do odpowiedniej służby meldunek o rozpoczęciu prac restauracyjnych na terenie kompleksu fortyfikacji Carcassonne.
Prace trwały dokładnie dziesięć lat: jak wiadomo w tamtych czasach Francja po rewolucjach i wojnach nieustannie odczuwała deficyt budżetowy, a odbudowę z powodu braku finansów przerwano.
Mury twierdzy
To prawda, że nie na długo: Jean-Pierre Cro-Mayerville ponownie w wielu artykułach zwraca uwagę opinii publicznej na zabytek architektoniczny i historyczny, a w 1853 roku sam Napoleon III wydał dekret o całkowitej restauracji Carcassonne. Miasto-twierdza zostało przywrócone do pierwotnej formy dzięki staraniom utalentowanego architekta Eugeniusza Viollet-le-Duca... Nawiasem mówiąc, na terenie twierdzy stoją obecnie rzeźby zarówno Eugeniusza Viollet-le-Duca, jak i Jean-Pierre'a Cro-Mayerville: tak wdzięczni Francuzi postanowili uwiecznić pamięć o osobistościach, dzięki którym twierdza Carcassonne jest nadal dostępne dla turystów ze wszystkich zakątków globu.
Twierdza Carcassonne - informacje turystyczne
Dziś twierdza i miasto Carcassonne jest działającym skansenem. Turyści mogą zobaczyć na własne oczy sam „rów śmierci” i wyobrazić sobie, czego doświadczyli żołnierze, gdy znaleźli się w tak strasznej pułapce. Na szczególną uwagę zasługują… toalety pochodzące z czasów średniowiecza. Stanowią one otwory na różnych poziomach budynku: najprawdopodobniej ci, którzy mieszkali na niższych piętrach, często musieli otrzymywać niespodziewane „niespodzianki” od sąsiadów powyżej.
Amfiteatr
Po minięciu murów twierdzy Carcassonne można zobaczyć starożytne domy miasta, a nawet dostać się do kilku muzeów. W większości te małe muzea znajdują się w zamku. Na wystawie znajdują się niesamowite eksponaty: makieta całej twierdzy, według której „z lotu ptaka” można ocenić jej niedostępność; model zamku, a nawet fajkę, na której grał Dama Karkas. Na pytanie: „Czy fajka Ladies Karkas jest oryginalna, czy jest to remake, który przyciąga turystów?”, do odpowiedzi zapraszamy samych zwiedzających.
Wielu turystów podziwia niektóre elementy dekoracyjne wystroju wnętrza zamku, w większości są to te same japońskie. Nawiasem mówiąc, wnętrze zamku Carcassonne można nazwać ascetycznym: nieliczne fontanny, rzadkie sztukaterie, niewielka ilość przedmiotów sakralnych, rzeźby rzygaczy i witraże w świątyni – to wszystko, czego potrzebowali średniowieczni mieszczanie (dość zamożni) .
Jak wspomniano powyżej, całe miasto rozciąga się poza mury twierdzy Carcassonne. Należy do średniowiecza, co nie przeszkadza w funkcjonowaniu tam wielu nowoczesnych restauracji, barów i sklepów z pamiątkami.
Bazylika Świętych Nazariusza i Celsjusza
Nawiasem mówiąc, niektóre pamiątki powstają bezpośrednio w miejscowej kuźni. Zanim kupisz kosztowną metalową pamiątkę „na pamiątkę”, warto kilka razy zastanowić się, ile wysiłku zajmie jej przetransportowanie: waga takich przedmiotów, a także ich cena, są dość duże.
Nie należy jednak zakładać, że na terenie Carcassonne nie można kupić innych pamiątek dla krewnych i przyjaciół: oprócz produktów podrobionych są one prezentowane w sklepach w ogromnym asortymencie. Dla francuskich „pamiątek” - Wieża Eiffla z papier-mâché, magnesy na lodówkę i wiele innych, ceny w Carcassonne są bardzo rozsądne. W otoczonym murami mieście niektóre sklepy sprzedają oryginalną wersję gry planszowej „Carcassonne”, który kiedyś zyskał popularność na całym świecie. Niestety, zasady gry i jej mapa są dostępne tylko w języku francuskim i angielskim. Z tego powodu do twierdzy należy zabrać ze sobą więcej gotówki, wejście przez średniowieczny most na jej teren jest przy okazji płatne. Kwota jest symboliczna - tylko 9 euro.
Wieża Saint-Nazaire z bramą
Nie trzeba kupować specjalnych przewodników po twierdzy, być może na pamiątkę: domy zbudowane w średniowieczu, w których mieszkali zamożni kupcy, są teraz obwieszone tabliczkami ze wskazówkami. Zgubienie się nawet na tak ogromnym terenie jest prawie niemożliwe, tylko turysta, który nie zna ani słowa po angielsku, może zgubić się wśród domów, restauracji, zamku i sklepów. W fortecy Carcassonne codziennie przebywa mnóstwo ludzi: według statystyk jest to fortyfikacja, miasto i zamek zaliczane są do jednej z najpopularniejszych tras turystycznych. Widać to wyraźnie w budżecie regionu Langwedocja-Roussillon, który w 10% (!) składa się z finansów pozostawionych przez gości w Carcassonne.
