Podróżując po Włoszech chcesz zobaczyć Mediolan, poczuć styl jego życia, podziwiać zabytki miasta. Informacje o najciekawszych miejscach pomogą Ci zdecydować, co zobaczyć w Mediolanie w jeden dzień. Przygotowaliśmy bogatą trasę, abyś mógł pożytecznie spędzić każdą minutę i nie wybaczyć najważniejszych i ciekawych rzeczy. Spacer pięknymi uliczkami sprawi niesamowitą przyjemność i każdy z Was odkryje to miasto z różnych perspektyw.
Cmentarz monumentalny
Za założenie miasta umarłych, stworzonego według projektu Carlo Mchiakiniego, uważa się rok 1866. Wielu znanych artystów, pisarzy, wielkich Włochów, poetów i kompozytorów jest pochowanych w cichym, smutnym miejscu. Rzeźby i artyści pracowali nad dekoracją nagrobków, krypt, pomników.
Bogaci mieszkańcy kraju z góry zaplanowali miejsca pochówku, zainwestowali dużo pieniędzy w ich projekt zgodnie z wymogami mody. Historię miasta można przeczytać spacerując po ulicach, alejach martwego królestwa z kwartałem pałaców, kamiennych piramid przypominających Egipt, greckich świątyń, licznych rzeźb świętych, aniołów.
Nad grobem rodziny Campari wznosi się prawdziwe arcydzieło architektury zwane „Ostatnią Wieczerzą” (kamienna kopia słynnego obrazu). Cmentarz nazywany jest skansenem, który odzwierciedla wpływy różnych kultur przez długi czas. Na cmentarz łatwo dojechać autobusem, tramwajem, metrem. Wstęp bez opłaty do godziny 18:00.
Łuk Triumfalny Pokoju
Tradycja uroczystego wjazdu do pokonanego miasta znana jest od starożytności. Przy wejściu wzniesiono majestatyczną bramę, stworzoną zgodnie ze stylem architektonicznym próbek łuków triumfalnych Rzymu. Neoklasycystyczny pomnik, pomyślany jako odzwierciedlenie zwycięstw Napoleona na Półwyspie Apenińskim, wzniósł architekt Luigi Cagnola w północnej części miasta. Marzenia Napoleona się nie spełniły, ale piękny łuk został ukończony. We wrześniu 1838 r. otwarto pomnik historii Włoch. Nazywano go Łukiem Pokoju, nazwanym tak od porozumienia pokojowego (na Kongresie Wiedeńskim) między krajami Europy, podpisanego w 1815 roku.
Łuk stał się sławnymi pomnikami ludów, które wybielały Napoleona. Szczyt (wysokość prawie 25 m) trzech przęseł łuku ozdobiony jest karetą sześciu koni (brązowa rzeźba Sestiga świata). Za smukłymi kolumnami zachował się panel przedstawiający upadek Napoleona. Na platformę znajdującą się na szczycie łuku wystarczy wjechać windą.
Park Sempione
Popularny zielony obszar miasta znajduje się pomiędzy zamkiem Sforzesco, Łukiem Triumfalnym. Park został zaprojektowany w stylu tradycji krajobrazowych Anglii z 1893 roku. Mieszkańcom i turystom przyjemnie jest cieszyć się ciszą, oddychać czystym powietrzem w centrum metropolii. W parku jest wiele ciekawych miejsc. Pomiędzy nimi:
- Most Małej Syrenki. Pierwszy włoski most we Włoszech, wykonany z żeliwa w 1842 roku. Most ozdobiony jest 4 posągami syren.
- Pomnik konny Napoleona
- Pałac Sztuki
- Wieża Torre Branca (Biała Wieża). Cena biletu na taras widokowy wynosi 5 euro.
- Triennale w Mediolanie. Muzeum o znaczeniu międzynarodowym, w którym odbywają się wystawy, konferencje o sztuce, designie, kinie.
- Oceanarium. Instytucja powstała w 1906 roku. Służył jako sala wystawowa dla Wystawy Międzynarodowej. Wejście bez opłaty.
Zamek Sforzów
Dawna rezydencja książąt włoskich, należących wcześniej do rodu Visconti, nazywana jest symbolem miasta. Miasto zdobią majestatyczne wieże zamkowe, połączone murem twierdzy. Arcydzieło architektury pojawiło się na rynku miejskim w XV wieku na ruinach starej fortyfikacji. W wydarzeniach historycznych XV i XVII wieku zamek uznawany był za największą cytadelę wśród krajów Europy. Teraz wszystkie budynki zamku (wieże, mury, bramy) zostały odrestaurowane. W wewnętrznej części zamku znajdują się dwa przytulne dziedzińce (Rochetta, Książęcy). W zamku mieści się zespół muzealny Sforzów.
W skład zespołu wchodzą biblioteki, kilka muzeów (Archeologiczny, Zjednoczenie), galeria sztuki. Na potrzeby imprez sportowych i innych imprez masowych wybudowano Salę Balową. Leonardo da Vinci brał udział w dekoracji pałacu. Jego słynne freski są dobrze zachowane i zdobią mury zamku. Zamek Sforzów znajduje się przy Piazza Castello 3. Godziny otwarcia od 7 rano do 19 wieczorem. Opłata za wstęp wynosi 5 €.
Plac Affari
Inaczej nazywa się to biznesem lub obszarem transakcji. Na nim znajduje się budynek giełdy czyli „Pałac Północy”. Wcześniej istniał starożytny teatr rzymski. Jego szczegółowy schemat znajduje się w budynku Giełdy. Obecny wygląd placu powstał w wyniku realizacji programu przebudowy centrum miasta. Z widokiem na prostokątny plac znajdują się Palazzo della Borsa, Palazzo Mezzanotte. W surowym budynku o monumentalnym wyglądzie mieści się Sala Krzyków (gdzie licytacja odbywała się na głos)
W 2010 roku w centralnej części placu wybudowano rzeźbę, która wywołała wiele kontrowersyjnych opinii. Czterometrowa rzeźba w kształcie dłoni z jednym środkowym palcem nosi nazwę „Miłość”, jako symbol wieczności, nienawiści, wolności, zemsty. Autorem rzeźby jest włoski artysta Cattelan. Na plac łatwo dostać się autobusem NM1, tramwajem nr 16, metrem do przystanku Cordusio.
Bazylika św. Ambrożego
Najstarszy kościół wzniesiono w 1128 r. na miejscu pochówku męczenników wczesnego chrześcijaństwa. Świętymi relikwiami kościoła są relikwie fundatora pierwotnej budowli bazyliki, św. Ambrożego z Mediolanu, męczenników Gerwazego, Protazego. Znacznie później w bazylice pochowano szczątki słynnego króla Włoch Ludwika II, a zachował się tu piękny złoty ołtarz z IX wieku, stare wnętrze ozdobione rzeźbami i mozaikami. W centrum kościoła stoi Kolumna Węża (na granitowej kolumnie przedstawiony jest wąż z brązu), potwierdzający bizantyjski charakter dzieła z XI wieku.
W bazylice mieści się muzeum z ekspozycjami poświęconymi historii kościoła. Z kościołem wiąże się wiele ciekawych legend i legend, które żyją do dziś. Biała kolumna przy kościele nazywana jest „Słupem Diabła”. Według legendy dwie dziury widoczne na kolumnie powstały w wyniku walki Ambrożego z Diabłem. Adres bazyliki: Piazza Sant'Ambrogio, 15. Godziny otwarcia bazyliki to od 9.30 do 18.30.
Katedra w Mediolanie: bilet z dostępem do tarasów - 16 €
Katedra w Mediolanie i tarasy przy windzie: bilet Fast Track - 25 €
48h, 72h lub 1-dniowy bilet na hop-on hop-off - 22 €
Serravalle Designer Outlet: autobus w obie strony - 20 €
Narodowe Muzeum Nauki i Techniki Leonardo da Vinci
Można długo spacerować po licznych salach trzech pięter (powierzchnia około 50 tysięcy metrów kwadratowych) starożytnego klasztoru lub budynku San Vittore. Muzeum zostało otwarte w 1953 roku. W siedmiu działach tematycznych znajduje się 15 000 eksponatów, 50 000 filmów, 40 000 książek. Średniowieczne apteki, hale z niesamowitymi kolekcjami samochodów, silników, urządzeń elektrycznych, zegarów, instrumentów muzycznych itp. opowiadają o wielostronnych wynalazkach ludzkości. Słynne rysunki, drewniane modele genialnego wynalazcy Leonarda da Vinci są przechowywane w osobnym pawilonie słynnego Muzeum Narodowego Włoch.
Zwiedzający muzeum mogą wziąć udział w wirtualnej wycieczce łodzią podwodną Enrico Toti, ocenić fragment starego modelu transatlantyckiego liniowca, zapoznać się z arcydziełami epoki renesansu, zobaczyć odległą przestrzeń przez lunetę. Adres muzeum: Via San Vittore 21. Do budynku można dojechać autobusami linii 94, 50, 58, linia metra M2, przystanek. S. Ambrogio. Cena biletu to 10 €. Bilet ulgowy 7,5 €.
Kanał Naviglio Grande
Słynne kanały zaczynają się na Placu 24 Maja, znajdującym się obok Bramy Ticinese. Teraz przetrwały dwa z nich, Naviglio - Grande i Pavia. W XVIII wieku stworzono przez nie ujście do morza dla przepłynięcia statków z ładunkiem. Teraz można zobaczyć poszczególne części zamków, stworzone przez Fioravanti, ulepszone przez Leonarda do Vinci (zamek Conca di Viarenna).
Kanał Naviglio Grande ma 50 km długości i 12 m szerokości i biegnie z Mediolanu do Ticino. Łączy się z kanałami, aby zapewnić operacyjną żeglugę. Dawniej wzdłuż niej dostarczano śnieżnobiały marmur na budowę Duomo. Dziedzińce domów położonych nad brzegiem kanału przyciągają turystów licznymi warsztatami artystów i sklepami. W każdą ostatnią niedzielę miesiąca odbywają się ekscytujące pchle targi. Romantyczny zielony raj nad brzegiem kanału ma szczególne życie.
Brama Porta Ticinese
Historia bramy zaczyna się od odległych czasów Cesarstwa Rzymskiego, kiedy życie toczyło się pełną parą na antycznej drodze prowadzącej do miasta Pawii. Wąskie uliczki, wielokolorowe trzypiętrowe domy, linie tramwajowe tworzyły atmosferę starej dzielnicy Ticinum. Przy wjeździe do miasta (wzdłuż murów obronnych) górowała antyczna brama Porta Ticinese z jednym przejazdem pośrodku. Przejście przez boczne wieże bramy powstało w 1861 roku. Pierwotna nazwa bramy Porta Cicca wiąże się z ciekawymi legendami, które można usłyszeć podczas wycieczek.
Na miejscu starej bramy zbudowano nową bramę, zaprojektowaną przez architekta Cagnolę w czasach napoleońskich. Masywna kreacja architektoniczna w stylu neoklasycystycznym jest wizytówką miasta. Wcześniej nazywano je Porta Marenga na cześć zwycięstwa wojsk francuskich pod Marengo.
Katedra Duomo
W samym sercu miasta, na Placu Katedralnym, stoi katedra lub klejnot koronny atrakcji miasta. Symbol wiary katolików, uderzający rozmiarami, harmonijne połączenie stylów architektonicznych (stosowanych w budownictwie od 7 wieków), śnieżnobiała katedra Duomo jest wyjątkowym zabytkiem na świecie. Oficjalne zakończenie budowy Katedry, która może pomieścić 40 tys. parafian, uważa się za rok 1965. Jej niezwykłe piękno można podziwiać z tarasu na dachu. Widok z peronu pozwala docenić magię ażurowej koronki 135 iglic Katedry, sylwetki licznych posągów (ich liczba to 3400), zewnętrznej dekoracji architektonicznego arcydzieła.
Atrybuty gotyku postaci chimer, gargulców, chowających się na ścianach budynku i strzegących go, wyglądają tajemniczo, nie oczyszczają się ze wszystkich. Wewnętrzną część kopuły zdobią cztery rzędy posągów (po 15 sztuk) przedstawiających męczenników i świętych. Zewnętrzna część katedry jest uderzająca w odcieniach marmuru, w zależności od padania światła. W promieniach słońca wygląda różowo, srebrna księżycowa noc. Setki wierszy, obrazów na fotografiach, obrazów poświęconych niezwykłej strukturze Włoch. Katedrę można zwiedzać od 9 do 19 godzin dziennie. Winda na taras widokowy kosztuje 12 €. Za bilety do Skarbca Katedry trzeba zapłacić 2 €, do Baptysterium 4 €.
Galeria Vittorio Emanuele II
Budynek jednego z pierwszych korytarzy w Europie, chroniony szklaną kopułą, ozdobioną unikalną mozaiką przedstawiającą elementy czterech kontynentów planety, powstał w 1877 roku. Galeria łączy place przed Duomo i Teatro alla Scala. Ma kształt krzyża łacińskiego, podkreślonego ciekawym ośmiobocznym środkiem z majestatyczną kopułą. Wystrój galerii zachwyca jasnymi freskami, fantazyjnymi sztukateriami, mozaikowymi podłogami z wizerunkami herbów słynnych włoskich miast oraz licznymi eleganckimi rzeźbami.
Obecnie w galerii znajduje się ogromna liczba sklepów znanych firm, kawiarni, restauracji, najbogatszych butików w kraju (w tym pierwszy światowy butik Prada), zlokalizowanych dokładnie pod centrum kopuły. W galerii regularnie odbywają się wystawy i koncerty. W pasażu działa najdroższy hotel 7-gwiazdkowy. Przejście jest otwarte przez całą dobę. Ciekawie jest wędrować po nim nocą. Adres galerii: Piazza del Duomo. Sklepy są otwarte od 10:00 do 22:00.
Plac La Scali
Obecnie plac szczyci się fasadami kilku atrakcji: Galerii Wiktora Emanuela, Pałacu Marino i Teatro alla Scala. Współczesny wygląd placu zaczął powstawać w miejscu średniowiecznych zabudowań w 1858 roku. Pałac Marino, wybudowany w XVI wieku, został przeniesiony do skarbu miasta w 1861 roku. Decyzja o przekształceniu go w ratusz przyspieszyła powstanie pięknego zespołu architektonicznego, kameralnego placu. Później ratusz mieścił się w odrestaurowanym budynku z oryginalną fasadą. Mieści się w nim Centrum Mody Trusardi, w którym odbywają się pokazy kolekcji odzieży.
Plac ma (od 1778) fasadę słynnego na całym świecie teatru La Scala o niezwykłej akustyce. Po prawej stronie budynku znajduje się ciekawe Muzeum La Scala. W 1872 r. w centrum wzniesiono pomnik Leonarda da Vinci. Na plac łatwo dostać się z katedry Duomo przez galerię Vittorio Emanuele II.
Plac Mercanti
Najstarszy plac w mieście od dawna był centrum życia i odgrywał ważną rolę w wydarzeniach historycznych kraju. Na placu zachowała się większość średniowiecznych budowli architektonicznych. To loggia de Uzzia, wykonana z marmuru o białych, czarnych odcieniach. Gotycki gmach budynku mieszkalnego Paigarola, który w stuleciu pełnił funkcję izby meldunkowej, Sądu Radców Prawnych z ciekawą wieżą Gminy (na jej szczycie kilkakrotnie zmieniano posągi postaci znanych osobistości).
Główną atrakcją placu jest budynek ratusza. W samym sercu starego miasta można zobaczyć piękny Palazzo della Rajone, Palatyn. Na placu, otoczonym pięknymi starymi budynkami, znajdują się liczne kawiarnie, restauracje, antykwariaty, co sprawiło, że jest to jedno z tętniących życiem, popularnych miejsc wśród turystów i miejscowej ludności. W centralnej części placu w całości zachowała się studnia z XVI wieku w formie źródła z dwoma kolumnami.
Pałac Radców Prawnych
Projekt architekta Seregni budowy pałacu radców prawnych wokół zabytkowej wieży (Napo Torriani XIII w.), zrealizowano w 1562 r. Funkcjonalnie wieża miała ostrzegać mieszkańców o dzwonach w związku ze specjalnymi wydarzeniami w mieście. Później zamiast dzwonów zainstalowano zegar. W niszy wieży umieszczona jest rzeźba patrona miasta, św. Ambrożego. Obecnie Pałac ma cztery kondygnacje, wykończone kamieniem ciętym w kolorze kakao. Jego powierzchnia to 2000 mkw. m.
Na parterze wokół elewacji znajduje się galeria z licznymi wejściami, kolumnami, balustradami. W różnych okresach mieściła się tu „Kolegium Szlachetnych Lekarzy”, czyli instytucja edukacyjna dla przyszłych prawników polityków. Giełda Papierów Wartościowych, Bank, Telegraf, Izba Handlowa. Wszystkie sale konferencyjne i pawilony wystawiennicze wyposażone są w niezbędny nowoczesny sprzęt i systemy rejestracji wideo. Adres pałacu: Piazza Dei Mercanti, 2.
Katedra San Carlo al Corso
Po pokonaniu straszliwej epidemii cholery miejscowi postanowili wybudować katedrę ku czci biskupa Carlo Borromeo (podczas dżumy dymieniczej w XVI wieku). Jego kanonizacja miała miejsce w 1610 roku. Ukończono budowę na miejscu starego kościoła Mariackiego (istniejącego w 1317 r.) w 1847 r. Wysoka kopuła wznosi się na 36 granitowych kolumnach, które wyznaczają wejście do katedry, nadając kościołowi wygląd rzymskiego panteonu.
Wnętrze kościoła wyróżnia niezwykle bogata dekoracja z fresków, mozaik i złoceń. Nad ołtarzem znajduje się drewniany krucyfiks, zespół rzeźbiarski przedstawiający pierwszą komunię św. Karola Boromeusza. Kościół tytularny znajduje się w historycznym centrum miasta.
Dworzec centralny
Wspaniały budynek dworca kolejowego powstał w 1931 roku za rządów Mussoliniego. Pierwsza stacja (w rejonie współczesnego Placu Republiki) nie była w stanie poradzić sobie ze stale rosnącym napływem przejeżdżających pociągów.Kamień węgielny pod nową stację położył król Wiktor Emanuel III w 1906 roku. Nowoczesna stacja posiada 24 perony operacyjne obsługujące dziennie ponad 330 000 pasażerów. Infrastruktura stacji obejmuje kawiarnie i restauracje.
Poczta, rzeczy zagubione, pomoc społeczna, kantory, wypożyczalnia samochodów. Należy do największych stacji kolejowych w Europie. Stacja, zbudowana na zlecenie Mussoliniego (potwierdzającego potęgę nazistowskiego reżimu), ozdobiona jest ogromną stalową kopułą. Kratownice stalowe z metalowymi nitami, liczne rysunki na ścianach (znaki zodiaku, hełmy, głowy, napisy łacińskie). Piękny dworzec kolejowy budzi szacunek i jest uważany za przykład dziedzictwa kulturowego czasów Mussoliniego. Potężne schody ruchome prowadzą do metra, zwiększając wygodę na stacji kolejowej.
