W zachodniej części Obwodu, niedaleko Muzeum Architektury Drewnianej, stoi ceglany budynek cerkwi Borisoglebsk.
Krótka historia
W dawnych czasach na miejscu obecnego kościoła znajdował się klasztor ku czci książąt Borysa i Gleba, o czym świadczy przywilej królewski z 1578 r., otrzymany przez biskupa Varlaama z Suzdalu od Iwana Groźnego... List informuje, że car postanowił „nie brać żadnych obowiązków państwowych od klasztoru Borysa i Gleba oraz osady po stronie Borysowa”. Kolejna pisemna wzmianka o klasztorze pochodzi z XVII wieku.
Widok ogólny cerkwi w Borisoglebsku
Jest to napis na Biblii przechowywanej w kościele, który mówi, że księga ta została podarowana klasztorowi w Borisoglebsku w 1663 r. przez Jego Łaskę Filareta, arcybiskupa smoleńskiego. Przypuszczalnie klasztor książąt Borysa i Gleba został założony w XVI wieku na fundamencie domu biskupa Suzdal. W czasach ucisku klasztor klasztorny został zdewastowany przez polsko-litewskich zaborców i najprawdopodobniej wkrótce został ponownie odrestaurowany. W księdze skrybów Suzdala z 1629 r. zapisano, że „za rzeką Kamenką znajduje się klasztor arcybiskupa Józefa Borisoglebsk”. W 1764 roku podczas reformy kościelnej Katarzyny II klasztor został zlikwidowany, a kościół Borysa i Gleba stał się parafią. Nie wiadomo przez kogo i kiedy wybudowano obecny kościół Borisoglebsk. Za datę powstania kościoła uważa się rok 1749, choć cechy jego architektury są charakterystyczne dla końca XVII wieku..
Architektura kościoła Borysa i Gleba
Kościół Borisoglebskaya w Suzdalu jest przykładem świątyni typu "ośmiokąt na poczwórnym" - ośmiościan osadzony jest na potężnej podstawie czworościennej, zwieńczonej bębnem z głową w postaci wydłużonego hełmu. Pilastry w narożach świątyni oraz rzeźbione listwy i portal wykonane są w stylu barokowym. Do bryły głównej przylega absyda i niski refektarz nakryty sklepieniem skrzynkowym. Do refektarza przylega czworoboczna dzwonnica w stylu barokowym, zakończona iglicą.
Ocena atrakcji:
