Adres: Estonia, Tallin
Współrzędne: 59° 26'14,3 "N 24° 44'41,7" E
Zawartość:
Krótki opis
Przestronny plac przed ratuszem, otoczony starymi kolorowymi domami, jest sercem Starego Tallina.
Widok na Plac Ratuszowy
W średniowieczu na Placu Ratuszowym kwitł ożywiony handel, odbywały się jarmarki i turnieje rycerskie, ogłaszano dekrety miejskie, urządzano egzekucje. Od tego czasu niewiele się zmieniło: Dziś Plac Ratuszowy służy jako miejsce koncertów i uroczystości, a dwa razy w roku – w Boże Narodzenie i podczas letniego festiwalu „Dni Starego Miasta” - jest wypełniony ladami z kolorowymi pamiątkami, rękodziełem i słodyczami. Pod koniec XX wieku odżyła tradycja stawiania noworocznej choinki na Placu Ratuszowym. Pierwsza wzmianka o obchodach Bożego Narodzenia na Placu Ratuszowym pochodzi z 1441 roku. Młode dziewczęta i miejscowi kupcy tańczyli wokół choinki i pod koniec jarmarku spalili choinkę.
Dziś świerk nie jest spalony – wokół niego liczne sklepy handlowe „prowadzą tańce okrężne”, obok których tłoczą się mieszczanie i turyści, grzejąc się grzanym winem, gorącymi kiełbaskami i piernikami. Jeśli nagle „chleb i cyrki” nie wystarczą, możesz zajrzeć do jednej z restauracji lub kawiarni znajdujących się na obwodzie Placu Ratuszowego. Stąd popularna restauracja „Stara Hansa”, mieszcząca się w starym domu kupieckim, kilka kroków od rynku, znana jest ze średniowiecznych wnętrz i bogactwa potraw – od prostej sałatki po pieczone mięso niedźwiedzia.
Ratusz i Plac Ratuszowy
Ratusz - dawny czas Placu Ratuszowego
Szeroki Plac Ratuszowy, w ostrym kontraście z wąskimi uliczkami Starego Miasta, obramowany jest odrestaurowanymi budynkami użyteczności publicznej, budynkami mieszkalnymi i bursztynami z XIV-XVII wieku. Dawni szewcy i sklepy obuwnicze zniknęli bez śladu. Prawdziwymi staruszkami tego miejsca są ratusz i stara apteka-muzeum naprzeciwko. Ratusz w Tallinie ma już 600 lat, a pierwsze wzmianki o nim w dokumentach pochodzą z 1248 r... Początkowo ratusz Revel był jednopiętrowym budynkiem z wapienia, ale wraz z rozwojem Revel jako portu handlowego, Dom Rady zaczął się rozbudowywać. Zagraniczni rzemieślnicy uzupełnili arkady, reprezentacyjne sale recepcyjne, a budynek zwieńczyli reprezentacyjną wieżyczką.
Gotycki ratusz, spełniający wymagania bogatego miasta hanzeatyckiego, do dziś nie stracił swojego dawnego uroku. W średniowieczu w murach budynku zbierała się rada miejska, składająca się z miejscowej szlachty - szczurołaków. Symbole, które przetrwały do dziś, otwierają zasłonę tajemnicy nad władcami losów. Fasadę ratusza zdobią rynny, wykonane w formie smoczych głów ze złotą koroną, „strzegące” władz miasta. Sala magistratu na II piętrze jest dziś wykorzystywana jako sala koncertowa. Członkowie władz miasta decydowali o wszystkich sprawach życia w Rewalu - od wysokości stawek podatkowych po ubrania, które mogli nosić przedstawiciele różnych klas. W murach dawnej tajnej sali znajduje się małe muzeum tortur odzwierciedlające średniowieczne zwyczaje.
Ratusz oświetlony nocą
Legenda o gadatliwym szczurze
W sali mieszczańskiej ratusza, która niegdyś służyła jako sala uroczystych przyjęć, herby miasta, płaskorzeźba w postaci kwitnącej róży - symbolu ciszy, a także rzeźbiona drewniana figurka przedstawiająca mężczyzna na czworakach, na którym siedzi kobieta z pękiem prętów - przyciągają uwagę. O wszystkim, o czym dyskutowano pod arkadami ratusza, mieszczanom nie wolno było wiedzieć, a nawet skazany do ostatniej chwili nie był informowany o tym, jaki rodzaj egzekucji zostanie zdradzony. Pewnego razu jeden ze szczurołaków złamał zasadę nieujawniania tajemnic i powiedział żonie o podjętej na posiedzeniu rady decyzji o egzekucji jednego z więźniów. Żona podzieliła się wiadomością z sąsiadami i wkrótce tajemnica rozeszła się po całym mieście. Ratman został skazany na haniebną śmierć: musiał obejść plac Ratuszowy na czworakach trzy razy w kółko, a jego żona, jadąc na nim, musiała go smagać rózgami. Następnie kat odciął szczurołakowi głowę. Wychodząc z ratusza, na chodniku przed apteką mistrza widać kamienny krzyż, pod którym według legendy spoczywają szczątki nieszczęsnego szczurołaka.
Widok na Plac Ratuszowy z Ratusza
Legenda Starego Tomasza
W 1530 roku na wieży ratusza zainstalowano wiatrowskaz w postaci postaci starego wojownika zwanego Starym Tomaszem... Legenda głosi, że w średniowieczu w Tallinie mieszkał syn biednej wdowy Thomas. Pilnie ćwiczył łucznictwo i co roku czekał na zawody łucznicze, które odbywały się wiosną przed Wielką Bramą Morską. Każdy strzelec, któremu udało się trafić w maleńką figurkę papugi osadzoną na wysokim słupie, otrzymywał w nagrodę srebrny puchar. Biedny Tomasz przebił cel strzałą i drewniana papuga spadła na ziemię. Mądry władca miasta, podziwiając zręczność Tomasza, przyjął młodzieńca do swojej armii. Tomas wiernie służył władcy do późnej starości, niejednokrotnie okazując bohaterstwo w bitwach wojny inflanckiej. Po śmierci Thomasa mieszkańcy Tallina uwiecznili go w postaci małej figurki na iglicy ratusza. Od tego czasu legendarny strażnik miejski Stary Tomasz od 500 lat strzeże Tallina.
