Turystom podróżującym szlakami „Złotego Pierścienia” Rosji zainteresuje się piękny budynek katedry w Iwanowie, w którym znajduje się rezydencja metropolity Iwanowo-Wozniesieńskiego i Kineszemskiego. Świątynia ta znajduje się na terenie męskiego klasztoru, który został otwarty pod koniec lat 90. XX wieku. Spośród dwunastu klasztorów istniejących w diecezji siedem, podobnie jak Zaśnięcie Najświętsze, zostało utworzonych z członków wspólnot parafialnych. I wszyscy kontynuują starożytne tradycje rosyjskiego monastycyzmu.
Historia klasztoru
Na południowym wschodzie współczesnego Iwanowa od początku XVIII wieku znajdowało się Wniebowzięcie Pogost. W 1815 r. zakonnicy z klasztoru wstawienniczego, za zgodą archimandryty Ksenofonta, przenieśli na ten stary cmentarz drewniany kościół. A pięć lat później w starym kościele wzniesiono dzwonnicę, której projekt, wykonany w tradycjach dojrzałego klasycyzmu, przygotował prowincjonalny architekt Evgraf Jakowlewicz Pietrow.
Widok klasztoru Wniebowzięcia NMP w zabudowie miejskiej
Jednak czas minął, a drewniany kościółek zestarzał się i zniszczył. Dlatego E.Ya. Pietrow stworzył projekt nowego murowanego kościoła. Sponsorami drogiej konstrukcji kamiennej byli przemysłowcy Iwanowo-Wozniesieńska - Nikołaj Stiepanowicz Shodchin i Kosma Iwanowicz Butrimow. Prace budowlane na dużą skalę trwały 9 lat. Wykończenie budynku sfinansował już Anton Nikołajewicz Shodchin. Kościół cmentarny był ostatecznie gotowy jesienią 1843 r. i został konsekrowany przez Archimandrytę Polikarpa.
Fasady świątyni zostały udekorowane w duchu klasycyzmu, a ze starego drewnianego kościoła przeniesiono tu kilka antycznych ikon. Interesujące jest to, że za wszystkie obrazy przedstawiające ikony dobroczyńcy zamówili pensje wykonane z kutego srebra ze złoceniami. W latach 70-80 XIX wieku do świątyni dobudowano refektarz i połączono go z budynkiem dzwonnicy.
Widok klasztoru Wniebowzięcia NMP z ulicy Smirnov
Na początku lat dwudziestych młode państwo sowieckie dokonało masowych konfiskat drogich naczyń kościelnych z cerkwi prawosławnych. Kościół Wniebowzięcia nie był wyjątkiem i zabrano z niego 288 kg srebrnych przedmiotów, z których wiele miało wielką wartość historyczną i artystyczną. Później, w 1924 r., władze Iwanowa opisały rzeczy osobiste naczelnika kościoła Nikołaja Terentjewicza Szczapowa i oskarżyły go o ukrywanie kosztowności przed rekwizycją. Pod tym pretekstem nie przedłużono umowy dzierżawy ze wspólnotą prawosławną, a budynek sakralny przekazano miejscowej filii Renowatorów, tzw. „Żywej Cerkwi”.
Czarna passa w historii świątyni na tym się nie skończyła. W 1933 r., gdy państwo sowieckie aktywnie walczyło z religią, kościół Wniebowzięcia NMP został zamknięty, a stary cmentarz przykościelny zrównany z ziemią. W tym samym czasie nagrobki wykorzystywano do produkcji krawężników drogowych. Na terenie dawnego cmentarza Kombinat Melange założył własny park kultury i rekreacji, a na dawnych grobach wybudował parkiet taneczny, czytelnię i kino letnie pod wymowną nazwą „Balagan”. Mimo, że miejsce to zostało oddane masowej rozrywce, mieszczanie przypomnieli sobie jego historię i zaczęli nazywać park kultury „parkiem żywych i umarłych”.
Widok katedry Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny Klasztor Wniebowzięcia
Od 1933 r. w kościele, a nawet w jego ołtarzu urządzono dormitorium, w którym mieszkało około 180 osób (49 rodzin). Przez kolejne kilkadziesiąt lat świątynia nadal się zapadała, a jej wnętrze zostało doszczętnie zniszczone. I choć główna bryła budowli sakralnej zachowała się dobrze, w połowie ubiegłego wieku kapituły kościelne i boczne portyki zostały całkowicie zburzone. A z dzwonnicy kościelnej pozostała tylko dolna kondygnacja i w tym pomieszczeniu urządzono prysznic. Od 1950 roku odbudowany budynek kościoła jest użytkowany przez Ivgoreletroset, przedsiębiorstwo obsługujące komunikację elektryczną w Iwanowie.
Kościół Wniebowzięcia NMP był jednym z siedmiu w Iwanowie, które przetrwały lata władzy sowieckiej. I stał się ostatnim ze starych kościołów, które państwo zwróciło wierzącym. W 1992 roku grupa inicjatywna chrześcijan zarejestrowała parafię Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, a trzy lata później wznowiono tu nabożeństwa.
Dekretem arcybiskupa Iwanowa kościół po raz pierwszy otrzymał status świątyni w ramach wspólnoty klasztornej. Następnie wiosną 1998 roku, po przeprowadzeniu renowacji, z rozkazu patriarchy Aleksego otwarto Klasztor Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny.
Obecny stan klasztoru i reżim wizyt
W klasztorze i jego dziedzińcach mieszka ponad 25 mieszkańców. Dziś jedną z głównych działalności klasztoru jest aktywna służba społeczna. Mnisi pomagają potrzebującym mieszkańcom Iwanowa i przesiedleńcom, a także stale odwiedzają szpitale miejskie i sieroty. Ponadto przy klasztorze działają kursy dla parafian, rozwijają się ruchy młodzieżowe i harcerskie, powstał chór biskupi.
Wnętrze katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Terytorium klasztorne przy ulicy Smirnov w Iwanowie, o powierzchni ponad 3 hektarów, otoczone jest ceglanym murem. Jest otwarty do zwiedzania codziennie od 10.00 do 17.00. Na dawnym cmentarzu klasztornym znajduje się krzyż ku czci wszystkich pochowanych tutaj. Rolę zaginionej dzwonnicy pełni niewielka wdzięczna kaplica pamiątkowa, wzniesiona na dziedzińcu klasztornym w 2002 roku. Ponadto niedawno zakończono budowę nowego 4-kondygnacyjnego budynku braterskiego.
Oprócz ziemi w samym mieście klasztor męski ma dwa gospodarstwa w okręgu Iwanowskim. Kazanskoe znajduje się we wsi. Kotsyno, ul. Szkolna 17 i skete Znamensky - we wsi. Bunkowo. Oprócz nich na dziedzińcu klasztornym znajduje się także Kościół Zmartwychwstania Słowa, który znajduje się we wsi. Tolpygino, rejon Privolzhsky regionu przy ulicy Centralnej, 25.
Widok kościoła Klasztoru Królewskich Pasjonatów Wniebowzięcia NMP
Klasztor nadzoruje także cztery cerkwie we wsi. Leżniewo i dwa kościoły szpitalne w Iwanowie - cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy i cerkiew pod wezwaniem Matki Bożej „Pomoc przy porodzie”.
W męskim klasztorze w Iwanowie znajdują się dwa kościoły - Wniebowzięcia i Królewska Męczennica. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny został ponownie konsekrowany w 1995 roku. Oprócz kaplicy głównej posiada kaplice boczne poświęcone Narodzenia Jana Chrzciciela i Świętej Wielkiej Męczennicy Barbary. Niedawno, bo w 2014 roku świątynia ta otrzymała status katedry diecezjalnej, a po gruntownej przebudowie nabożeństwa odbywają się tu codziennie o 8.00 i 17.00.
Widok kościoła Męczenników Królewskich od strony katedry Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Główną bryłę tego pięknego kościoła z pięcioma kopułami stanowi dwupoziomowy czworobok przykryty dachem czterospadowym. Jego dolny poziom ma podwójną wysokość, a górny jest głuchy i ma tylko fałszywe ozdobne otwory. Półkolista absyda ołtarza składa się z trzech części i jest wyraźnie obniżona w stosunku do głównej objętości świątyni.
W przyklasztornym parku wybudowano kościół Królewskich Pasjonatów. Ta malownicza świątynia z jedną kopułą gości wiernych od 2007 roku.
Widok na terytorium klasztoru Wniebowzięcia NMP z kościoła Królewskich Pasjonatów
Jak się tam dostać
Klasztor znajduje się na ul. Smirnova, 76 lat, w dzielnicy Leninsky w Iwanowie.
Samochodem. Autostradą M7 ze stolicy do Iwanowa można jechać 4,5-5 godzin (290 km). Z południowych krańców miasta należy iść ulicami Leżniewskiej i Bubnowej, a następnie skręcić w prawo w ulicę. Smirnova, na której znajduje się klasztor.
Dzwonnica klasztorna
Pociągiem lub autobusem. Z Dworca Jarosławskiego w Moskwie do Iwanowa pociąg dociera za 7 godzin. Stacja kolejowa znajduje się w centralnej części Iwanowa. Ponadto podróż z Centralnego Dworca Autobusowego w Moskwie w pobliżu stacji metra Shchelkovskaya do Iwanowa zajmuje 6 godzin autobusami bezpośrednimi lub tranzytowymi.Dworzec autobusowy w Iwanowie działa w południowej części miasta i znajduje się 6,5 km od dworca kolejowego. Autobus nr 8 i trolejbus nr 5 jeżdżą po mieście do klasztoru - przystanek „Męski Klasztor” („Miasto społeczne”).
Ocena atrakcji:
