Adres: Rosja, Moskwa, Plac Czerwony
Rozpoczęcie budowy: 1555 rok
Zakończenie budowy: 1561 rok
Liczba kopuł: 11
Wysokość: 65m.
Współrzędne: 55 ° 45'09.4 "N 37 ° 37'23.5" E
Miejsce dziedzictwa kulturowego Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Krótka historia
12 lipca 2011 r. najsłynniejsza cerkiew w Rosji, Sobór Wstawienniczy, czyli Sobór Wasyla Błogosławionego, obchodziła 450-lecie swojego istnienia.
Położony na Placu Czerwonym obok Kremla stał się symbolem Moskwy i całego kraju. Katedra św. Bazylego Błogosławionego to całe miasto w mieście: na jednym fundamencie wzniesiono 10 kościołów z różnobarwnymi kopułami. To został zbudowany w latach 1555 - 1561 na rozkaz Iwana Groźnego dla upamiętnienia zwycięstwa nad Chanatem Kazańskim - odwieczny wróg Rosji.
Widok katedry od strony Kremla Moskiewskiego
Stara moskiewska legenda mówi, że podczas decydującego szturmu na Kazań Iwan Groźny udał się do obozowego kościoła, który mieścił się w namiocie, i żarliwie się modlił. Ale gdy tylko kapłan zdążył wypowiedzieć słowa: „I będzie jedna trzoda i jeden pasterz”, gdy ziemia zatrzęsła się od najsilniejszego wybuchu, a część fortyfikacji wroga wyleciała w powietrze, otwierając drogę dla Wojska rosyjskie.
Po raz pierwszy w historii Rosji obejmował nie księstwo, ale całe państwo - Chanat Kazański. Zdobycie Kazania miało nie tylko znaczenie polityczne (obecnie Rosjanie kontrolowali szlak handlowy Wołga-Bałtyk), ale także religijne - była to kampania przeciwko niewiernym. W Moskwie mieszczanie powitali Iwana Groźnego głośnymi okrzykami: „Przez wiele lat pobożnemu carowi, zwycięzcy barbarzyńców, wyzwolicielowi ludu prawosławnego!”
Pomnik Minina i Pożarskiego na tle soboru Wasyla Błogosławionego
Cerkiew Wasyla Błogosławionego – arcydzieło nieznanych architektów
Początkowo na miejscu przyszłej świątyni stał drewniany kościół Świętej Trójcy, ale w 1555 roku zaczęto budować kamienną katedrę, która istnieje do dziś. Kto był głównym architektem, pozostaje tajemnicą. Według jednej wersji car zaprosił psowskiego mistrza Postnika Jakowlewa, zwanego Barmą, według drugiej nazwiska Postnik i Barma należą do dwóch różnych architektów.
Według trzeciej wersji katedra św. Bazylego jest projektem włoskiego architekta. Istnieje legenda, że król kazał wydłubać twórcy katedry oczy, aby nie mógł już powtórzyć swojego arcydzieła. Ale jeśli autorem katedry jest Postnik, to ta legenda nie znajduje dowodów z dokumentów. Postnika nie dało się zaślepić, bo przez kilka lat po zakończeniu budowy pracował nad projektem kazańskiego Kremla.
Widok katedry od strony Wasiliewskiego Spusk
Katedra św. Bazylego - dziwaczna konstelacja namiotów i kopuł
Katedra św. Bazylego zwieńczona jest 10 kopułami. 8 kościołów rozmieszczonych symetrycznie wokół głównej świątyni w formie ośmioramiennej gwiazdy symbolizuje święta kościelne, przypadających na dni decydujących bitew o Kazań. Na ich wierzchołkach zainstalowano osiem bulwiastych głów. Centralny kościół pod wezwaniem wstawiennictwa NMP uzupełnia namiot z małą kopułą, a kopuła dziesiąta zbudowana jest nad dzwonnicą.
Wszystkie 9 kościołów łączy jedna podstawa i wewnętrzna galeria obejściowa, pomalowana dziwacznymi ornamentami roślinnymi. Żadna z kopuł nie powiela drugiej. Katedra św. Bazylego nie zawsze była tak kolorowa. Biały kamień i cegła użyte do budowy kościoła nadały mu surowość i powściągliwość.
Widok katedry z Placu Czerwonego
W XVII wieku kopuły katedry ozdobiono ceramicznymi płytkami, dobudowano asymetryczne przybudówki, nad gankami wzniesiono namioty, a ściany pokryto misternymi malowidłami. W 1931 r. przed katedrą wzniesiono pomnik Minina i Pożarskiego z brązu, który wcześniej stał na Placu Czerwonym.
Katedra św. Bazylego - świątynia ku chwale cudotwórcy
Główny kościół świątyni został konsekrowany na cześć święta wstawiennictwa Najświętszej Bogurodzicy... Jednak kościół wstawiennictwa nazywany jest katedrą św. Bazylego Błogosławionego i kojarzy się nie z Iwanem Groźnym i kampaniami kazańskimi, ale z imieniem moskiewskiego świętego głupca - męża Bożego. Wasilij mieszkał na ulicach Moskwy i nawet w przenikliwym mrozie chodził półnagi, nosił łańcuchy na ciele - żelazne łańcuchy z krzyżami. Sam Iwan Groźny traktował go z szacunkiem
Kąpiel katedry
Kiedy Wasilij poważnie zachorował, car odwiedził go z żoną carycą Anastazją. Świętemu przypisuje się szereg cudów. Będąc w Moskwie, trzy kubki wina ugasił pożar w Nowogrodzie. Bazyli potępiał kłamstwa i pod wpływem zewnętrznej pobożności mógł odgadnąć czyny diabła. Tak więc na oczach zdumionych pielgrzymów rzucił kamieniem w obraz Matki Bożej, czczony jako cudowny. Kiedy tłum zaczął bić Wasilija, krzyknął: „I drapiesz podkład!” Po usunięciu warstwy farby ludzie zobaczyli, że pod wizerunkiem Matki Boskiej narysowany jest diabeł. Wasilij zmarł w 1552 r., aw 1588 r. nad miejscem pochówku relikwii cudotwórcy zbudowano kościół. Rozbudowa ta nadała codzienną nazwę kościołowi wstawienniczemu - katedra św. Bazylego.
Łaźnie katedralne
Tradycja głosi, że do 1595 roku w podziemiach świątyni przechowywany był skarbiec królewski. Dziś katedra znajduje się pod wspólną jurysdykcją Muzeum Historycznego Moskwy i Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W niedziele odbywają się tam nabożeństwa.
