Adres: Estonia, Tallin
Data budowy: 1475 rok
Wysokość: 38 m²
Współrzędne: 59° 26'04.8 "N 24° 44'29.0" E
Zawartość:
Krótki opis
W XV wieku, wraz z wprowadzeniem broni palnej do praktyki wojskowej, średniowieczne fortyfikacje Europy z wysokimi, ale cienkimi murami i wieżami nie były w stanie wytrzymać uderzeń armat.
Widok ogólny Kiek w wieży de Kök
Wieże zyskały szczególną masywność, a przez grubość ich murów wycięto luki, z których rozprawiły się z wrogiem, wypuszczając na niego zaporę strzał i kul armatnich. Zmodernizowano także fortyfikacje Tallina. Uderzającym przykładem ewolucji średniowiecznych wież Tallina w wieże strzelnicze jest wieża Kiek in de Kök, wzniesiona w latach 1475-1483 na zboczu wzgórza Toompea.
Wieża została zbudowana w celu ochrony najbardziej wrażliwych obszarów w obronie twierdzy. Podczas restrukturyzacji „Kiek-in-de-Kök” przekształcił się w potężną strukturę artylerii, niezrównaną pod względem siły ognia w całym regionie bałtyckim.
Wieża uzyskała swój nowoczesny wygląd na początku XVI wieku, kiedy to zbudowano ją z wysokości 38 metrów do 48 metrów. Średnica wieży wynosi 17 m, a grubość muru waha się od 4 metrów u podstawy do 3,7 metra w górnej kondygnacji.... W sumie konstrukcja ma sześć poziomów. Dolna kondygnacja służyła jako magazyn amunicji. Na kolejnych czterech zainstalowano specjalne piece, w których przed wypaleniem nagrzewano rdzenie. W chłodne dni żołnierze używali pieców do ogrzewania. Ostatni, szósty poziom to platforma z otworami strzelniczymi do ostrzału z armat i ręcznych karabinów. Z tych przerażających dziur nie tylko strzelali, ale także wylewali stopiony ołów na głowy wrogów.
Parter wieży
Wieża Kiek-in-de-Kök przetrwała wiele ataków i przetrwała w 1577 roku, kiedy rosyjski car Iwan Groźny wyruszył na wojnę z Tallinem. Przez sześć tygodni 50-tysięczna armia rosyjska bezskutecznie oblegała miasto. Wraz ze śmiercią gubernatora I. W. Szeremietiewa, który zginął od rany od kuli armatniej, Rosjanie stracili nadzieję na zdobycie twierdzy.
Nie udało się zdobyć Tallina, ale wieża Kik-in-de-Kök została poważnie uszkodzona przy pomocy armaty „Jednorożec”. Według kronikarza inflanckiego Baltazara Russowa w potężnym murze wieży powstała szczelina, przez którą mogły przejść dwa woły. Armata „Jednorożec” została stworzona przez moskiewskiego odlewnika Andrieja Chochowa – tego samego, który rzucił „Armatę carską”, obecnie zainstalowaną na Moskiewskim Kremlu.
Model twierdzy starego miasta
Mieszkańcy Tallina wkrótce naprawili wyłom w wieży, a 100-kilogramowe kule armatnie zamurowano w murach Kik-in-de-Kök na pamiątkę kampanii Iwana Groźnego. Te rdzenie nadal spoczywają w grubości ścian.
Pochodzenie nazwy wieży „Kiek-in-de-Kök” („Zajrzyj do kuchni”)
Pomimo wojennej przeszłości wieża nosi spokojną nazwę. W dokumentach historycznych z 1475 r. nosi nazwę „Nowa wieża, znajdująca się przy bramie Harju, naprzeciw wodopoju dla koni”, ale już pod koniec XV wieku otrzymała obecną nazwę „Kik-in-de-Kök ”, co jest tłumaczone ze staroniemieckiego jako „ Zajrzyj do kuchni”.
Kawiarnia na trzecim piętrze wieży z oryginalnym zegarem na suficie
Z wysokości 48-metrowej wieży wojownicy mogli naprawdę zajrzeć do komina i dowiedzieć się, co gotują na obiad w sąsiednich domach. Na szczycie wieży podobno siedzieli strażnicy, którzy czujnie obserwowali, czy pospólstwo parzyły kawę, i surowo karali winnych. Ale to tylko legenda: weneccy kupcy po raz pierwszy przywieźli kawę do Europy w 1615 roku, a nieco później zaczęli ją pić w krajach bałtyckich. Nazwa wieży – „Kik-in-de-Kök” – została wymyślona przez mieszkańców Tallina 150 lat wcześniej. Dziś w murach wieży mieści się muzeum poświęcone wojskowej historii Tallina.
Działo "Jednorożec"
Na wystawie znajdują się zbroje średniowiecznych wojowników, armaty, kule armatnie i inne starożytne bronie. W ostatnim czasie dla turystów zorganizowano wycieczki do podziemnych tuneli bastionów szwedzkiego i germańskiego, odkrytych pod wieżą kilka lat temu.
