Adres: Rosja, obwód Jarosławia, Peresław Zaleski, ul. Sowieckaja, 12
Data budowy: 1740 rok
Współrzędne: 56 ° 44'07,2 "N 38 ° 51'08.0" E
Zawartość:
W samym sercu Peresława Zaleskiego, niedaleko Parku Puszkina, znajduje się piękna stara świątynia - Sobór Włodzimierski. Pojawił się w klasztorze Bogoroditsko-Sretensky Novodevichy w latach 40. XVIII wieku, a prawie 160 lat później stał się Nową Cerkwią Prawosławną miasta. Świątynia ta wyróżnia się tym, że jej duża centralna głowa jest niezwykle wysoka. Dlatego jego wygląd jest dobrze zapamiętany.
Świątynia klasztorna
Klasztor Sretensky Novodevichy w Peresławiu został założony w 1659 roku. Został zbudowany wewnątrz ziemnych wałów miejskich, w samym centrum starożytnego miasta. W inny sposób ten prawosławny klasztor nazywano klasztorem Bogoroditsko-Sretensky lub Sretensky-Vladimir Novodevichy.
Początkowo wszystkie budynki w nim były drewniane. I dopiero w latach 30. XVIII wieku zaczęto tu wznosić pierwsze kamienne budowle. Jednym z nich była kolekcja Vladimira. Jego i przyległy kościół Aleksandra Newskiego zostały zbudowane w latach 40. XVIII wieku.
Nauczycielem lub, jak mówią teraz, sponsorem drogiej budowy został Philip Fadeevich Ugrimov, bogaty kupiec z Peresławia. Nieco później założył największą w okolicy manufakturę lnu (1758). W fabryce Ugrimov poddani używali maszyn do produkcji dobrej jakości bielizny. Do 1766 r. przy produkcji zatrudnionych było ponad 1000 osób, a 200 krosien było w użyciu. Ta jedna z najstarszych przędzalni i tkalni w Rosji istnieje do dziś w Peresławiu Zaleskim. Nazywa się „Zalesye” (dawniej „Red Echo”) i produkuje tkaniny na przemysłowe wyroby gumowe, gazociągi, a także tkaniny filtracyjne.
W XVIII wieku w klasztorze obok katedry zbudowano wysoką trójkondygnacyjną dzwonnicę, podobną do okrągłej wieży z małą kopułą. Otoczyli także teren klasztoru kamiennym murem. W tym ogrodzeniu znajdowały się Święte Bramy - główne wejście na teren klasztoru i wieżyczki. Planowano także wzniesienie kamiennej komórki. Ale klasztor nie był bogaty, a nowa konstrukcja nie wyszła.
Ten kobiecy klasztor istniał nieco ponad 100 lat, a kiedy zniesiono diecezję peresławską, został zamknięty (1764). W tym czasie katedra Włodzimierza przyjęła status kościoła parafialnego.
Historia katedry Włodzimierza w XX wieku
Na początku XX wieku obszerny gmach katedry został gruntownie odrestaurowany i stał się główną cerkwią w mieście. Miejscowi mieszkańcy zaczęli nazywać ją Nową Katedrą. Przypisano mu starą katedrę Przemienienia Pańskiego, wybudowaną pod koniec XVI wieku.
W Nowej Katedrze znajdowało się wiele starożytnych naczyń liturgicznych - srebrnych misek - kielichów i pięknych tabernakulów, a także dobrze zachowane ikony z XVI-XVIII wieku. Pobliska dzwonnica słynęła z zestawu dzwonów o pięknym głębokim dźwięczeniu, które odbijało się echem poza blokami miasta.
W 1918 r. ponownie odtworzono diecezję w mieście. A w Nowej Katedrze zaczęto odprawiać wszystkie nabożeństwa hierarchiczne, ponieważ otrzymała ona status katedry. Biskupem został mianowany archimandryta Damian (Zmartwychwstanie). Ale to nie trwało długo. Nowy rząd wszędzie dokonywał konfiskaty wartości kościelnych. Damian został aresztowany w 1920 roku i wysłany do obozu, gdzie zmarł w latach 40. XX wieku. Nie lepszy los czekał kolejnego biskupa Peresławia, Jego Łaski Leonida (Antoshchenko). Został również aresztowany i rozstrzelany w 1937 roku. Po jego śmierci diecezja została zlikwidowana.
W latach 20. ubiegłego wieku katedra działała jeszcze. Był używany jako lokatorzy przez miejscowe stowarzyszenie religijne, które składało się z księży i kupców. W 1919 roku, kiedy zawarto pięcioletnią dzierżawę katedry, towarzystwo liczyło 60 osób. A pod koniec dzierżawy prawie nikogo w nim nie było.
Jesienią 1925 r. obrabowano katedrę Włodzimierza. Złodzieje wynieśli najcenniejsze srebrne ramy z dwóch ikon z XVII wieku oraz tabernakulum z XVIII wieku. Całkowita waga skradzionych srebrnych przedmiotów przekroczyła 4,5 kg. Władze próbowały przeprowadzić śledztwo, ale donikąd. Potem przyszedł czas na aktywną walkę władz sowieckich z religią, a w 1929 roku Nowa Katedra została zamknięta. Aby budynek nie był pusty, ulokowano w nim bibliotekę miejską i Dom Sportowca. A dzwonnica katedralna służyła jako wieża przeciwpożarowa.
W latach 30. ubiegłego wieku postanowiono połączyć Plac Puszkina z platformą do wychowania fizycznego, rozłożoną przed katedrą. Według władz „utrudniła to” stara dzwonnica klasztoru, która dawno już była pozbawiona bijących dzwonów, oraz kamienne ogrodzenie znajdujące się obok katedry Włodzimierza. Rada miejska Peresława Zaleskiego wydała specjalny dekret o ich rozbiórce. I Glavnauka wyraziła na to zgodę. Tak więc w 1933 r. część starych kamiennych budynków klasztornych przestała istnieć.
Później część katedry przystosowano do wypieku chleba. A w drugiej części urządzono garaż Lespromchoza, wycinając w podłodze dwie studnie na naprawy samochodów.
Świątynia była widokiem nie do pozazdroszczenia. W takich warunkach „eksploatacji” malowidło ścienne wyblakło i częściowo rozsypało się, ikonostas zniknął, a po terenie rozsypano śmieci. W 1936 r. decyzją specjalnej komisji, która zbadała cerkwie w centrum Peresława Zaleskiego, Katedra Włodzimierza została uznana za wartość historyczną i postanowiono ją zachować.
Nabożeństwa w świątyni wznowiono w 1992 roku. Dziś o dawnym klasztorze świadczy jedynie niewielki fragment kamiennego ogrodzenia i brama. A fundament okrągłej dzwonnicy leżał pod fundamentem rozszerzonego płótna autostrady Jarosławia.
Architektura katedry Włodzimierza
Katedra została zbudowana z cegły jako letni kościół klasztorny. Według rozwiązania architektonicznego jest to czterogłowy czworokąt z bocznymi występami. Wszystkie nakryte są jednym dachem z lukarnami - otworami okiennymi w połaci dachowej. W refektarzu powstała kaplica ku czci Apostoła Filipa. A okna tej świątyni znajdują się na dwóch poziomach.
Uwagę od razu przykuwa wygląd katedry. Posiada złożony układ i wykończenie typowe dla baroku. Sam budynek jest dość duży. A pięć rozdziałów na wysokich bębnach znajduje się wystarczająco blisko siebie. Kopuła, umieszczona pod głównym, masywniejszym bębnem, w porównaniu z pozostałymi czterema jest nieproporcjonalnie duża. A to nadaje budynkowi niezapomniany wygląd.
Do niedawna Katedra Włodzimierza była biała z niebieskimi kopułami. Ale podczas ostatniego remontu pomalowano go na ceglasty kolor, a kopuły pomalowano na zielono.
Stan obecny i reżim wizyt
Teraz Katedra Włodzimierza jest funkcjonującą cerkwią prawosławną. Można do niego wejść od 8.00 do 15.00, a w dni nabożeństw wieczornych od 8.00 do 21.00. Wejście do katedry jest bezpłatne. Możliwość amatorskiego fotografowania i filmowania wideo musi być uzgodniona z rektorem.
Nabożeństwa odbywają się od 1992 roku w odrestaurowanej bocznej kaplicy kościoła Filippovsky. Jednak większość unikalnej katedry wymaga renowacji, a prace konserwatorskie trwają. Fundusze na to przeznaczają głównie parafianie, jako dobrowolne datki. Obecnie trwają prace nad renowacją kaplicy Spotkania Władimirskiej Ikony Matki Bożej.
Święta świątynne obchodzone są przez parafian 6 lipca, 8 września i 27 listopada. W „białym skrzydle” katedry powstała stała ekspozycja i sprzedaż obrazów i fotografii lokalnych artystów, której ekspozycja jest regularnie aktualizowana. Można tam również przyjrzeć się niektórym znaleziskom dokonanym podczas wykopalisk archeologicznych.
Przed katedrą znajduje się parking dla autobusów turystycznych. Jest też naleśnikarnia i mała kawiarnia.Przed katedrą odbywa się zaimprowizowany targ, na którym sprzedawane są pamiątki i wyroby lokalnych rzemieślników - słynny haft peresławski i ceramika.
Jak się tam dostać
W Peresławiu Zaleskim katedra Włodzimierza znajduje się przy ulicy Sowieckiej 12, w centrum miasta, wewnątrz starych murów obronnych miasta. Niedaleko znajduje się Plac Czerwony. Jeśli przyjedziesz do Peresławia Zaleskiego własnym samochodem, to z autostrady federalnej M8, jadąc z Moskwy, katedra Włodzimierza będzie po lewej stronie po drodze, a po prawej - jeśli jedziesz z Jarosławia.
Z dworca autobusowego można dostać się do katedry zwykłym autobusem nr 1 - do przystanku „LIT Plant” lub „Sbierbank” lub skorzystać z taksówki.
