Adres: Rosja, Sankt Petersburg, ul. Błochin, 26
Budynek: 1766 - 1789
Architekt: Antonio Rinaldi
Współrzędne: 59 ° 57'06.1 "N 30 ° 17'43.9" E
Obiekt dziedzictwa kulturowego narodów Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Na jednej z wysp, które znajdują się u ujścia Newy, znajduje się piękna katedra-bazylika ze smukłą, wysoką dzwonnicą. Zabytek architektury powstał pod koniec XVIII wieku i zajmuje szczególne miejsce wśród katedr i kościołów Petersburga. Obecnie w katedrze księcia Włodzimierza przechowywanych jest kilka starożytnych ikon, a pod jej łukami znajduje się wielu mieszczan i turystów.
Katedra Księcia Włodzimierza z lotu ptaka
Prekursorskie świątynie
Pierwszy kościół na nisko położonym, bagnistym prawym brzegu Newy pojawił się w 1709 roku, podczas budowy ulic Petersburga. Był to mały drewniany kościółek konsekrowany ku czci św. Mikołaja.
W latach 1713-1719 wybudowano na jego miejscu nową chatę katedralną. Został konsekrowany przez metropolitę Riazana i Murom Stephen w obecności cesarza Piotra I. Kiedy krnąbrna Newa wylała, woda zalała wszystkie okoliczne dzielnice. Ucierpiała też nowa cerkiew, dlatego miejscowi nazywali ją Wniebowzięciem na Mokrusze lub cerkwią św. Mikołaja Mokrego.
W 1740 roku, za panowania cesarzowej Anny Ioannovny, postanowiono wybudować w miejscu pamięci dużą kamienną katedrę. Na cześć swojego ojca Iwana Aleksiejewicza królowa nakazała poświęcić świątynię Janowi Chryzostomowi. Pierwotny projekt stworzyli architekci Michaił Grigorievich Zemtsov i Pietro Antonio Trezzini. Rzemieślnikom udało się położyć fundament i podnieść kamienne mury. Ale kiedy Elizaveta Pietrowna wstąpiła na tron, plac budowy został zamrożony.
Widok na Katedrę Księcia Włodzimierza z rzeki Malaya Newy
Historia katedry
Cesarzowa Katarzyna II zleciła opiekę nad katedrą utalentowanemu architektowi Antonio Rinaldiemu. Cesarzowa chciała, aby nowy kościół był podobny do katedry Wniebowzięcia na Kremlu moskiewskim. Nakazała zbudować katedrę z pięcioma kopułami u ujścia Newy i wznieść w jej pobliżu wysoką trzypoziomową dzwonnicę. Architekt wziął pod uwagę wszystkie życzenia Katarzyny II. Gdy projekt był gotowy, budowa została wznowiona z nowym rozmachem.
W 1783 roku katedra została ukończona, a 6 lat później została poświęcona ku czci św. Włodzimierza. Książę Równy Apostołom pozostał w historii jako baptysta i reformator Rosji, dlatego jego imię było czczone przez wszystkich wierzących. W 1806 r. przy kościele otwarto Szkołę Teologiczną, w której zaczęto kształcić księży dla miejscowej diecezji.
W latach 70. XIX w. w katedrze powstało towarzystwo dobroczynne, a na początku ubiegłego wieku przytułek dla dzieci i szkoła parafialna. Sieroty i dzieci ubogich mieszczan mogły otrzymać wykształcenie podstawowe i opanować przydatne rzemiosło. W przyszłości dostali pracę i mieli kawałek chleba. W czasie I wojny światowej przy katedrze otwarto ambulatorium z 16 łóżkami, w którym leczono rannych żołnierzy i oficerów.
Widok katedry księcia Włodzimierza od strony Alei Dobrolyubova
Po wydarzeniach rewolucyjnych 1917 r. zmienił się stosunek do Kościoła w kraju. Do połowy lat 20. katedrą rządzili „renowatorzy”, którzy aktywnie współpracowali z nowym rządem. Następnie nabożeństwa wstrzymano na dwa lata, a od 1928 r. zaczęto je odprawiać ponownie.
W latach 30. w kraju toczyła się aktywna kampania antyreligijna. Na wsiach iw dużych miastach masowo zamykano kościoły. Solidne budowle świątynne rozebrano na cegły lub po prostu zniszczono materiałami wybuchowymi. W 1933 roku dzwony zostały usunięte z Katedry Księcia Włodzimierza i wysłane do przetopu. Ponadto z kościoła wywieziono wiele czcigodnych sanktuariów i cennych sprzętów liturgicznych.
Do 1934 roku świątynia pozostała jedyną po stronie Piotrogrodu. W czasie Wielkiego Terroru władze rozstrzelały proboszcza katedry, biskupa Tichona z Czerepowiec, arcykapłana Michaiła Dołotowa i protodiakona Jana Gonestowa.
Widok na dzwonnicę katedry księcia Włodzimierza
Przed wojną katedra uzyskała status kościoła katedralnego, więc tutaj znajdowała się rezydencja metropolity. Od września 1940 r. do lipca 2001 r. przechowywano tu jedną z czczonych sanktuariów - listę słynnej ikony Matki Bożej Kazańskiej. Teraz ten obraz znajduje się w kazańskiej katedrze miasta.
W trudnych dniach blokady Leningradu wierzący zawsze mogli przyjść do kościoła na modlitwę i uczestniczyć w nabożeństwach. Drzwi katedry nie zostały zamknięte ani na jeden dzień. W 1946 roku przywrócono dzwony, dzięki czemu świątynia odzyskała swój głos.
Kolejność
Ważne wydarzenie miało miejsce w 1845 roku. Katedra otrzymała status świątyni kapitulnej lub głównej świątyni cesarskiej zakonu św. Włodzimierza. Nagroda honorowa została ustanowiona za Katarzyny II i była przyznawana za odznaczenia cywilne i szczególne zasługi wojskowe. Kolejność miała 4 stopnie. Jego właściciele otrzymywali roczną emeryturę od 100 do 600 rubli, a posiadacze 4-stopniowego Zakonu byli dziedziczną szlachtą.
Kopuły katedry
Odznakę wręczono wojskowym w stopniu podpułkownika i rosyjskim urzędnikom średniego stopnia. Wśród znanych posiadaczy Orderu św. Włodzimierza znajdują się feldmarszałek Aleksander Golicyn, admirał Dmitrij Senyawin, dowódca Floty Czarnomorskiej Fiodor Uszakow, dowódcy Aleksander Suworow i Michaił Barclay de Tolly.
Na prośbę rycerstwa zakonnego corocznie 22 września obchodzono w kościele święto specjalnego zakonu. W tym dniu odbyło się uroczyste nabożeństwo biskupie oraz nabożeństwo modlitewne z hymnami na cześć księcia Włodzimierza.
Dziś nad wejściem do katedry widać dwa złocone anioły, a między nimi duży model cesarskiego zakonu św. Włodzimierza. Pośrodku okrągłego plafonu widnieje dumne motto: „Korzyść, honor i chwała”.
Anioły i Order św. Włodzimierza nad wejściem do katedry
Cechy architektoniczne
Sankt Petersburga świątynia ma kształt równoramiennego krzyża, a z boku przypomina duży żaglowiec. Katedra przeznaczona jest dla 3000 wiernych. W jego wyglądzie zauważalne są wpływy różnych stylów - od późnego baroku po klasycyzm.
Żółto-biały główny tom zwieńczony jest piękną pięciokopułową głową. Nad każdą kopułą wznoszą się ażurowe złocone krzyże, których rysunek stworzył sam Antonio Rinaldi. Ściany katedry przedzielone są ścisłymi pilastrami porządku doryckiego.
Wszyscy podziwiają dzwonnicę, która wznosi się 57 m nad zielonym placem i służy jako zauważalny punkt orientacyjny dla statków i małych jednostek pływających z zatoki do Malaya Newy. Na dzwonnicy znajduje się 7 dużych dzwonów. Największa, ważąca 5 ton, została odlana w 1779 roku.
Widok katedry księcia Włodzimierza z Talalikhin Lane
Otaczające budynki dzielnicy Piotrogrodzkiej są zauważalnie niższe niż dzwonnica świątyni. Tylko wysoka iglica katedry Piotra i Pawła, która znajduje się 1,2 km od wschodu, na terenie Twierdzy Piotra i Pawła, może z nią konkurować.
Wnętrza i ekspozycje
Wewnątrz przytulna bazylika podzielona jest na trzy nawy i pomalowana na niebiesko i biało. Jego dekoracja jest dyskretna i prosta. W katedrze można zobaczyć wizerunki czterech ewangelistów. Krytycy sztuki sugerują, że ich autorem jest słynny malarz Karl Bryullov.
Obok głównej kopuły znajduje się kilka cytatów biblijnych. W katedrze nie ma innych malowideł ściennych. Wspaniały ikonostas świątynny w stylu empirowym uważany jest za prawdziwe arcydzieło rzeźbienia w drewnie.
Na szczególną uwagę zasługują 6-metrowe ekspozycje postaci naturalnej wielkości. Wykonuje się je na zewnątrz, obok wejścia do katedry. Oto temat wielkanocny, szopka, ekspozycja „Oświeceni” i postacie poświęcone księciu Włodzimierzowi.
Przydatne informacje dla turystów i pielgrzymów
Ostatnia renowacja katedry została przeprowadzona w 2015 roku, z okazji 1000. rocznicy urodzin księcia Włodzimierza. Budowniczowie odnowili elewacje, kopuły, dach i krzyże. Po gruntownej przebudowie kościół prezentuje się znakomicie. Szczególnie imponująco katedra prezentuje się wieczorami, kiedy budynek oświetlają jasne reflektory.
Ogólny widok na Katedrę Księcia Włodzimierza, w oddali widać kompleks sportowy „Pietrowski”
Jedna z ulubionych cerkwi w Petersburgu jest otwarta codziennie od 6:45 do 20:00. Wstęp wolny.
Katedra ma trzy granice. Główna poświęcona jest na cześć św. Włodzimierza, północna poświęcona jest Mikołajowi Cudotwórcy, a południowa poświęcona jest Zaśnięciu Najświętszej Bogurodzicy. Nabożeństwa odbywają się dwa razy dziennie - o 10:00 i 18:00 w dni powszednie, o 7:00, 10:00 i 18:00 w niedziele i święta. Usługi do Wielkiego Postu są o 9:00 i 18:00.
Przy katedrze działa szkółka niedzielna, biblioteka literatury prawosławnej i centrum pielgrzymkowe. W chór zaangażowane są dzieci i dorośli. Dla odwiedzających jest herbaciarnia, gdzie zawsze można kupić ciepłą herbatę, bułki i kawę.
Dekoracja wnętrz katedry księcia Włodzimierza
Jak się tam dostać
Katedra znajduje się w dzielnicy Piotrogrodzkiej, niedaleko Twierdzy Piotra i Pawła, na ulicy Błochin 26. W pobliżu parku, w którym stoi świątynia, znajduje się wyjście ze stacji metra Sportiwnaja.
