Adres: Rosja, Sankt Petersburg, plac Preobrazhenskaya
Budynek: 1825 - 1829
Architekt: Wasilij Pietrowicz Stasow
Współrzędne: 59° 56'35,0 "N 30 ° 21'09,4" E
Obiekt dziedzictwa kulturowego narodów Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Na pięknym placu Preobrazhenskaya znajduje się majestatyczna katedra z pięcioma kopułami - pułkowa świątynia pułku Preobrazhensky, często nazywana „strażnicą”. Jest to jeden z niewielu kościołów w Petersburgu, które nigdy nie były zamknięte dla nabożeństw. Pełne wdzięku stiukowe panele na elewacjach, ogrodzenie z żeliwnych narzędzi i obrazy przypominają o militarnych akcesoriach. Wizyta tutaj to prawdziwa podróż w historię Rosji!
Katedra Spaso-Preobrazhensky z lotu ptaka
Historia budowy
W 1741 r. grenadierzy z Pułku Strażników Życia Preobrażenskiego pomogli córce Piotra I, Elizawiecie Pietrownej, dokonać zamachu w pałacu i wstąpić na tron rosyjski. Nowa cesarzowa była wdzięczna wiernym żołnierzom i oficerom, dlatego zleciła architektowi Michaiłowi Zemcowowi zaprojektowanie kościoła pułkowego.
Postanowili umieścić cerkiew w miejscu, w którym niegdyś znajdowała się dowództwo pułku, jak mówili wówczas „wychodząc z chaty”. Ciekawe, że to właśnie w tym miejscu przyszła cesarzowa modliła się o powrót tronu, który nielegalnie odebrała jej Anna Leopoldovna.
W 1743 roku, po śmierci Zemtsova, budową kierował architekt Pietro Antonio Trezzini. Zmienił oryginalny projekt. W sierpniu 1754 r., na krótko przed świętem Przemienienia Pańskiego, w obecności cesarzowej arcybiskup Sylwester konsekrował nową katedrę.
Widok katedry Przemienienia Pańskiego z ulicy Pestel
W Petersburgu pojawił się barokowy kościół z pięcioma kopułami z wdzięcznym pięciopoziomowym ikonostasem i rzeźbionym baldachimem ołtarza. Stał się jednym z pierwszych kamiennych kościołów budowanego miasta. W 1796 r., za panowania cesarza Pawła I, świątynia otrzymała honorowy tytuł „katedry wszystkich gwardzistów”.
W 1825 roku doszło do straszliwej katastrofy. W budynku kościoła wybuchł pożar. Gdy płonęły płomienie, ministrom i parafianom udało się wynieść cenne ikony i sprzęty liturgiczne. Samej katedry nie udało się uratować. Z majestatycznego budynku pozostał tylko jeden wypalony mur.
Zrozpaczony cesarz Mikołaj I polecił architektowi Wasilijowi Stasowowi odrestaurować katedrę. Ponieważ ze starej świątyni niewiele zachowało się, architekt przygotował oryginalny projekt w popularnym wówczas empirowym stylu. Budowa trwała 4 lata. W 1829 roku nowy kościół został konsekrowany przez metropolitę Serafina.
Ogólny widok katedry Przemienienia Pańskiego i Placu Preobrazhenskaya
Historia świątyni w XIX i XX wieku
W XIX wieku w mieście dużą popularnością cieszył się kościół „strażników”. Współcześni mówili, że Petersburg słynie z dwóch kościołów - Katedry Kazańskiej i Katedry Przemienienia Pańskiego.
Od lat 70. XIX wieku organizowano tu towarzystwo dobroczynne. Zebrane pieniądze przeznaczono na utrzymanie przytułku dla osób starszych i chorych, sierocińca i stołówki. W świątyni była szkoła dla dzieci żołnierzy, były wolne mieszkania. Co roku w sierpniu na placu przy budynku odbywał się duży targ owocowy.
Po rewolucji katedra otrzymała status kościoła parafialnego. Wszystkie relikty wojskowe pułku Preobrazhensky zostały przeniesione do Muzeum Artylerii. W latach, gdy w kraju miała miejsce konfiskata kosztowności na rzecz głodujących w rejonie Wołgi, wiele starożytnych ikon zniknęło z katedry bez śladu.
Podczas blokady Leningradu w podziemiach kościoła powstał schron przeciwbombowy. Podczas ostrzału artyleryjskiego i bombardowań ukrywało się w nim do 500 osób. Pracowali tu także lekarze i pielęgniarki, które pomagały rannym. W najtrudniejszych latach nabożeństwa nie ustały.
Po zakończeniu wojny parafianie i urzędnicy miejscy znaleźli fundusze na renowację fasad i wnętrz katedry. W 1950 r. do podziemi Ermitażu trafiły sztandary wojskowe, sztandary, broń, trofea gwardzistów i mundury Przemienienia Pańskiego kilku rosyjskich władców.
Cechy architektoniczne
Wśród katedr i kościołów Petersburga znajduje się wiele zabytków architektury. Katedra Przemienienia Pańskiego nie jest wyjątkiem. Majestatyczna świątynia jest żywym przykładem tradycji stylu Imperium Rosyjskiego. Wznosi się o 41,5 m, co odpowiada wysokości 14-piętrowego budynku. Katedra stoi obok alei Liteiny, gdzie kiedyś były koszary Preobrazhensky.
Elewacje głównego tomu zdobią surowe czterokolumnowe portyki porządku jońskiego. Masywna kopuła główna zwieńczona jest dużym podświetlanym bębnem, a wokół niej wznoszą się cztery dzwonnice. Na północno-zachodniej kopule można zobaczyć okrągły zegar wieżowy.
Dekoracja wnętrz
W cerkwi konsekrowane są trzy granice. Główna poświęcona jest czczonemu przez wierzących święto Przemienienia Pańskiego, południowa - Sergiuszowi z Radoneża, a północna - świętym męczennikom arcybiskupowi Piotrowi Aleksandrii i papieżowi Klemensowi I.
Sklepienie kopuły głównej jest namalowane pod niebem z chmurami. Pośrodku pyszni się duża gwiazda. Katedra jest oświetlona naturalnym światłem z półkolistych okien. Dodatkowo pod kopułą wisi ogromny żyrandol, który jest przeznaczony na 120 świec.
Widok na kopuły Katedry Przemienienia Pańskiego
Ikonostas kaplicy głównej podzielony jest na cztery kondygnacje. Został wykonany według szkiców Wasilija Stasowa. Ikony namalowali znani malarze Aleksiej Jegorow, Grigorij Ugryumow, Wasilij Szebujew i Andriej Iwanow, żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku. Malowanie wnętrz katedry zostało wykonane według rysunków Szebujewa.
Uderza niezwykła jakość rzeźbienia ambony, wykonanej przez wykwalifikowanego rzemieślnika z Kostromy Wasilija Zacharowa. W katedrze przechowywana jest stara fałda. W 1900 roku ten składany ołtarz został podarowany świątyni przez członka rodziny cesarskiej - wielkiego księcia Konstantina Konstantinowicza.
Godna uwagi jest najstarsza ikona katedry - wizerunek Zbawiciela Niedokonanego Rękami z XVII wieku. Został napisany przez słynnego moskiewskiego ikonografa Szymona Uszakowa dla cara Aleksieja Michajłowicza. Piotr bardzo mi się podobał ten obraz i wszędzie zabierałem go ze sobą.
Ogrodzenie Pamięci
W latach 1828-1829 Rosja i Imperium Osmańskie walczyły ze sobą. Po wojnie zawarto pokój w Adrianopolu. Rosja otrzymała większość wschodniego wybrzeża Morza Czarnego i delty Dunaju. W krwawych bitwach zginęło 10 tysięcy rosyjskich żołnierzy. Kolejne 5000 zmarło z powodu ran, a 110 000 zmarło z powodu chorób podczas marszów.
Główne wejście do Katedry Przemienienia Pańskiego
Na pamiątkę tej wojny wokół katedry zbudowano niezwykłe ogrodzenie ze zdobytych armat zdobytych w bitwach o twierdze Izmail, Tulcha, Warna, Silistria i Isakchi. Dekretem rosyjskiego cara Mikołaja I katedra gwardii otrzymała 18-funtowe i 24-funtowe działa.
Na żeliwnych lufach widnieje herb osmański oraz nazwy nadane broni przez Turków: „Święty Półksiężyc”, „Gniew Allaha”, „Daję tylko śmierć i „Wyrzucanie grzmotów”. Nie dziwi fakt, że narzędzia zostały nazwane. W Rosji odlano również nazwy broni. Słynny mistrz armat Andrey Chokhov wydał pisk „Wilk”, „Skoropieya” i „Lew”.
Ogrodzenie świątyni ma 34 granitowe podstawy, z których każda ma trzy armaty. Pistolety są umieszczone z lufami do ziemi. Oznacza to, że już nigdy nie wezmą udziału w wojnie.
Przy głównej bramie można zobaczyć powiększone kopie pamiątkowego medalu. Z jednej strony wieniec laurowy i napis „Za wojnę turecką”, az drugiej krzyż nad pokonanym półksiężycem i wskazano lata „1828-1829”. Ten sam pozłacany krzyż zdobi bramę powyżej.
Brama główna z kopiami pamiątkowych medali na liściach
Średnie armaty na cokołach zwieńczone są złoconymi herbami Rosji - dwugłowymi orłami. Pomiędzy granitowymi fundamentami a narzędziami rozpięte są masywne żeliwne łańcuchy. Po rewolucji usunięto krzyż na bramie centralnej i orły, ale w 2004 roku ogrodzenie pamiątkowe przywrócono do pierwotnego wyglądu.
Przydatne informacje dla pielgrzymów i turystów
Stara katedra została pięknie odrestaurowana. Jego fasady i dzwony zostały odnowione w ostatnich latach. Wieczorami budynek jest pięknie oświetlony, a w święta w otaczającym go parku urządza się jasną iluminację. Turyści i wierni zauważają, że wewnątrz świątyni panuje domowa atmosfera.
Przy katedrze znajduje się szkółka niedzielna, w której uczą się dzieci w wieku 5-15 lat i dorośli. Istnieje klub młodzieżowy i koło do studiowania Pisma Świętego. Opieka społeczna w świątyni pomaga bezdomnym i potrzebującym.
Wnętrza katedry
Drzwi katedry są otwarte dla wszystkich od rana do wieczora. Nabożeństwa odbywają się codziennie o godzinie 10:00 i 18:00. W środy, piątki i niedziele dodatkowa wczesna liturgia o godzinie 7:00. Wielu przyjeżdża tu specjalnie, aby posłuchać harmonijnego śpiewu chóru kościelnego.
Jak się tam dostać
Katedra stoi w historycznym centrum miasta, na lewym brzegu Newy. Pół kilometra od hotelu znajduje się stacja metra Chernyshevskaya.
