Adres: Rosja, obwód Niżny Nowogród, Niżny Nowogród, ul. Bolshaya Pokrovskaya, 26
Rozpoczęcie budowy: 1911 rok
Zakończenie budowy: 1913 rok
Architekt: Pokrovsky V.A.
Współrzędne: 56° 19'12,9 "N 43 ° 59'56,1" E
Zawartość:
Niesamowity budynek w stylu neorosyjskim od ponad wieku zdobi centrum Niżnego Nowogrodu. Przypomina zarówno bajeczny średniowieczny zamek, jak i starą rosyjską wieżę książęcą. Zewnętrzna harmonia i oryginalność koncepcji sprawiły, że budynek stał się zabytkiem narodowym. Ale zasłynął nie tylko dzięki utalentowanemu architektowi. Wewnątrz budynku znajdują się wspaniałe wnętrza, ozdobione malarstwem artystycznym, majoliką, rzeźbionym drewnem i umiejętnym kuciem.
Widok budynku banku od ulicy Bolszaja Pokrowskajaskaya
Historia budowy
Pod koniec XIX - na początku XX wieku w krajach europejskich odrodziło się zainteresowanie architekturą narodową. Rosja nie była wyjątkiem. W tym okresie w kraju pojawiło się wiele budynków, które ucieleśniały najlepsze tradycje starożytnej rosyjskiej architektury i sztuki ludowej. Ten kierunek w architekturze otrzymał szerokie poparcie rządowe. Powodem było to, że styl neorosyjski symbolizował ideę ciągłości Bizancjum i Rosji i tym samym podkreślał wielkość Imperium Rosyjskiego.
Gmach Banku Państwowego pojawił się w mieście w 1913 roku. W tym czasie obywatele państwa rosyjskiego obchodzili 300. rocznicę panowania dynastii królewskiej Romanowów. Wszędzie odbywały się wystawne uroczystości.
Władze miasta podjęły decyzję o wzniesieniu nowego gmachu dla Banku Państwowego trzy lata wcześniej. Rosyjski rząd doskonale zdawał sobie sprawę z nieuchronności wojny światowej. I dlatego w Niżnym Nowogrodzie, Samarze i Kazaniu praktycznie w tym samym czasie zaczęto budować nowe oddziały Banku Państwowego. Zaplanowano tu przechowywanie głównych wartości wywożonych z zachodnich regionów przygranicznych. Jak pokazał dalszy bieg historii, takie przewidywanie w pełni się usprawiedliwiało.
Widok na główną fasadę budynku z wieżyczkami i gankiem
W Niżnym Nowogrodzie odbył się konkurs wśród architektów, w którym zwyciężył projekt słynnego urbanisty i konserwatora Władimira Aleksandrowicza Pokrowskiego. Nie był to łatwy test, gdyż rywalami Pokrowskiego byli tak wybitni architekci, jak Aleksiej Wiktorowicz Szczuszew i Aleksander Iwanowicz von Gauguin. Pokrovsky dużo podróżował do rosyjskich miast i wsi, fotografował i mierzył starożytne budynki i był uważany za wielkiego konesera starożytnej rosyjskiej architektury. Na początku budowy budynku Banku Państwowego w Niżnym Nowogrodzie był akademikiem Cesarskiej Akademii Sztuk i otrzymał nagrody rządowe za pomyślnie zrealizowane projekty.
Budowa trwała około dwóch lat - od 1911 do 1913 roku. Budowę nadzorował ówczesny kierownik banku Nikołaj Pawłowicz Polański. Wszystkie prace finansowane były ze skarbu państwa, bez pozyskiwania funduszy od dobrodziejów. A budowa na dużą skalę kosztowała 1 milion rubli.
Trzy herby na elewacji budynku - od dołu do góry: jeleń z Niżnego Nowogrodu, herb Rosji, herb ZSRR
W budowę zaangażowani byli najsłynniejsi specjaliści i przedsiębiorstwa cieszące się dobrą opinią wśród klientów. Konstrukcje metalowe sufitu podwieszanego zostały wyprodukowane w zakładzie w Sormovo. Inkrustowany parkiet na podłogę został wykonany w znanej moskiewskiej fabryce mebli „Muir and Meriliz”. Majolika - przy produkcji artystycznej i ceramicznej "Goldwein-Vaulin". A licowanie ścian zewnętrznych kamieniem powierzono artyście-architektowi z Petersburga Jakowowi Iwanowiczowi Filoteyowi.
14 maja 1913 roku nowy budynek został poświęcony, a trzy dni później został otwarty. Było to bardzo uroczyste wydarzenie, które zgromadziło tysiące mieszczan. W uroczystości wziął udział rosyjski car Mikołaj II i członkowie dostojnej rodziny, którzy podczas podróży wzdłuż Wołgi zatrzymali się w Niżnym Nowogrodzie. Pod koniec budowy wydano nawet specjalny znak pamiątkowy. Na nim, na tle złoconego dwugłowego orła - herbu Imperium Rosyjskiego, widniał wizerunek nowej budowli z kolorowej emalii.
Herb Rosji na fasadzie budynku
Dzięki kolorowym obrazom, a także luksusowemu wystrojowi z wielobarwnej majoliki, rzeźbionego drewna i kutej miedzi, budynek szybko stał się znany nie tylko w Rosji, ale także za granicą. W 1917 roku miała miejsce rewolucja październikowa. W latach wojny secesyjnej oddział Banku Państwowego w Niżnym Nowogrodzie posiadał ponad połowę wszystkich rosyjskich rezerw złota.
Cechy architektoniczne budynku i jego wnętrz
Budynek jest całkowicie oryginalny i nie ma odpowiedników ani w architekturze europejskiej, ani rosyjskiej. Uważa się, że pierwowzorami jego poszczególnych elementów był Sąd Metropolitalny w Rostowie Wielkim, Pałac Terem na Kremlu moskiewskim oraz tradycje architektoniczne starożytnego Nowogrodu i Pskowa. W skład zespołu architektonicznego wchodzi sam bank, budynek mieszkalny przeznaczony dla pracowników, skarbiec i dzwon zegarowy. Początkowo wszystkie budynki były otoczone kutym ogrodzeniem.
Podobnie jak dawne rosyjskie komnaty, budynek posiada bogato zdobioną werandę. Wystające wieże uzupełnia czterospadowy dach. Przy brzegu po prawej stronie, patrząc od strony fasady, stoi niewielka dwupiętrowa wieża dzwonu zegarowego.
Ganek przed wejściem do banku
Wnętrza niewiele ustępują luksusowemu wyglądowi i zachwycają bogactwem i jakością wykończeń. W hali można zobaczyć herby miast wzdłuż Wołgi, które corocznie brały udział w jarmarku w Niżnym Nowogrodzie. Nad nimi znajdują się obrazy Ziemi i Słońca, zmieniające się pory roku, a także znaki zodiaku.
W małym przedpokoju zamocowane jest niezwykłe lustro. Uważa się, że osoba stojąca przed nim wygląda piękniej niż jest w rzeczywistości. Dekoracja tej sali poświęcona jest metalom, z których tradycyjnie bito pieniądze - złocie, srebru, platynie i miedzi. Wewnątrz małej sali znajduje się teraz niewielka ekspozycja, która opowiada o historii Banku Państwowego w Niżnym Nowogrodzie.
Na parterze znajduje się osobne muzeum historii banku. Można tu zobaczyć portrety jej kierowników, próbki monet i banknotów, pierwsze maszyny liczące, liczydło, rzadkie fotografie i dokumenty.
Przy wejściu do banku
Od otwarcia w sali recepcyjnej dyrektora banku zachował się malowniczy kominek ozdobiony wielobarwnymi kaflami. Strop i sklepienia są również pomalowane freskami. Malowidła ścienne i ogrodzenia z majoliki zdobią szerokie biegi schodów.
Ale szczególnie mocne wrażenie robi wysokie sklepienie głównej sali operacyjnej, stylizowane na dawne rosyjskie sale. Artystyczne malowidła na suficie i ścianach wykonali rosyjscy malarze - bracia Nikołaj i Georgij Paszkow. Freski oparte są na szkicach słynnego artysty Ivana Yakovlevicha Bilibina. Dodatkowo przestronną salę operacyjną zdobi kilka dużych, eleganckich żyrandoli.
Przed stuleciem w 2013 roku stary budynek został gruntownie wyremontowany. Ściany, które z czasem pociemniały, oczyszczono instalacjami do piaskowania, dzięki czemu znacznie się rozjaśniły.
Kurant
Teraz w zabytku znajduje się regionalny oddział Centralnego Banku Rosji. Jeden dzień w roku każdy może wejść do środka i zobaczyć pięknie zachowane wnętrza. Zwykle dzieje się to w Ogólnorosyjski Dzień Muzeów - 17 maja. Dla zwiedzających budynek jest otwarty na 2 godziny i możliwy po okazaniu paszportu. Do muzeum bankowego można wejść w dowolnym momencie w ramach grupy wycieczkowej po wcześniejszym uzgodnieniu.
Jak się tam dostać
Oryginalny zabytek historyczny znajduje się w centrum miasta, pod adresem 26, na rogu ulic Gruzińska i Bolszaja Pokrowskaja. Aby się tam dostać komunikacją miejską, należy dojechać tramwajami do przystanku „Bolshaya Pokrovskaya Ulitsa”, a następnie przejść około 200 metrów. Ze stacji metra Gorkovskaya można dojść ulicą Bolshaya Pokrovskaya do budynku w 10-15 minut (0,97 km).
