Adres: Rosja, region Jarosławia, Jarosław, nabrzeże portowe, 2
Główne atrakcje: Kościół św. Jana Chryzostoma, Kościół Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej, dzwonnica, Brama Święta
Współrzędne: 57 ° 36'40.8 "N 39 ° 54'21,6" E
Zawartość:
Więcej niż jedno pokolenie utalentowanych jarosławskich rzemieślników - garncarzy, kamieniarzy, rzeźbiarzy i malarzy ikon - pracowało nad tym, aby piękny kompleks świątynny w Korownikach cieszył oczy mieszkańców i gości Jarosławia. Niezwykle piękny zespół architektoniczny znajduje się na prawym brzegu Wołgi, poniżej ujścia jej prawego dopływu, rzeki Korotosl. Składa się z dwóch kościołów - zimnego i ciepłego, dzwonnicy i ogrodzenia ze Świętą Bramą, doskonale widocznego z niskiego brzegu Wołgi.
Historia kościołów w Korownickiej Słoboda
Zespół świątynny powstawał stopniowo – przez kilkadziesiąt lat. Miejsce, w którym powstał, znane jest od XVI wieku. Stara osada nazywała się najpierw Doilova, a później – Obory. Mieszkający tu Jarosławowie hodowali krowy, uprawiali ogród, łowili ryby, a także byli dobrymi rzemieślnikami. W osadzie mieszkali zręczni garncarze i rzemieślnicy, wytwarzając niezwykle piękne płytki ceramiczne.
Kompleks świątynny w Korovnitskaya Sloboda widok z Wołgi
Wiadomo, że w Korownikach istniał drewniany kościół. Jej granice zostały konsekrowane ku czci Jana Chryzostoma i ikony Matki Bożej Władimira. Informacje na ten temat zachowały się na starożytnym dzwonie wykonanym dla świątyni w 1622 roku.
Pierwsza murowana świątynia, która później nadała ton całemu zespołowi architektonicznemu, zaczęto budować w Korownikach w 1649 roku. Był to zimny kościół pod wezwaniem Jana Chryzostoma. 20 lat później wzniesiono drugi kościół ku czci Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej. Dzwonnica, która zajmuje centralne miejsce w zespole świątynnym, została zbudowana jeszcze później, w latach 80. XVII wieku. A całość kompozycji dopełniało niskie ogrodzenie kościoła, nad którym w ostatnich latach XVII wieku pojawiły się Święte Bramy.
Na początku ubiegłego wieku słynny rosyjski fotograf Siergiej Michajłowicz Prokudin-Gorski podróżował do starożytnych rosyjskich miast. Dzięki wykonanej przez niego pracy możemy dziś podziwiać widoki świątyń w Korownikach, utrwalone na bardzo rzadkich w tamtych czasach kolorowych fotografiach. Pokazują one, że elewacje kościołów w tamtych czasach były bielone, a dekoracyjny „wzór” z czerwonej cegły wyróżniał się na tle surowych jasnych ścian.
Kompleks świątynny w Korovnitskaya Sloboda
W latach władzy sowieckiej (od 1935 r.) cerkwie przez długi czas pozostawały zamknięte i służyły za magazyny. Teraz społeczność staroobrzędowców zajmuje się odbudową kompleksu świątynnego.
Kościół św. Jana Chryzostoma
Pierwszym, który pojawił się w Korownickiej Słobodzie, był Kościół Złatoust. Jej budowa trwała 5 lat, a konsekrowano kościół w 1654 roku. Nauczycielami świątynnymi zostali bogaci kupcy jarosławscy, bracia Nieżdanowski. Dobroczyńcy byli hojni, a kościół okazał się luksusowy. Szczególnie piękne były wielobarwne płytki ceramiczne, którymi ozdobiono zewnętrzną część świątyni.
I choć przez trzy i pół wieku kościół Złatoust był wielokrotnie przebudowywany, jego pierwotne proporcje i wystrój nie zaginęły i do dziś zachwycają miłośników architektury staroruskiej. Co więcej, późniejsze przebudowy uczyniły tę świątynię jeszcze bardziej elegancką i słusznie uważana jest za jedną z najpiękniejszych świątyń nie tylko w Jarosławiu, ale w całej Rosji.
Kościół z pięcioma kopułami został zbudowany bez piwnicy i jest otoczony parterową galerią. Była to pierwsza świątynia w mieście, która została wzniesiona „w nowy sposób” – bez dolnej kondygnacji. Dlatego, aby nie naruszać ogólnej harmonii, pięciokopułową podniesiono wyżej niż to było w zwyczaju w XVII wieku. Po wyjęciu bocznych ołtarzy kościół Zlatoust jest bardzo proporcjonalny i wygląda jak hełm. A jego smukła sylwetka od strony rzeki robi szczególnie mocne wrażenie.
Kościół św. Jana Chryzostoma
Zewnętrznie kościół ten jest ozdobiony tradycją „rosyjskiego wzoru”, która była charakterystyczna dla architektury świątyni przed Piotrem. Jednak prawdziwą sławę przyniosła jej duża ceramiczna rama wykonana z pięciokolorowej glazury, umocowana na części ołtarzowej. To prawdziwe dzieło sztuki wykonane z wielką kunsztem! Słynna opaska jest dość duża i powstała 40 lat po wybudowaniu świątyni.
Wewnątrz można zobaczyć stary rzeźbiony ikonostas, który wyrzeźbili jarosławscy rzemieślnicy na przełomie XVII i XVIII wieku, a także malownicze freski. Dziś nabożeństwa staroobrzędowców odbywają się w kościele Zlatoust.
Świątynia Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej
Parafianie potrzebowali kościoła do kultu w zimnych porach roku, a kościół Włodzimierza stał się drugim w Korownikach (1669). Architekci, którzy wznieśli tę świątynię, postawili sobie za zadanie uzyskanie harmonijnego zespołu z istniejącym już w osadzie kościołem św. Jana Chryzostoma. Zadanie zostało pomyślnie rozwiązane, ale nowy kościół okazał się bardzo wysoki. Ogrzanie takich pomieszczeń zimą nie było łatwe. Dlatego po pewnym czasie świątynia została podzielona na dwie kondygnacje. Na dole odbywały się nabożeństwa, a piętro służyło jako strych.
Kościół Vladimirskaya został zbudowany na południe od Zlatoustinskaya. A od strony zachodniej dobudowano do niej refektarz, tradycyjny dla świątyń zimowych. Chociaż pod względem wielkości i proporcji drugi kościół prawie kopiuje pierwszą świątynię, wygląda znacznie skromniej, ponieważ nie ma krucht, bocznych kaplic i luksusowego wystroju.
Świątynia Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej
Wnętrze cerkwi Włodzimierza namalowano dopiero pod koniec XVIII wieku. Warto zauważyć, że większość obrazów została wykonana przez lokalnych mistrzów-izografów Wasilija Sarafannikowa i Efima Soplyakova. Ten ostatni był wnukiem słynnego Aleksieja Soplyakova, autora fresków w kościele Złatousta. W XIX wieku do cerkwi Włodzimierza dobudowano boczny ołtarz, poświęcony ku czci Mikołaja Cudotwórcy.
W 2000 roku poświęcono ołtarz kościoła, w którym obecnie odbywają się nabożeństwa staroobrzędowców. Niedawno okna świątyni ozdobiono nowoczesnymi kolorowymi witrażami.
Świeca Jarosław
Centrum całej kompozycji świątynnej zajmuje wysoka dzwonnica, która wznosi się do nieba o 37 m. Mieszczanie nazywają tę smukłą konstrukcję z namiotem „świece jarosławskie”. Zgadzam się, w Rosji nie ma wielu dzwonnic z własnymi nazwami. „Świeca” stoi na zachód od obu świątyń, w tej samej odległości od każdej z nich. Jego odrębna pozycja została wymyślona od początku. Podstawą dzwonnicy jest lakoniczny słup ośmiościenny, jakby wyrastający z ziemi. Zwieńcza go ażurowy namiot z trzema rzędami wyciętych lukarn lub otworów na uszy oraz wyrazistą rzędą dzwonów. Ich łuki są również bogato zdobione ceglanymi półkolumnami i zakończone malowniczymi kokosznikami.
Natomiast wystrój podstawy dzwonnicy jest bardzo skromny i składa się tylko z kilku małych okien. Od bogato zdobionego namiotu oddziela go szeroki pas ceglanego „wzóru” z kolorowymi wstawkami z płytek.
dzwonnica
W dawnych czasach w „świecie jarosławskiej” znajdowało się pięć dzwonów, odlanych w uralskich fabrykach należących do Demidowów. Największy z nich ważył 200 funtów. Wokół rozległ się potężny dzwonek. W XX wieku świeca Jarosławia stała przez kilkadziesiąt lat bez dzwonków. I wreszcie, dzięki staraniom parafian, we wrześniu 2015 roku nowe dzwony zostały podniesione na należne im miejsce, a dzwonnica znów zaczęła brzmieć.
Święte bramy
Niskie ogrodzenie stało się ostateczną konstrukcją kompleksu świątynnego, co nadało mu kompletności i integralności. Święte Bramy powstały pod koniec XVIII wieku w tradycji „baroku naryszkińskiego”. Ustawione są w jednej linii z dzwonnicą.Brama, podobnie jak wszystkie budynki zespołu, jest bogato zdobiona ceglanymi „ozdobami” i glazurowanymi płytkami. Budowniczowie zadbali, aby od strony Wołgi Święte Bramy wyglądały raczej przysadziście, podkreślając majestat i powagę dwóch głównych świątyń.
Aktualny stan kompleksu świątynnego i sposób jego zwiedzania
Dziś kościoły w Korownikach są wykorzystywane do nabożeństw staroobrzędowców. Ponadto trwają tu prace konserwatorskie. Nie jest łatwo dostać się do świątyń, zwłaszcza zwykłym turystom.
Brama Święta, kościół św. Jana Chryzostoma
Jak się tam dostać
Kompleks świątynny znajduje się w Jarosławiu na nabrzeżu Portowaja 2, niedaleko brzegów Wołgi.
Samochodem. Autostrada federalna M8 prowadzi z Moskwy do Jarosławia. W granicach miasta nazywa się Prospekt Moskiewski. Przed dotarciem do mostu na rzece Korotosl należy z niego skręcić w prawo - w ulicę Malaya Proletarskaya. Wzdłuż niej, a także ulicami Melnichnaya i Zlatoustinskaya po 1,7 km, można udać się do świątyń Korovnitskaya Sloboda.
Pociągiem. Z Moskwy do Jarosławia pociągi ekspresowe docierają w 3 godziny 16 minut. Podróż regularnym pociągiem trwa od 4 do 5,5 godziny. Z Dworca Moskiewskiego w Jarosławiu odległość do kompleksu świątynnego wynosi 2,7 km. Możesz tu dojść pieszo lub wziąć taksówkę.
