Biały murowany kościół Spaso-Preobrazhensky stoi naprzeciwko klasztoru Ipatiev i jest doskonale widoczny z Wołgi. Ten piękny kościół jest jednym z niewielu zachowanych zabytków architektury Kostroma z XVII wieku. Jest ozdobiony kręconymi listwami, misternymi gzymsami i pasami łukowymi i świetnie prezentuje się wśród niskich budynków dzielnicy Zavolzhsky. Świątynia, jako żywy przykład posadnej budowli kultowej, cieszy się popularnością wśród turystów i pielgrzymów, a dziś jest własnością społeczności staroobrzędowców.
Historia Kościoła
Miejsce, w którym obecnie znajduje się świątynia, nosiło nazwę Spasko-Nikolskaja Słoboda. Ta część miasta zajmowała centralną część regionu Wołgi (prawy brzeg Wołgi) i znajdowała się naprzeciwko ujścia rzeki Kostromy. Spassko-Nikolskaya Sloboda po raz pierwszy wspomniano w kronikach XVI wieku. Wiadomo, że do 1764 r. ta część starożytnej Kostromy należała do klasztoru Ipatiev.
Widok kościoła od strony Wołgi
Starożytne księgi skrybów z 1628 r. zawierają informacje o dwóch kościołach strony transwołgańskiej - Spasskim i Nikolskim. W tamtych czasach sparowane drewniane kościoły przeznaczone do nabożeństw zimowych i letnich były tradycyjne w Rosji.
Napis wykonany w świątyni informuje, że murowaną świątynię zbudowano kosztem parafian, czyli pieniądze na nią zebrał cały świat. Budowa trwała trzy lata, aw styczniu 1688 konsekrowano nowy kościół. Ustawiono w nim dwa trony - na cześć chrześcijańskiego święta Przemienienia Pańskiego oraz świętych męczenników i cudotwórców Kosmy i Damiana.
Nowy murowany kościół był bogato zdobiony malowniczymi glazurowanymi płytkami i misternymi kamiennymi rzeźbami. A jego wnętrza zostały pomalowane freskami przez izografów Kostromy. Później do świątyni od strony północnej dobudowano kruchtę.
W 1821 r. przed ołtarzem ułożono masywne żeliwne płyty. Teraz droga do dzwonnicy jest wyłożona tymi płytami. Pod koniec lat 80. XIX wieku elewacje kultowego budynku ozdobiono modnymi wówczas wzorami w kratkę. Krytycy sztuki uważają, że mogli to zrobić miejscowi mistrzowie pod kierunkiem ucznia Gury Nikiticha Kineshemtseva, słynnego malarza ikon Wasilija Kuźmina, który pracował nad freskami w klasztorze Ipatiev przed kościołem Spassko-Preobrazhensky. W tym samym czasie wokół kościoła i przykościelnego dziedzińca wybudowano nowe ogrodzenie z czerwonej cegły.
Widok na dzwonnicę kościelną
Na początku XX wieku do przypowieści świątyni wkroczył ksiądz i psalmista, a jej parafianami byli mieszkańcy siedmiu okolicznych wsi. Przechowywali tu i czcili ikony dawnych mistrzów oraz cenne przedmioty liturgiczne, a także rzadki krzyż ołtarzowy wykonany z cyprysu, ozdobiony srebrnymi tłoczeniami, w którym znajdowały się drobiny relikwii chrześcijańskich świętych. W kościelnej dzwonnicy mieściło się 6 dzwonów, z których największy, ważący ponad 50 pudów, odlał w Jarosławiu słynny mistrz Iwan Korniłow w 1761 roku.
Wraz z ustanowieniem władzy sowieckiej zmieniły się losy świątyni. W 1934 roku zamknięto go dla wiernych, rozebrano kopuły kościoła, bębny i namiotowe zakończenie dzwonnicy, urządzając wewnątrz fabryczne schronisko. Aby pomieścić robotników i pracowników przedsiębiorstwa miejskiego „Rabochy Metalist”, w kościele wybudowano dwie kondygnacje i wybudowano wiele przegród między ścianami. Po drodze prawie wszystkie stare malowidła ścienne zostały barbarzyńsko zniszczone z powodu niekończącego się malowania i cieniowania tynku.
W okresie powojennym teren świątyni służył jako lokal wyborczy, klub, pokazywano tu filmy.
Prace konserwatorskie rozpoczęły się tu dopiero w 1978 roku. W ciągu dziesięciu lat, według projektu architekta Kostromy Leonida Siergiejewicza Wasiljewa, przebudowano kopuły kościoła i namiot na dzwonnicy, przywracając pierwotne formy dawnemu kościołowi.
W 1987 r. świątynia została przekazana społeczności staroobrzędowców, na czele której stanął Iwan Aleksiejewicz Siergiejew, lider słynnego chóru Strelnikowskiego z ziemi Kostroma w Rosji. To był początek odrodzenia starożytnej świątyni. Jako pierwszy konsekrowano ołtarz boczny poświęcony Apostołowi Janowi Teologowi. A latem 1997 roku, po szeroko zakrojonych pracach konserwatorskich, poświęcono główny kościół i ołtarz ku czci Przemienienia Pańskiego.
Widok na wschodnią fasadę kościoła
Architektura i dekoracja wnętrz
Dwusłupowy kościół i malowniczą dzwonnicę pod dachem namiotowym łączy obszerny parterowy refektarz. Czworobok w kształcie sześcianu o podwójnej wysokości ma trzy absydy ołtarzowe i jest zwieńczony małymi łuskowatymi kopułami umieszczonymi blisko siebie. Z kolei dzwonnica ma masywną sylwetkę. Wyraziste łuki na nim rozdzielone są potrójnymi kolumnami, aw namiocie wykonane są otwory słuchowe – lucarnes.
Pobielona sylwetka świątyni doskonale wpisuje się w panoramę okolicznych parterowych budynków i świetnie prezentuje się z rzeki, a także z przeciwległego brzegu Wołgi. Szczególnie wyraźnie widać to jesienią, zimą i wczesną wiosną, kiedy liści jest jeszcze mało.
Niestety starożytne freski, z wyjątkiem kilku fragmentów znajdujących się w górnej części kościoła, zaginęły. A nieliczne obszary, które przetrwały, świadczą o wysokich umiejętnościach malarzy ikon. Freski te zostały odrestaurowane w 1996 roku przez artystę Anthem Borisovich Gubochkin.
Obecny stan świątyni i reżim odwiedzin
Kościół należy do wspólnoty staroobrzędowców. Od 1998 roku posiada status katedry miejscowej diecezji. Każdy może wejść do środka. Świątynia czynna jest w sobotę od 15.00 do 19.00, a w niedziele od 7.00 do 11.00. Nabożeństwa odbywają się tutaj w soboty i niedziele.
Jak się tam dostać
Świątynia znajduje się na ul. Volgarei, 4.
Samochodem. Droga ze stolicy do Kostromy zajmuje 4,5-5 godzin (346 km) i biegnie wzdłuż autostrady Jarosławia i autostrady M8 (Kholmogory). W Kostromie przed mostem drogowym na Wołdze należy skręcić w lewo w ulicę Shirokaya, która biegnie wzdłuż prawego brzegu rzeki. Wzdłuż tej ulicy do świątyni - 2,2 km.
Widok na dzwonnicę kościoła Przemienienia Pańskiego
Pociągiem lub autobusem. Z Dworca Jarosławskiego do Moskwa pociągi docierają do Kostromy w godzinach 6.04-6.35. Ponadto z głównego dworca autobusowego stolicy, położonego w pobliżu stacji metra Shchelkovskaya, można dostać się do Kostromy regularnymi autobusami (7 kursów dziennie). Ta podróż trwa 6,50 godziny. Dworzec autobusowy Kostroma znajduje się 1 km od dworca kolejowego. Do świątyni w mieście można podjechać autobusami nr 20, 22, trasą taksówek nr 22, 65, 66, 76, 88 lub trolejbusami nr 4, 5 (przystanek Shirokaya Ulitsa), a następnie przejść 0,48 km. Albo skorzystaj z taksówki.
Ocena atrakcji:
