Odessa to miasto portowe, kurort, który z otwartymi ramionami witał żądnych przygód i utalentowanych migrantów z Francji, Włoch i reszty Europy. Ich twórcza działalność dzisiaj znajduje odzwierciedlenie w architektonicznych zarysach Odessy. Tutaj każda ulica i każdy dom ma swoją własną rodzinną historię - czasem intrygującą, zabawną, a czasem całkowicie smutną.
Połączenie wspaniałego morskiego powietrza, słonecznego klimatu nadmorskiego Morza Czarnego i niesamowitej gościnności mieszkańców sprawiają, że Odessa jest popularnym miejscem wypoczynku. W miesiącach letnich miasto wypełniają kolorowe, wesołe masy turystów. Ludzie spacerują wzdłuż nabrzeży do rana i cieszą się romantycznymi dźwiękami fal, opalają się na plażach i odwiedzają historyczne miejsca Odessy.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie iść w Odessie?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Teatr Opery i Baletu w Odessie
Odessa stała się trzecim miastem Imperium Rosyjskiego, w którym pojawił się teatr. Pierwszy budynek powstał w 1810 roku, ale po kilkudziesięciu latach spłonął. Kolejna pojawiła się pod koniec XIX wieku i nadal działa. Budynek został wzniesiony w stylu wiedeńskiego baroku, audytorium, unikatowe pod względem akustyki, ozdobione jest elementami francuskiego baroku.
Pomnik księcia de Richelieu
W XIX wieku książę de Richelieu wyemigrował do Imperium Rosyjskiego w związku z wydarzeniami rewolucji francuskiej i przez pewien czas pełnił funkcję gubernatora Odessy. Uważany jest za jednego z założycieli Odessy. Pomnik otwarto w 1828 r. z inicjatywy obecnego burmistrza hrabiego Langerona. Nad rzeźbą pracowali F. Boffo i I. Martos. Pomnik ozdobiony jest Bulwarem Odeskim Primorskim.
Schody Potiomkinowskie
Schody istniały jeszcze przed pojawieniem się Odessy i prowadziły na szczyt wzgórza, na którym stała turecka twierdza. Po odstąpieniu terytorium Imperium Rosyjskiemu, pod nadzorem architekta F. Boffo, zrekonstruowano klatkę schodową. Podczas ostatniej renowacji w 1933 r. niektóre obszary zostały wyasfaltowane, parapety wyłożono różowym granitem, a schody straciły 8 stopni.
Ulica Deribasowskaja
Jedna z centralnych ulic Odessy, popularna atrakcja miasta. Początkowo nosił imię admirała Jose de Ribasa, który brał udział w budowie portu w Odessie. Ulica jest brukowanym chodnikiem, który stopniowo schodzi do morza. Na Deribasowskiej przeważają głównie budynki z XIX wieku. Na placach i chodnikach znajdują się różne pomniki.
Bulwar Nadmorski
Jedna z najbardziej malowniczych ulic Odessy, ulubione miejsce wtrącania się mieszczan i turystów. Aleja jest obsadzona kasztanowcami, klonami, platanami i lipami, co nadaje jej romantyczny „krajobrazowy” wygląd. Nadmorski Bulwar jest zabudowany budynkami w stylu włoskiego renesansu i klasycyzmu. Psują nieco wygląd budynków z okresu sowieckiego. Ulica jest frontową fasadą Odessy i wygląda bardzo korzystnie od strony morza.
Pałac Woroncowa
Rezydencja gubernatora generalnego M. Woroncowa, zbudowana w 1834 r. Budynek został poważnie uszkodzony podczas wojny krymskiej. Ostrzał eskadry angielsko-francuskiej obrócił ją w ruinę. Następnie pałac został odrestaurowany i nadal służył jako rezydencja gubernatora, później na jego terenie otwarto męskie gimnazjum. W czasach sowieckich służył jako centrum kreatywności i edukacji dzieci.
Pałac szacha
Neogotycka rezydencja przy ulicy Gogol, nazwana „Pałacem Szacha” z powodu pobytu tu niegdyś perskiego szacha Muhammada Ali. Władca uciekł do Odessy po rewolucyjnych wydarzeniach w Iranie. Dwór to budynek z połowy XIX wieku, wzniesiony dla polskiego arystokraty Z. Brzozowskiego. Teraz na jej terenie znajduje się biuro prywatnej firmy.
Katedra Przemienienia Pańskiego
Samogłoska prawosławna katedra w Odessie. Na początku XX wieku była to największa cerkiew prawosławna w Imperium Rosyjskim. W nabożeństwie mogło uczestniczyć jednocześnie do 9 tys. osób. Tutaj pochowano szczątki M. Woroncowa i jego żony. W 1936 roku budynek został wysadzony w powietrze decyzją władz sowieckich. W latach 2000. katedra została całkowicie odrestaurowana, a szczątki rodziny Woroncowów powróciły na swoje pierwotne miejsce.
Klasztor Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny
Klasztor wyrósł z dziedzińca biskupiego na początku XIX wieku. W 1922 r. rząd sowiecki postanowił skonfiskować mienie i wysadzić kościoły, ale klasztor nadal istniał, chociaż na jego terenie osiedlili się przedstawiciele ruchu schizmatyckiego. W 1944 roku klasztor został całkowicie reaktywowany, od 1946 roku znajduje się tu letnia rezydencja zwierzchnika Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.
Odeskie Muzeum Sztuki Zachodniej i Wschodniej
Muzeum powstało w 1923 roku i opierało się na eksponatach ze zbiorów prywatnych. Później fundusze muzealne zostały uzupełnione kosztem Kijowskiego Muzeum Sztuki Zachodniej i Wschodniej oraz Państwowej Ermitażu w Petersburgu. Dziś uważana jest za jedną z największych kolekcji sztuki na Ukrainie. Prezentowana jest tu sztuka krajów Wschodu, Europy Zachodniej oraz starożytny okres historyczny.
Muzeum Sztuki w Odessie
Ekspozycja znajduje się w Pałacu Potockich - zabytku architektury XIX wieku w stylu klasycystycznym. Muzeum zostało otwarte w 1899 roku dzięki działalności Odeskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych. Pierwsze eksponaty zostały przekazane z Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Obecnie w funduszach muzeum znajdują się ikony, obrazy, grafiki, zbiory sztuki dekoracyjnej i użytkowej.
Muzeum Archeologiczne
Muzeum pojawiło się w 1825 roku na podstawie prywatnej kolekcji. Przechowywana jest tu największa kolekcja artefaktów archeologicznych starożytnej kultury północnego regionu Morza Czarnego. W funduszach znajdują się również eksponaty ze starożytnego Egiptu, starożytnej Grecji i Rzymu. Szczególnie interesujące są kolekcje przedmiotów wykonanych z metali szlachetnych, ozdób z cmentarzysk Scytów i Sarmatów oraz przedmiotów luksusowych odzyskanych z kurhanów nomadów.
Ściana domu
Dom przy Bulwarze Nadmorskim o dość ciekawej strukturze architektonicznej. Jeśli spojrzysz na to pod pewnym kątem, będzie się wydawać, że konstrukcja nie ma ścian bocznych. Efekt ten osiągnięto dzięki trójkątnemu układowi budynku (sztuczkę tę zrealizowano ze względu na brak środków na budowę). Miejscowi nazywali budynek „Domem Czarownicy”.
Dom Falz-Feina
Budynek uznawany jest za jeden z najbardziej malowniczych w Odessie i najbardziej udane dzieło architekta L. Włodka. Fasada budynku ozdobiona jest figurami dwóch Atlantów niosących na ramionach sklepienie nieba. Postacie te nie są płaskorzeźbami, stanowią samodzielną grupę rzeźbiarską. Przed rewolucją budynek należał do rodziny Falz-Feinów - honorowych obywateli Odessy.
Przejście
Zabytek architektury z XIX-XX wieku, który znajduje się u zbiegu ulic Preobrazhenskaya i Deribasovskaya. Na terenie kompleksu znajduje się hotel i centra handlowe. Dach budynku zdobi prawdziwy parowóz. Przestrzeń wewnętrzna Pasażu przypomina wnętrza moskiewskiego GUM. Przed rewolucją 1917 r. mieściły się tu najbardziej prestiżowe i najdroższe sklepy w Odessie.
Hotel Bolszaja Moskowskaja
Hotel powstał w okresie „hotelowego boomu” na początku XX wieku, kiedy to masowo budowano apartamentowce. Każda firma handlowa z wolnym kapitałem starała się zainwestować w budowę kolejnego hotelu.„Bolshaya Moskovskaya” została zbudowana na koszt firmy „Dementyev and Co”. Ten luksusowy budynek w stylu secesyjnym stał się jednym z najpopularniejszych hoteli w Odessie.
Hotel Bristol
Historyczny hotel z końca XIX wieku (5 gwiazdek według współczesnej klasyfikacji). Budynek zaprojektowali A. Minkus i A. Bernardazzi. Po zakończeniu budowy „Bristol” natychmiast zyskał sławę najbardziej luksusowego hotelu w Odessie. W okresie od 2002 do 2010 roku. budynek został zamknięty z powodu remontu. W wyniku prac konserwatorskich całkowicie przywrócono historyczny wygląd z XIX wieku.
Katakumby w Odessie
System podziemnych tuneli i labiryntów o łącznej długości ok. 2500 km. Katakumby powstały wraz z początkiem budowy miasta w XVIII wieku. Wcześniej znajdowały się tu kamieniołomy, w których wydobywano wapień. Katakumby Odessy uważane są za najbardziej złożone, rozbudowane i tajemnicze na świecie. Do tej pory wiele odcinków podziemnych przejść nie zostało w pełni zbadanych.
Most teściowej
Most dla pieszych łączący Żvanetsky Boulevard i Primorsky Boulevard. Nazwę „Most Teściowej” wymyślili mieszczanie. W czasach sowieckich istniała legenda, że przejście zostało zbudowane specjalnie dla pierwszego sekretarza Odeskiego Komitetu Regionalnego, aby łatwiej było mu odwiedzić teściową przez wąwóz. W tym miejscu nowożeńcy tradycyjnie wieszają żelazne zamki, symbolizujące silne więzy małżeńskie.
Rynek "Privoz"
Historia targu jest nierozerwalnie związana z historią rozwoju handlu w Odessie. Rynek powstał w 1827 roku. Tutaj handlowali głównie towarami importowanymi, dlatego rynek ma taką nazwę. Na początku 2000 roku. przeprowadzono generalną rekonstrukcję. W rezultacie na terenie Privoz pojawiły się biurowce i nowoczesne centra handlowe.
Park Szewczenki
Miejski park rozrywki wyposażony zgodnie z najnowszymi osiągnięciami technologicznymi w tej dziedzinie. Jest rozrywka zarówno dla najmłodszych dzieci, jak i ich dorosłych rodziców. Odwiedzających bawią klauni, postacie z kreskówek i inne bajeczne stworzenia. W parku znajdują się kolejki górskie, diabelski młyn, zabawne labirynty i wiele rodzajów karuzeli.
Ogród miejski
Park miejski, w którym w przeszłości toczyło się burzliwe życie społeczeństwa Odessy. Ogród został założony przez Felixa de Ribasa na początku XIX wieku. Na terenie znajduje się pawilon muzyczny, Teatr Letni, kilka pomników i rzeźb, fontanna. Ogród miejski został odnowiony i zrekonstruowany w 2007 roku. Park nadal pełni rolę ulubionego miejsca wypoczynku i spacerów.
Delfinarium miejskie w Odessie
Delfinarium „Nemo” znajduje się w pobliżu plaży „Lanzheron”, zostało otwarte w 2005 roku. To wielofunkcyjny kompleks rozrywkowy, w skład którego wchodzą: oceanarium, hotel, sieć restauracji, plaże, ośrodek delfinoterapii. Nemo regularnie organizuje ekscytujące pokazy delfinów i romantyczne pokazy nocne, a odwiedzający mogą również pływać z tymi niesamowitymi zwierzętami.
Arkadia
Ośrodek wypoczynkowy w Odessie, położony w dzielnicy Primorsky. Arkadia to samo centrum wakacyjnego życia miasta. Jest tu niezliczona ilość restauracji, hoteli, klubów nocnych i ulic spacerowych. Miejscowa plaża jest najwygodniejsza w Odessie, ponieważ jest do niej naturalnie łagodne zejście. W szczycie sezonu życie w Arkadii toczy się pełną parą przez całą dobę, hałaśliwe ulice nie zatrzymują się ani na minutę.
Pomnik żony marynarza
Pomnik przedstawia piękną młodą kobietę z dzieckiem na rękach. Został wzniesiony na nabrzeżu Odessy ku pamięci marynarzy, którzy nie wrócili z bitew. Pomnik został wzniesiony w 2002 roku na terenie portu w Odessie. Dość szybko skromny pomnik stał się wizytówką miasta, gdzie wielu turystów lubi być fotografowanych.
