Starożytna stolica Japonii, choć utraciła ten oficjalny status, pozostała jednym z głównych miast kraju. Przez wieki rodziny cesarskie odbudowywały Kioto, nadając mu obecne cechy. Cechy architektoniczne dzielnic są trudne do opisania w pigułce. Ilość budynków w tradycyjnym japońskim stylu jest imponująca. Są to herbaciarnie, pagody i pawilony. Wśród nich jest wiele konstrukcji drewnianych, co zwykle nie jest typowe dla miast powyżej miliona mieszkańców.
Główną atrakcją Kioto są kompleksy świątynne. Niektóre z nich zostały przerobione z pałaców i willi szogunów, takich jak Złoty Pawilon. W naszych czasach nie zapomniano o narodowych cechach Japonii. Wizyta w dzielnicy Gion lub na targu Nishiki pozwala turystom zanurzyć się w smak Kraju Kwitnącej Wiśni.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie iść w Kioto?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Dzielnica Gion
Najsłynniejsza dzielnica gejsz w kraju. Zaczęło się formować w średniowieczu. Ulice wciąż są wyłożone starymi budynkami, głównie herbaciarniami, restauracjami i machiya - tradycyjnymi japońskimi domami. Turyści mają dostęp do lekcji gejsz: można nauczyć się tańca, gry na instrumentach, ceremonii lub po prostu przymierzyć strój. Obszar został częściowo uznany za Narodowy Zabytek Historyczny.
Dzielnica Ponto-cho
Jeden z tradycyjnych japońskich obszarów życia nocnego. Mała ulica pełna jest herbaciarni, restauracji, sklepów i lokali rozrywkowych. W dzielnicy można spotkać gejsze, a także odwiedzić teatr kabuki. Dwa razy w roku w okolicy wystawiany jest niezwykły spektakl - spuścizna teatru Pontocho Kaburenjo. Kolorowe widowisko – symbioza tańca, gry na instrumentach muzycznych i ceremonii gejsz.
Ulice Ninen-zaka i Sannen-zaka
Znajdują się one u podnóża wzgórz Higashiyam. Ulice są wąskie, stromo wznoszą się, są schody. Istnieje przesąd: jeśli wpadniesz na Sannen-zaka, to śmierć dopadnie cię w ciągu trzech lat. Po obu stronach ulic powstały drewniane domy. Są w nich sklepy. Typowymi produktami lokalnymi są ręcznie malowane wyroby garncarskie. Jeśli chcesz, możesz obejrzeć proces przygotowywania potraw.
Świątynia Fushimi Inari
Pierwsze budynki na tym terenie pojawiły się w VIII wieku. Jednak Fushimi Inari zaczęła nabierać kształtu jako pełnoprawna świątynia syjonistyczna dopiero w 1499 roku. Następnie wzniesiono halę główną. Dom cesarski aktywnie wspierał świątynię w okresie Heian. Na terytorium znajduje się wiele posągów i wizerunków lisów. Te zwierzęta są posłańcami Inari, boga ryżu. Według legendy świątynia poświęcona jest jego przejściu przez kraj.
Złoty Pawilon
Część kompleksu Rokuon-ji. Został zbudowany w 1397 roku i był rezydencją szoguna Ashikaga Yoshimitsu. W końcu przeprowadził się tutaj, gdy był zmęczony sprawami państwowymi. Wokół rozciąga się rozległy teren zielony, na który składają się zarówno sztuczne parki, jak i „dzikie” lasy. Po śmierci szoguna willę zamieniono na świątynię buddyjską. Terytorium zostało poddane przebudowie. W holu głównym pojawiły się symbole religijne.
Kiyomizu-dera
Kompleks świątynny pochodzi z XIV-XVI wieku. Tłumaczenie nazwy to „świątynia czystej wody”. W skład zespołu wchodzi wiele budynków i obiektów. Najbardziej godne uwagi z nich to główna świątynia, pagoda, sala modlitewna, dzwonnica, magazyn sutr i zagroda dla koni. W większości kompleks poświęcony jest bogini Kannon. Ponieważ charakteryzuje ją reinkarnacja, w świątyni można zobaczyć różne wizerunki Kannon.
Srebrny pawilon
Położony u podnóża góry porośniętej gęstym lasem. Wraz z ogrodem pawilon stanowi jeden kompleks. Zabytek datowany jest na koniec XV wieku. Pałac został zbudowany dla szoguna Yoshimasy Ashikagi. Dwie kondygnacje zwieńczone są tradycyjnym dachem i zamontowanym na nim posągiem Feniksa. Po obwodzie drugiego piętra biegnie galeria. Przed wejściem do pawilonu powstało sztuczne jezioro.
Świątynia Ryoan-ji
Datowany na 1450 rok. Wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zasłynął pod wieloma względami dzięki swojemu kamiennemu ogrodowi. Został stworzony do medytacji przez mnichów buddyjskich. Stanowisko pokryte jest białym piaskiem i żwirem i otoczone jest glinianym murem. Lokalizacja kamieni ma pewną interpretację. Na terenie świątyni znajduje się Ryoan-ji Tsukubai - kamienne naczynie, z którego wół służy do rytuałów.
Świątynia To-ji
Kompleks świątynny powstał w 796 roku. Jej główna pagoda o wysokości 57 metrów nosi tytuł najwyższej drewnianej budowli w mieście. Pięciopoziomowy obiekt jest otwarty dla turystów tylko kilka dni w roku. Mimo wielu remontów kompleks pozostał w tych samych granicach i zachował swój pierwotny styl. Jedną z sal To-ji jest Skarbiec. Przechowywane są tu artefakty i wartości z różnych okresów.
Świątynia Sanjusangen-do
Budowę ukończono w 1164 roku. Nazwę można przetłumaczyć jako „Sala trzydzieści trzy długości”. Do jest miarą długości w japońskiej architekturze. Po wielkim pożarze w 1249 roku kompleks świątynny nie został całkowicie odbudowany. Ograniczyliśmy się do głównej sali, która przetrwała do dziś. Sanjusangen-do słynie przede wszystkim z kolekcji 1001 posągów bogini miłosierdzia Kannon.
Świątynia Nanzen-ji
Główna świątynia buddyjska miasta. Od 1386 przewodniczy pięciu Wielkim Świątyniom Kioto. W tym miejscu pierwotnie wybudowano willę, która w 1293 roku została przekształcona w miejsce kultu religijnego. Kompleks posiada kilka świątyń i dwa ogrody. W Ogrodzie Południowym powstały dwa zbiorniki wodne. Nanzen-ji słynie z posiadania najdłuższej partii shogi, jaką kiedykolwiek zarejestrowano: trwało to tydzień.
Zamek Nijo
Budowa rozpoczęła się na samym początku XVII wieku i trwała kilka stuleci. Łączna powierzchnia kompleksu wraz z terenem parkowym i ogrodami to 275 tys. W przeszłości zamek był siedzibą klanu Tokugawa. Tutaj, w 1867 roku, nastąpiło przekazanie władzy od ostatniego japońskiego szoguna cesarzowi Meiji. Od 1940 roku teren może być odwiedzany przez każdego. Zamek znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Pałac Królewski
Budowa rozpoczęła się w 794 roku. W całej swojej historii pałac kilkakrotnie spłonął doszczętnie. Podczas odbudowy dokonano w kompleksie zmian zgodnie z życzeniem ówczesnego cesarza. Pomieszczenia zostały zamknięte pod koniec XIX wieku, kiedy stolica została przeniesiona do Tokio. Kolejne dwie koronacje odbyły się w Kioto. Teren wokół - ogrody, inaczej zwane "parkami cesarskimi".
Międzynarodowe Muzeum Mangi w Kioto
Pracuje od 2006 roku. Jest to również ośrodek badawczy z siedzibą na Uniwersytecie Seik. Ekspozycja obejmuje około 200 tysięcy egzemplarzy mangi. Trzy piętra zajmuje „Mangowa ściana”: oto publikacje z ostatnich pięciu dekad. W kawiarni manga można zjeść obiad i poczytać, a gość płaci przy wyjściu za czas spędzony w lokalu. Muzeum jest otwarte przez wszystkie dni z wyjątkiem środy.
Muzeum Kolejnictwa w Kioto
Obejmuje rozległy obszar i opowiada o historii kolei japońskich. Sercem ekspozycji jest 36 pociągów w idealnym stanie. Wśród nich są stare modele - prawdziwe rarytasy, a także nowoczesne pociągi dużych prędkości. W muzeum powstała biblioteka, w której znajduje się 34 tys. czasopism i książek o różnych rodzajach transportu, ale na pierwszym miejscu jest kolej. Na terenie znajdują się symulatory jazdy.
Muzeum Samurajów i Ninja
Położony bliżej centrum miasta. Kolekcja muzeum obejmuje łącznie 5 okresów od 794 do 1868 roku. Wśród przedmiotów znajdują się szczególnie cenne oryginały odzieży, zbroi i broni. Podczas zwiedzania przewodnik opowiada o sposobie życia samurajów i ninja.Za opłatą można zrobić zdjęcie w pełnym stroju japońskich starożytnych wojowników.
Muzeum Narodowe w Kioto
Założona za panowania cesarza Meiji. Projekt wykonał Tokuma Katayama, wyznawca zachodnich stylów w architekturze. Dlatego budynek muzeum został wzniesiony w stylu francuskiego renesansu. Wystawy podzielone są na trzy obszary: sztuki piękne, rzemiosło i znaleziska archeologiczne. Ekspozycje stałe obejmują nie tylko wartości japońskie, ale także artefakty z innych krajów azjatyckich.
Targ Nishiki
Historia targu sięga kilku stuleci wstecz. Nazywana jest również „kuchnią Kioto”. Wąska uliczka w centralnej części miasta otoczona jest setkami sklepów i sklepików. Wiele z nich jest prowadzonych przez rodziny od pokoleń. Sprzedają w Nishiki tradycyjne japońskie marynaty, słodycze, owoce, świeże owoce morza i wszelkiego rodzaju potrawy przygotowywane właśnie tutaj. Handel trwa do wieczora.
Wieża Kioto
Najwyższy budynek w mieście. Wysokość - 131 metrów. Budowę zaplanowano na czas Igrzysk Olimpijskich w Kioto w 1964 roku. Plan wywołał wiele kontrowersji. Jedni wierzyli, że wieża zepsuje wygląd starej stolicy, inni zaś upierali się przy konieczności unowocześnienia panoramy. W efekcie wieża została wzniesiona na 9-piętrowym budynku, w którym działają sklepy i hotel. Konstrukcja może wytrzymać silne trzęsienia ziemi i tajfuny.
Most Togetsu-kyo
Przerzucony przez rzekę Oigawa. Jego długość to około 150 metrów. Nazwa tłumaczy się jako „most, który przecina księżyc”. Dlatego cesarz Kameyama zaczął go wzywać: zauważył, że w nocy wydawało się, że księżyc dotyka mostu. W grudniu na tym obszarze odbywa się festiwal nocnych iluminacji. Turyści mogą wybrać się na przejażdżkę łodzią: przewoźnicy czekają tuż przy moście. Miejscowi przyjeżdżają tu łowić ryby.
Sagano Scenic Railroad
Oddany do użytku w 1990 roku. Długość wynosi 7,3 km. Łączy stacje Saga i Kameoka. Pociągi korzystają z trakcji termicznej, nie ma elektryfikacji. Pociągi składają się z 5 wagonów. Niektóre z nich są otwarte. Pozwala to na robienie zdjęć lepszej jakości. Po drodze jest kilka przystanków. Turyści mogą wyjść, kupić pamiątki i rozejrzeć się. Ogromna diorama jest szczególnie interesująca dla podróżników.
Park Maruyama
Otwarty w 1886 roku. W parku zasadzono ponad 800 drzew wiśniowych. Najbardziej znanym z nich jest „Gion”, główna naturalna atrakcja Maruyamy. Można tu spędzić czas nie tylko spacerując czy urządzając sesje zdjęciowe. Oferuje restauracje i herbaciarnie. Na zachód znajduje się Świątynia Yasaka, więc wielu turystów woli się tam dostać przez park.
Szlak filozoficzny
Nazywany również Tetsugaku-no-michi. Położone u podnóża góry Higashiyama. Długość około 2 km. W pobliżu znajduje się wiele świątyń. Szlak biegnie wzdłuż wyłożonego kamieniami kanału. Sakury posadzone w pobliżu sprawiają, że okolica jest jeszcze bardziej malownicza. W okresie kwitnienia szlak zamienia się w rodzaj kwiatowego tunelu. Tetsugaku no Michi znajduje się na liście 100 najpopularniejszych tras turystycznych w Japonii.
Bambusowy las
Znajduje się w pobliżu miasta. Dla wygody ułożono w lesie specjalne ścieżki i wykonano mosty: w niektórych miejscach gleba jest bardzo luźna, a bez nich chodzenie byłoby problematyczne. Obszar chroniony znany jest od XIV wieku. Stworzony przez mnichów prowadzonych przez Muso Soseki. Jego powierzchnia sięga obecnie 15 km². Wieczorem wzdłuż ścieżek zapalają się lampiony. Przy wejściu możesz kupić bambusowe rękodzieło.
Park małp Iwatayama
Znajduje się na przedmieściach Kioto. Park zamieszkuje około 200 osobników - przedstawicieli różnych gatunków naczelnych. Czują się tu bardzo swobodnie. Okolica często pełni funkcję planu filmowego, a sam park jest własnością firmy filmowej. Małpy można karmić ręcznie, jeśli kupisz specjalne jedzenie. Park położony jest na wzgórzu, dzięki czemu rozpościerają się stąd wspaniałe widoki na miasto.
