Stara rosyjska Wołogda to prawdziwa perełka turystyczna, oferująca bogaty program wycieczek. Któż nie słyszał o słynnych wołogdzkich koronkach i wspaniałych drewnianych osiedlach rozsianych po całym mieście? Nie mniej znane są również przepyszny olej z Wołogdy i rzeźbione palisady śpiewane w popularnej piosence.
Miasto posiada dużą liczbę kościołów zbudowanych w różnych stylach architektonicznych - od rosyjskich wzorów zdobniczych po surowy klasycyzm. Dla miłośników zabytkowych budynków spacer po centrum miasta zamieni się w czystą przyjemność, z wielobarwnymi kopułami, potężnymi murami i osobliwymi ramami malowniczych drewnianych rezydencji nieustannie pojawiających się przed ich oczami.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie się wybrać w Wołogdzie?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Plac Kremla i Kreml Wołogdy
Plac Kremla jest sercem Wołogdy i jej historycznym centrum. Co zaskakujące, do 1947 r. był wybrukowany drewnem, mimo że pierwsze budynki pojawiły się tu za panowania Iwana Groźnego. Dopiero na 800-lecie miasta wymurowano go kamieniem. Zespół placu obejmuje trzy cerkwie prawosławne i główną dominantę architektoniczną – Kreml Wołogdzki. Budowę twierdzy rozpoczęto w XVI wieku w celach obronnych. Do 1820 roku większość fortyfikacji została rozebrana, gdyż do tego czasu konstrukcja straciła już na znaczeniu. Całkowita długość murów twierdzy przekraczała niegdyś 3 tysiące metrów. Dziś Kreml Wołogdzki nazywany jest kompleksem Dworu Biskupiego z XVII wieku.
Plac rewolucji
Centralny plac miasta, położony w zabytkowej dzielnicy Niżny Posad. Powstał w 1918 r. w wyniku zjednoczenia placu Sennaja, Spasskiego i Aleksandrowskiego. W XVII wieku powstało tu kilka kościołów, zniszczonych w czasach ZSRR. Dziś miejsce to zdobią pomniki z czasów sowieckich: pomnik Wiecznego Płomienia i kamienny obelisk zwany „Zębem” – pomnik bohaterów wojny domowej.
Drewniana architektura Wołogdy
Przyjęło się nazywać drewnianą architekturę Wołogdy grupą stylów urbanistycznych (nowoczesny, klasycystyczny i empirowy), które dominowały w urbanistyce końca XVIII - początku XX wieku. Drewniane domy zbudowane w tym okresie są dość dobrze zachowane. Dziś jest ich ponad 100, wiele z nich to ważne zabytki. Wśród budynków znajdują się chaty chłopskie, rezydencje kupieckie i mieszkania klasy burżuazyjnej.
Katedra Zofii
Budynek sakralny z czasów Iwana IV Groźnego, najstarsza kamienna budowla w Wołogdzie. Został odbezpieczony na rozkaz króla. Jego wyjątkowość polega na tym, że we wnętrzu zachowały się niemal nienaruszone freski i ikonostas z XVII wieku. Świątynia należy do typu architektonicznego z kopułą krzyżową. Ze względu na swoją niezaprzeczalną wartość historyczną budynek nie został zniszczony w czasach sowieckich. Dziś na terenie katedry znajduje się muzeum.
Katedra Zmartwychwstania Pańskiego
Świątynia z XVIII wieku, zbudowana w stylu barokowym za arcybiskupa Józefa II Złotego. Wnętrze zostało odnowione w pierwszej połowie XIX wieku, dlatego nie zachowało się oryginalne malowidło ścienne. Katedra została zlikwidowana w 1938 r., a dopiero w 2016 r. została ponownie przekazana Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, po czym wznowiono regularne nabożeństwa. Budynek jest cennym zabytkiem architektury i obiektem o znaczeniu kulturowym.
Kościół Aleksandra Newskiego
Murowany kościół zbudowany w XVIII wieku, pierwotnie konsekrowany ku czci św. Mikołaja Cudotwórcy, a następnie ponownie konsekrowany w związku z ratowaniem cesarza Aleksandra II w 1866 r. po zamachu na jego życie przez spiskowców. Budynek został zbudowany w stylu klasycystycznym „ośmiokąt na czworoboku” i zwieńczony charakterystyczną dla kościołów wołogdzkich iglicą. Wewnątrz przechowywane są cenne ikony, wśród których znajduje się wizerunek Aleksandra Newskiego z cząstką jego relikwii.
Świątynia Konstantyna i Heleny
Malowniczy kościół z końca XVII wieku, wzniesiony w stylu architektury moskiewskiej - wzór rosyjski. Styl ten wyróżniała obecność pięciu kopuł wieńczących czworobok na rozległej piwnicy oraz kilkukondygnacyjnej dzwonnicy w kształcie biodra. W kościele znajdują się ikony z XV-XVIII wieku. Uważa się, że już w 1503 r. na miejscu nowoczesnej budowli stał drewniany kościół wybudowany za Iwana III.
Kościół Varlaama Chutyńskiego
Budynek w wdzięcznym stylu wczesnego klasycyzmu, wzniesiony w 1780 r. na koszt kupca Uzdennikowa w miejsce zrujnowanego murowanego kościoła. Architekt kościoła nie jest znany, ale eksperci sugerują, że mógł on być mistrzem petersburskim, ponieważ konstrukcja wyraźnie pokazuje świeckie cechy pałacu, które wcale nie są charakterystyczne dla ścisłej architektury sakralnej Wołogdy.
Kościół wstawiennictwa na Kozlen
Budynek został zbudowany w stylu moskiewskiego baroku w 1710 roku. Godny uwagi jest fakt, że wewnątrz znajdują się unikalne freski stworzone przez rzemieślników szkoły jarosławskiej. Późniejsze obrazy pochodzą z XIX - początku XX wieku. Pierwsza wzmianka o kościele wstawiennictwa na Kozleniu pochodzi z 1612 roku. Według zachowanych źródeł wcześniejsza świątynia została spalona przez zaborców litewskich w czasach ucisku.
Kościół św. Mikołaja Cudotwórcy we Vladychnaya Sloboda
Wraz z katedrą św. Zofii i kościołem Dmitrija Prilutskiego na Navoloce świątynia ta jest uważana za jedną z pierwszych kamiennych budowli w Wołogdzie. Z architektonicznego punktu widzenia jest to typowa osada dla miasta, która została zbudowana w XVII wieku. Przestrzeń wewnętrzna jest ozdobiona w stylu barokowym z charakterystycznymi sztukateriami ornamentalnymi, łukami i sklepieniami, które zazwyczaj są nieodłączne dla tego stylu.
Kościół Ofiarowania
Budynek został wzniesiony w 1735 roku i przebudowany w 1830 roku. Wyróżnia go rzadki dla Wołogdy styl architektoniczny - mieszanka baroku rosyjskiego (budynek główny) i pseudogotyku (dzwonnica). Stąd pochodzi kilka słynnych ikon, które znajdują się obecnie w największych muzeach: „Ostatnia Wieczerza”, „Ścięcie Jana Chrzciciela”, „Lamentacja”, „Zstąpienie do piekła” i inne dzieła sztuki.
Cerkiew Dimitrija Prilutskiego na Navoloka
Zabytek architektury z połowy XVII wieku, uważany za jeden z najcenniejszych w Wołogdzie. Kościół został nazwany na cześć D. Prilutskiego - założyciela klasztoru Zbawiciela-Prilutskiego. Pierwsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1618 roku. Wewnątrz budynku zachowały się freski z XVIII wieku, powstałe pod wpływem szkoły jarosławskiej. Niektóre obrazy zawierają sceny z życia Dmitrija Prilutskiego.
Klasztor Spaso-Prilutsky
Prawosławny klasztor męski, prowadzący swoją historię od XIV wieku. Został założony przez św. Dymitra Prilutskiego, ucznia i współpracownika Sergiusza z Radoneża. Klasztor jest jednym z najstarszych i czczonych na północy Rosji. W jego skład wchodzą kościoły - zabytki architektury z XVI-XVIII wieku. W 1926 r. klasztor został zamknięty, w latach 30. XX w. służył jako więzienie. Dopiero w 1992 roku został ponownie zwrócony wierzącym.
Klasztor Gorne-Uspensky
Klasztor kobiecy, który funkcjonował od 1590 do 1924 roku. Została założona przez zakonnicę i starostkę Domnikię. Początkowo wszystkie budynki były drewniane, pierwsza kamienna konstrukcja powstała w drugiej połowie XVII wieku. Dwa wieki później przy klasztorze otwarto szkołę i sierociniec. W chwili obecnej kompleks jest w trakcie renowacji – niektóre jego części zostały całkowicie odrestaurowane, inne zaginęły bezpowrotnie.
Muzeum Koronki
Koronki wołogdzkie to znana marka turystyczna, która wraz z architekturą drewnianą odgrywa kluczową rolę w temacie wielu wycieczek. Muzeum poświęcone temu rzemiosłu jest wyjątkowe pod względem wielkości i kompozycji ekspozycji.Jego kolekcja zawiera nie tylko prace lokalnych rzemieślniczek, ale także eksponaty opowiadające o światowej historii rzemiosła koronkarskiego, wspaniałe stroje, tekstylia domowe, biżuterię i obrazy.
Muzeum „Świat rzeczy zapomnianych”
Ekspozycja muzeum poświęcona jest przedrewolucyjnej Wołogdzie, kulturze i życiu różnych segmentów ludności miejskiej. W salach można podziwiać wnętrza z XIX wieku i różne przedmioty, które były w użyciu ponad 100 lat temu i dać wyobrażenie o tym, jak żyli ludzie w tamtej epoce. Obszerna kolekcja rozłożona jest na trzech piętrach i składa się ze starych fotografii, pamiątek, mebli i elementów wyposażenia wnętrz.
Muzeum „Łącze Wołogdy”
W carskiej Rosji Wołogda była jednym z miejsc wysiedlania więźniów. W 2007 roku w drewnianym domu przy ul. Maria Uljanova otworzyła muzeum poświęcone temu zjawisku. Budynek wyróżnia się tym, że w latach 1911-12 przez kilka miesięcy mieszkał tu przebywający na wygnaniu IV Stalin. Ekspozycja opowiada o słynnych więźniach politycznych i ich działalności.
Muzeum „Literatura. Sztuka. wiek XX”
Ekspozycja muzealna znajduje się na terenie dawnej rezydencji kupca Sitnikova - pomnika architektury drewnianej Wołogdy z XIX wieku. Kolekcja w całości poświęcona jest życiu i karierze dwojga artystów: kompozytora V.A.Gavrilina i poety N.M. Rubtsova, który wiele swoich dzieł poświęcił rosyjskiej północy. Kolekcja jest oddziałem Muzeum-Rezerwatu Wołogdy.
Teatr Dramatyczny Wołogdy
Teatr powstał w 1849 roku (uważany jest za najstarszy w Wołogdzie). Od tego czasu udało mu się zmienić kilka budynków. Obecnie scena znajduje się w budynku z 1974 roku, który nosi wszelkie znamiona radzieckiej architektury monumentalnej. Projekt został opracowany przez moskiewski zespół projektantów i inżynierów specjalizujących się w budowie budynków na pokazy i imprezy sportowe.
Galeria „Czerwony Most”
Otwarte w 2003 roku muzeum sztuki, w którym twórcy zgromadzili prace artystów różnych stylów: przedstawicieli realizmu, undergroundu, symboliki i innych postępowych nurtów. Oprócz obrazów wystawiane są tu fotografie i obiekty sztuki współczesnej. W sumie kolekcja zawiera około 1000 eksponatów. W muzeum regularnie odbywają się wystawy czasowe autorów lokalnych, rosyjskich i zagranicznych.
Pomnik litery „O”
Na jednym z miejskich placów znajduje się niezwykły pomnik. Symbolizuje rodzaj dialektu Wołogdy, w którym nacisk kładzie się na literę „o”. Dzięki tej charakterystycznej funkcji mieszkańcy Wołogdy są rozpoznawani w całej Rosji. Rzeźba powstała z inicjatywy studentów Instytutu Biznesu w 2012 roku z okazji 865. rocznicy założenia miasta. Wykonany jest z metalowej koronki i osiąga wysokość 2,5 metra.
Pomnik K.N. Batiuszkow
Poeta K. N. Batyushkov - pochodzący z Wołogdy, nauczyciel geniuszu literatury rosyjskiej A. S. Puszkina. Wdzięczni potomkowie postawili mu pomnik w 1987 roku. Kompozycja składa się z postaci samego Batyushkowa, ubranego na modłę Puszkina, oraz konia (podobno rzeźbiarz postanowił w ten sposób zasugerować udział Konstantina Nikołajewicza w kampanii 1812 r.). Oba posągi stoją na granitowym cokole.
Pomnik latarni elektrycznej
Pomnik wzniesiono w 2004 r. z okazji 100. rocznicy elektryfikacji miasta (w 1904 r. uruchomiono tu pierwszą elektrownię). Pomysł twórcy jest bardzo oryginalny i kontrowersyjny, gdyż jest to latarnia i postać sikającego na nią psa. Ale mieszkańcy przyjęli tę kompozycję bez pytania, najwyraźniej dzięki obecności zdrowego poczucia humoru, ponieważ nie można poważnie potraktować tej kreacji.
Dom Piotra I
Niewielki budynek z XVII wieku, w którym kilkakrotnie przebywał Piotr Wielki podczas swoich wizyt w Wołogdzie. Dom należał do holenderskiego kupca Jana Gutmana. Wewnątrz zachowały się piece wyłożone 300-letnimi kaflami. W 1872 roku powstało tu pierwsze muzeum w mieście. Dziś jego kolekcja składa się z rzeczy osobistych władcy, a także sprzętów i mebli z XVII-XVIII wieku.
Dom Szałamowskiego
Dwupiętrowy kamienny budynek, w którym w latach 1907-24 mieszkał VT Shalamov, poeta i pisarz, który zasłynął z pracy „Opowieści kolymskie”. Muzeum powstało w 1991 roku. Kolekcja poświęcona jest życiu i twórczości autora. Tutaj gromadzone są jego rzeczy osobiste, dokumenty, akta, publikacje. Sam budynek został wzniesiony w XVIII wieku i jest uważany za zabytek architektury.
Dom Puzan-Puzyrevsky
Dom to drewniany dwór wybudowany w 1823 roku. Do 1918 r. na jej terenie znajdowała się Ambasada USA, po czym przez kilka lat mieszkał tu sam szef misji dyplomatycznej wraz z rodziną. W latach 1997-2012 na terenie osiedla działało muzeum. Budynek jest cennym zabytkiem architektury drewnianej. W tej chwili nie jest w najlepszym stanie.
Dom Zasieckiego
Zabytek architektury drewnianej, wybudowany pod koniec XVIII wieku i przebudowany w XIX wieku. Jest to najstarszy zachowany drewniany budynek na terenie Wołogdy. Dom Zasieckich to parterowa rezydencja z klasycznym portykiem i antresolą, szereg szerokich okien obramowanych umiejętnie rzeźbionymi listwami. Niegdyś budynek należał do wybitnej rodziny szlacheckiej.
Dom kupca Samarin
Dwór miejski z początku XX wieku, na terenie którego znajduje się muzeum. Dom jest rzadkim zachowanym przykładem tego typu zabudowy. Ponad 100 lat temu mieściły się w nim pomieszczenia mieszkalne, sklep detaliczny i wynajęte pokoje. Dziś ekspozycja, składająca się ze zdjęć, przedmiotów gospodarstwa domowego i dokumentów, opowie zwiedzającym o tradycyjnym życiu kupieckiej rodziny.
Siemionkowo
Muzeum Etnograficzne zlokalizowane we wsi o tej samej nazwie. Jest to zbiór zabytków architektury drewnianej z XIX-XX wieku. Na teren ekspozycji sprowadzono domy z odległych rejonów Wołogdy. Muzeum zostało otwarte w 1979 roku. Jego głównym celem było zachowanie unikalnej architektury i badanie dziedzictwa etnograficznego rosyjskiej północy.
Posiadłość Bryanczaninowów
Szlachecka rezydencja we wsi Pokrowskie, zbudowana na początku XIX wieku. Styl budowy można określić jako wczesny klasycyzm. Majątek był rodzinnym majątkiem rodziny Brianczaninowów do 1918 roku, kiedy właściciele opuścili Rosję. Od 1924 r. na jego terenie znajdowało się sanatorium, które działało do lat 90. XX wieku. W 2009 roku zakończono kolejną renowację osiedla, po czym otwarto w nim centrum kulturalno-oświatowe.
