Orenburg oferuje turystom programy historyczne, kulturalne, ekologiczne, pielgrzymkowe, ekstremalne i rekreacyjne. Zwiedzanie zabytków, liczne klasztory, wycieczki jeepami po okolicy, wycieczki na szlaki i stepy południowego Uralu, skoki spadochronowe i rafting to tylko niewielka część tego, co można robić w regionie Orenburg.
W samym mieście jest również coś do zobaczenia: ulica Sowieckaja i przesiąknięty historią kompleks Wsi Narodowej zainteresują podróżników, którzy lubią przeszłość i chcą dowiedzieć się więcej o kulturze i życiu różnych narodów. Ekspozycje lokalnych muzeów opowiedzą zwiedzającym ciekawe historie i opowiedzą o mało znanych faktach.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie pojechać w Orenburgu?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Most dla pieszych przez rzekę Ural
Pierwszy drewniany most przez rzekę wybudowano w 1835 roku. Co roku po wiosennej powodzi musiał być naprawiany. Nowoczesna metalowa konstrukcja powstała dopiero w 1982 roku. Most ma pewne znaczenie symboliczne, gdyż umożliwia pieszym podróżowanie z Europy do Azji i odwrotnie. Z bulwaru Ural można się do niego wspiąć szerokimi schodami z klasyczną balustradą.
Ulica Sowieckaja
Główna aleja turystyczna Orenburga ma 3 km długości. Na jednym z odcinków jest całkowicie zamknięty dla ruchu kołowego. Fascynującą historię można opowiedzieć o prawie każdym budynku znajdującym się na tej ulicy: dom numer 1 to szkoła lotnicza, którą ukończył Jurij Gagarin, dom numer 2 to dawna rezydencja wojskowych gubernatorów miasta, w domu numer 3 dekabryści zesłanych w latach 20. XIX wieku, a dom nr 4 jest jednym z najstarszych budynków w Orenburgu, wybudowanym w połowie XVIII wieku.
Kompleks kulturowy „Wioska Narodowa”
Zespół muzealno-etnograficzny, wybudowany w latach 2000 z inicjatywy władz miasta. Reprezentuje narodowe gospodarstwa ludów zamieszkujących region Orenburg. Są to Tatarzy, Kazachowie, Ukraińcy, Baszkirowie, Mordwini, Białorusini, Ormianie, Niemcy, Czuwaski. Na terenie kompleksu znajdują się muzea życia codziennego i kultury, restauracje kuchni narodowej, biblioteki z literaturą w różnych językach.
Muzeum Historii Orenburga
Muzeum Krajoznawcze, mieszczące się w XIX-wiecznym budynku, który sam w sobie ma znaczną wartość architektoniczną. Wykonany jest z czerwonej cegły w stylu zamku europejskiego. Ciekawe, że tak oryginalny projekt stworzył samouk architekt pańszczyźniany I.P. Skalochkin. Zróżnicowana ekspozycja muzeum obejmuje okres historii Orenburga od najwcześniejszych epok do New Age.
Muzeum Historii i Lokalnej Wiedzy w Orenburgu
Pierwsze lokalne muzeum historyczne zostało założone w 1830 roku na polecenie namiestnika wojskowego. Później był kilkakrotnie likwidowany, przekazując zbiór innym instytucjom. Ostatni raz został otwarty w 1994 roku po latach prac konserwatorskich. Jak sama nazwa wskazuje, ekspozycje poświęcone są Orenburgowi i regionowi: życiu codziennemu, kulturze, tożsamości narodów, historii i przyrodzie.
Muzeum Sztuk Pięknych w Orenburgu
Wystawa sztuki pojawiła się w 1960 roku. Umieszczono go na terenie dworu wybudowanego na początku XIX wieku na posiedzenia rady miejskiej. Kolekcja opiera się na kolekcji prac wędrownego artysty L.V. Popova, pochodzącego z Orenburga. W muzeum można zobaczyć obrazy artystów rosyjskich i europejskich, tworzone od początku XVI wieku. Prezentowane są tu m.in. eksponaty i rzeźby etnograficzne, dekoracyjne i użytkowe.
Teatr Dramatyczny im. M. Gorky
Mieszkańcy Orenburga zaczęli regularnie chodzić na przedstawienia teatralne od drugiej połowy XIX wieku. Przedstawienia odbywały się na terenie odrestaurowanej kamiennej areny. Początkowo sztuki nie cieszyły się popularnością ze względu na niski profesjonalizm trupy, ale stopniowo poprawiał się repertuar, a aktorstwo stawało się coraz bardziej kunsztowne. W połowie XX wieku stary budynek został gruntownie przebudowany. W tej formie przetrwał do dziś.
Wieża z kurantami
Wieża zdobiła ulicę Sowiecką w 1997 roku. Zegarek powstał prawie dekadę wcześniej, ale nigdy nie został zainstalowany z powodu zamrożenia projektu. Budowę ukończono ostatecznie w 2005 roku, odrestaurowany zegar zainstalowano na fasadzie w 2013 roku. Konstrukcja ma 40 metrów długości, na spadzistym dachu osadzona jest iglica z wiatrowskazem w postaci rozpościerającego skrzydła ptaka.
Wieża ciśnień
Pierwotny budynek inżynieryjny z 1904 r. wzniesiony w celu oczyszczania i zaopatrywania mieszkańców Orenburga w wodę pitną. Budynek znajduje się w centrum miasta, jego wygląd mocno kontrastuje z otaczającą zabudową. Dzięki temu, że wieża została uznana za zabytek architektury i otoczona należytą opieką, przetrwała do dziś w niezmienionej formie i stała się jedną z najpopularniejszych atrakcji.
Gostiny Dvor
Gostiny Dvor został zbudowany w celu zorganizowania odpowiedniej przestrzeni dla rozwoju handlu z narodami Azji. Dwupiętrowy budynek w stylu klasycystycznym mógł pomieścić do 150 sklepów. Kompleks nadal pełni swoje pierwotne funkcje – nowoczesne powierzchnie handlowe zastąpiły sklepy kupieckie. Całkowita rekonstrukcja Gostiny Dvor została przeprowadzona w 2000 roku.
Katedra Mikołaja
Katedra w Orenburgu, założona w 1886 r. przez miejscowych Kozaków. Budynek przetrwał XX wiek, gdyż nie został zniszczony w czasie prześladowań religijnych (władze ograniczyły się do zamknięcia). Od 1942 r. mieściło się tu archiwum organów NKWD ewakuowanych z Moskwy i Leningradu. Świątynia zaczęła ponownie działać w 1944 roku, dekadę później jej ściany przemalowano, w latach 1980-90 odrestaurowano i rozbudowano tylne.
Karawanseraj
Zespół architektoniczny zaprojektowany przez A. Bryulłowa w stylu eklektycznym z elementami stylu orientalnego. Został zbudowany na dobrowolnych darowiznach dla administracji armii baszkirskiej. Znajdowały się tu hotele, szkoły, warsztaty i meczet. Budynek otrzymał swoją nazwę „Karawanseraj” ze względu na azjatycki wygląd i odpowiadający mu kolor. W połowie XX wieku w sali modlitewnej funkcjonowało planetarium, dziś ponownie znajduje się tu meczet.
Pomnik Puszkina i Dali
Pomnik został zainstalowany w 1998 roku na kolejną rocznicę Orenburga. Autorzy postanowili umieścić na jednym piedestale dwie wybitne postaci literackie, których twórczość i twórczość dały potężny impuls do rozwoju języka rosyjskiego, znacznie go wzbogacając i poszerzając jego granice. A. Puszkin napisał swoją „Córkę kapitana” po wizycie w Orenburgu, V. I. Dal spędził kilka lat w mieście jako urzędnik pod gubernatorem wojskowym.
Pomnik Jurija Gagarina
Słynny kosmonauta ukończył z wyróżnieniem miejscową szkołę latania, choć w pewnym momencie chcieli go nawet wydalić. Pomnik na jego cześć został wzniesiony w 1986 roku, 12 kwietnia, w Dzień Kosmonautyki. Pomnik to 4-metrowa postać Gagarina, ubrana w skafander i z rękoma zwróconymi ku niebu. Nieco z tyłu znajdują się dwie stele, symbolizujące rakietę lecącą w nieznany i przerażający Kosmos.
Pomnik Kozaków Orenburskich
Pomnik znajduje się niedaleko soboru Nikolskiego na terenie placu miejskiego. Został zainstalowany w 2007 roku. Grupa rzeźbiarska poświęcona jest Kozakom, którzy odegrali kluczową rolę w obronie wschodnich granic Imperium Rosyjskiego podczas jego aktywnej ekspansji. Pomnik przedstawia dzielnego wojownika na koniu.Wszystkie szczegóły obrazu są narysowane tak wyraźnie i realistycznie, że wydaje się, że rzeźba ma ożyć.
Pomnik W. Czkałowa
Po śmierci W. Czkałowa Orenburg został przemianowany na jego cześć, aby utrwalić pamięć pilota doświadczalnego (podczas gdy samego Czkałowa nigdy w mieście nie było). Pomnik wzniesiono w 1953 r. nad brzegiem Uralu. Rzeźba z brązu została odlana w Moskwie i postawiona na granitowym cokole. Całkowita wysokość konstrukcji to 13 metrów. Pomnik stoi otoczony klombem i zdobi nabrzeże rzeki.
Brama elżbietańska
W 1755 roku cesarzowa Elżbieta podarowała Orenburgowi kamienną bramę, symbolizującą wjazd z Europy do Azji. Przedstawiają dwa masywne filary z rzeźbami aniołów w niszach i poprzeczką łączącą je z płaskorzeźbą. Początkowo zainstalowano je na murach obronnych, a następnie przeniesiono na brzeg Uralu. Z czasem płaskorzeźba została usunięta i zdeponowana w muzeum. W 2008 roku brama została odrestaurowana.
Stela "Europa-Azja"
Na Uralu zainstalowano wiele obelisków, wyznaczających warunkową granicę Europy i Azji, ale pierwsza stela została wzniesiona w Orenburgu w 1981 roku. Jest to wysoki, kwadratowy filar o wysokości 15 metrów, zwieńczony kulistą konstrukcją, do którego prowadzi brukowana aleja z klombami, ławkami i latarniami. Konstrukcja jest dobrze widoczna z mostu drogowego na Uralu.
Ogród Frunze
Ogród został założony pod koniec lat 30. XX wieku, ale podczas II wojny światowej zniszczeniu uległy wszystkie nasadzenia. Wskrzeszono je w 1948 r., a w 1973 r. przeszły gruntowną przebudowę, praktycznie niszcząc nowy na miejscu starego placu. W 2005 roku na jego terenie uroczyście otwarto kompleks wystawienniczy i skansen „Salute, Victory!”, składający się z ekspozycji sprzętu wojskowego, broni i grup rzeźbiarskich. Po tym wydarzeniu ogród został ponownie ożywiony.
Park "Topola"
Miejski park rozrywki z wieloma nowoczesnymi atrakcjami dla gości w każdym wieku. To jedno z najlepszych miejsc w Orenburgu na weekendowy wypad z całą rodziną. W parku znajdują się restauracje z letnimi werandami, kawiarnie, kino i sale koncertowe. Dla wygody przy wejściu dostępny jest bezpłatny parking. Topol to przytulne i zadbane miejsce oraz prawdziwa zielona oaza.
