Buchara to jedno z najstarszych miast Azji Środkowej. Jego historia związana jest z Arabami i Mongołami, którzy w różnych okresach posiadali to terytorium. Położenie miasta można nazwać strategicznym, dlatego często było ono poddawane najazdom. Przez miasto przebiegał Jedwabny Szlak Handlowy, który pomagał w rozwoju i budowaniu więzi. W przeszłości w Bucharze było niewiele przestępczości, dlatego prawie nie zbudowano więzień. Do dziś zachował się tylko jeden zindan - prawdziwa twierdza.
Zespoły architektoniczne dzielnicy czasami powstawały na przestrzeni wieków, ale wyglądają jak jedna całość. Każdy władca chciał pozostawić po sobie spuściznę, dlatego regularnie pojawiały się nowe meczety, medresy, minarety i grobowce. Niektóre z nich zachowały swoje funkcje, inne stały się muzeami.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie się udać w Bucharze?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Zespół architektoniczny Poi-Kalyan
W XII wieku pod wodzą Arslana Khana miasto zostało całkowicie przebudowane. Władca wymyślił między innymi stworzenie kompleksu Poi-Kalyan. W tym samym czasie pojawił się minaret, a obecny meczet katedralny i medresa Miri Arab – dopiero w XVI wieku. Miejsce nie zostało wybrane przypadkowo: w przeszłości był tu już meczet. W momencie powstania projektu pozostały z niego tylko ruiny. Nowy budynek mógł pomieścić około 12 tysięcy osób na jednoczesną modlitwę. Według tego wskaźnika stał się drugim w kraju. Minaret ma ponad 46 metrów wysokości. Nigdy nie był remontowany. Madrasa jest nadal używana zgodnie z jej przeznaczeniem.
Cytadela Arki
Najstarsze stanowisko archeologiczne w Bucharze. Budowę prowadzono w X wieku, ale najwcześniejsze zachowane budynki wewnątrz murów pochodzą z XVII wieku. Legendy przypisują założenie twierdzy miejscowemu bohaterowi Siyavushowi. Przez pewien czas mieszkał tu także Omar Khayyam. Wyjątkowa biblioteka nie przetrwała z powodu regularnych wojen i ataków na cytadelę. Obecnie mieści się tu muzeum architektury i sztuki.
Kopuły handlowe Buchara
Przez Bucharę przebiegał Jedwabny Szlak Handlowy. Z tego powodu było tu dużo handlu. Na skrzyżowaniu dróg wzniesiono budynki z kopułami - coś w rodzaju zadaszonych bazarów zwanych "toki". Rynki różnych kierunków zjednoczyły się pod jednym dachem. Tradycyjnie wyróżnia się cztery nurty: Toki Sarrafon, Toki Telpak Furushon, Tim Abdullah Khan, Toki Zargaron. Możesz kupić wszystko, od biżuterii po antyki.
Mauzoleum Samanidów
Znajduje się na miejscu starożytnego cmentarza, który w przeszłości był czczony. Zbudowany w IX wieku w tradycyjnym stylu sogdyjskim, ale z użyciem trwalszych materiałów. Zewnętrzne cechy budynku nawiązują do wizji twórców świata. U podstawy znajduje się kwadrat - symbol ziemi, a zwieńczony kopułą - sklepienie nieba. W mauzoleum pochowanych jest trzech teologów, w tym założyciel dynastii Samanidów.
Mauzoleum Chashma-Ayub
Nazwa została przetłumaczona z perskiego jako „źródło Hioba”. W pobliżu grobowca jest źródło. Według legendy pojawił się dzięki prorokowi Hiobowi: swoją laską dotknął ziemi, aby dać wodę miejscowym. Choć mauzoleum zostało zbudowane w XII wieku, grobów z tego okresu nie ma. Budynek był wielokrotnie przebudowywany, m.in. pod Tamerlanem. Obecnie w środku znajduje się muzeum wody i wystawa dywanów.
Kompleks Baha ad-Din
Obszar ten był w przeszłości centrum jednego z zakonów sufickich. Bracia dobrze dogadywali się z oficjalnym islamem i nie mieli skłonności do odosobnienia. Miejsce pochówku głowy bractwa, meczet, chanaka, minaret i medresa - wszystko to jest dostępne na terenie kompleksu. Ciekawy jest również układ łukowatej sackahany. Według legendy, jeśli tu ugasisz pragnienie i zostawisz ofiarę, spełni się każde pragnienie tego, kto o nią poprosi.
Nekropolia Chor-Bakr
Pierwotnie znajdował się w wiosce, ale później terytorium zostało włączone do miasta. Tu są pochowani sayyidowie Djuybar. Historia ich dynastii sięga samego Mahometa. Nekropolia powstała w celu zachowania unikalnych grobowców. W ciągu kilku stuleci dzielnica stopniowo zarastała zabudowaniami, a wjazd wykonano w formie oryginalnej bramy. Ostatnie pochówki pochodzą z początku ubiegłego wieku.
Lyabi-hauz
W centralnej części Buchary znajduje się plac Lyabi-Hauz. Wokół znajduje się kompleks starożytnych budowli. Rozwój tego obszaru prowadzono w XVI-XVII wieku. Najpierw wzniesiono medresę Kukeldash. Łączył meczet, pomieszczenia mieszkalne i sale lekcyjne. Nodir-Divan-Begi początkowo służył jako karawanseraj, dlatego brakuje mu wielu cech znanych medresom. Khanaka Divan-Begi jest niewielkich rozmiarów, ale ma bogatą dekorację. Pełnoprawnym elementem kompleksu jest fontanna. W całej swojej historii udało się odwiedzić staw, zbiornik wodny, a po odwodnieniu boisko sportowe.
Pomnik Khoja Nasreddin
Zainstalowany w 1979 roku przez rzeźbiarza Jakowa Szapiro. Zadaniem autora było przekazanie wszystkich elementów złożonego wizerunku ludowego bohatera. Khoja Nasreddin jest popularna na Wschodzie. Wydaje się być zarówno człowiekiem wielkiej inteligencji, jak i prostakiem. Ulubieniec ludzi może skorzystać z każdego problemu. Brązowy Nasruddin siedział na osiołku i nadawał jego rysom nieco figlarności.
Bolo-dom
Na jeden zespół składa się kilka budynków jednocześnie: meczet, hauz i minaret. W przeszłości ten meczet był głównym meczetem w mieście na piątkowe modlitwy. Dzieli się na dwie części: zimową i letnią. Kolumny odgrywają ważną rolę w aranżacji wnętrz. Nie tylko podtrzymują sufit iwana, ale także oprawiają wejście. Minaret pojawił się dopiero w ubiegłym stuleciu. A pierwsze budynki w rejestrze pochodzą z XVIII wieku.
Chor-Mniejsza Madrasa
Zbudowany dzięki funduszom miejscowego kupca na początku XIX wieku. Ponieważ medresa ma 4 wieże w formie minaretów, otrzymała tę nazwę. Ma też inną nazwę - Kalif Niyazkul na cześć jej założyciela. Malowidła ścienne na każdej wieży są wyjątkowe. Uważa się, że odnoszą się one do głównych religii świata. Następnie do medresy dobudowano pomieszczenia mieszkalne. Są one urządzone w tradycyjnym stylu.
Madrasa Ulugbeka i Abdullaziz Khan
Kompleks powstawał przez długi czas od XV do XVII wieku. Medresa Ulugbek została zbudowana wcześniej. Ponad 150 lat po założeniu, jego wygląd zmienił się dzięki nowej okładzinie. Teraz lokal jest przekazany Muzeum Historii Restauracji Zabytków Miasta. Po raz pierwszy w projekcie medresy Abdullaziz Khan użyto żółtej farby. Malowanie ścian jest bardzo różnorodne, co nie jest typowe dla takich budynków.
Medresa koszska
Kompleks składa się z dwóch medres stojących naprzeciwko siebie. Stąd nazwa tłumaczona jako „podwójna”. Pierwsza medresa ku czci Modari Khana została zbudowana w XVI wieku, a druga – ku czci Abdullaha Chana – kilkadziesiąt lat później. Te zabytki to nie tylko przykłady architektury swoich czasów. Były to bardzo popularne instytucje edukacyjne. Nie każdy mógł tu przyjść na zajęcia.
Kompleks Khoja-Zainutdin
Ukształtował się w XVI wieku. Otoczony dzielnicą mieszkaniową. Na terenie kompleksu znajduje się dom wyłożony marmurem. Jej przelew wykonany jest w kształcie głowy smoka. Innym godnym uwagi budynkiem jest khanaka. Budynek służył jako dzielnicowy meczet. Ściany mają nietypowe i rozległe malowanie. Otwarta galeria jest również ozdobiona wszelkiego rodzaju elementami dekoracyjnymi i wzorami. Jednocześnie utrzymane są w spokojnych kolorach.
Meczet Magoki-Attari
Znajduje się na miejscu starożytnego sanktuarium. Został stworzony, aby czcić księżyc, dlatego meczet jest czasami nazywany Moss, co tłumaczy się jako „księżyc”.Pomieszczenia meczetu dosłownie zeszły pod ziemię, ale teraz zostały przywrócone do pierwotnej formy. W starożytności Żydzi mogli również odprawiać rytuały w Magoki-Attari. Z tego powodu wyznawcy judaizmu z Buchary szczególnie życzyli sobie pokoju podczas swoich modlitw.
Sitorai Mohi-khosa
Pałac powstał na początku ubiegłego wieku. Służył jako wiejska rezydencja emira Buchary. Mimo, że kompleks charakteryzował się stylem europejskim, wewnątrz panował podział na połówki męskie i żeńskie. Obecnie w środku znajduje się muzeum sztuki i rzemiosła. Działa od 1927 roku i był kilkakrotnie poważnie modernizowany. Jedną z najpopularniejszych wystaw są wnętrza pałacu.
Dom-Muzeum Faizulli Khodjaev
Fayzulla Khodjaev jest wybitną bojowniczką o równość, osobą polityczną i publiczną. Był represjonowany i stracony w latach 30. ubiegłego wieku. Ekspozycja muzealna podzielona jest na 3 części. Pierwsza poświęcona jest życiu samego Faizulli. Pozostałe dwa mają charakter etnograficzny. Opowiadają o życiu zamożnych kupców tamtego okresu i ich kuchni. Muzeum znajduje się w domu, w którym mieszkała rodzina Khodzhaev.
Zespół Khoja-Gaukushan
Meczet katedralny i medresa tworzą jeden kompleks. Powstał pod koniec XVI wieku. Układ dziedzińca jest typowy jak na tamte czasy. Ale minaret wyróżnia się, jest jednym z najwyższych w mieście. W tym miejscu wcześniej zabijano byki. Stąd nazwa, odpowiednio przetłumaczona. Wraz z innymi obiektami historycznej części miasta znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Buchara zindan
Jedno z dwóch więzień w mieście. Twierdza została zbudowana w XVIII wieku i służyła do przetrzymywania dłużników, którzy nie stawili się na obowiązkową poranną modlitwę i innych gwałcicieli prawa. Maksymalna kara pozbawienia wolności wynosiła 15 dni, ponieważ sąd zasiadał na placu 2 razy w miesiącu. Następnie nałożono ostateczną karę. Wewnątrz zindana znajdowały się sale tortur i dół ze skorpionami.
Wieża ciśnień Szuchowa
Zbudowany w latach 20. ubiegłego wieku. Ponieważ projekt należał do Szuchowa, wieża została nazwana na cześć autora. Do 1975 roku wieża była aktywnie wykorzystywana jako element miejskiego systemu wodociągowego. W wyniku niszczenia popadł w ruinę i został zlikwidowany. Później obiekt został wpisany na listę zabytków. Władze przeprowadziły renowację, a restauracja znajdowała się w środku, ale nie na długo.
